אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי יוסף ראזין"

זיין גאונות, בקיאות און התמדה זענען געווען אויסערגעווענליך. דער [[יקותיאל יהודה האלבערשטאם|קלויזענבערגער רבי]] ברענגט אין נאמען פונעם [[מאיר יחיאל הלוי האלשטאק|אסטראווצער רב]] אז "ר' יאשע קען ש"ס [[תלמוד בבלי|בבלי]], [[תלמוד ירושלמי|ירושלמי]] און אלע ספרים פונעם [[רמב"ם]] בעסער ווי אלע אידן קענען זאגן [[אשרי]]. חסידים פארציילן אז אין זיינע יונגע יארן איז  רבי יוסף ראזין געווען ביי רבי [[צדוק הכהן]] פון [[לובלין]] און זיי מפלפל געווען אין דברי תורה. צום סוף האט אים רבי צדוק געזאגט: "יונגערמאן, איך זע אין דיר אז דו ביסט אן עילוי, אבער נישט דאס אליין איז די כוונה אין די ווערטער "אתה חונן לאדם דעת"<ref>אין דער וואכעדיגער [[שמונה עשרה]]</ref> אז מען זאל קענען זאגן טיפע פילפולים … נאר "יראת ד' היא אוצרו" (דער אייבערשטער'ס אוצר איז יראת שמים)". ווען ער איז אוועק פון רבי צדוק, זענען זיינע ווערטער געווען גוט איינגעקריצט אויף זיין שטערן, און דאס איז געבליבן ביי אים זיין גאנצע לעבן.<ref>''מרביצי תורה מעולם החסידות'', חלק ד' עמוד פ"ח, ציטירט אין [[שבת בשבתו]] 837, ז' אדר א' תשע"א</ref>

רבי [[אלחנן וואסערמאן]] האט פארציילט אז ווען ער איז געווען אין [[ריגע]], האט ער אויסגעניצט די געלעגנהייט צו באזוכן רבי יוסף אין דענענבורג. האט רבי יוסף געזאגט אז ער ליידט פון ייסורים און ס'איז פאר אים שווער צו רעדן, זאל זיין גאסט איבערזאגן א חידוש אין דברי תורה. רבי אלחנן האט זיך געקווענקלט, אבער אזוי ווי "אין מסרבין לגדול" (מען זאגט נישט אפ קיין גרויסן מענטש) האט ער געזאגט א שטיק תורה וועגן [[ביטול ברוב]]. דער ראגאטשאווער האט אים גוט אויסגעהערט, דערנאך זאגט ער "און קיין אנדערע חידושים האט איר נישט צו זאגן?". האט רבי אלחנן נישט פארשטאנען וואס ער וויל פון אים. דער ראגאטשאווער האט פארשטאנען וואס שטערט אים, האט ער געזאגט, "דעם חידוש האט איר מיר שוין אמאל געזאגט פאר צוואנציג יאר …", א זאך וואס רבי אלחנן האט אליין נישט געדענקט.