אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מתנות לאביונים"

צווישן די [[פוסקים]] ווערט דיסקוטירט וואס איז די סומע געלט, אדער ווערד פון געלט, וואס א מענטש זאל געבן פאר מתנות לאביונים; א טייל זאגן אז עס איז גענוג צו געבן איין [[פרוטה (חז"ל)|פרוטה]] פאר יעדן פון די צוויי ארעמעלייט, וואס די פונקטליכע סומע פון א פרוטה אין היינטיגע וואלוטעס, איז געוואנדן לויט דער ווערד פון געלט. נאך א מיינונג איז אז מען דארף געבן פאר יעדן פון זיי, א סומע געלט גענוג צו קענען קויפן דערמיט א [[סעודה]], אין דעם איז אויך פארהאן עטליכע מיינונגען וויפיל דאס קומט אויס: דער [[בן איש חי]] שרייבט אז מען זאל געבן א סומע גענוג צו קויפן א שיעור פון דריי "[[כביצה|כביצים]]" ברויט{{הערה|בן איש חי, פרשת תצוה אות ט"ו}}. [[רבי שלמה זלמן אויערבאך]] און [[רבי בן ציון אבא שאול]] שטעלן די סומע אויף צען שקל (בערך דריי דאללער) - די ווערט פון א [[פאלאפל]] צושפייז{{מקור}}, ווידעראום [[הרב יוסף שלום אלישיב]] שטעלט די שיעור אויף ווייניגסטנס פופציג שקל (א ווערד פון בערך פופצן דאללער), און ווי מער, אלס בעסער, ווייל היינט איז פופציג שקל נישט אזוי ווערד{{הערה|וישמע משה, רל"ג}}.

עטליכע פון ​​די פירונגען פון דעם מצוה: מאַכן זיכער אז די געלט זאל שוין זיין ביי די אָרעמעלייט אין מאָלצייט, און זיך נישט באגענוגן מיט'ן אַריבערפירן אין [[באַנק]], וואס ס'ווערט נוצבאר נאר אין סוף פון די טאָג. אנמערקן אז די צוויי מתנות ווערן איבערגעגעבן פאר צוויי באזונדערע ארעמעלייט, אזוי צו פעסטשטעלן אז ס'זאל נישט צוקומען צו א פאל אז נאר איין ארעמאן באקומט פון אלע מתנות לאביונים, און די צווייטער באקומט נישט.

אין פאל א מענטש האט נישט באגעגנט אן ארעמאן דורך אויס די גאנצע פורים, קען ער אפשיידן די געלט פאר מתנות לאביונים, און איבער געבן פאר א נויטבארער נאך פורים, און ער איז אויך אזוי מקיים די מצות היום.{{מקור}}

די צייט פון די מצוה איז אין דעם טאג ווען מען ליינט די [[מגילת אסתר|מגילה]], דעריבער ווען מען ליינט נישט די מגילה אין פורים (ווי אין פאל פון [[פורים המשולש]]), איז די מצוה אויסצוטיילן די מתנות דעם אין טאג י"ד אדר - די טאג ווען מען ליינט די מגילה, דערוועגן דאס וואס חז"ל זאגן {{ציטוטון|מפני שעיניהם של עניים נשואות למקרא מגילה}}{{הערה|1=מגילה דף ד עמוד ב}}.