אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אלעזר חורן"

ווייניג איז באקאנט איבער אלעזר, אחוץ זיין העלדישן טויט ווי עס ווערט דערציילט. לויט [[מגילת אנטיוכוס]], האט זיין טאטע אין אים געזען א קנאי צווישן קנאים, ווי [[פינחס]]. אין מכבים ב' ח, כ"א-כ"ג, ווערט דערציילט אז אלעזר האט געליינט פון תנ"ך פארן פאלק גלייך פאר דער לעצטער שלאַכט האט זיך אנגעהויבן.

אלע מיטגלידער פון דער משפחה פון [[מתתיהו הכהן]] האבן באקומען צונעמען אין צוגאב צו זייערע פּערזענליכע נעמען{{הערה|ווי מען זעט אין {{מקבים|א|ב|א|ה}}.|כיוון=ימין}}. אלעזר האט באקומען דעם נאמען 'אַוְרָן' (Αυραν){{הערה|{{מקבים|א|ב|ה}}|כיוון=ימין}}, וואס אין דער אריגינעלער מקור קען מען האבן געשריבן מיט א '''ח''' – ד.ה. חאוראן (אזוי ווי אין סיריאק) – אדער מיט אן עין – ד.ה. עַוראַן. א טייל זעען זיין צונאמען ווי עס שטאמט פון חור ("א לאך"), מיט א באצוג צו זיין דורכשטעכן דעם גוף פון אן העלפאנד (זעט אונטן), פארפּאסנדיג דעם פאקט אז דער נאמען איז אים צוגעטיילט געווארן ביי זיין לעבן. אנדערע אומצופרידנשטעלנדע פארשלאגן זענען 'א ווייסער' (צוליב זיין ליכטיגן הויט-קאליר) {{הערה|{{cite web|title=Avaran|url=https://net.bible.org/#!l/dictionary%3Aavaran__search%3Aavaran|work=Net Bible|publisher=Bible.org|access-date=18 November 2012}}.}} אדער "ערן" (וואַך, קרעפטיג) {{הערה|* {{cite book |last=Bar-Kochva |first=Bezalel |authorlink=Bezalel Bar-Kochva |date=1989 |title=Judas Maccabaeus: The Jewish Struggle Against the Seleucids |publisher=Cambridge University Press |isbn=0521323525 |page=334}}.}}.

בשעת דער שלאכט ביי בית זכריה האט אלעזר געזען אן עלעפאנט וואס ער האט געמיינט טראגט דעם סעלייקישן קעניג אנטיוכוס דער פינפטער, צוליב דעם ספעציעלן פאנצער וואס דער עלעפאנט האט געטראגן. ער האט באשלאסן צו ריזיקירן זיין לעבן דורך אטאקירן דעם עלעפאנט און אריינשטעכן א שפיז אין זיין בויך. דער טויטער עלעפאנט איז דאן איינגעפאלן אויף אלעזר, אומברענגענדיג אים{{הערה|{{cite book|last=Scullard|first=Howard Hayes|title=The Elephant in the Greek and Roman World|year=1974|publisher=Cornell Univ Press|isbn=978-0801409318|pages=186|url=https://books.google.com/books?id=zzNoAAAAMAAJ}}.}}. טראץ דעם העלדישן אנשטרענגונג, איז די קלענערע אידישע ארמיי באזיגט געווארן אין דער שלאכט. [[יוסף בן מתתיהו]] שרייבט אז אלעזר, כאטש ער האט אומגעברענגט פיל פיינטליכע זעלנער, האט נישט דערגרייכט קיין שום עכטן אויפטו אחוץ דעם נאמען וואס ער האט זיך געמאכט. אין נאך א ווערסיע פון דער געשיכטע וואס ערשיינט אין מגילת אנטיוכוס, איז אלזער דערטרונקען געווארן אין דעם אויסגעגאסענעם געדערים פונעם עלעפאנט.

פארהאן אזעלכע וואס זענען מפקפק אין דער גאנצער געשיכטע, בפרט אינעם חלק אז דער עלעפאנט איז אומגעקומען פון איין שטאך{{הערה|[[מאיר בר-אילן (חוקר)|מאיר בר-אילן]], [https://faculty.biu.ac.il/~barilm/articles/publications/publications0039.html מותו של אלעזר בקרב בית זכריה] מחקרי יהודה ושומרון, ג (תשנ"ג - 1993) קדומים - אריאל, עמ' 117-125}}.

אלעזער'ס טויט איז געווען א פאפולערער טעמע פאר קונסט אין די [[מיטל-אלטער]], וואו עס איז געגעבן געווארן א רעליגיעזער באדייט אפצושפיגלען אותו האיש'ס טויט{{הערה|{{cite web|title=Speculum Woodcuts and Miniatures|url=http://publishing.cdlib.org/ucpressebooks/view?docId=ft7v19p1w6&chunk.id=d0e4325|work=UC Press E-Books Collection, 1982-2004|access-date=18 November 2012}}.}}. די געלעגנהייט אפצומאלן אן עלעפאנט איז אויך אנטפאנגען געווארן דורך קינסטלער, כאטש וואס א מערהייט האבן קיינמאל נישט געזען איינס, און די רעזולטאַטן זענען אפט זייער מאדנע. עס איז אויך אפגעמאלן אין א מאלעריי פון 19טן יאָרהונדערט פראַנצויזישן קינסטלער גוסטאַוו דאָרע. דער ארץ-ישראל'דיגער ישוב, אלעזר, אין גוש עציון, לעבן דעם ארט פון דער שלאכט פון בית זכריה, הייסט נאך אים. גאסן הייסן נאך אים אין ירושלים און אין תל אביב.