אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי נחמן'ס נסיעה קיין ארץ ישראל"

== זיי ווערן באפרייט ==

ער האט אים געזאגט נעם דיך וויין און מצות און אסאך צועסן, גיי צוריק אויפן שיף, האב נישט קיין מורא איך זאג דיר צו אז גלייך נאך די ערשטע טעג פסח וועל איך אייך באפרייען, ווען דער בייגלייטער איז צוריק געקומען צום שיף פון ר' נחמן האט זיך ר' נחמן זייער געפרייטע ער האט געזאגט, ברוך השם איך זעה דיך ביים לעבן, איך האב א גאנצע צייט געטראכט זיי האבן דיך גע'הרג'ט, זיי האבן דיך אפשר אריין געווארפען אין ים, ברוך השם די לעבסט, דער בייגלייטער האט אים אלעס פארציילט, דער רבי האט זיך שטארק געפרייעט. די ערשטע טעג פסח מיט די סדרים זענען זיי געווען אויפן שיף, דער ערשטער טאג חול המועד איז דער בייגלייטער אריין אין שטאט, דער חכם האט אים געזאגט די ערשטע זאך נעמט אייער געלד וואס איהר האט ביי איים און באהאלט דאס כדי די אראבער זאלן עס נישט צו נעמען, דערנאך איז דער חכם געגאנגען מיט צוויי גרויסע עשירים פון שטאט צום שיפ'ס קאפיטאן און האט אים געזאגט די האסט צוויי אידישע נפשות ביי דיר אויפן שיף געב זיי ארויס, האט זיי דער קאפיטאן געענטפערט אזוי ווי לבן האט געזאגט פאר אליעזר מה' יצא הדבר, איך האב דאך זיי געהאט ביי מיר, איך האב שוין געהאט אסאך חשבונות זיי צו הרג'נן אדער צו פארקויפן, וואס האט דאס צו אייך זיי זענען דאך געווען וואכן לאנג אויף מיין שיף איך האב זיי קונה געווען, אבער וואס קען איך טועהן מיין שכל איז געווארן פארדרייט און משוגע אז איך האב מסכים געווען זיי אראפ צו לאזן, דעריבער גיט מיר געלד, כדי מיינע סאלדאטן אויפן שיף זאלן מסכים זיין און נעמט זיי ! אזוי זענען זיי געווארן באפרייט. די רבנים פון שטאט האבן אויפגענומען ר' נחמן זייער פרייליך, ר' נחמן האט זיי געוואלט צוריק געבן די געלד וואס זיי האבן געגעבן פארן שיפס קאפיטאן אבער זיי האבן דאס נישט געוואלט נעמען, זיי האבן געוואלט האבן די מצוה פון פדיון שבוים.