אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:ציפורי"

18 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: יידן ← אידן (3), נייטראלי ← נייטרלי
ק (החלפת טקסט – "יידישקייט" ב־"אידישקייט")
ק (טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: יידן ← אידן (3), נייטראלי ← נייטרלי)
שורה 2: שורה 2:
'''ציפורי''' איז געווען א שטאט אין [[אונטער גליל]] פון [[ארץ ישראל]], צפון מערב פון דער היינטיגער שטאט [[נצרת]] אומגעפער פיר קילאמעטער.
'''ציפורי''' איז געווען א שטאט אין [[אונטער גליל]] פון [[ארץ ישראל]], צפון מערב פון דער היינטיגער שטאט [[נצרת]] אומגעפער פיר קילאמעטער.


א [[יהודים|יידישע]] שטאט האט עקזיסטירט דארט פון דער תקופה פון די [[חשמונאים]] ביזן 5טן יארהונדערט, און יידן האבן נאך געוואוינט אין דעם געגנט ביזן 10טן יארהונדערט. די שטאט האט א ספעציעלן חשיבות אין דער יידישער היסטאריע, ווייל אין ציפורי זענען געווען טעטיג עטלעכע פון די הויפט תנאים פון דער [[משנה]], דארט האט [[רבי יהודה הנשיא]] געפירט דעם [[סנהדרין]], אן דארט האט ער געשלאסן די [[משנה]]. די שטאט ווערט דערמאנט א סך מאל דורך [[חז"ל]].
א [[יהודים|יידישע]] שטאט האט עקזיסטירט דארט פון דער תקופה פון די [[חשמונאים]] ביזן 5טן יארהונדערט, און אידן האבן נאך געוואוינט אין דעם געגנט ביזן 10טן יארהונדערט. די שטאט האט א ספעציעלן חשיבות אין דער יידישער היסטאריע, ווייל אין ציפורי זענען געווען טעטיג עטלעכע פון די הויפט תנאים פון דער [[משנה]], דארט האט [[רבי יהודה הנשיא]] געפירט דעם [[סנהדרין]], אן דארט האט ער געשלאסן די [[משנה]]. די שטאט ווערט דערמאנט א סך מאל דורך [[חז"ל]].


== היסטאריע ==
== היסטאריע ==
שורה 23: שורה 23:
היינט איז דארט א נאציאנאלער פארק, ווען קרוב צו הונדערט יאר געפונען היסטארישע פארשער און ארכעאלאגן ארטיקלען וועלכע באצוען זיך צו דער שטאט.
היינט איז דארט א נאציאנאלער פארק, ווען קרוב צו הונדערט יאר געפונען היסטארישע פארשער און ארכעאלאגן ארטיקלען וועלכע באצוען זיך צו דער שטאט.
== ארכעאלאגיע ==
== ארכעאלאגיע ==
איינצעלנע כלים זענען געפונען געווארן פון דער פערסישער תקופה אין ארץ ישראל, בעיקר א שארבענע גלאז מיט א מיטאלאגישער צייכענונג. אבער אנגעהויבן פון ענדע העלענישע צייטן טרעפט מען מער חפצים און געביידעס. פון דער העלענישער תקופה האבן פארשער געפונען א מיליטערישע פעסטונג אויפן שפיץ בארג (אקראפאליס), אינעם פעסטונג זענען געפונען געווארן א [[מקווה]] און צעבראכענע שארבן מיט העברעישע בוכשטאבן געשריבן אויפדעם. די פעסטונג איז ווארשיינליך נייטראליזירט געווארן דורך די שטאט איינוווינער אין שפעטערע תקופות, און חלקים פונעם יסוד און אינערהאלב די סטראוקטור זענען געווארן אנגעפילט מיט זאמד און שטיינער, נאנט צום ענדע פון בית המקדש. די פעסטונג איז דאטירט געווארן צו א פריערדיקע העלעניש תקופה, נאך איידער די חשמונאים האבן איינגענומען דעם גליל, און די יידישע זאכן אינעם פעסטונג צייגן אז יידן האבן געוויילט אין די געגנט נאך איידער די חשמונאים האבן אינקארפארירט די גליל ראיאן צו זייער מלוכה.
איינצעלנע כלים זענען געפונען געווארן פון דער פערסישער תקופה אין ארץ ישראל, בעיקר א שארבענע גלאז מיט א מיטאלאגישער צייכענונג. אבער אנגעהויבן פון ענדע העלענישע צייטן טרעפט מען מער חפצים און געביידעס. פון דער העלענישער תקופה האבן פארשער געפונען א מיליטערישע פעסטונג אויפן שפיץ בארג (אקראפאליס), אינעם פעסטונג זענען געפונען געווארן א [[מקווה]] און צעבראכענע שארבן מיט העברעישע בוכשטאבן געשריבן אויפדעם. די פעסטונג איז ווארשיינליך נייטראליזירט געווארן דורך די שטאט איינוווינער אין שפעטערע תקופות, און חלקים פונעם יסוד און אינערהאלב די סטראוקטור זענען געווארן אנגעפילט מיט זאמד און שטיינער, נאנט צום ענדע פון בית המקדש. די פעסטונג איז דאטירט געווארן צו א פריערדיקע העלעניש תקופה, נאך איידער די חשמונאים האבן איינגענומען דעם גליל, און די יידישע זאכן אינעם פעסטונג צייגן אז אידן האבן געוויילט אין די געגנט נאך איידער די חשמונאים האבן אינקארפארירט די גליל ראיאן צו זייער מלוכה.


פון די פריע רוימישע תקופה געפונען מיר א שטעטל אויפן בארג און ארום דעם בארג, פיל מיט פריוואטע הייזער וואס א מערהייט פון זיי האבן מקוואות, וואס ווייזט אויף די אידישקייט פונעם שטאט, אין צוגאב צודעם האבן פארשער געפונען די מיסט פון שטאט, און שטודירט די אפפאל פון איבערבלייבענישן פון בהמות, נאר כשר'ע מינים זענען געווען צו געפונען, חזירים צום ביישפיל, א הויפט מאכל צווישן די רוימער זענען געווען ווייניגער פון א פראצענט פון די איבערבלייבענישן.
פון די פריע רוימישע תקופה געפונען מיר א שטעטל אויפן בארג און ארום דעם בארג, פיל מיט פריוואטע הייזער וואס א מערהייט פון זיי האבן מקוואות, וואס ווייזט אויף די אידישקייט פונעם שטאט, אין צוגאב צודעם האבן פארשער געפונען די מיסט פון שטאט, און שטודירט די אפפאל פון איבערבלייבענישן פון בהמות, נאר כשר'ע מינים זענען געווען צו געפונען, חזירים צום ביישפיל, א הויפט מאכל צווישן די רוימער זענען געווען ווייניגער פון א פראצענט פון די איבערבלייבענישן.
שורה 35: שורה 35:
איינער פון די הויפט חילוקי דעות איבערן שטאט, איז די טעאטער וועלכע איז געפונען געווארן אויפן זייט פונעם בארג, בשעת טייל טענה'ן אז דאס האט אנטיפס געבויט, זאגן אנדערע אז דאס איז פון די רוימישע תקופה פון נאכן חורבן בית המקדש, דאס צוליב ארטיקלען געפונען אונטערן בינע ביי די יסודות פונעם סטרוקטור. א פראכטפולע רוימישע ווילא איז אויך געפונען געווארן אויפן בארג, ווען געוויסע האבן געוואלט טענה'ן אז דאס איז די נשיא'ס הויז, אבער אן קיין גרונטליכע פארשונג אדער מקור.  
איינער פון די הויפט חילוקי דעות איבערן שטאט, איז די טעאטער וועלכע איז געפונען געווארן אויפן זייט פונעם בארג, בשעת טייל טענה'ן אז דאס האט אנטיפס געבויט, זאגן אנדערע אז דאס איז פון די רוימישע תקופה פון נאכן חורבן בית המקדש, דאס צוליב ארטיקלען געפונען אונטערן בינע ביי די יסודות פונעם סטרוקטור. א פראכטפולע רוימישע ווילא איז אויך געפונען געווארן אויפן בארג, ווען געוויסע האבן געוואלט טענה'ן אז דאס איז די נשיא'ס הויז, אבער אן קיין גרונטליכע פארשונג אדער מקור.  


אינעם רוימישן קווארטאל זענען געפונען געווארן פון ביזאנטישער תקופה נאך אינטערסאנטע געביידעס, א שול אנגעפילט מיט צייכענונגען און בילדער בעיקר פון יידישע טראדיציע, אבער אויך העליאס, וועלכע דינט אלס א גאט אינעם גריכישן מיטאלאגיע איז געמאלן געווארן אויפן פאדלאגע פונעם שול, אינאיינעם מיט אנדערע מאטיוון ווי די עקידה און נאך. א קירכע איז אויך געפונען געווארן אין שטאט פון די תקופה און צום לעצט, איז די וויינהויז, אדער דיאניסוס הויז, וואס איז פיל מיט מאלערייען איבער וויין און באצייכענט א געצנדינעריי טראדיציע מיט מסיבות און אנדערע סארט מאלערייען וועלכע זענען א חידוש פאר א יידישע שטאט און אפילו פאר קריסטן. פון די סארט בילדער, שטעלט זיך ארויס אז ווי געשריבן איז אין פערטן יאר הונדערט, שוין אנגעהויבן דעם אונטערגאנג פון יידישן שטאנדפונקט איבערן חשיבות פונעם שטאט, מער און מער גויים, קריסטן אדער גריכישע געצנדינער האבן אנגעפילט דעם שטאט. ביז ווען די שטאט איז געווארן כמעט ליידיג פון יידן אינמיטן פערטן יארהונדערט.  
אינעם רוימישן קווארטאל זענען געפונען געווארן פון ביזאנטישער תקופה נאך אינטערסאנטע געביידעס, א שול אנגעפילט מיט צייכענונגען און בילדער בעיקר פון יידישע טראדיציע, אבער אויך העליאס, וועלכע דינט אלס א גאט אינעם גריכישן מיטאלאגיע איז געמאלן געווארן אויפן פאדלאגע פונעם שול, אינאיינעם מיט אנדערע מאטיוון ווי די עקידה און נאך. א קירכע איז אויך געפונען געווארן אין שטאט פון די תקופה און צום לעצט, איז די וויינהויז, אדער דיאניסוס הויז, וואס איז פיל מיט מאלערייען איבער וויין און באצייכענט א געצנדינעריי טראדיציע מיט מסיבות און אנדערע סארט מאלערייען וועלכע זענען א חידוש פאר א יידישע שטאט און אפילו פאר קריסטן. פון די סארט בילדער, שטעלט זיך ארויס אז ווי געשריבן איז אין פערטן יאר הונדערט, שוין אנגעהויבן דעם אונטערגאנג פון יידישן שטאנדפונקט איבערן חשיבות פונעם שטאט, מער און מער גויים, קריסטן אדער גריכישע געצנדינער האבן אנגעפילט דעם שטאט. ביז ווען די שטאט איז געווארן כמעט ליידיג פון אידן אינמיטן פערטן יארהונדערט.  
=== נישט געפונענע ארכעאלאגיע ===
=== נישט געפונענע ארכעאלאגיע ===
אין משנה שטייט איבער א מויער פון יהושע בן נון'ס צייטן וועלכע האט ארומגענומען די שטאט, די מויער איז באצייכענט אויך דורך יוסיפון און אנדערע, אבער קיין זכר איז נישט געפונען געווארן דערפון. וויבאלד די פריעסטע ארטיקלען זענען דאטירט צו דער פערסישער עפאכע, דרינגען די חוקרים ארויס דערפון, אז די תנ"כישע שטאט געפונט זיך אויף אן אנדער לאקאציע, נישט ווייט פון ציפורי פון צווייטן בית המקדש. די שטאט מארק אויפן בארג, וואס ווערט דערמאנט דורך חז"ל אלס די שוק העליון, איז ביז היינט דערווייל נישט געפונען געווארן.
אין משנה שטייט איבער א מויער פון יהושע בן נון'ס צייטן וועלכע האט ארומגענומען די שטאט, די מויער איז באצייכענט אויך דורך יוסיפון און אנדערע, אבער קיין זכר איז נישט געפונען געווארן דערפון. וויבאלד די פריעסטע ארטיקלען זענען דאטירט צו דער פערסישער עפאכע, דרינגען די חוקרים ארויס דערפון, אז די תנ"כישע שטאט געפונט זיך אויף אן אנדער לאקאציע, נישט ווייט פון ציפורי פון צווייטן בית המקדש. די שטאט מארק אויפן בארג, וואס ווערט דערמאנט דורך חז"ל אלס די שוק העליון, איז ביז היינט דערווייל נישט געפונען געווארן.
שורה 46: שורה 46:
עס איז אומבאקאנט גענוי וויפיל די באפעלקערונג אינעם שטאט איז געווען, מיינונגספארשידנהייטן און אפשאצונגען שטעלן די באפעלקערונג אויף א צאל פון צווישן 12,000 ביז 25,000, אבער איז אוממעגליך פעסטצושטעלן. אבער פאר ארץ ישראלדיקע באגריפן פון יענע תקופה נאכן חורבן, הייסט דאס א גרויסע שטאט.
עס איז אומבאקאנט גענוי וויפיל די באפעלקערונג אינעם שטאט איז געווען, מיינונגספארשידנהייטן און אפשאצונגען שטעלן די באפעלקערונג אויף א צאל פון צווישן 12,000 ביז 25,000, אבער איז אוממעגליך פעסטצושטעלן. אבער פאר ארץ ישראלדיקע באגריפן פון יענע תקופה נאכן חורבן, הייסט דאס א גרויסע שטאט.


[[קאטעגאריע:אידישע היסטאריע]]
[[קאַטעגאָריע:אידישע היסטאריע]]
[[קאטעגאריע: תקופת בית שני]]
[[קאַטעגאָריע:תקופת בית שני]]
[[קאטעגאריע: ארץ ישראל]]
[[קאַטעגאָריע:ארץ ישראל]]
[[קאטעגאריע:אומבאקוקט]]
[[קאַטעגאָריע:אומבאקוקט]]
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]  
[[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]]  
{{קרד/ויקי/יידיש}}
{{קרד/ויקי/יידיש}}
35,369

רעדאגירונגען