אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אכלו משמנים"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(הגהת הפיוט עפ"י ווסרמן)
(←‏אפּשטאם: פארברייטערט)
שורה 37: שורה 37:


==אפּשטאם==
==אפּשטאם==
מען געפונט שוין דעם זמר אין כתבי יד פון [[אשכנז]] און [[איטאליע]], פון ארום די ר' יארן<ref>גבריאל וואסערמאן, "Liturgical poems of Ḥanukka from Europe" (ערשטער טייל אין ענגליש און צווייטער טייל אין העברעאיש), 2016 (דאקטוראט). דער פיוט אכלו משמנים לויט כתבי יד מיט פירושים און שינויי נוסחאות, ערשיינט אין צווייטן טייל זייטן 467–468. - ער צייגט אז עס ערשיינט אין כתבי יד פונעם פופצנטן און זעכצנטן יארהונדערט.</ref>. אויך איז עס געדרוקט אין סידורים און אין בענטשערלעך און זמירות'לעך געדרוקט אין אייראפע, אנגעהויבן פון א בענטשערל געדרוקט אין [[פראג]] יאר רע"ה, זייט ביי זייט מיט א זמר אויף פורים מיט'ן זעלבן געבוי און אקראסטיך{{הערה|{{אוצר החכמה|2=ברכת המזון וזמירות|3=143000|page=54|מקום הוצאה=פראג|שנת הוצאה=ער"ה|עמ=50}}}}. אין די שפעטערע יארן איז עס געדרוקט אין רבי בנימין הכהן'ס מחזור (ש"כ){{הערה|{{היברובוקס|בנימין הלוי|מחזור מעגלי צדק|7069|page=47|מקום הוצאה=סאביאנעטא|שנת הוצאה=ש"כ|עמ=כג}}}}.
מען געפונט שוין דעם זמר אין כתבי יד פון [[אשכנז]] און [[איטאליע]], פון ארום די ר' יארן<ref>גבריאל וואסערמאן, "Liturgical poems of Ḥanukka from Europe" (ערשטער טייל אין ענגליש און צווייטער טייל אין העברעאיש), 2016 (דאקטוראט). דער פיוט אכלו משמנים לויט כתבי יד מיט פירושים און שינויי נוסחאות, ערשיינט אין צווייטן טייל זייטן 467–468. - ער צייגט אז עס ערשיינט אין כתבי יד פונעם פופצנטן און זעכצנטן יארהונדערט.</ref>. עס איז געדרוקט געווארן אין סידורים און אין בענטשערלעך און זמירות'לעך געדרוקט אין אייראפע, אנגעהויבן פון א בענטשערל געדרוקט אין [[פראג]] אנגעבליך פון יאר רע"ה{{הערה|{{אוצר החכמה|2=ברכת המזון וזמירות|3=143000|page=54|מקום הוצאה=פראג|שנת הוצאה=ער"ה|עמ=50}} - ס'איז געדרוקט זייט ביי זייט מיט א זמר אויף פורים מיט'ן זעלבן געבוי און אקראסטיך. אויך אין די כתבי יד זענען די ביידע געווענליך אינאייינעם.}}. אויך איז עס געדרוקט אין רבי בנימין הכהן'ס מחזור, פון יאר ש"כ{{הערה|{{היברובוקס|בנימין הלוי|מחזור מעגלי צדק|7069|page=47|מקום הוצאה=סאביאנעטא|שנת הוצאה=ש"כ|עמ=כג}}}}.


דער מחבר פונעם זמר איז אנגעצייכנט אויף די [[אקראסטיך]] אלס '''אברהם''', עס איז אבער נישט באקאנט מער פרטים איבער אים. עס איז פארהאן וואס האבן עס מייחס געווען צו [[רבי אברהם אבן עזרא]], אבער דאס געבוי פונעם זמר איז בכלל נישט ווי דעם אבן עזרא'ס שירים.
דער מחבר פונעם זמר איז אנגעצייכנט אויף די [[אקראסטיך]] אלס '''אברהם''', עס איז אבער נישט באקאנט מער פרטים איבער אים. עס איז פארהאן וואס האבן עס מייחס געווען צו [[רבי אברהם אבן עזרא]], אבער דאס געבוי פונעם זמר איז בכלל נישט ווי דעם אבן עזרא'ס שירים.


צווישן די וואס זענען עס מייחס צו אים זענען סידור בית יעקב{{הערה|”בית יעקב” איז דער יעב"ץ סידור מיט פיל הוספות, אנגעבליך פון איינער ר’ משה יודקיס שו’ב פון ברדיטשוב. צוערשט אין תרמ”א, שפעטער אין תרמ”ה? און דערנאך אין תרס”ד, ועוד. צווישן די הוספות איז דער זמר אכלו משמנים מיטן יחוס צום אבן עזרא.}}, און אין געוויסע אויפלאגעס פון ליקוטי צבי{{הערה|מעגליך דורך ר’ יוסף הארעדעצקי, וועלכע האט ארויסגעגעבן כאטש דריי אויפלאגעס מיט פילע הוספות}}, און אין א זמירות ”שלשה ספרים נפתחים” מיטן פירוש פרחי שושנים{{הערה| געדרוקט דורך מנחם אליעזר מאהלער פון צאנז אין תרנ”ט, און ס’איז עטליכע מאל איבערגעדרוקט געווארן}}, וועלכער איז אויך מאריך אין די הקדמה ’עת הזמיר’ צו פארענטפערן דעם זמר.
צווישן די וואס זענען עס מייחס צו אים זענען געוויסע אויפלאגעס פון ליקוטי צבי{{הערה|מעגליך דורך ר’ יוסף הארעדעצקי, וועלכע האט ארויסגעגעבן כאטש דריי אויפלאגעס מיט פילע הוספות}}, און דער סידור בית יעקב{{הערה|”בית יעקב” איז דער יעב"ץ סידור מיט פיל הוספות, אנגעבליך פון איינער ר’ משה יודקיס שו’ב פון ברדיטשוב. צוערשט אין תרמ”א, שפעטער אין תרמ”ה? און דערנאך אין תרס”ד, ועוד. צווישן די הוספות איז דער זמר אכלו משמנים מיטן יחוס צום אבן עזרא.}}, און אין א זמירות ”שלשה ספרים נפתחים” מיטן פירוש פרחי שושנים{{הערה| געדרוקט דורך מנחם אליעזר מאהלער פון צאנז אין תרנ”ט, און ס’איז עטליכע מאל איבערגעדרוקט געווארן}}, וועלכער איז אויך מאריך אין די הקדמה ’עת הזמיר’ צו פארענטפערן דעם זמר.


==אינהאלט==
==אינהאלט==

רעוויזיע פון 13:27, 27 דעצעמבער 2024

אִכְלוּ מַשְׁמַנִּים וְסוֹלֶת רְבוּכָה
תּוֹרִים וּבְנֵי יוֹנִים[1] שַׁבָּת וַחֲנוּכָּה

הַאי הַאי בֵּית כּוֹר תִּמְכּוֹר תַּחְכּוֹר
לִּשְׂכּוֹר[2] בֵּית כּוֹר לְצוֹרֶךְ חֲנֻכָּה

בַּרְבּוּרִים אֲבוּסִים בְּשִׁפּוּדִים צְלוּיִם
וְכָלִיל לָאִישִׁים אֶחָד מִן הַמְנוּיִם

הַאי הַאי בֵּית כּוֹר תִּמְכּוֹר תַּחְכּוֹר
תִּשְׂכּוֹר בֵּית כּוֹר לְצוֹרֶךְ חֲנֻכָּה

רַךְ וְטוֹב וְשָׁמֵן צְלִי אֵשׁ וּמַצּוֹת
עֱנוּ וְאִמְרוּ אָמֵן וְאִכְלוּ בְּדִיצוֹת

הַאי הַאי בֵּית כּוֹר תִּמְכּוֹר תַּחְכּוֹר
תִּשְׂכּוֹר בֵּית כּוֹר לְצוֹרֶךְ חֲנֻכָּה

הַקּוֹלוֹת יֶחֱדָלוּן מִנִּסּוּךְ הַמָּיִם
בְּבֵית הַיַּיִן נָלוּן בְּכָל יוֹם פַּעֲמָיִם

הַאי הַאי בֵּית כּוֹר תִּמְכּוֹר תַּחְכּוֹר
תִּשְׂכּוֹר בֵּית כּוֹר לְצוֹרֶךְ חֲנֻכָּה

מִקּוֹלוֹת מַיִם רַבִּים תְּצִּלֶנָה אָזְנֵיכֶם
וּמִשְׁרַת דַּם עֲנָבִים לֹא יָמוּשׁ מִפִּיכֶם

הַאי הַאי בֵּית כּוֹר תִּמְכּוֹר תַּחְכּוֹר
תִּשְׂכּוֹר בֵּית כּוֹר לְצוֹרֶךְ חֲנֻכָּה

תווים ללחן לפיוט שהולחן בחצרות החסידים של מזרח אירופה

אכלו משמנים איז א ליד וואס ווערט געזינגען ביי דער סעודה פון שבת חנוכה, בעיקר ביי אשכנזים. פארפאסט געווארן שפעטסטנס אין די ה'ק' יארן דורך אן אנאנימען פייטן מיטן נאמען אברהם.

אפּשטאם

מען געפונט שוין דעם זמר אין כתבי יד פון אשכנז און איטאליע, פון ארום די ר' יארן[3]. עס איז געדרוקט געווארן אין סידורים און אין בענטשערלעך און זמירות'לעך געדרוקט אין אייראפע, אנגעהויבן פון א בענטשערל געדרוקט אין פראג אנגעבליך פון יאר רע"ה[4]. אויך איז עס געדרוקט אין רבי בנימין הכהן'ס מחזור, פון יאר ש"כ[5].

דער מחבר פונעם זמר איז אנגעצייכנט אויף די אקראסטיך אלס אברהם, עס איז אבער נישט באקאנט מער פרטים איבער אים. עס איז פארהאן וואס האבן עס מייחס געווען צו רבי אברהם אבן עזרא, אבער דאס געבוי פונעם זמר איז בכלל נישט ווי דעם אבן עזרא'ס שירים.

צווישן די וואס זענען עס מייחס צו אים זענען געוויסע אויפלאגעס פון ליקוטי צבי[6], און דער סידור בית יעקב[7], און אין א זמירות ”שלשה ספרים נפתחים” מיטן פירוש פרחי שושנים[8], וועלכער איז אויך מאריך אין די הקדמה ’עת הזמיר’ צו פארענטפערן דעם זמר.

אינהאלט

דער זמר רעדט זיך ארום די סעודה פון חנוכה, און רעכנט אויס פארשידענע פעטע שפייזן וואס מען זאל איינקויפן לכבוד שבת און חנוכה. עס דערמאנט אויך אז מען זאל פארקויפן פעלדער צו קענען איינקויפן אויף חנוכה, און אז מען וועט נעכטיגן יעדן טאג צוויי מאל אינעם "וויין שטיבל", פון די פילע וויין וואס דער פיוט מוטיגט צו טרינקען.

אין שפעטערע סידורים איז דער נוסח געטוישט געווארן צו לצורך "שבת" חנוכה אנשטאט לצורך חנוכה.

די ווערטער "בית כור תמכור תחכור, תשכור בית כור" זענען עטוואס אומפארשטענדליך. עס זענען דא וואס שפעקולירן אז די ווערטער "בית כור" איז א ווערטער-שפיל וואס באציט זיך אויף א "באס-קור" - דאס איז ווי מ'האט גערופן אין מערב-אייראפע א הויף צו שטאפן עופות, און די כוונה איז "בית כור תמכור", מען זאל פארקויפן א פעלד, און מיט די געלט "תשכור באס-קור" זאל מען איינהאנדלען געשטאפטע עופות אויף שבת חנוכה[מקור פארלאנגט].

קריטיק

דאָס ליד האָט אַרויסגערופן גרויס תרעומת ביי תלמידי חכמים און אנדערע, וועלכע האבן זיך אנטקעגנגעשטעלט קעגן דעם אומהיימליכן נאטור פון ​​דער פייערונג וואס ווערט געשילדערט אין איר, און אויך האט מען זיך אנטקעגנגעשטעלט קעגן דער עצם הנחה אז מען זאל עסן א גרויסער סעודה אויף חנוכה – א הנחה וואס פון א הלכה'דיגע שטאנדפונקט איז לכאורה נישט קראנט.

דער מהר"י מברונא, א תלמיד פון תרומת הדשן, שרייבט אז דער פיוט איז נישט נתחבר געווארן דורך א תלמיד חכם, וויבאלד די סעודות אום חנוכה זענען נישט קיין סעודות מצוה[9]. אנדערע זענען געגאנגען נאך ווייטער, און דרוקן זיך אויס אז דאס איז פארפאסט געווארן דורך ליידיגגייער, און אז דער אינהאלט באשטעטיגט דאס[10], און אז מען זאל מוחה זיין קעגן דאס דרוקןרבי אהרן ווירמש, מאורי אור באר שב"ע, מיץ, תקע"ט, עמ' פא.

פון די אנדערע זייט איז דער ליד געזינגען געווארן און ווערט נאך היינט געזינגען ביי פילע קרייזן און דורך צדיקים וועלכע האבן דאס געזינגען ביים טיש, דערביי טרעפנדיג דערין באהאלטענע און הויכע כוונות. צווישן די וואס פלעגן דאס זינגען זענען רבי פנחס קאריצער[11], די הויפן פון טשערנאביל און סקווירא, באבוב; עטליכע אייניקלעך פון צאנזער רב[12].

געוויסע פארענטפערן דעם טענה אז דער ליד איז נישט להלכה, מיט דעם אז מ'טרעפט פילע אנגענומענע פיוטים וואס זענען נישט להלכה, און תוספות[13] שרייבט שוין אז א פיוט מוז נישט זיין אויסגעהאלטן להלכה[14].

דער ערשטער בעלזער רב האט אמאל געזאגט תורה אויף דעם ליד[15], און דער קדושת ציון האט געמאכט א ניגון אויף דעם זמר.

ביבליאגראפיע


דרויסנדיגע לינקס

רעפערענצן

  1. אנדערע שרייבן בטעות יונה, אבער לויט גראם קומט יונים, און אזוי איז עס אין די אלטע דרוקן
  2. אזוי איז די גירסא אין אלטע דרוקן און אין כתבי יד. שפעטער איז עס פארטוישט געווארן אויף תשכור
  3. גבריאל וואסערמאן, "Liturgical poems of Ḥanukka from Europe" (ערשטער טייל אין ענגליש און צווייטער טייל אין העברעאיש), 2016 (דאקטוראט). דער פיוט אכלו משמנים לויט כתבי יד מיט פירושים און שינויי נוסחאות, ערשיינט אין צווייטן טייל זייטן 467–468. - ער צייגט אז עס ערשיינט אין כתבי יד פונעם פופצנטן און זעכצנטן יארהונדערט.
  4. ברכת המזון וזמירות, פראג, ער"ה, עמ' 50 (פארלאנגט אומזיסטע רעגיסטראַציע) - ס'איז געדרוקט זייט ביי זייט מיט א זמר אויף פורים מיט'ן זעלבן געבוי און אקראסטיך. אויך אין די כתבי יד זענען די ביידע געווענליך אינאייינעם.
  5. בנימין הלוי, מחזור מעגלי צדק, סאביאנעטא, ש"כ, עמ' כג
  6. מעגליך דורך ר’ יוסף הארעדעצקי, וועלכע האט ארויסגעגעבן כאטש דריי אויפלאגעס מיט פילע הוספות
  7. ”בית יעקב” איז דער יעב"ץ סידור מיט פיל הוספות, אנגעבליך פון איינער ר’ משה יודקיס שו’ב פון ברדיטשוב. צוערשט אין תרמ”א, שפעטער אין תרמ”ה? און דערנאך אין תרס”ד, ועוד. צווישן די הוספות איז דער זמר אכלו משמנים מיטן יחוס צום אבן עזרא.
  8. געדרוקט דורך מנחם אליעזר מאהלער פון צאנז אין תרנ”ט, און ס’איז עטליכע מאל איבערגעדרוקט געווארן
  9. שו"ת מוהר"י מברונא, סימן קל"ז.
  10. רבי נחמן כהנא, ארחות חיים חלק ב', סימן רע"א, סעיף ח'.
  11. אמרי פנחס השלם, חנוכה, אות ס"ט (פארלאנגט אומזיסטע רעגיסטראַציע).
  12. ירוחם אלי׳ ראזענפעלד, אור ישראל 32 תשס"ג סיון
  13. תוספות, יומא ח, א, ד"ה דכולי עלמא
  14. שפיגל: קמז
  15. מדבר קדש, מועעדים ח"ב ע' נד


קאַטעגאָריע:חנוכה קאַטעגאָריע:פיוטים קאַטעגאָריע:אנאנימע ווערק