מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
פארברייטערט
(עפעס השלמות דערווייל) |
(פארברייטערט) |
||
| שורה 10: | שורה 10: | ||
אין דער באשטימטער [[אידישער לוח]] איז ניסן אלעמאל א "חודש מלא" פון דרייסיג טעג{{הערה|שם=קידהח|{{רמב"ם|קידוש החודש|ח|ד|ה}}}}. דער פאריגער חודש, [[אדר]] אדער [[אדר ב']] (אין פאל פון [[עיבור יאר]]), איז אלעמאל א "חודש חסר" פון 29 טעג, און [[ראש חודש]] ניסן באשטייט דעריבער פון איין טאג, [[א' ניסן]]{{הערה|שם=קידהח}}. חודש ניסן קען זיך אנהייבן אין א [[זונטאג]], [[דינסטאג]], [[דאנערשטאג]] אדער [[שבת]]{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ב}}}}. | אין דער באשטימטער [[אידישער לוח]] איז ניסן אלעמאל א "חודש מלא" פון דרייסיג טעג{{הערה|שם=קידהח|{{רמב"ם|קידוש החודש|ח|ד|ה}}}}. דער פאריגער חודש, [[אדר]] אדער [[אדר ב']] (אין פאל פון [[עיבור יאר]]), איז אלעמאל א "חודש חסר" פון 29 טעג, און [[ראש חודש]] ניסן באשטייט דעריבער פון איין טאג, [[א' ניסן]]{{הערה|שם=קידהח}}. חודש ניסן קען זיך אנהייבן אין א [[זונטאג]], [[דינסטאג]], [[דאנערשטאג]] אדער [[שבת]]{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ב}}}}. | ||
אין די צייטן וואס מען האט [[קידוש החודש|באשטימט די חדשים]] על פי הראייה, פלעגן די שליחים פון בית דין ארויספארן צו די ווייטע פלעצער מודיע צו זיין ווען מען האט באשטימט ראש חודש ניסן, מען זאל וויסן ווען עס פאלט אויס [[פסח]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|יח|א}}}}. | אין די צייטן וואס מען האט [[קידוש החודש|באשטימט די חדשים]] על פי הראייה, פלעגן די שליחים פון בית דין ארויספארן צו די ווייטע פלעצער מודיע צו זיין ווען מען האט באשטימט ראש חודש ניסן, מען זאל וויסן ווען עס פאלט אויס [[פסח]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|יח|א}}}}. פון נאך דעם חורבן בית המקדש האט [[רבן יוחנן בן זכאי]] איינגעפירט, אז די עדים וועלכע האבן געזען די נייע לבנה זאלן מעגן מחלל שבת זיין נאר צוליב דער קידוש החודש פון ניסן און פון תשרי, און נישט פון אנדערע חדשים{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כא|ב}}}}. | ||
=== אלס ערשטער חודש === | === אלס ערשטער חודש === | ||
דער חודש ווערט באצייכנט אין פסוק אלס דער אנהייב פון אלע חדשים: | דער חודש ווערט באצייכנט אין פסוק אלס דער אנהייב פון אלע חדשים: | ||
{{ציטוט | {{ציטוט | ||
| שורה 25: | שורה 24: | ||
לויט דער [[רמב"ן]], איז א [[מצוה]] צו ציילן די חדשים פון ניסן, [[זכירת יציאת מצרים|שטענדיג צו דערמאנען]] יציאת מצרים. די חדשים פארמאגן דעריבער נישט קיין באזונדערע נעמען אין די תורה, נאר זיי ווערן שטענדיג דערמאנט לויט זייער צאל פון ניסן{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|א|מפרש=רמב"ן}}}}. [[רבי יוסף אלבו]] ערקלערט אז די מצוה איז געווען צייטווייליג, און נאך גלות בבל האט מען געטוישט צו די בבלי'שע נעמען צו דערמאנען אז מיר זענען פון דארט אויסגעלייזט געווארן{{הערה|רבי יוסף אלבו, [[ספר העיקרים]], [[שית:Sefer_HaIkkarim,_Maamar_3/16|מאמר שלישי פרק ט"ז]], בדעת רמב"ן}}. אנדערע קריגן אז די מצוה גייט נאך ווייטער אן, כאטש די חדשים ווערן שוין גערופן מיט נעמען, און ווען מען ציילט די חדשים דארפן זיי געציילט ווערן אנגעהויבן פון ניסן{{הערה|רבי יעקב בן חביב, פירוש 'הכותב' אויף עין יעקב אנהייב מגילה; גט פשוט, סימן קכ"ו ס"ק ל"ה.}}. | לויט דער [[רמב"ן]], איז א [[מצוה]] צו ציילן די חדשים פון ניסן, [[זכירת יציאת מצרים|שטענדיג צו דערמאנען]] יציאת מצרים. די חדשים פארמאגן דעריבער נישט קיין באזונדערע נעמען אין די תורה, נאר זיי ווערן שטענדיג דערמאנט לויט זייער צאל פון ניסן{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|א|מפרש=רמב"ן}}}}. [[רבי יוסף אלבו]] ערקלערט אז די מצוה איז געווען צייטווייליג, און נאך גלות בבל האט מען געטוישט צו די בבלי'שע נעמען צו דערמאנען אז מיר זענען פון דארט אויסגעלייזט געווארן{{הערה|רבי יוסף אלבו, [[ספר העיקרים]], [[שית:Sefer_HaIkkarim,_Maamar_3/16|מאמר שלישי פרק ט"ז]], בדעת רמב"ן}}. אנדערע קריגן אז די מצוה גייט נאך ווייטער אן, כאטש די חדשים ווערן שוין גערופן מיט נעמען, און ווען מען ציילט די חדשים דארפן זיי געציילט ווערן אנגעהויבן פון ניסן{{הערה|רבי יעקב בן חביב, פירוש 'הכותב' אויף עין יעקב אנהייב מגילה; גט פשוט, סימן קכ"ו ס"ק ל"ה.}}. | ||
ניסן דינט אלס דער אנהייב פון יאר לגבי פארשידענע דינים: פאר [[מלך|מלכים]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|ב|א}}}}, אידישע קעניגן, וואס זייערע יארן האבן זיך גערעכנט אנגעהויבן פון א' ניסן{{ביאור|לויט איין דעה רעכענען זיך אויך די יארן פון די גוי'אישע קעניגן פון ניסן{{הערה|רבי אלעזר בשם רבי חנינא אין {{ירושלמי|ראש השנה|א|א}}}}, אבער לויט די אנגענומענע דעה רעכענען זיי זיך פון תשרי{{הערה|חיפה, ירושלמי דארט; {{בבלי|ראש השנה|ג|א}}.}}}}, און פאר [[תרומת הלשכה]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|ז|א}}|שם=רהזא}}, צוליב וואס די [[קרבן|קרבנות]] פון א' ניסן און ווייטער האבן געדארפט זיין געקויפט פון די פרישע [[מחצית השקל|שקלים]]. לויט טייל מקורות איז עס אויך דער אנהייב יאר פאר שכירות בתים, אז אויב האט מען פארדינגען א הויז אין א' אדר פאר "שנה זו" קען מען ענדיגן דעם אפמאך אין א' ניסן, און פאר עיבורין, וויבאלד א יאר קען שוין נישט ווערן באשטימט אלס עיבור יאר פון ניסן און ווייטער{{הערה|שם=רהזא}}. | |||
לויט [[רבי יהושע בן חנניה]] איז [[בריאת העולם|דער וועלט באשאפן געווארן]] אין ניסן, א צייט ווען עס האבן זיך אויך אויסגעשפילט פארשידענע צענטראלע געשעענישן אין אידישע היסטאריע{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|יא|א}}}}. דאס איז אין קעגנזאץ צו די מיינונג פון רבי אליעזר, לויט וועמען בריאת העולם און רוב פון די געשעענישן זענען פארגעקומען אין תשרי. | |||
ביי די אידן פון [[טוניסיע]] און [[ליביע]] איז איינגעפירט צו פראווען א "בסיסא" צערעמאניע אין די נאכט צו ראש חודש ניסן, וואס רעכנט אריין וואונטשן פאר א גוטע געבענטשטע יאר, צו באצייכענען דער יאר וואס הייבט זיך אן אין ניסן{{הערה|{{אוצר החכמה|סרוסי, רפאל|מנהגי לוב טראבלס|617941||page=94}}}}. | |||
== נאמען == | == נאמען == | ||
אין אנהייב זענען די חדשים אין אידישן קאלענדאר גערופן געווארן לויט זייער צאל, אנגעהויבן פון ניסן; דער חודש האט אלזא געהייסן "החודש הראשון"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|ב}}; {{תנ"ך|אסתר|ג|ז}}.}}. די תורה דערמאנט עס אויך מיט'ן נאמען "חודש האביב"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|לד|יח}}; {{תנ"ך|דברים|טז|א}}.}}, וויבאלד עס דארף געפאלן אין דער סעזאן פון פרילינג ווען די תבואה הייבט אן ווערן געצייטיגט{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כא|א}}, און רש"י.}}. דער נאמען ווערט אויך אויסגעטייטשט אלס [[רמז]]: אב י"ב, זייענדיג דער שפיץ פון אלע צוועלף חדשים{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יג|ד|מפרש=רבינו בחיי}} | אין אנהייב זענען די חדשים אין אידישן קאלענדאר גערופן געווארן לויט זייער צאל, אנגעהויבן פון ניסן; דער חודש האט אלזא געהייסן "החודש הראשון"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|ב}}; {{תנ"ך|אסתר|ג|ז}}.}}. די תורה דערמאנט עס אויך מיט'ן נאמען "חודש האביב"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|לד|יח}}; {{תנ"ך|דברים|טז|א}}.}}, וויבאלד עס דארף געפאלן אין דער סעזאן פון פרילינג ווען די תבואה הייבט אן ווערן געצייטיגט{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כא|א}}, און רש"י.}}. דער נאמען ווערט אויך אויסגעטייטשט אלס [[רמז]]: אב י"ב, זייענדיג דער שפיץ פון אלע צוועלף חדשים{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יג|ד|מפרש=רבינו בחיי}}}}. | ||
דער רעלעוואנטער מאנאט איז גערופן געווארן "ניסן" אין [[בבל]] און אין [[מעסאפאטאמיע]] בכלל, פון אכד'יש Nisanu, וואס ווערט פארגעשלאגן צו באדייטן "שפראצונג" (ווי ניצן אין לשון קודש) אדער "אנהייב"{{הערה|{{צ-מאמר|מחבר=W. Muss-Arnolt|שם=The Names of the Assyro-Babylonian Months and Their Regents|כתב עת=Journal of Biblical Literature|כרך=11|עמ=72–94|שנת הוצאה=1892|קישור=https://hdl.handle.net/2027/mdp.39015030576584|JSTOR=3259081}}|כיוון=שמאל}}. אין די תקופה פון [[גלות בבל]] און [[שיבת ציון]] איז דער נאמען אריינגעקומען אויך אין אידישע באנוץ, ווי די נעמען פון אלע חדשים{{הערה|{{ירושלמי|ראש השנה|א|ב}}}}, און עס ווערט דערמאנט אין תנ"ך: {{ציטוטון|בַּחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן הוּא חֹדֶשׁ נִיסָן|{{תנ"ך|אסתר|ג|ז}}}}. | דער רעלעוואנטער מאנאט איז גערופן געווארן "ניסן" אין [[בבל]] און אין [[מעסאפאטאמיע]] בכלל, פון אכד'יש Nisanu, וואס ווערט פארגעשלאגן צו באדייטן "שפראצונג" (ווי ניצן אין לשון קודש) אדער "אנהייב"{{הערה|{{צ-מאמר|מחבר=W. Muss-Arnolt|שם=The Names of the Assyro-Babylonian Months and Their Regents|כתב עת=Journal of Biblical Literature|כרך=11|עמ=72–94|שנת הוצאה=1892|קישור=https://hdl.handle.net/2027/mdp.39015030576584|JSTOR=3259081}}|כיוון=שמאל}}. אין די תקופה פון [[גלות בבל]] און [[שיבת ציון]] איז דער נאמען אריינגעקומען אויך אין אידישע באנוץ, ווי די נעמען פון אלע חדשים{{הערה|{{ירושלמי|ראש השנה|א|ב}}}}, און עס ווערט דערמאנט אין תנ"ך: {{ציטוטון|בַּחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן הוּא חֹדֶשׁ נִיסָן|{{תנ"ך|אסתר|ג|ז}}}}. | ||