אליאב בן חילון

פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך פערזענליכקייט
פאראמעטער [ מקום לידה ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
ליידיגע פאראמעטער [ צאצאים ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע

אליאב בן חילון

תקופה	יציאת מצרים, דור המדבר

אֱלִיאָב בֶּן חֵלֹן איז געווען די נשיא פון שבט זבולון, נאך יציאת מצרים.

זיין נאמען

אין מדרש אגדה שטייט די הסבר צו זיין נאמען, זיין אייגענעם נאמען אליאב איז צוליב די ברכה וואס זיין שבט, שבט זבולון איז געבענטשט געווארן דערמיט פון יעקב, ”זבולן לחוף ימים ישכון, והוא לחוף אניות” (
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך
פאראמעטער [ קצר ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע בראשית מט, יג), 'אלי' מיינט די אָרז פון דער שיף וואס ווערט געמאכט פון די בוים 'אלון', און 'אב' על שם די שיף וואס ווערט אזוי אנגערופן .

און זיין טאטע'ס נאמען חילון איז צוליב די ברכה פון משה צו זיין שבט ”ושפוני טמוני חול” (
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך
פאראמעטער [ קצר ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע דברים לג, יט).

אין אור החיים שטייט אן אנדער'ן הסבר:

אליאב בן חלון, נקרא כן לצד שהוא דבר המעמיד ליששכר ללמוד תורה יקרא אב, וכמו שמצינו שהקדימו משה ליששכר דכתיב (
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך
פאראמעטער [ קצר ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע דברים לג, יח) ”שמח זבולן וגו' ויששכר וגו'”, והוא מאמר אליאב פירוש לי יתיחס לקרות אב, הגם שהוא חלון פירוש חולין, שאינו בן תורה ועוסק בפרקמטיא חולין עולם הזה, אף על פי כן דין אבא למלכא

— אור החיים
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך
פאראמעטער [ קצר ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע במדבר ז, כד

לעבן און שאפן

ווי די אנדערע נשיאים, האט השי"ת באשטימט אליאב בן חילון צו ציילן זיין שבט ביים צווייטן ציילונג פון אידן אין מדבר. זיי ווערן דארט געשילדערט ווי ”קְרוּאֵי הָעֵדָה, נְשִׂיאֵי מַטּוֹת אֲבוֹתָם, רָאשֵׁי אַלְפֵי יִשְׂרָאֵל”. זיי זענען אלע געווען הויפטן אין סנהדרין, וועלכע זענען גערופן געווארן צו יעדע חשוב'ע זאך ביי אידן.

לויט חז"ל זענען די נשיאים געווען די שוטרים וואס די מצריים האבן געשטעלט איבער אידן אין מצרים, וואס זיי זענען געשלאגן געווארן ווען אידן האבן נישט ערפילט זייער קוואטע. טייל לערנען אז זיי זענען שוין געווען נשיאים איבער די עלטערן פונעם דור המדבר, נאך זייענדיג אין מצרים.

דורכאויס די וואנדערונגען אין מדבר האט אליאב דער דריטער געפירט זיין שבט, נאך נתנאל בן צוער, אונטער'ן "דגל מחנה יהודה".

אין חז"ל ווערט געברענגט אז די נשיאים זענען געווען פון די צוויי הונדערט און פופציג וועלכע האבן געברענגט קטורת ביים מחלוקת קורח ועדתו. לויט דעם זענען זיי נפטר געווארן אין צווייטן יאר נאך יציאת מצרים, אין פייער וואס האט פארברענט די מקטירי הקטורת.

קרבנות הנשיאים

דער דריטער אין די רייע צו מקריב זיין זיין קרבן איז געווען אליאב בן חילון, וואס ער האט מקריב געווען אום ג' ניסן אינעם צווייטן יאָר צו יציאת מצרים (ב'תמ"ט).

די סיבה וואס דערצו האט ער מקריב געווען דער דריטער און נאך פאר די נשיא פון שבט ראובן וואס איז עלטער, איז צוליב וואס ישכר מיט זבולון זענען שותפים, זבולון טוהט מסחר, און שטיצט דערמיט ישכר וואס זיצט און לערנט, פאר דעם איז ער געווען גלייך נאך ישכר.

אויך די מאטריאלן וואס ער האט געבראכט פאר די קרבן איז געווען געבונדן מיט דעם, די 'קערה' איז מרמז צום ים, ווייל זבולון פלעגט ארויס פארן אין די יאמען צו טוהן אין מסחר, און קענען דערמיט שטיצן ישכר.