אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דרך מצותיך"

206 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
שורה 25: שורה 25:
א לענגערע חיבור פון 49 פרקים, וואס איז געשטעלט צו ערקלערן דער ענין פון [[תפילה]] און [[קריאת שמע]] על פי חסידות.
א לענגערע חיבור פון 49 פרקים, וואס איז געשטעלט צו ערקלערן דער ענין פון [[תפילה]] און [[קריאת שמע]] על פי חסידות.


רוב חלק איז ער פארנומען צו מסביר זיין פארוואס מעג מען מתפלל צום אייבערשטן און זאגן 'קל' העלף מיר, אדער 'אלוקים' העלף מיר, וכדומה. אבער מען טאר נישט זאגן ח"ו 'חסד' העלף מיר, אדער 'גבורה' העלף מיר. - אזווי עס שטייט "אליו ולא למידותיו". און איז מבאר באריכות אז 'חסד' איז נישט דער אייבישטער אליין אבער 'קל' יא. 'גבורה' נישט, אבער 'אלוקים' יא. מיט א לאנגע אריכות צו מסביר זיין וויאזוי קען זיין אז דער אייבשטער [[ממלא כל עלמין]] און מיר זעען דאס נישט.
רוב פון דעם חלק פארנעמט דער הסבר פארוואס מעג מען מתפלל צו השי"ת מיט [[שמות הקודש|זיינע נעמען]], ווי בעטן אז 'קל' אדער 'אלוקים' זאל העלפן, אבער נישט בעטן ביי די מידות, ווי 'חסד' אדער 'גבורה', אז זיי זאלן העלפן, ווי חז"ל זאגן "אליו ולא למידותיו". דאס נעמט אויך אריין א לענגערע הסבר אויפ'ן ענין פון [[ממלא כל עלמין]].


דער ספר האט ער געשריבן 17 יאר אלט, און ווען דער [[בעל התניא]] האט עס געזען איז ער שטארק נתפעל געווארן<ref>זיין רעבעצן - די טאכטער פונעם מיטאלער רבי האט דאס געויזן פארן בעל התניא אן זיין רשות. און וועגן דעם האט ער זיך געוואלט געטפין איר. ביז דער בעל התניא האט איר צוגעזאגט צו לערנען מיט אים בחברותא האט ער זיך מפייס געווען. [https://chabadpedia.co.il/index.php/%D7%93%D7%A8%D7%9A_%D7%9E%D7%A6%D7%95%D7%AA%D7%99%D7%9A]</ref>.
דעם חלק האט ער געשריבן זייענדיג 17 יאר אלט, און ווען דער [[בעל התניא]] האט עס געזען איז ער שטארק נתפעל געווארן<ref>חסידים דערציילן אז זיין רעבעצין, די טאכטער פונעם [[רבי דובער פון ליובאוויטש|מיטלער רבי'ן]], האט דאס געוויזן אן זיין רשות פאר איר זיידן דער בעל התניא, און ער האט זיך צוליב דעם געוואלט פון איר גט, ביז דער בעל התניא האט צוגעזאגט צו לערנען מיט אים בחברותא האט ער זיך איבערגעבעטן</ref>.


===מאמרי הצמח צדק===
===מאמרי הצמח צדק===