דרך מצותיך

דרך מצותיך
	שער בלאט פון ערשטער דרוק
אלגעמיינע אינפארמאציע
דורך	רבי מנחם מענדל שניאורסאהן (צמח צדק)
שפת המקור	לשון הקודש
סוגה	ספרי חסידות, חב"ד
הוצאה
הוצאה	א. ע. ראבינאוויץ
נאך אויסגאבעס
דאטום פון ערשטער אויסגאבע	ה'תרע"א-ה'תרע"ב
דרויסנדע לינקס
היברובוקס	16082

דרך מצְוֹתיך איז א ספר וואס איז מבאר די טעמי המצְוֹת לויט'ן דרך החסידות. דער ספר איז געשריבן געווארן דורך דער דריטער רבי פון חב"ד, רבי מנחם מענדל שניאורסאהן (דער "צמח צדק"), אין די יארן תקע"ד–תקפ"ח, און איז ערשט געדרוקט געווארן אין תרע"א. דער ספר ווערט באטראכט פון די וויכטיגע ווערק אין חסידות חב"ד. אין געוויסע הינזיכטן איז דער ספר גרינגער צו פארשטיין ווי אנדערע ספרי חב"ד.

געבוי

דער ספר איז צעטיילט אין דריי חלקים: "טעמי המצוות", "שורש מצוות התפילה", און "מאמרי הצמח צדק".

טעמי המצוות

דער ערשטער און עיקר חלק אין ספר, געבט זיך אפ מיט ערקלערן די טעמים פון טייל פון די תרי"ג מצוות לויט תורת החסידות.

אין רוב פון די ביאורים הייבט אן דער מחבר מיט באצייכענען דעם מנין המצוה לויט ספר החינוך, ברענגט די ערקלערונגען אויף די מצוה ווי עס שטייט אין ספר החינוך און אין ספר המצוות להרמב"ם, נאכגעפאלגט מיט ביאורים לויט תורת הקבלה פון זוהר און ליקוטי תורה פונעם אר"י. נאכדעם שרייבט ער דעם חסידיש'ן ביאור, וואס איז אין גרויסן טייל באזירט אויף מאמרים פון בעל התניא. אפטמאל קלארט ער אויס וויאזוי דער חסידישער ביאור שטימט אויך מיט די טעמים פונעם רמב"ם און חינוך.

שורש מצוות התפילה

א לענגערע חיבור פון 49 פרקים, וואס איז געשטעלט צו ערקלערן דער ענין פון תפילה און קריאת שמע על פי חסידות.

רוב פון דעם חלק פארנעמט דער הסבר פארוואס מעג מען מתפלל צו השי"ת מיט זיינע נעמען, ווי בעטן אז 'קל' אדער 'אלוקים' זאל העלפן, אבער נישט בעטן ביי די מידות, ווי 'חסד' אדער 'גבורה', אז זיי זאלן העלפן, ווי חז"ל זאגן "אליו ולא למידותיו". דאס נעמט אויך אריין א לענגערע הסבר אויפ'ן ענין פון ממלא כל עלמין.

דעם חלק האט ער געשריבן זייענדיג 17 יאר אלט, און ווען דער בעל התניא האט עס געזען איז ער שטארק נתפעל געווארן^[1].

מאמרי הצמח צדק

א ליקוט פון נאך מאמרי חסידות פון כתב יד פונעם "צמח צדק", ווי אויך מאמרים פון בעל התניא מיט הגהות פון צמח צדק, וואס אין זיי ווערן ערקלערט עטליכע אלגעמיינע ענינים אין תורת חב"ד, ווי דער ענין פון "תוהו ותיקון", דער ענין פון "עשר ספירות ווי עס איז ביים באשעפער אליין", דער ענין פון די עבודה פון נסיונות, און נאך. אין דעם חלק געפונט זיך אויך א קיצור פון ספר התניא וואס דער צמח צדק האט געשריבן, און ערקלערונגען אין קבלה און חסידות פון זיינע בריוון.

דער כתב יד פונעם צמח צדק, אנהייב "שורש מצות התפילה"

הוספות

אין די לעצטע מהדורות פון ספר, אנגעהויבן פון תשי"ג און ווייטער, זענען צוגעלייגט געווארן א מפתח ענינים, תולדות פונעם מחבר, און א מפתח אויף מצוות וועלכע ווערן ערקלערט אין אנדערע ספרי חב"ד און נישט אין דעם ספר. דער רעדאקטאר פון די הוספות איז געווען רבי מנחם מענדל שניאורסאהן, דער לעצטער ליובאוויטשער רבי.

דרוק

דער ספר איז געדרוקט געווארן צום ערשטן מאל אין יאר תרע"א פון כתב יד פון צמח צדק אין פאלטאווע, אוקראינע, דורך רבי חיים אליעזר ביכאָווסקי, א קאפוסטער חסיד. געוויסע ליובאוויטשע חסידים האבן צוליב דעם נישט געלערנט אין דעם ספר^[2]. רבי שמריהו גוראריה האט דערציילט אז אמאל האט א בחור געלערנט אינעם ספר, און ווען דער מהרש"ב האט דאס געזען האט ער אים דאס צוגענומען^[3].

דער קה"ת פארלאג האָט געדרוקט דעם ספר אין יאר ה'תש"ו אין דער שטאָט שאנכיי, וואו אסאך בחורים פון ישיבות חב"ד זענען אנטלאפן בעת דער צווייטער וועלט מלחמה. אין יאר תשי"ג איז דער ספר געדרוקט געווארן אין די פאראייניגטע שטאטן מיט פילע הוספות.

מאנוסקריפט

דער כתב יד פונעם חיבור געפונט זיך אין דער חב"ד ביבליאטעק. א קליינע טייל פון די כתבי יד זענען פארעפנטליכט געווארן אין פארשידענע געלעגנהייטן. אין אדר א' תשפ"ב האט דער ביבליאטעק ארויפגעשטעלט אויף דער אינטערנעט א סקען פון כמעט דאס גאנצע כתב יד^[4], ווי אויך כתבי יד פון א "מעתיק".