אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "תענית אסתר"

לויט טייל ראשונים איז די תענית א זכר די די תענית וואס מען האט געפאסט ביי די מלחמה קעגן די שונאים י"ג אדר. ביי אידן איז געווען איינגעפירט אז די טאג פון א שלאכט פלעגט מען פאסטן, אזוי ווי מען זעט אז [[משה רבינו]] האט מתקן געווען א תענית ווען די אידן האבן מלחמה געהאלטן מיט [[עמלק]]{{הערה|רבינו תם, געברענגט אין רא"ש אין מסכת מגילה פרק א סימן א; מדרש תנחומא פרשת בראשית סימן ג}}.

לויט אנדערע איז תענית קעגן די דריי טעג וואס די אידן האבן געפאסט אויף פארלאנג פון [[אסתר המלכה]] איידער זי איז אריין צו [[אחשוורש]]'ן{{הערה|{{רמב"ם||תעניות|ה|ה}}, לויט די ב"ח אין אורח חיים סימן תרפ"ו}}. כאטש וואס דעמאלסט האט מען געפאסט אין [[ניסן]] פאסט מען היינט אין [[אדר]] ווייל אין ניסן טאר מען נישט פאסטן. אזוי אויך פאסט מען בלויז איין טאג, און נישט דריי, נישט צו פארשווערן אויפן ציבור.

אין [[מסכת סופרים]] ווערט געברענגט אז די מנהג איז געווען צו פאסטן דריי טעג אזוי ווי בשעת די מעשה פון פורים, אבער מפוזרין, שני חמישי ושני. דער [[אליה רבה]] ברענגט בשם די [[ריב"ש]], אז אין מדרש אסתר איז משמע אז אויך די פאסטעג אין די צייטן פון די גזירה זענען געווען מפוזרין; ווידעראום די שיטה פון די [[בבלי]] איז קלאר אז מען האט דעמאלסט געפאסט דריי טעג ברציפות.

דער [[כף החיים]]{{הערה|[[רבי יעקב חיים סופר]], '''[[כף החיים]]''', סימן תרפו סעיף קטן ח}} ברענגט פון [[מגיד מישרים]]{{הערה|[[רבי יוסף קארו]], '''[[מגיד מישרים]]''', פרשת ויקהל מהדורא קמא ספר מגיד מישרים פרשת ויקהל מהדורא קמא אור י"ג לאדר השני}} אז די מען פאסט מכניע צו זיין די [[קטרוג]] פון די [[שטן]] אויף דעם וואס די אידן עסן און טרונקען זיך אן [[פורים]].