אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי אבא דמן עכו"
(גארנישט געבליבן פון וויקי) |
ק (צמא לדעת האט אריבערגעפירט בלאט רוי:אבא דמן עכו צו רוי:רבי אבא דמן עכו אן לאזן א ווייטערפירונג) |
(קיין אונטערשייד)
|
רעוויזיע פון 08:54, 30 יאנואר 2024
דאס איז א דרעפט ארטיקל. עס איז אַן אַרבעט אין פּראָגרעס וואָס איז אָפן פאַר רעדאַגירונג דורך סיי וועם. ווען דער דרעפט איז פארטיג, ביטע גייט איבער דעם אריבערפירן טשעקליסט, זיכער צו מאכן אז עס איז גרייט. דערנאך קענט איר בעטן פון די דרעפט אריבערפירער אז זיי זאלן עס איבערגיין און אריבערפירן צום הויפט געביט. (אייער בקשה וועט פובליצירט ווערן אין המכלול:אריבערפירן דרעפטס, און דארט וועט אויך ערשיינען דער ענטפער - אויב פעלט אויס). |
רבי אבא דמן עכו (אויך: רבי אבא דעכו) איז געווען אן אמורא פון דריטן דור אין ארץ ישראל, א חבר פון רבי אבהו און פירער פון אידישן ישוב אין עכו.
ביאגראפיע
ווען מען האט אויפגענומען רבי אבהו אלס ראש ישיבה, האט ער - זעענדיג אז רבי אבא דמן עכו איז א גרויסער ארעמאן וואס איז שולדיג געלט פאר אסאך מענטשן - פארגעשלאגן אז רבי אבא דמן עכו זאל ווערן אויפגענומען אויף זיין ארט, זיך אויסדריקנדיג "איכא רבה"[1]. עס ווייזט אבער אויס אז דער פארשלאג איז למעשה נישט אויסגעפירט געווארן[2].
רבי אבהו האט זייער געשעצט די ענוה פון רבי אבא דמן עכו, וואס האט זיך ארויסגעוויזן פון דעם וואס ער פלעגט נישט מקפיד זיין ווען זיין מתורגמן פלעגט זאגן אן אנדער טעם ווי אים[1].
מימרות
חוץ פון זיין תקנה איבער השגחה אויף עסנווארג, איז נישט פארבליבן קיין דברי הלכה אין זיין נאמען. עס ווערט אבער געברענגט איין מימרא אין אגדתא, איבער דער אידענטיטעט פונעם עץ הדעת:
רבי אבא דעכו אמר: אתרוג היה, ההוא דכתיב (בראשית ג) "ותרא האשה כי טוב העץ למאכל", אמרת, צא וראה איזהו אילן שעצו נאכל כפריו? ואין את מוצא אלא אתרוג.
צו ליינען מער
- צבי גרעץ, דברי ימי ישראל, ח"ב, עמ' 378
דרויסנדע לינקס
- "אַבָּא דְּמִן עַכּוּ", יהודה דוד אייזנשטיין (רעדאקטאר), אוצר ישראל, ניו יארק: פרדס, תשי"ב, חלק א, עמוד 10, אויף היברובוקס
- רבי אהרן היימאן, "ר' אבא דמן עכו", תולדות תנאים ואמוראים, לאנדאן תר"ע
רעפערענצן
- ↑ 1.0 1.1 סוטה מ, א
- ↑ אהרן היימאן, תולדות תנאים ואמוראים (ווייטער), באזירט דערויף וואס רבי אבא דמן עכו ווערט נישט דערמאנט אין אגרת רב שרירא גאון צווישן די מוסרי התורה פון דור צו דור.