אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי ישראל זיסל דווארעץ"
ק (החלפת טקסט – "״" ב־""") |
ק (החלפת טקסט – "[[חיים שמואלעוויטש" ב־"[[רבי חיים שמואלעוויטש") |
||
| (12 מיטלסטע ווערסיעס פון 6 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דעסקריפציע|ליטווישער רב און עסקן}} | |||
{{יתום}} | {{יתום}} | ||
הרב '''ישראל זיסל דווארעץ''' (אויך באקאנט מיט זיין [[פסעוודאנים|פענע נאמען]]: '''פלטין''') ([[ה'תרמ"ה|תרמ"ה]], [[1885]] - [[כ"ט שבט]] [[ה'תשכ"ח|תשכ"ח]], [[1968]]) אזי געווען א [[חרדים|חרדישער]] רב און עסקן. ער איז געווען רב אין [[יאד, בעלארוס|יאד]] און אין יזדע אין דער [[ליטע|ליטא]], און איז געווען רעדאקטאר פונעם תורה זשורנאל "תבונה". | הרב '''ישראל זיסל דווארעץ''' (אויך באקאנט מיט זיין [[פסעוודאנים|פענע נאמען]]: '''פלטין''') ([[ה'תרמ"ה|תרמ"ה]], [[1885]] - [[כ"ט שבט]] [[ה'תשכ"ח|תשכ"ח]], [[1968]]) אזי געווען א [[חרדים|חרדישער]] רב און עסקן. ער איז געווען רב אין [[יאד, בעלארוס|יאד]] און אין יזדע אין דער [[ליטע|ליטא]], און איז געווען רעדאקטאר פונעם תורה זשורנאל "תבונה". | ||
== לעבנסגעשיכטע == | == לעבנסגעשיכטע == | ||
ער איז געבוירן געווארן אין [[דענענבורג]], [[לעטלאנד]], צו בצלאל דווארעץ, א [[שוחט]] און א [[קאפוסט ( | ער איז געבוירן געווארן אין [[דענענבורג]], [[לעטלאנד]], צו בצלאל דווארעץ, א [[שוחט]] און א [[קאפוסט (חסידות)|קאפוסטער]] חסיד. ווען ער איז געווען פערצן יאר אלט האט ער אנגעהויבן לערנען אין דער [[סלאבאדקער ישיבה]]. ער האט געהייראט חנה חיה פייגא לופט. צוליב די גזירות פון דער רעגירונג האט ער געדארפט וואנדערן אין פארשידענע ערטער אין ליטע און רוסלאנד. א שטיק צייט האט ער געוויילט אין [[קאמיי]], וואו ער האט געדינט אלס רב און האט אויפגעשטעלט א ישיבה. דערנאך האט מען אים באשטימט רב פון [[יאד, בעלארוס|יאד]], אויך דארט האט ער אויפגעשטעלט א ישיבה. ביי דער [[ערשטע וועלט-מלחמה|ערשטער וועלט-מלחמה]] איז ער געווען צוזאמען מיט די תלמידים פון דער סלאבאדקער ישיבה אין [[קרעמענטשאג]], און אין יענער שווערער תקופה האט ער געהאלפן א סך אז די ישיבה זאל זיך קענען אויסהאלטן. אין [[ה'תרע"ז|תרע"ז]] ([[1917]]) האט ער באטייליגט אין אויפשטעלן די "מסורת וחירות" פארטיי ווען ער האט געוואוינט אין דער שטאט [[טולע]] לעבן [[מאסקווע]], און ביי דער גרינדונג קאנווענץ איז ער געווען דער סעקרעטאר. אין אנהייב פון די [[1920ער]] יארן האט ער זיך ארומגעקערט קיין סלאבאדקע מיט דער ישיבה. ווען ער איז אנגעקומען האט ער זיך איינגעשפאנט אויפשטעלן א נעצווערק פון [[תלמוד תורה|חדרים]] און [[ישיבה קטנה|ישיבות קטנות]] דורכאויס ליטא, צוזאמען מיט זיין ברודער הרב יצחק דווארעץ.{{הערה|זיין אייניקל איז דער חרדישער שרייבער ראובן גראסמאן, מחבר פון ביאגראפיעס אויף די רבנים [[רבי חיים שמואלעוויטש]] און [[מרדכי שולמאן]].}} | ||
הרב דווארעץ איז געווען די רעכטע האנט פון הרב [[נתן צבי פינקל]], דער "אלטער פון סלאבאדקע", און האט אים א סך געהאלפן אנטוויקלען די ישיבה אין פארשידענע צייטן סיי אין חו"ל סיי אין אריבערפירן די ישיבה קיין ארץ ישראל צו דער שטאט [[חברון]]. ווען הרב דווארעץ איז געווארן קראנק האט דער אלטער פון סלאבאדקע געהייסן געבן אים נאך א נאמען פאר א סגולה פאר אריכות ימים, און ער האט אויסגעקליבן דעם נאמען כלב, אזוי ווי דער נאמען פון [[כלב בן יפונה]] וואס איז געווען פארבונדן מיט דער שטאט חברון. ער האט צוגעלייגט אז דער נאמען איז [[ראשי תיבות|נוטריקון]] "כולו לב", הרומז להתמסרותו של הרב דבורץ לצורכי הכלל. | הרב דווארעץ איז געווען די רעכטע האנט פון הרב [[רבי נתן צבי פינקל]], דער "אלטער פון סלאבאדקע", און האט אים א סך געהאלפן אנטוויקלען די ישיבה אין פארשידענע צייטן סיי אין חו"ל סיי אין אריבערפירן די ישיבה קיין ארץ ישראל צו דער שטאט [[חברון]]. ווען הרב דווארעץ איז געווארן קראנק האט דער אלטער פון סלאבאדקע געהייסן געבן אים נאך א נאמען פאר א סגולה פאר אריכות ימים, און ער האט אויסגעקליבן דעם נאמען כלב, אזוי ווי דער נאמען פון [[כלב בן יפונה]] וואס איז געווען פארבונדן מיט דער שטאט חברון. ער האט צוגעלייגט אז דער נאמען איז [[ראשי תיבות|נוטריקון]] "כולו לב", הרומז להתמסרותו של הרב דבורץ לצורכי הכלל. | ||
אין יאר [[ה'תרצ"א|תרצ"א]] איז ער געווען צווישן די גרינדער פון דער ישיבה היכל התלמוד אין [[תל אביב-יפו|תל אביב]]. | אין יאר [[ה'תרצ"א|תרצ"א]] איז ער געווען צווישן די גרינדער פון דער ישיבה היכל התלמוד אין [[תל אביב-יפו|תל אביב]]. | ||
ער איז נפטר געווארן כ"ט שבט תשכ"ח (די יארצייט פון זיין | ער איז נפטר געווארן כ"ט שבט תשכ"ח (די יארצייט פון זיין רבי'ן הרב נתן צבי פינקל), און איז געווען פון די ערשטע וואס מען האט באערדיקט אין [[הר הזיתים]] נאך זיין באפרייאונג. | ||
== רעפערענצן == | == רעפערענצן == | ||
| שורה 15: | שורה 16: | ||
{{גרונטסארטיר:דווארעץ, ישראל זיסל}} | {{גרונטסארטיר:דווארעץ, ישראל זיסל}} | ||
[[קאַטעגאָריע:לעטישע | [[קאַטעגאָריע:לעטישע אידן]] | ||
[[קאַטעגאָריע:ליטווישע רבנים]] | [[קאַטעגאָריע:ליטווישע רבנים]] | ||
[[קאַטעגאָריע:קאפוסטער חסידים]] | [[קאַטעגאָריע:קאפוסטער חסידים]] | ||
[[קאַטעגאָריע:רבנים אין ארץ ישראל]] | [[קאַטעגאָריע:רבנים אין ארץ ישראל]] | ||
[[קאַטעגאָריע:באנקירן]] | [[קאַטעגאָריע:באנקירן]] | ||
[[קאַטעגאָריע: | [[קאַטעגאָריע:באערדיגט אין הר הזיתים]] | ||
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]] | |||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | |||
[[he:ישראל זיסל דבורץ]] | |||
[[קאַטעגאָריע:וויקידאטא דעסקריפציע]] | |||
יעצטיגע רעוויזיע זינט 20:10, 18 דעצעמבער 2023
דער אַרטיקל איז א יתום, קיין אַרטיקל לינקט צו עס. איר זענט געלאדנט צו ביישטייערן צו המכלול און פארבינדן צו עס פון ארטיקלען וואס אנטהאלטן "רבי ישראל זיסל דווארעץ".
הרב ישראל זיסל דווארעץ (אויך באקאנט מיט זיין פענע נאמען: פלטין) (תרמ"ה, 1885 - כ"ט שבט תשכ"ח, 1968) אזי געווען א חרדישער רב און עסקן. ער איז געווען רב אין יאד און אין יזדע אין דער ליטא, און איז געווען רעדאקטאר פונעם תורה זשורנאל "תבונה".
לעבנסגעשיכטע
ער איז געבוירן געווארן אין דענענבורג, לעטלאנד, צו בצלאל דווארעץ, א שוחט און א קאפוסטער חסיד. ווען ער איז געווען פערצן יאר אלט האט ער אנגעהויבן לערנען אין דער סלאבאדקער ישיבה. ער האט געהייראט חנה חיה פייגא לופט. צוליב די גזירות פון דער רעגירונג האט ער געדארפט וואנדערן אין פארשידענע ערטער אין ליטע און רוסלאנד. א שטיק צייט האט ער געוויילט אין קאמיי, וואו ער האט געדינט אלס רב און האט אויפגעשטעלט א ישיבה. דערנאך האט מען אים באשטימט רב פון יאד, אויך דארט האט ער אויפגעשטעלט א ישיבה. ביי דער ערשטער וועלט-מלחמה איז ער געווען צוזאמען מיט די תלמידים פון דער סלאבאדקער ישיבה אין קרעמענטשאג, און אין יענער שווערער תקופה האט ער געהאלפן א סך אז די ישיבה זאל זיך קענען אויסהאלטן. אין תרע"ז (1917) האט ער באטייליגט אין אויפשטעלן די "מסורת וחירות" פארטיי ווען ער האט געוואוינט אין דער שטאט טולע לעבן מאסקווע, און ביי דער גרינדונג קאנווענץ איז ער געווען דער סעקרעטאר. אין אנהייב פון די 1920ער יארן האט ער זיך ארומגעקערט קיין סלאבאדקע מיט דער ישיבה. ווען ער איז אנגעקומען האט ער זיך איינגעשפאנט אויפשטעלן א נעצווערק פון חדרים און ישיבות קטנות דורכאויס ליטא, צוזאמען מיט זיין ברודער הרב יצחק דווארעץ.[1]
הרב דווארעץ איז געווען די רעכטע האנט פון הרב רבי נתן צבי פינקל, דער "אלטער פון סלאבאדקע", און האט אים א סך געהאלפן אנטוויקלען די ישיבה אין פארשידענע צייטן סיי אין חו"ל סיי אין אריבערפירן די ישיבה קיין ארץ ישראל צו דער שטאט חברון. ווען הרב דווארעץ איז געווארן קראנק האט דער אלטער פון סלאבאדקע געהייסן געבן אים נאך א נאמען פאר א סגולה פאר אריכות ימים, און ער האט אויסגעקליבן דעם נאמען כלב, אזוי ווי דער נאמען פון כלב בן יפונה וואס איז געווען פארבונדן מיט דער שטאט חברון. ער האט צוגעלייגט אז דער נאמען איז נוטריקון "כולו לב", הרומז להתמסרותו של הרב דבורץ לצורכי הכלל.
אין יאר תרצ"א איז ער געווען צווישן די גרינדער פון דער ישיבה היכל התלמוד אין תל אביב.
ער איז נפטר געווארן כ"ט שבט תשכ"ח (די יארצייט פון זיין רבי'ן הרב נתן צבי פינקל), און איז געווען פון די ערשטע וואס מען האט באערדיקט אין הר הזיתים נאך זיין באפרייאונג.
רעפערענצן
- ↑ זיין אייניקל איז דער חרדישער שרייבער ראובן גראסמאן, מחבר פון ביאגראפיעס אויף די רבנים רבי חיים שמואלעוויטש און מרדכי שולמאן.
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!