אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:ממילא"
ק (החלפת טקסט – "וווי" ב־"וואוי") |
({{קרד/ויקי/יידיש}}) |
||
(8 מיטלסטע ווערסיעס פון 4 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
שורה 1: | שורה 1: | ||
{{Coord|31.77611667|35.22345556|display=title}}{{דעסקריפציע||ענגליש = neighbourhood of Jerusalem, Israel|העב=שכונה בירושלים|דייטש=Siedlung in Israel|}} | |||
'''מַמילאַ''' איז אן אלטע געגנט אין [[ירושלים]], נאנט צו דער [[ירושלים אלטשטאט|אלטשטאט]], וואס האט אנגעהויבן אויפגעשטעלט ווערן אין די ענדע [[ניינצטען יאר הונדערט]], ווי א געגנט אינדרויסן פון די מויערן. אין די טאל וואס איז א המשך פון גיא בן הינום, צווישן די גאסן פון דוד המלך און [[יפו גאס]]. ביז 1948, איז די באפעלקערונג פון די געגנט געווען א געמישטע, און האט געהאט אסאך קליינע געשעפטן און ארבעטער, אין יאר 1948, איידער די [[מלחמת השחרור]] האט אפציעל אויסגעבאכן, האבן די [[אראבער]], אטאקירט די יידישע געשעפטן, זיי האבן גערויבט און געפלינדערט, און דערנאך פארברענט די געשעפטן און עטליכע הייזער. | '''מַמילאַ''' איז אן אלטע געגנט אין [[ירושלים]], נאנט צו דער [[ירושלים אלטשטאט|אלטשטאט]], וואס האט אנגעהויבן אויפגעשטעלט ווערן אין די ענדע [[ניינצטען יאר הונדערט]], ווי א געגנט אינדרויסן פון די מויערן. אין די טאל וואס איז א המשך פון גיא בן הינום, צווישן די גאסן פון דוד המלך און [[יפו גאס]]. ביז 1948, איז די באפעלקערונג פון די געגנט געווען א געמישטע, און האט געהאט אסאך קליינע געשעפטן און ארבעטער, אין יאר 1948, איידער די [[מלחמת השחרור]] האט אפציעל אויסגעבאכן, האבן די [[אראבער]], אטאקירט די יידישע געשעפטן, זיי האבן גערויבט און געפלינדערט, און דערנאך פארברענט די געשעפטן און עטליכע הייזער. | ||
ביז די [[ | ביז די [[זעקסטאגיגע מלחמה]], איז די געגנט געווען צוטיילט צווישן [[ירדן]], און [[ישראל]], אויפן ישראלדיקן זייט, איז די געגנט געווען שטארק נאכגעלאזט, און געווען א געגנט פון ארעמעלייט בעיקר [[ספרדים]], וויבאלד אסאך יארדאנישע ציל שיסער האבן זיך געפונען דארט, און עס האט זיך געמאכט גאנץ אפט אז זיי האבן געשאסן אויף מענטשן, זענען אסאך פון זיי אויך אוועק פון דארט. | ||
נאך דער מלחמה, ווען ירושלים איז געווארן פאראייניגט, איז די געגנט געווען א צעווארפענע געגנט, נאך די שלאכטן וואס זענען פארגעקומען אין די געגנט. א וואנט וואס האט אפגעטיילט די געגנט פון אלטטאט, און געבויט געווארן דארט מיט צוואנציג יאר פריער, איז צעווארפן געווארן. און די אלטע הייזער פון די געגנט זענען צוביסלעך אומגעווארפן געווארן. | נאך דער מלחמה, ווען ירושלים איז געווארן פאראייניגט, איז די געגנט געווען א צעווארפענע געגנט, נאך די שלאכטן וואס זענען פארגעקומען אין די געגנט. א וואנט וואס האט אפגעטיילט די געגנט פון אלטטאט, און געבויט געווארן דארט מיט צוואנציג יאר פריער, איז צעווארפן געווארן. און די אלטע הייזער פון די געגנט זענען צוביסלעך אומגעווארפן געווארן. | ||
שורה 7: | שורה 8: | ||
א נייער האטעל איז אויפגעשטעלט געווארן אויפן פלאץ פון דעם אלטן פאסט האטעל. אין די 1970ער יארן, האט זיך אנגעהויבן דאס פריש אויפשטעלן די געגנט, עס האט געדויערט יארן, ביז ווען עס איז געקומען צו פאקט, אנגעהויבן מיט ארויס שיקן די איינוואוינער, און טרעפן פאר זיי אנדערע הייזער. | א נייער האטעל איז אויפגעשטעלט געווארן אויפן פלאץ פון דעם אלטן פאסט האטעל. אין די 1970ער יארן, האט זיך אנגעהויבן דאס פריש אויפשטעלן די געגנט, עס האט געדויערט יארן, ביז ווען עס איז געקומען צו פאקט, אנגעהויבן מיט ארויס שיקן די איינוואוינער, און טרעפן פאר זיי אנדערע הייזער. | ||
[[טעדי קאלעק]], [[בירגערמייסטער]] פון ירושלים, האט אויפגעטעלט קרתא, א געזעלשאפט וואס זיי האבן פלאנירט דאס פון פריש אויפשטעלן די געגנט, די רעגירונג האט אין די ארויסנעמען די איינוואוינער פון דער געגנט, אויסגעגעבן איבער 60 מיליאן דאלער. דאס פארענדיקן דעם פראיעקט פון ארויסשיקן די איינוואוינער, און צעווארפן די אלטע געביידעס, האט זיך | [[טעדי קאלעק]], [[בירגערמייסטער]] פון ירושלים, האט אויפגעטעלט קרתא, א געזעלשאפט וואס זיי האבן פלאנירט דאס פון פריש אויפשטעלן די געגנט, די רעגירונג האט אין די ארויסנעמען די איינוואוינער פון דער געגנט, אויסגעגעבן איבער 60 מיליאן דאלער. דאס פארענדיקן דעם פראיעקט פון ארויסשיקן די איינוואוינער, און צעווארפן די אלטע געביידעס, האט זיך געענדיגט 1988. | ||
דער פראיעקט איז צעטיילט געווארן אויף פיר, אן אפענע [[קאמערץ צענטער]], וואס האט אויך א פלאץ צו פארקירן אויטאס, און א פארק. האטעלן אויף דוד המלך גאס, א געגנט צו וואוינען. נאך לאניעריקע שטרייטן צווישן די געזעלשאפטן, און די שטאטראט. די רעליגיעזע און די רעגירונג אא"וו, האט זיך די ארבעט זייער פארשלעפט. היינט איז די אלטע היסטארישע ממילא גאס אפן בלויז פאר פיסגייער, (גלייך צו [[בן יהודה גאס]]), מיט פילע געשעפטן, דער מצודת דוד האטעל געפונט זיך דארט, און עטליכע געביידעס דארפן נאך אויפגעשטעלט ווערן ווי אין זייער אלטער פארעם און ארכיטעקטור. | דער פראיעקט איז צעטיילט געווארן אויף פיר, אן אפענע [[קאמערץ צענטער]], וואס האט אויך א פלאץ צו פארקירן אויטאס, און א פארק. האטעלן אויף דוד המלך גאס, א געגנט צו וואוינען. נאך לאניעריקע שטרייטן צווישן די געזעלשאפטן, און די שטאטראט. די רעליגיעזע און די רעגירונג אא"וו, האט זיך די ארבעט זייער פארשלעפט. היינט איז די אלטע היסטארישע ממילא גאס אפן בלויז פאר פיסגייער, (גלייך צו [[בן יהודה גאס]]), מיט פילע געשעפטן, דער מצודת דוד האטעל געפונט זיך דארט, און עטליכע געביידעס דארפן נאך אויפגעשטעלט ווערן ווי אין זייער אלטער פארעם און ארכיטעקטור. | ||
שורה 14: | שורה 15: | ||
[[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | [[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | ||
[[he:ממילא]] | |||
{{קרד/ויקי/יידיש}} |
יעצטיגע רעוויזיע זינט 14:13, 18 יולי 2024
מַמילאַ איז אן אלטע געגנט אין ירושלים, נאנט צו דער אלטשטאט, וואס האט אנגעהויבן אויפגעשטעלט ווערן אין די ענדע ניינצטען יאר הונדערט, ווי א געגנט אינדרויסן פון די מויערן. אין די טאל וואס איז א המשך פון גיא בן הינום, צווישן די גאסן פון דוד המלך און יפו גאס. ביז 1948, איז די באפעלקערונג פון די געגנט געווען א געמישטע, און האט געהאט אסאך קליינע געשעפטן און ארבעטער, אין יאר 1948, איידער די מלחמת השחרור האט אפציעל אויסגעבאכן, האבן די אראבער, אטאקירט די יידישע געשעפטן, זיי האבן גערויבט און געפלינדערט, און דערנאך פארברענט די געשעפטן און עטליכע הייזער.
ביז די זעקסטאגיגע מלחמה, איז די געגנט געווען צוטיילט צווישן ירדן, און ישראל, אויפן ישראלדיקן זייט, איז די געגנט געווען שטארק נאכגעלאזט, און געווען א געגנט פון ארעמעלייט בעיקר ספרדים, וויבאלד אסאך יארדאנישע ציל שיסער האבן זיך געפונען דארט, און עס האט זיך געמאכט גאנץ אפט אז זיי האבן געשאסן אויף מענטשן, זענען אסאך פון זיי אויך אוועק פון דארט.
נאך דער מלחמה, ווען ירושלים איז געווארן פאראייניגט, איז די געגנט געווען א צעווארפענע געגנט, נאך די שלאכטן וואס זענען פארגעקומען אין די געגנט. א וואנט וואס האט אפגעטיילט די געגנט פון אלטטאט, און געבויט געווארן דארט מיט צוואנציג יאר פריער, איז צעווארפן געווארן. און די אלטע הייזער פון די געגנט זענען צוביסלעך אומגעווארפן געווארן.
א נייער האטעל איז אויפגעשטעלט געווארן אויפן פלאץ פון דעם אלטן פאסט האטעל. אין די 1970ער יארן, האט זיך אנגעהויבן דאס פריש אויפשטעלן די געגנט, עס האט געדויערט יארן, ביז ווען עס איז געקומען צו פאקט, אנגעהויבן מיט ארויס שיקן די איינוואוינער, און טרעפן פאר זיי אנדערע הייזער.
טעדי קאלעק, בירגערמייסטער פון ירושלים, האט אויפגעטעלט קרתא, א געזעלשאפט וואס זיי האבן פלאנירט דאס פון פריש אויפשטעלן די געגנט, די רעגירונג האט אין די ארויסנעמען די איינוואוינער פון דער געגנט, אויסגעגעבן איבער 60 מיליאן דאלער. דאס פארענדיקן דעם פראיעקט פון ארויסשיקן די איינוואוינער, און צעווארפן די אלטע געביידעס, האט זיך געענדיגט 1988.
דער פראיעקט איז צעטיילט געווארן אויף פיר, אן אפענע קאמערץ צענטער, וואס האט אויך א פלאץ צו פארקירן אויטאס, און א פארק. האטעלן אויף דוד המלך גאס, א געגנט צו וואוינען. נאך לאניעריקע שטרייטן צווישן די געזעלשאפטן, און די שטאטראט. די רעליגיעזע און די רעגירונג אא"וו, האט זיך די ארבעט זייער פארשלעפט. היינט איז די אלטע היסטארישע ממילא גאס אפן בלויז פאר פיסגייער, (גלייך צו בן יהודה גאס), מיט פילע געשעפטן, דער מצודת דוד האטעל געפונט זיך דארט, און עטליכע געביידעס דארפן נאך אויפגעשטעלט ווערן ווי אין זייער אלטער פארעם און ארכיטעקטור.
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!