אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דצ"ך עד"ש באח"ב"

| תוכן = רַבִּי יְהוּדָה הָיָה נוֹתֵן בָּהֶם סִמָּנִים: דְּצַ"ךְ עַדַ"שׁ בְּאַחַ"ב

| מקור = {{שיתופתא|1=Pesach_Haggadah/,_Magid,_The_Ten_Plagues?selectedunittext=16|2=הגדה של פסח, מגיד}}

}}[[טעקע:National Library of Israel, Rothschild Haggadah 2861723 486098.jpg|קליין|די [[צען מכות]] געמאלן אין די [[ראטשילד הגדה]], 1450]]

אין מדרש שטייט אז די סימנים איז געווען אויסגעקריצט אויף [[משה'ס שטעקן]].

אויסער די פּשוט'ע סיבה אז די ראשי תיבות איז א גרינגע וועג צו געדענקען די רייע פון די צען מכות, זענען פארהאן מערערע ערקלערונגען איבער די ציל און מאטיוו פון די סימנים{{הערה|שם=הגדה|{{היברובוקס|2=הגדה של פסח עם עשרה פירושים|3=10767|page=39|מקום הוצאה=ווילנא|שנת הוצאה=תרכ"ח}}}}.

בשם [[רש"י]] און אנדערע ווערט ערקלערט אז דאס קומט צו ווייזן אז די סדר פון די מכות איז געווען ווי געשילדערט אין [[ספר שמות]], און מען זאגט נישט דא "[[אין מוקדם ומאוחר בתורה]]", ספעציעל אז אין [[תהלים]]{{הערה|{{תנ"ך|תהלים|עח|לאנג=יא|אן=ספר}}; {{תנ"ך|תהלים|קה|לאנג=יא|אן=ספר}}}} ווערן די מכות געשילדערט מיט אן אנדערע סדר{{הערה|[https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/Ritva/Maggid/13.11 ריטב"א אויף הגדה] בשם רש"י; [https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/From_Rashi's_Beit_Midrash/Maggid/13.3 מבית מדרשו של רש"י] אויף הגדה, ר״י בן יקר, {{ספריא|2=שבלי הלקט - הגדה של פסח|3=Shibolei_HaLeket_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17}} בשם [[רבי יהודה החסיד]], וכ״כ הראבי״ה (פסחים סי׳ תכד) בשמו, הרשב״ץ והחזקוני (שמות ח, טו) בשם ויש מפרשים. וכן מובא פירוש זה בפירושי בעלי התוספות עה״ת (שמות ז, כה). אורחות חיים און כל בו אויף הגדה בשם "יש אומרים".}}. אין די סדר פון דעם סימן האבן אויך געליינט די וואס האבן געברענגט ביכורים{{הערה|[[הגהות מיימוניות]], [https://rambam.alhatorah.org/Parshan/Hagahot_Maimoniyot/Chametz_uMatzah/8.15 נוסח ההגדה (סוף הל' חמץ ומצה) אות ב] בשם רבינו חננאל.}}.

עטליכע ראשונים ערקלערן אז די סימנים צייגן אן אויף דריי באזונדערע גרופעס און הגדרות פון די מכות (לויט געוויסע פשטים שטימט מכת בכורות אריין מיט די דריטע גרופע, און לויט אנדערע איז עס אייגנארטיג און איז בלויז צוזאמגעשטעלט מיט'ן לעצטן סימן פאר פּראקטישקייט{{הערה|זעט אויך [https://mg.alhatorah.org/SP/R.%20Avraham%20b.%20HaRambam/Shemot/9.19 ר׳ אברהם בן הרמב״ם שמות ט׳:י״ט]; [https://mg.alhatorah.org/SP/Ramban/Shemot/8.15 רמב״ן שמות ח׳:ט״ו]; [https://mg.alhatorah.org/SP/R.%20Bachya/Shemot/10.1#e2 רבינו בחיי שמות י׳:א׳]; [https://mg.alhatorah.org/SP/Sforno/Shemot/8.12#e2 ספורנו שמות ח׳:י״ב]; [https://library.alhatorah.org/?r1=Maharal%20Gevurot%20Hashem%2034 מהר״ל גבורות ה׳ ל״ד]; [https://mg.alhatorah.org/SP/Keli%20Yekar/Shemot/7.17 כלי יקר שמות ז׳:י״ז]; [https://mg.alhatorah.org/SP/R.%20S.R.%20Hirsch/Shemot/7.15 רש״ר הירש שמות ז׳:ט״ו]; [https://mg.alhatorah.org/SP/Malbim/Shemot/7.14#e2 מלבי״ם שמות ז׳:י״ד]}}:

* יעדע גרופע האט געהאט אן אייגנארטיגע ציל. די ערשטע דריי מכות - '''ד'''ם, '''צ'''פרדע, '''כ'''ינים, איז געקומען ווייזן אויף "[[מציאות ה']]", ווי עס שטייט ביי די דריי מכות "בְּזֹאת תֵּדַע כִּי אֲנִי ד'{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ז|יז}}}}". די צווייטע גרופע - '''ע'''רוב, '''ד'''בר, '''ש'''חין, זענען געקומען ווייזן אז דער באשעפער פירט די וועלט - "[[השגחה]]", ווי עס שטייט דערביי "לְמַעַן תֵּדַע כִּי אֲנִי ד' {{אונטערשטריך|בְּקֶרֶב הָאָרֶץ}}"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ח|יח}}}}. און די דריטע גרופע - '''ב'''רד, '''א'''רבה,'''ח'''ושך, '''ב'''כורות, איז געקומען צייגן אז די [[נביאה|נביאים]] זענען אמת{{הערה|[[ריטב"א]]{{מקור}}|דארט=הגדה}}, ווי עס שטייט דערביי "הַיָּרֵא אֶת דְּבַר ד'", "וַאֲשֶׁר לֹא שָׂם לִבּוֹ אֶל דְּבַר ד'", "הַעְתִּירוּ אֶל ד'"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ט|כ|כא}}, {{תנ"ך|שמות|ט|כח|אן=פרק}}}}; און אז דער באשעפער איז דער בעל היכולת וואס קען אלעס טוישן ווי זיין ווילן{{הערה|[[אברבנאל]]{{מקור}}|דארט=הגדה}}, ווי עס שטייט "בַּעֲבוּר תֵּדַע כִּי אֵין כָּמֹנִי בְּכָל הָאָרֶץ"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ט|יד}}}}.

*[[רלב"ג]] ווייזט אן אז יעדער גרופּע איז געווען מער שווער ווי די פריערדיגע. די ערשטע טריאדע איז באשטאנען בעיקר פון אומבאקוועמליכקייטן, נישט ווי דראענדע קאטאסטראפעס. דער צווייטער גרופּע האט מער ערנסט אטאקירט די מצרי'שע לעבנס-קוואלן פון פרנסה און האט געברענגט קערפערליכע ווייטאג דורך די שְׁחין. די דריטע גרופּע, האט אטאקירט די גערעטענישן, און האט אפעקטירט אויך צוקונפטיגע פרנסות, און די פינסטערניש האט פאראורזאכט ווייטערע ליידענישן. ענדליך האט די לעצטע מכה געבראכט דעם טויט אליין{{הערה|שם=רלבג|רלב"ג [[שית:Ralbag_on_Torah,_Exodus/7|תועלות, שמות ז, ד"ה התועלת השני]]}}.

* אין יעדע גרופע זענען געווען צוויי מכות וואס משה האט געווארנט פרעה דערוועגן פון פריער, און די דריטע איז געקומען אָן א התראה. למשל, ביי דצ"ך זענען דם און צפרדע געווען מיט א ווארענונג, און כינים נישט. ביי עד"ש זענען ערוב און דבר געווען מיט א ווארענונג, און שחין נישט. ביי באח"ב זענען ברד און ארבה געווען מיט א ווארענונג, און חושך נישט (מכת בכורות איז אויך געווען מיט א ווארענונג){{הערה|כל בו בשם רבי יוסף בדוס; [https://mg.alhatorah.org/SP/Lekach%20Tov/Shemot/8.15 לקח טוב שמות ח, טו]; שבלי הלקט בשם זיין ברודער רבי בנימין {{העב|רבי בנימין בן אברהם}}; {{תנ"ך|שמות|ח|יב|מפרש=ספורנו}}; [https://library.alhatorah.org/?r1=Maharal%20Gevurot%20Hashem%2057 מהר"ל גבורות ה׳ נ"ז]}}.

* די ערשטע גרופע - דצ"ך, איז געווען מכות אויף דער ערד, די צווייטע - עד"ש, אויף די באשעפענישן אויף דער ערד, די דריטע - בא"ח, פון הימל{{הערה|אורחות חיים; מיוחס לרשב״ם; והביאם האבודרהם (סדר ההגדה עמ׳ רכח); רוקח; {{תנ"ך|שמות|ח|יב|מפרש=ספורנו}}; [[מהר"ל]] - גבורות ה'}}.

א טייל מפרשים האבן פרובירט צו געבן א באדייט אדער גימטריא צו די אותיות.

[[רבי ישעיה די טראני]] שרייבט אז די [[גימטריא]] צאל פון די סימנים באטרעפט 501, די זעלבע צאל ווי די סך הכל פון אלע שיטות אין דער הגדה איבער וויפיל מכות די מצריים זענען געשלאגן געווארן ביים [[קריעת ים סוף|ים סוף]] ([[רבי יוסי הגלילי]]: 50 + [[רבי אליעזר]]: 200 + [[רבי עקיבא]]: 250), מיט'ן כולל, אדער מיט נאך איינס פאר "אצבע אלוקים" ({{תנ"ך|שמות|ח|טו}}){{הערה|שם=ריד|געברענגט אין {{ספריא|2=שבלי הלקט - הגדה של פסח|3=Shibolei_HaLeket_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17}}}}.  

דער תוספות יום טוב זאגט אז מען זאל ליינען די אותיות ווי דִצָךְ עָדַשׁ בְאַחַב, וואס מיינט ווי דער אויבערשטער זאגט, "דיין פרייד וועט זיין ווען איך וועל טרעטן מיט די שרעק פון שווערד"{{הערה|{{משנה|אבות|ה|ד|מפרש=תוספות יום טוב|ד"ה=עשר מכות}}}}. אנדערע פארבינדן עד"ש מיט לינזן און באח"ב מיט בכורה{{הערה|{{ספריא|רבי ידידיה טיאה ווייל|הגדה מרבה לספר|Marbeh_Lesaper_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17}}}}. דער [[יעב"ץ]] שטעלט עס פאר אלס דצ"ך, שניידן; עד"ש, לינזן; באח"ב, א לשון פון חבה - ליבשאפט; מען זאל אננעמען דעם גלות מיט ליבשאפט און קלאגן דערויף ביז'ן אויסלייזונג{{הערה|{{אוצר החכמה|2=הגדה של פסח רשב"ץ, יעב"ץ, כוס ישועות|3=161380|page=103|מקום הוצאה=ניו יארק|שנת הוצאה=תשנ"ב|מו"ל=ישראל חיים שטעסיל}}}}.

דער [[חתם סופר]] ערקלערט אז די [[ראשי תיבות]] פון די סימנים איז "עבד", און די סופי תיבות - "כבש", וויבאלד זיי האבן געדינט דעם [[מזל טלה]]{{הערה|{{היברובוקס|2=חתם סופר - דרשות - חלק ב|3=21254|page=103|עמ=רנח ע"ב}}}}.

דער ריטב"א דרוקט זיך אויס אויף די סימנים "ולכל שיעור חכמה נפלאה בסוד הקבלה, ודבריהם חן לשומעיהם"{{הערה|[https://haggadah.alhatorah.org/Parshan/Ritva/Maggid/13.11 ריטב"א אויף הגדה]}}. אין די בריוו פון [[רבי שמשון אסטראפאלער]] איבער די מכות ווערט ערקלערט די סימנים על פי סוד, אז די גימטריא צאל פון דצ"ך עד"ש באח"ב - תק"א, איז דער נאמען פון דער [[מלאך]] געשטעלט אויף די מכות, און באטרעפט "אש"ר", אויפ'ן פסוק וּלְמַעַן תְּסַפֵּר בְּאָזְנֵי בִנְךָ וּבֶן בִּנְךָ אֵת {{אונטערשטריך|אַשֶר}} הִתְעַלַּלְתִּי בְּמִצְרַיִם{{הערה|{{תנ"ך|שמות|י|ב}}. און כָּל הַמַּחֲלָה {{אונטערשטריך|אֲשֶׁר}} שַׂמְתִּי בְמִצְרַיִם לֹא אָשִׂים עָלֶיךָ ({{תנ"ך|שמות|טו|כו}}){{הערה|[[הגהות מיימוניות]], [https://rambam.alhatorah.org/Parshan/Hagahot_Maimoniyot/Chametz_uMatzah/8.15 נוסח ההגדה (סוף הל' חמץ ומצה) אות ב]}}.}} און די [[שמות הקודש|שֵמות]] מיט וואס די אידן זענען ארויס פון מצרים - דע"ב צד"א כשח"ב זענען די זעלבע אותיות{{הערה|[[s:אגרת רבי שמשון מאוסטרופולי|אגרת רבי שמשון מאוסטרופולי]] אויף [[וויקיטעקסט]]}}.

אין 18טער יארהונדערט האבן די [[יעקב פראנק|פראנקיסטן]] געניצט די סימנים צו איבערצייגן די "ווארהייט" פונעם [[בלוט בלבול]] ביי די בלבול פון [[שמעון פון טרענט]] {{ענ|Simon of Trent}}, אין א בריוו צום [[פויבסט]], זאגנדיג אז די באהאלטענע באדייט דערפון איז "'''ד'''ם '''צ'''ריכים '''כ'''ולנו '''ע'''ל '''ד'''רך '''ש'''עשו '''ב'''[[אותו האיש|אותו ה'''א'''יש]] '''ח'''כמים '''ב'''ירושלים". די אידישע פירער זענען גערופן געווארן אפצואווענדן די באשולדיגונג אין א ויכוח אין [[לעמבערג]], וואו עס האבן אנטיילגענומען [[רבי חיים הכהן ראפאפארט]], און לויט געוויסע מקורות אויך דער [[בעל שם טוב]]{{הערה|{{דעת|בצלאל לנדוי|daat/kitveyet/mahanaim/pesah/alilat.htm|עלילת הדם בתולדות ישראל}}}}.

עס ווערט דערציילט אויף א ויכוח וואס א גלח האט געהאט מיט א אידישן רב, ווי דער גלח האט אויפגעברענגט אז די סימנים באדייטן "'''ד'''ם '''צ'''ריכים '''כ'''ולנו, '''ע'''ל '''ד'''בר '''ש'''הרגנו '''ב'''ן '''א'''-ל '''ח'''י '''ב'''שמים"; אויף וואס דער רב האט געענטפערט "'''ד'''וברים '''צ'''וררינו '''כ'''זב, '''ע'''לילת '''ד'''ם '''ש'''קר, '''ב'''ני '''א'''ברהם '''ח'''לילה '''ב'''זאת"{{הערה|{{לינק|אדרעס=https://he.chabad.org/library/article_cdo/aid/495687|שרייבער=הרב משה בוגמילסקי|קעפל=דצ"ך עד"ש באח"ב|זייטל=chabad.org}}; אין פארשידענע מקורות איז דאס דערציילט אויף [[רבי איצעלע פון וואלאזשין]].}}.

 

[[:קאטעגאריע:הגדה של פסח]]

[[:קאטעגאריע:מאמרי חז"ל]]

[[:קאטעגאריע:מכות מצרים]]