בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,358
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
ק (בוט העברות האט באוועגט בלאט רבן יוחנן בן זכאי צו רוי:רבן יוחנן בן זכאי אן לאזן א ווייטערפירונג: סינון) |
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
||
| (7 מיטלסטע ווערסיעס פון 4 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דעסקריפציע||ענגליש = 1st-century rabbi and an important Jewish sage|העב=תנא במאה הראשונה לספירה. הקים את הסנהדרין ביבנה|דייטש=jüdischer Patriarch|}} | |||
'''רבן יוחנן בן זכאי''' איז געווען דער [[נשיא]] פון די [[סנהדרין]], און איז געווען א [[תנא]], וואס ווערט דערמאנט זעקס און צוואנציג מאל אין [[משניות]]. | '''רבן יוחנן בן זכאי''' איז געווען דער [[נשיא]] פון די [[סנהדרין]], און איז געווען א [[תנא]], וואס ווערט דערמאנט זעקס און צוואנציג מאל אין [[משניות]]. | ||
רבן יוחנן בן זכאי, דער הויפט פון די חכמי התורה אין תקופה פון חורבן הבית, איז געווען דער לעצטער אינעם [[שלשלת הקבלה|קייט פון מקבלי התורה]] פון תקופת בית שני. ער האט מקבל געווען פון [[הלל הזקן|הלל]] און [[שמאי]] און האט איבערגעגעבן פאר זיינע תלמידים, וואס האבן פארשפרייט די תורה ביי אידן נאכ'ן חורבן. | |||
[[File:Knesset Menorah Jochanan ben Sakkai.jpg|thumb|]] | [[File:Knesset Menorah Jochanan ben Sakkai.jpg|thumb|]] | ||
== זיין צייט == | == זיין צייט == | ||
| שורה 6: | שורה 9: | ||
'''רבן יוחנן בן זכאי''' איז געבוירן אין יאר [[ג'תשי"ג]] און ער האט געלעבט הונדערט און צוואנציג יאר, פערציג יאר האט ער געהאנדלט, פערציג יאר האט ער באדינט זיינע רבי'ס און געלערנט פון זיי, פערציג יאר האט ער געשפייזט תורה פאר אנדערע. <ref>ר"ה ל"א ע"ב, סנהדרין מ"א א'</ref> | '''רבן יוחנן בן זכאי''' איז געבוירן אין יאר [[ג'תשי"ג]] און ער האט געלעבט הונדערט און צוואנציג יאר, פערציג יאר האט ער געהאנדלט, פערציג יאר האט ער באדינט זיינע רבי'ס און געלערנט פון זיי, פערציג יאר האט ער געשפייזט תורה פאר אנדערע. <ref>ר"ה ל"א ע"ב, סנהדרין מ"א א'</ref> | ||
==ביים חורבן== | |||
== ביים חורבן הבית== | |||
נישט לאנג נאך וואס דער [[גרויסער אידישער אויפשטאנד|אידישער ווידערשטאנד]] קעגן די רוימער האט אויסגעבראכן, האט די קעניגרייך געשיקט איר מעכטיגער מיליטער זיי צו אונטערדריקן. דער רוימישער גענעראל [[אספסיינוס]] מיט זיינע לעגיאָנען האבן באלאגערט ירושלים. דאס עסן אין שטאט האט זיך אויסגעלאזט, און א שרעקליכער הונגער האט אונטערדריקט די איינוואוינער. רבן יוחנן בן זכאי האט געזען מיט זיין קלוגשאפט אז דער שטאט וועט פאלן צו די רוימער, און האט באשלאסן ארויסצוגיין פון ירושלים און גרינדן א תורה צענטער אין אן אנדער פלאץ. וויבאלד די [[קנאים (בית שני)|קנאי'שע]] בריונים האבן נישט געלאזט קיינעם ארויסגיין צו די רוימער, האט זיך רבן יוחנן געמאכט ווי א טויטער, און זיינע תלמידים רבי אליעזר און רבי יהושע האבן אנגעכאפט זיין ארון פון ביידע זייטן און האבן אים ארויסגעטראגן פון שטאט, כאילו צום באערדיגן{{הערה|{{בבלי|גיטין|נו|}}}}. | |||
ווען רבן יוחנן איז געקומען פאר אספסיינוס איז ער געפאָלן אין זיינע אויגן, און יענער האט אים נאכגעגעבן איבערצולאזן פאר אים דער שטאָט יבנה און אירע חכמים. אויך האט ער אים געגעבן רשות ארויסצונעמען פון ירושלים פאר'ן איר אייננעמען וועמען ער וויל פון זיינע פריינט אדער קרובים. רבן יוחנן האט געבעטן צו ראטעווען [[רבי צדוק]], און האט געשיקט רבי אליעזר און רבי יהושע אים צו זוכן. זיי האבן אים געטראפן אין איינע פון די שטאט־טויערן און האבן אים געברענגט פאר אספסיינוס, וואס האט באפוילן זיינע רופאים אים אויסצוהיילן{{הערה|{{מדרש רבה|איכה|א|לא}}}}. | |||
רבן יוחנן מיט זיינע תלמידים האבן געווארט מיט א צאפלדיג הארץ אויף די שמועות פון ירושלים. ווען ס'איז אנגעקומען די שרעקליכע בשורה אויף דאס פאלן פון ירושלים און דאס פארברענען דעם בית המקדש האבן ער און זיינע תלמידים זיך צעריסן זייערע קליידער, און האבן געוויינט און געשריגן און געקלאגט{{הערה|שם=נתןדה|{{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|ד|ה}}}}. | |||
איינמאל איז רבן יוחנן געגאנגען נאנט צו די חורבות פון ירושלים, און רבי יהושע איז אים נאכגעגאנגען. ווי נאר רבי יהושע האט געזען דעם חרוב'ן בית המקדש, האט ער געזאגט: "וויי איז אונז, אז דאס פלאץ וואס מען פארצייט דערין אויף די זינד פון אידישע קינדער איז חרוב געווארן". האט אים רבן יוחנן געזאגט: "מיין זון, זאל דיר נישט באנג טון, מיר האבן איין כפרה וואס איז {{טערמין|ווי איר|ווי א קרבן}}. וואס? דאס איז גמילות חסדים, ווי עס שטייט{{הערה|{{תנ"ך|הושע|ו|ו}}}}: {{מנוקד|'כִּי חֶסֶד חָפַצְתִּי וְלֹא זָבַח'}}"{{הערה|שם=נתןדה}}. | |||
== איבער אים == | == איבער אים == | ||
| שורה 30: | שורה 43: | ||
* [[מסכת עדיות]] פרק ח' משנה ג', {{דיק|אמר רבן שמעון בן גמליאל, קבלנו עדותכם, אבל מה נעשה, שגזר '''רבן יוחנן בן זכאי''' שלא להושיב בתי דינין על כך|}} | * [[מסכת עדיות]] פרק ח' משנה ג', {{דיק|אמר רבן שמעון בן גמליאל, קבלנו עדותכם, אבל מה נעשה, שגזר '''רבן יוחנן בן זכאי''' שלא להושיב בתי דינין על כך|}} | ||
* מסכת עדיות פרק ח' משנה ז', {{דיק|אמר רבי יהושע מקובל אני '''מרבן יוחנן בן זכאי''' ששמע מרבו, ורבו מרבו, הלכה למשה מסיני, וכו'|}} | * מסכת עדיות פרק ח' משנה ז', {{דיק|אמר רבי יהושע מקובל אני '''מרבן יוחנן בן זכאי''' ששמע מרבו, ורבו מרבו, הלכה למשה מסיני, וכו'|}} | ||
* [[מסכת אבות]] פרק ב' משנה ח', {{דיק|'''רבן יוחנן בן זכאי''' קבל מהלל ושמאי, הוא היה אומר, אם למדת תורה הרבה, אל תחזיק טובה לעצמך, כי לכך נוצרת, חמשה תלמידים היה לו '''לרבן יוחנן בן זכאי''', ואלו הן, רבי אליעזר בן הורקנוס, רבי יהושע בן חנניה, רבי יוסי הכהן, רבי שמעון בן נתנאל, רבי אלעזר בן ערך, הוא היה מונה שבחן, וכו'|}} | * [[מסכת אבות]] פרק ב' משנה ח', {{דיק|'''רבן יוחנן בן זכאי''' קבל מהלל ושמאי, הוא היה אומר, אם למדת תורה הרבה, אל תחזיק טובה לעצמך, כי לכך נוצרת, חמשה תלמידים היה לו '''לרבן יוחנן בן זכאי''', ואלו הן, רבי אליעזר בן הורקנוס, [[רבי יהושע בן חנניה]], רבי יוסי הכהן, רבי שמעון בן נתנאל, [[רבי אלעזר בן ערך]], הוא היה מונה שבחן, וכו'|}} | ||
* [[מסכת מנחות]] פרק י' משנה ה', {{דיק|משחרב בית המקדש, התקין '''רבן יוחנן בן זכאי''', שיהא יום הנף כלו אסור|}} | * [[מסכת מנחות]] פרק י' משנה ה', {{דיק|משחרב בית המקדש, התקין '''רבן יוחנן בן זכאי''', שיהא יום הנף כלו אסור|}} | ||
* [[מסכת כלים]] פרק ב' משנה ב', {{דיק|'''רבן יוחנן בן זכאי''' אומר חצבים גדולים שעורן בשני לוגין|}} | * [[מסכת כלים]] פרק ב' משנה ב', {{דיק|'''רבן יוחנן בן זכאי''' אומר חצבים גדולים שעורן בשני לוגין|}} | ||
| שורה 50: | שורה 63: | ||
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]] | [[קאטעגאריע:אויף יידיש]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||
[[he:רבן יוחנן בן זכאי]] | |||