מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
3,951
רעדאגירונגען
ק
הגהה
(אידיש) |
ק (הגהה) |
||
| שורה 19: | שורה 19: | ||
| עדה4 = תימנים | | עדה4 = תימנים | ||
}} | }} | ||
'''{{מנוקד|פרשת שְׁמוֹת}}''' איז | '''{{מנוקד|פרשת שְׁמוֹת}}''' איז די ערשטע [[סדרה]] פון [[ספר שמות]], און די דרייצנטע פון די תורה בכלל. די סדרה גייט פון אנהייב ספר, {{תנ"ך|שמות|א|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|שמות|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט דער אנגענומענע צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 124 פסוקים און זעקס פרשיות - פינף [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און איין [[פרשה סתומה|סתומה]]. | ||
אין די | אין די סדרה ווערט געשילדערט די אנהייב פונעם שעבוד פון די [[איד|אידן]] אין [[אוראלט מצרים|מצרים]], די פריע יארן פון [[משה רבינו]] און דער באשעפער'ס אים אויסוועלן אלס מנהיג ישראל. אין דער פרשה ווערן פארגעשטעלט עטליכע פערזענליכקייטן וואס ערשיינען במשך די קומענדיגע פרשיות און ספרים, צווישן זיי די געשוויסטער פון משה - [[אהרן הכהן|אהרן]] און [[מרים הנביאה|מרים]], און אזוי אויך [[פרעה]] מלך מצרים וואס פארקנעכטעט דאס אידישע פאלק. | ||
די פרשה ווערט געליינט צווישן [[י"ח טבת|י"ח]] און [[כ"ה טבת]]. פרשת שמות איז די ערשטע פון די [[שובבי"ם]] וואכן. | |||
== פרשה אינהאלט == | == פרשה אינהאלט == | ||
=== גזירות פון פרעה === | === גזירות פון פרעה === | ||
דער | די אנהייב פון דער פרשה פארבינדט צום ענדע פון [[ספר בראשית]] און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|א|ז|אן=ספר}}.}}. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, איז געווארן אידענטיפיצירט אין די אויגן פון די מצריים ווי א פאטענציאלע געפאר, און דעריבער באשלאסן אים צו פייניגן מיט פארשידענע וועגן - פיזישע פארשקלאפונג און דאס בויען "ערי {{טערמין|מסכנות|אוצרות, מאגאזינען}}" - [[פיתום און רעמסס]], און שפעטער א באפעל צו הרג'ענען אלע ניי־געבוירענע זכרים. די [[הייבאם|הייבאמס]] - [[שפרה און פועה]], וואס זענען געווארן געשטעלט אויסצופירן די ארבעט, האבן נישט אויסגעפאלגט דעם באפעל און געראטעוועט די קינדער, אויף וואס דער אויבערשטער האט זיי באצאלט, "ויעש להם בתים"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|ח|כא|אן=ספר}}.}}. | ||
פרעה האט פארברייטערט דאס באפעל און געפאדערט פון אלע מצריים: "'''כל''' הבן היילוד היאורה תשליכוהו"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|כב|אן=ספר}}, {{בבלי|סוטה|יב|א}}.}}. אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א | פרעה האט פארברייטערט דאס באפעל און געפאדערט פון אלע מצריים: "'''כל''' הבן היילוד היאורה תשליכוהו"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|כב|אן=ספר}}, {{בבלי|סוטה|יב|א}}.}}. אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א פּאָרפאלק פון [[שבט לוי]], [[עמרם]] און [[יוכבד]], וואס האבן חתונה און ברענגען אויף דער וועלט א בן זכר. די מאמע פון קינד האט מורא געהאט אים צו לאזן אינדערהיים, און געבויט פאר אים א קעסטל פון "גומא" ([[פאפירוס]]) און אריינגעלייגט צווישן די געוואוקסן נעבן דעם טייך{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|א|ד|אן=ספר}}.}}. | ||
===משה'ס געבורט און אנטלויף צו מדין=== | ===משה'ס געבורט און אנטלויף צו מדין=== | ||
[[בתיה בת פרעה]] האט געטראפן דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי האט גערופן דאס קינד "משה", גענומען צו איר | [[בתיה בת פרעה]] האט געטראפן דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי האט גערופן דאס קינד "משה", גענומען צו איר אהיים און אויפגעצויגן אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה איז עלטער געווארן איז ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע ברידער וואס זענען פארשלאפט פאר פרעה. ער האט געזען א מצרי שלאגן אן איש עברי, און גע'הרג'עט דעם מצרי נאכ'ן זיכער מאכן אז קיינער זעט אים נישט. א טאג דערויף איז משה ווידער ארויס זען די ליידן פון זיינע ברידער, ער זעט צוויי אנשים עברים, [[דתן און אבירם]], זיך שלאגן, און פרעגט דעם 'רשע' וואס האט אויפגעהויבן זיין האנט צו שלאגן זיין חבר פארוואס ער טוט דאס. אין רעאקציע האט יענער געענטפערט טראציג 'צי פלאנסטו מיר אויך צו הרג'ענען ווי דו האסט נעכטן גע'הרג'עט דעם מצרי?'. משה האט פארשטאנען אז דאס הרג'ענען דעם מצרי איז אנטדעקט געווארן, און נאך וואס פרעה האט געהערט דערוועגן און פרובירט אים צו הרג'ענען, איז משה געווען געצווינגען צו אנטלויפן קיין [[מדין]]. | ||
אויפ'ן ברונעם אין מדין האט משה געהאלפן די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם האט זיך זייער פאטער יתרו אינטערעסירט וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל | אויפ'ן ברונעם אין מדין האט משה געהאלפן די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם האט זיך זייער פאטער יתרו אינטערעסירט וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל אהיימגעקומען, און נאך וואס יתרו האט געהערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה האט איינגעשטומט, און שפעטער האט חתונה געהאט מיט [[צפורה]], איינע פון יתרו'ס טעכטער. זיי האבן געבוירן צוויי קינדער, [[גרשום (בן משה)|גרשום]] און [[אליעזר (בן משה)|אליעזר]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|ה|כב|אן=ספר}}.}}. | ||
===ברענענדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ===ברענענדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ||
פרעה איז געשטארבן, און די אידן האבן געקרעכצט פון די שווערע ארבעט. גאט האט דערהערט זייער געשריי און זיך דערמאנט אין די בונד וואס ער האט געשלאסן מיט אברהם, יצחק און יעקב{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|כג|כה|אן=ספר}}.}}. | |||
אין יענע טעג האט משה געפאשעט יתרו'ס שאף, און איז ער אנגעקומען צום [[בארג סיני]] און געזען א {{טערמין|[[סנה]]|דארן}} ברענט אין פייער. גאט האט גערעדט צו משה פון אין די סנה, און איינגעמאלדן אז ער וויל אויסלייזן די אידישע פאלק און זיי ברענגען קיין [[ארץ ישראל]], און ארויפלייגט אויף משה'ן דאס פירן דעם פאלק. משה האט געפירט א לענגערע דיסקוסיע מיט'ן אויבערשטן און אויפגעברענגט אסאך פראבלעמען וואס וואלטן אים געשטערט אין דעם שליחות. | |||
משה האט געהאט ספיקות צי די אידן וועלן גלייבן אין אים און זיין שליחות, און גאט האט אים איבערגעגעבן דעם [[שמות הקודש|שם]] אהי"ה אשר אהי"ה, מיט צייכענעס און מופתים וואס זאלן אים העלפן צו איבערצייגן דאס פאלק און פרעה אין זיינע ווערטער{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ג|א|אן=ספר}} - {{תנ"ך|שמות|ד|יז|אן=ספר}}.}}.}}. | משה האט געהאט ספיקות צי די אידן וועלן גלייבן אין אים און זיין שליחות, און גאט האט אים איבערגעגעבן דעם [[שמות הקודש|שם]] אהי"ה אשר אהי"ה, מיט צייכענעס און מופתים וואס זאלן אים העלפן צו איבערצייגן דאס פאלק און פרעה אין זיינע ווערטער{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ג|א|אן=ספר}} - {{תנ"ך|שמות|ד|יז|אן=ספר}}.}}.}}. | ||