אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ערב ראש השנה"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
ק (←אריינפיר: הגהה) |
ק (←אין הלכה: הגהה) |
||
| שורה 20: | שורה 20: | ||
==אין הלכה== | ==אין הלכה== | ||
אין | אין דעם טאג פירט מען זיך צו שעכטן אסאך בהמות און פארקויפן פלייש לכבוד יום טוב. [[חז"ל]] האבן דעריבער מתקן געווען אז איינער וואס קויפט א טייל פון א בהמה קען דאס קונה זיין מיט [[קנין כסף]], אזוי ווי עס איז דער עיקר דין תורה, און מען דארף נישט מאכן [[קנין משיכה]] ווי אין אנדערע טעג פון יאר. ווען מען פארקויפט א בהמה, און מען האט שוין פארקויפט אין דעם טאג אויך די מאמע אדער דאס קינד פון די בהמה, דארף מען מעלדן דעם קונה דערוועגן, ווייל געוויס וועלן ביידע בהמות גע'שחט'ן ווערן אין זעלבן טאג און ער וועט נכשל ווערן אין איסור [[אותו ואת בנו]]{{הערה|{{בבלי|חולין|פג|א}}, {{שוע|חושן משפט|קצט|ג}}}}. | ||
ביי א [[שמיטה]] יאר, אין די לעצטע | |||
ביי א [[שמיטה]] יאר, ווערט [[שמיטת כספים|נשמט]] אלע חובות אין די לעצטע סעקונדע פון דעם טאג{{הערה|{{תנ"ך|דברים|טו|א}}}}. אויב דער מלוה וויל נישט אז די חובות זאלן פארפאלן גיין, דארף ער מאכן א [[פרוזבול]] אין דעם טאג אדער פריער{{הערה|תוספתא שביעית פרק ח הלכה י, {{שוע|חושן משפט|סז|ל}}}}. | |||
==מנהגי ישראל== | ==מנהגי ישראל== | ||
רעוויזיע פון 04:51, 18 סעפטעמבער 2023
אין ערב ראש השנה, וואס פאלט אויס אין כ"ט אלול, פירט מען זיך עטליכע מנהגים געבינדן מיט דער יום טוב וואס קומט גלייך דערנאך, ראש השנה (חוץ פון די אלגעמיינע מנהגים פון ערב יום טוב).
לויט דער כלל פון לא אד"ו ראש, קען ערב ראש השנה נישט אויסקומען אין די טעג שבת, דינסטאג און דאנערשטאג, נאר אין די טעג זונטאג, מאנטאג, מיטוואך און פרייטאג[1] .
| קביעות פון יאר | טאג | פרשת השבוע |
|---|---|---|
| בשז גכז הכז |
זונטאג | וילך |
| החא השא זחא |
מאנטאג | וילך |
| בחג השג זחג זשג |
מיטוואך | האזינו |
| בחה בשה גכה זשה |
פרייטאג | האזינו |
אין הלכה
אין דעם טאג פירט מען זיך צו שעכטן אסאך בהמות און פארקויפן פלייש לכבוד יום טוב. חז"ל האבן דעריבער מתקן געווען אז איינער וואס קויפט א טייל פון א בהמה קען דאס קונה זיין מיט קנין כסף, אזוי ווי עס איז דער עיקר דין תורה, און מען דארף נישט מאכן קנין משיכה ווי אין אנדערע טעג פון יאר. ווען מען פארקויפט א בהמה, און מען האט שוין פארקויפט אין דעם טאג אויך די מאמע אדער דאס קינד פון די בהמה, דארף מען מעלדן דעם קונה דערוועגן, ווייל געוויס וועלן ביידע בהמות גע'שחט'ן ווערן אין זעלבן טאג און ער וועט נכשל ווערן אין איסור אותו ואת בנו[2].
ביי א שמיטה יאר, ווערט נשמט אלע חובות אין די לעצטע סעקונדע פון דעם טאג[3]. אויב דער מלוה וויל נישט אז די חובות זאלן פארפאלן גיין, דארף ער מאכן א פרוזבול אין דעם טאג אדער פריער[4].
מנהגי ישראל
- מען שטייט אוף פריי צו זאגן סליחות און מען וועקט זיך אוף אויף תשובה[5], די אשכנזים פירן זיך צו זאגן מער סליחות און פיוטים פון אלע טעג, איינע פון די פיוטים איז "זכור ברית אברהם" וואס רבינו גרשום מאור הגולה האט געשריבן.\
- מען מאכט התרת נדרים אנקעגן דריי מענטשן כדי צו אריין גיין אין ראש השנה אן קיין עבירה פון נדרים[6].
- מען זאגט נישט תחנון ביי שחרית אזוי ווי יעדע ערב יום טוב, אבער סליחות מעג מען זאגן אפילו עס האט שוין געווען עלות השחר[7].
- אפילו אז א גאנץ חודש אלול בלאזט מען אין א שופר יעדע תפילת שחרית, ערב ראש השנה בלאזט מען נישט[8], כדי צו מאכן א הפסק פון די תקיעות וואס איז נאר א מנהג צו די תקיעות ראש השנה וואס איז דאורייתא[9], אבער א בעל תוקע מעג בלאזן כדי צו זיך צו געווינען, אבער נאר אין א פארמאכטער צימער{הערה|משנה ברורה, סימן תקפ"א, סעיף קטן כ"ד בשם דער אליה רבה}}.
- מען שערט זיך אפ די האר און מען טוט זיך אן מיט שיינע קליידער, כדי צו וויזן אז אונז גלויבן אין אויבערשטער אז ער וועט אונז דן זיין אויף גוט[10].
- עס איז דא וואס פירן זיך צו זאך טויבלען אין מקווה[11].
- עס איז דא וואס פירן זיך צו פאסטן ביז חצות היום[12], לויט דער מדרש אז די חשובע פאסטן און דער אויבערשטער איז מוחל א שליש פון די עבירות[13]. אבער עס איז דא ראשונים וואס האבן געשריבן זאל מען נישט פאסטן וויל עס איז חוקות הגוים וואס פאסטן פאר זייערע חגאות[14], און דערפאר איז דא וואס האבן געשריבן צו אופשטיין פאר עלות השחר און עסן[15].
- עס איז דא וואס פירן זיך צו גיין צו קברי צדיקים[16] כדי צו בעטן רחמים אין זייער זכות[17].
- מען דארף אנצינדן א ליכט וואס בברענט לפחות 26 שעה כדי צו קענען אנצינדן ליכט ביים צווייטן נאכט פון ראש השנה.
רעפערענצן
- ↑ משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק ז', הלכה א', שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תכ"ח, סעיף א'
- ↑ חולין פג, א, שולחן ערוך, חושן משפט, סימן קצ"ט, סעיף ג'
- ↑ דברים טו, א
- ↑ תוספתא שביעית פרק ח הלכה י, שולחן ערוך, חושן משפט, סימן ס"ז, סעיף ל'
- ↑ חיי אדם סימן קלח,ה
- ↑ של"ה מסכת יומא, חיי אדם כלל קלח, ח.
- ↑ שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ג' און משנה ברורה סעיף קטן כג
- ↑ דער רמ"א אין שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ג'.
- ↑ מגן אברהם תקפא, יד על פי דער לבוש. און דער מהרי"ל אין הלכות ימים הנוראים שרייבט אן אנדער טעם כדי צו פאטומלען דער שטן זאל ער מיינען אז עס האט שוין אריבער דער יום הדין,און עס איז געברענגט אין מטה משה.
- ↑ תלמוד ירושלמי, מסכת ראש השנה, פרק א', הלכה ג' שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ד'
- ↑ דער רמ"א אין שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ד'.
- ↑ מנהג אשכנז עס איז געברענגט אין טור און אין שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ב'
- ↑ ויקרא רבה, פרשה ל', מדרש תנחומא פרשת אמור פיסקא כב און פסיקתא פיסקא כז, לויט גי גירסא פון דער ראבי"ה חלק ב סימן תקכט, און זעט אויך אין ספר האגור סימן תתקכ
- ↑ הגהות מימוניות, אויף משנה תורה לרמב"ם, הלכות שופר וסוכה ולולב, פרק א', הלכה א'.
- ↑ המפה, אויף שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ב'.
- ↑ דער רמ"א אין שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תקפ"א, סעיף ד', קיצור שולחן ערוך, סימן קכח, סעיף דיני חודש אלול, סעיף יג
- ↑ משנה ברורה