רוי:רבי שמעון סופר

הרב שמעון סופר, דער "מכתב סופר"

רבי שמעון סופר (י"ג טבת ה'תקפ"א - י"ז אדר ב' ה'תרמ"ג), רב אין מאטערסדארף און קראקא. מחבר פון מכתב סופר. רבי שמעון איז געווען א זון פונעם חתם סופר און איינער פון די גרעסטע רבנים אין דער עסטרייכער אימפעריע אין דעם צווייטן העלפט פונעם 19טן יארהונדערט.

ביאגראפיע

רבי שמעון איז געבוירן אין פרעשבורג י"ג טבת ה'תקפ"א, צו זיין פאטער הרב רבי משה סופר דער חתם סופר און צו זיין מוטער מרת שרל א טאכטער פון הרב רבי עקיבא אייגער, רב אין פוזנא.

ביי די זיבעצן יאר האט ער געהייראט מרת מרים, א טאכטער פונעם גביר ר' דוב בער שטערנבערג פון קראלי[1]. נאך דער חתונה האט ער געוואוינט נאענט צו זיין פאטער אין פרעשבורג. אין תר"א, נאך זיין פאטערס פטירה, האט ער זיך געצויגן קיין קראלי, וואו ער האט געוואוינט צוויי יאר.

אין תר"ב איז ער געווארן רב אין מאטערסדארף, און אין תר"כ האט מען אים גערופן צו ווערן רב און אב בית דין אין קראקע[1], און ער האט געדינט אין דעם אמט 22 יאר ביז זיין פטירה.

ער איז געווען גוט באקאנט אין דער הלכה וועלט. ער איז געווען גוט באהאוונט אין וועלטליכע ענינים. אין תרל"ט איז ער ערוועלט געווארן אלס מיטגליד אין דעם פּאַרלאַמענט אין וויען, עסטרייך. ער איז געווען זייער אקטיוו און טיכטיג אין קהל'שע אַנגעלעגנהייטן. און ער האָט פיל בייגעטראגן צום פארשטארקן רעליגיעז אידישקייט און אידנטום. אין דעם יאר תר"מ האט ער געגרינדעט א באוועגונג און א וואכן-צייטונג מיטן נאמען "מחזיקי הדת", א פּלאטפארמע פאר דעם רעליגיעזן אידנטום אין גאליציע. אין 1912 איז די צייטונג נאך ערשינען אין לעמבערג.

אגב'דיגס: פאר זיין פּטירה האט ר' שמעון געזאגט צו די ראשי הקהל: יעדער פּאסטוך איז זיכער געטריי זיינע שאָף, און ער גיט גוט אכטונג אויף זיי. אבער מיר ווייסן דאך אז מיט זיין געטריישאפט איז ער אויסן בלויז זיך. ער מיינט עס נישט לטובת די שאף, נאר זיין אייגענער טובה, ווייל עס איז דאך זיין פארמעגן. ווען דער פּאסטוך איז א געדונגענער, גיט אויך ער גוט אכטונג אויף דער טשערעדע, כדי ער זאל נישט פארלירן זיין שטעלע.

אנדערש, אבער, דארף זיין דער פּאסטוך פון דער אידישער קהילה. ער מוז אין זינען האבן בלויז דעם וואוילזיין פון זיין געמיינדע, און קיין שום אייגן־נוצן. און אט דאס מיינט דער פּסוק "ולא תהיה עדת ה' כצאן אשר אין להם רועה"[2]. די קהילה זאל נישט זיין געגליכן צו שאף וואס דער פּאסטוך איז "אין להם" נישט פאר זייער וועגן, נאר ער איז פאר זיך. ער האט נישט אין זינען דעם וואוילזיין און דאס גליק פון דער געמיינדע, נאר ער איז אויסן בלויז זיין אייגענע פּרנסה און זיין אייגענעם כבוד.

ווען מען האט אים געפרעגט, ווי קומט עס וואס ער האט געוואלט ווערן א מיטגליד אין פּארלאמענט, האט ער געענטפערט: נישט ווייל איך האב געוואלט זיין א מיטגליד, נאר ווייל איך האב געוואלט אז יענער צד זאל האבן איין מיטגליד ווייניגער.

רבי שמעון איז נפטר געווארן אין קראקא, י"ז אדר ב' ה'תרמ"ג[3].

פאמיליע

רבי שמעון און זיין ווייב מרת מרים האבן געהאט די קינדער:

זיינע ספרים

  • מכתב סופר

רעפערענצן

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!


רעפערענצן