מנשה

מְנַשֶּׁה איז דער בכור פון יוסף, און פאטריארך פון שבט מנשה. מנשה איז געבוירן געווארן צו יוסף אין מצרים דורך אסנת, די טאכטער פון פוטי-פֶרַע^[1].

דער ערקלערונג פאר די נאמען פון מנשה שטייט אין די תורה ביי די ערציילונג פון זיין געבורט^[2]: "וַיִּקְרָא יוֹסֵף אֶת־שֵׁם הַבְּכוֹר, מְנַשֶּׁה: כִּי־נַשַּׁנִי אֱלֹקִים אֶת־כָּל־עֲמָלִי, וְאֵת כָּל־בֵּית אָבִי." אז די ליידן פון יוסף זענען פארגעסן געווארן מיטן געבורט פון זיין זון^[3].

אין תנ"ך

ווי עס זעט אויס פון דברי הימים, האט מנשה געהייראט א פרוי און געהאט פון איר א זון אַשְׂרִיאֵל, און פון אן פילגש פון ארם אדער וואס האט געהייסן הארמיה האט ער געהאט א זון מָכִיר^[4]. די מפרשים זאגן אבער אז אשריאל איז געווען מכיר'ס אייניקל^[5], אדער אז אשריאל איז אויך געווען א זון פונעם פילגש, אבער האט נישט איבערגעלאזט קיין דורות^[6]. מנשה האט אויך געהאט א זון יאיר וואס ווערט דערמאנט אין די תורה^[7].

פון די באקאנטע אפשטאמיגע פון מנשה אין תנ"ך זענען גדעון, יפתח הגלעדי^[8] און בנות צלפחד^[9].

אין חז"ל

מנשה קומט ארויס אין דער אגדה אלס זיין טאטנ'ס רעכטע האנט. ער איז געשיקט געווארן דורך יוסף צו שפּיאָנירן אויף זיינע ברידער נאך זיי זענען אריין אין מצרים^[10]. ער איז אידענטיפיצירט אלס דער דאלמעטשער צווישן יוסף און זיינע ברידער (בראשית מב, כג) ווען זיין פאטער האט זיך געמאכט אומוויסנדיג אין לשון-קודש^[11], און ער איז געווען דער וואס האט באזיגט שמעון טראץ זיינע קריגערישע פעאיגקייטן און אים אריינגעווארפן אין טורמע^[12]. אלס פארוואלטער פון זיין פאטער'ס הויז, האט מנשה אויך צוגעגרייט די סעודה פאר יוסף'ס ברידער^[13], און איז שפעטער געשיקט געווארן זוכן אין די זעק פארן זילבערנעם בעכער^[14]. אויפן פאן פון שבט מנשה איז געווען געשטיקט א ווילדער אקס, א רמז אויף דברים לג, יז, וואָס רעפערירט צו גדעון (שופטים ו, יא), אַן אפשטאמלונג פון מנשה^[15].

זעט אויך

פאר די שייכות צווישן אפרים און מנשה זעט אפרים אין חז"ל.

דרויסנדיגע לינקס

מידיע און בילדער איבער מנשה אויף וויקיקאמאנס

רעפערענצן

↑ בראשית מא, נ–נא; בראשית מו, כ
↑ בראשית מא, נא
↑ יוסף בן מתתיהו, קדמוניות היהודים, ירושלים, מוסד ביאליק, 2002, עמ' 47
↑ דברי הימים א' ז, יד
↑ רד"ק, מצודות, רלב"ג, רשב"ם לויט במדבר כו, לא
↑ מלבי"ם: "פה נשבר לאנשי חיל כל רשפי קשת".
↑ במדבר לב, מא
↑ שופטים ו; שם יא
↑ במדבר כו, לג
↑ תנחומא באבער מקץ מג
↑ בראשית רבה, פרשה צ"א, פסקה ח'
↑ מדרש תנחומא פרשת ויגש פיסקא ד'
↑ תרגום יונתן, בראשית מג, טז
↑ תנחומא באבער, בראשית קצז
↑ במדבר רבה, פרשה ב', פסקה ז'

[1] בראשית מא, נ–נא; בראשית מו, כ

[2] בראשית מא, נא

[3] יוסף בן מתתיהו, קדמוניות היהודים, ירושלים, מוסד ביאליק, 2002, עמ' 47

[4] דברי הימים א' ז, יד

[5] רד"ק, מצודות, רלב"ג, רשב"ם לויט במדבר כו, לא

[6] מלבי"ם: "פה נשבר לאנשי חיל כל רשפי קשת".

[7] במדבר לב, מא

[8] שופטים ו; שם יא

[9] במדבר כו, לג

[10] תנחומא באבער מקץ מג

[11] בראשית רבה, פרשה צ"א, פסקה ח'

[12] מדרש תנחומא פרשת ויגש פיסקא ד'

[13] תרגום יונתן, בראשית מג, טז

[14] תנחומא באבער, בראשית קצז

[15] במדבר רבה, פרשה ב', פסקה ז'

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]