ערשטער בלאט אין מסכת נדרים פון ווילנער ש"ס מיט די פירושים רש"י און ר"ן

מסכת נדרים איז דער דריטער מסכת אין סדר נשים, און באהאנדלט די הלכות פון נדרי איסור, וויאזוי א מענטש קען אסר'ן אויף זיך סיי וואס, אדער אסר'ן אויף יענעם די אייגענע רשות, ווי אויך וויאזוי א מאן קען צעשטערן א ווייב'ס נדר, און מתיר זיין אן אייגענעם נדר דורך א חכם.

אין די מסכת זענען פארהאן 11 פרקים, 90 משניות, און אין תלמוד בבלי 90 בלעטער.

תלמוד בבלי

דער שפראך פון תלמוד בבלי מסכת נדרים פארמאגט פארשידענע ענדערונגען פון די אנדערע מסכתות, ווי די ראשונים דרוקן זיך אויס "לשון נדרים משונה". אזוי מערקט תוספות אן אויף די ווערטער "תיבעי לך" אז דאס איז אנשטאט "תיקו", און דער רא"ש אויף "ידות אינשי" אז אין גאנץ ש"ס וואלט געשטאנען "ידות מאן דכר שמיהו"[1]. דער אינטערעסאנטער לשון איז פאראלעל צו נאך מסכתות אין ש"ס: נזיר, תמורה, מעילה, כריתות און א חלק פון מסכת תמיד, באקאנט מיט'ן נאמען 'המסכתות המיוחדות'.

פרקים

  1. כל כנויי נדרים
  2. ואלו מותרין
  3. ארבעה נדרים התירו חכמים
  4. אין בין המודר
  5. השותפין שנדרו
  6. הנודר מן המבושל
  7. הנודר מן הירק
  8. קונם יין שאני טועם
  9. רבי אליעזר אומר
  10. נערה המאורסה
  11. ואלו נדרים שהוא מפר

דרויסנדע לינקס

רעפערענצן

  1. פירוש הרא"ש, נדרים ב, ב