אב
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
אָב איז דער עלפטער חודש אין דער אידישער יאר, ציילנדיג פון תשרי, און דער פינפטער חודש ציילנדיג פון ניסן.
חודש אב פאלט געווענליך אויס אין פאראלעל מיט די מאנאטן יולי-אויגוסט אין גרעגאריאנישן קאלענדאר, אין דער סעזאן פון זומער אין דעם צפון האלבקיילעך און פון ווינטער אין דעם דרום האלבקיילעך (וואו עס איז גלייך צו חודש שבט אין צפון האלבקיילעך).
אין דער לוח
אין דער באשטימטער אידישער לוח, איז אב אלעמאל א "חודש מלא" פון דרייסיג טעג[1]. דער פאריגער חודש איז אלעמאל א "חודש חסר", מיט 29 טעג, און ראש חודש אב באשטייט דעריבער פון איין טאג, א' אב[1]. חודש אב קען זיך אנהייבן אין א מאנטאג, מיטוואך, פרייטאג אדער שבת[2].
אין די צייטן וואס מען האט באשטימט די חדשים על פי הראייה, פלעגן די שליחים פון בית דין ארויספארן צו די ווייטע פלעצער מודיע צו זיין ווען מען האט באשטימט ראש חודש אב, אז מען זאל וויסן ווען עס פאלט אויס דער תענית פון תשעה באב[3]. עס איז א מחלוקת הראשונים צי די שליחים זענען ארויס אויך אין די צייטן וואס דער בית שני איז געשטאנען[4], אדער מען האט דאן נישט געפאסט אין תשעה באב[5].
נאטיצן
רעפערענצן
- ↑ 1.0 1.1 משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק ח', הלכות ד'–ה'
- ↑ שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תכ"ח, סעיף ב'
- ↑ ראש השנה יח, א
- ↑ פירוש המשניות להרמב"ם, ראש השנה א, ג
- ↑ תשב"ץ, חלק ב' סימן רע"א