תשרי
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
תשרי איז דער ערשטער חודש אין דער אידישער יאר, ציילנדיג פון תשרי, און דער זיבעטער חודש ציילנדיג פון ניסן.
חודש תשרי פאלט געווענליך אויס אין פאראלעל מיט די מאנאטן סעפטעמבער-אקטאבער אין גרעגאריאנישן קאלענדאר, אין אנהייב פון הערבסט אין דעם צפון האלבקיילעך און פון פרילינג אין דעם דרום האלבקיילעך (וואו עס איז גלייך צו חודש ניסן אין צפון האלבקיילעך).
אין רוב יארן, פאלט אויס תקופת תשרי אין דעם חודש.
אין דער לוח
אין דער באשטימטער אידישער לוח, איז תשרי אלעמאל א "חודש מלא" פון דרייסיג טעג[1]. דער פאריגער חודש איז אלעמאל א "חודש חסר", מיט 29 טעג, און ראש חודש תשרי וואלט דעריבער געדארפט זיין איין טאג, א' תשרי[1]. מען האלט אבער ראש השנה אויך דעם קומענדיגן טאג, ב' תשרי[2].
חודש תשרי קען זיך אנהייבן אין א מאנטאג, דינסטאג, דאנערשטאג אדער שבת, לויט דעם כלל לא אד"ו ראש[3].
אין די צייטן וואס מען האט באשטימט די חדשים על פי הראייה, פלעגן די שליחים פון בית דין ארויספארן צו די ווייטע פלעצער מודיע צו זיין ווען מען האט באשטימט ראש חודש, צוליב די ימים טובים וועלכע פאלן אויס אין דעם חודש[4].
נאמען
אין אנהייב זענען די חדשים אין אידישן קאלענדאר גערופן געווארן לויט זייער צאל, אנגעהויבן פון ניסן; דער חודש האט אלזא געהייסן "החודש השביעי"[5]. אין מדרש ווערט דער נאמען אויך געטייטשט פון לשון משׂוּבע, ווייל עס איז אנגעזעטיגט מיט מצוות און מיט פרוכט און תבואה[6]; אדער פון לשון שבועה, ווייל אין דעם חודש האט השי"ת געשוואוירן צו געדענקען דעם זכות פון עקידת יצחק[7].
דער חודש ווערט אויך גערופן אין פסוק "ירח האיתנים"[8]. דער נאמען טרעפט מען אויך אין כנענ'ישע אויפשריפטן, און עס צייגט אויף די טייכן וועלכע רינען איבער אין די צייט[9], אדער ווייל דאן זאמלט מען איין דאס שפייז וואס שטארקט דעם מענטש[10]. חז"ל דרש'ענען דעם נאמען אויף די שטארקע אבות וועלכע זענען געבוירן אין דעם חודש, אדער ווייל דער חודש איז שטארק מיט מצוות[11]. טייל מפרשים ערקלערן אז דאס איז ווייל אין דעם חודש זענען די שטערקסטע ימים טובים וועלכע ברענגען א מענטש די נענטסטע צום שלימות[12].
דער רעלעוואנטער מאנאט איז גערופן געווארן "תשרי" אין בבל און אין מעסאפאטאמיע בכלל, פון אכד'יש tašrītu: אנהייב[13]. אין די תקופה פון גלות בבל און שיבת ציון איז דער נאמען אריינגעקומען אויך אין אידישע באנוץ, ווי די נעמען פון אלע חדשים[14], אבער עס ווערט נישט דערמאנט אין תנ"ך[15]. דער נאמען איז אויך געווארן אויסגעטייטשט אלס רמז צו א געבעט פון פארגעבן ("תשרי ותשבוק"), וואס מען בעט פון השי"ת אין די ימים נוראים[16], און פון לשון השראת השכינה, וואס איז געקומען ביי אידן ווען מען האט זיי אין דעם חודש מוחל געווען דעם חטא העגל[17].
די פאלאשן רופן דעם חודש 'תשרתו'.
נאטיצן
רעפערענצן
- ↑ 1.0 1.1 משנה תורה לרמב"ם, הלכות קידוש החודש, פרק ח', הלכות ד'–ה'
- ↑ שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תר"א, סעיף ב'
- ↑ שולחן ערוך, אורח חיים, סימן תכ"ח, סעיף ב'
- ↑ ראש השנה יח, א
- ↑ ויקרא טז, כט
- ↑ ויקרא רבה, פרשה כ"ט, פסקה ח'
- ↑ ויקרא רבה, פרשה כ"ט, פסקה ט'
- ↑ מלכים א' ח, ב
- ↑ יהושע שטיינבערג, משפט האורים, ערך איתן
- ↑ רד"ק, מלכים א' ח, ב
- ↑ ראש השנה יא, א
- ↑ רלב"ג, רבי יצחק אברבאל און מצודות דוד, מלכים א' ח, ב
- ↑ W. Muss-Arnolt, "The Names of the Assyro-Babylonian Months and Their Regents", Journal of Biblical Literature 11, 1892, עמ' 72–94 doi: 10.2307/3259081
- ↑ תלמוד ירושלמי, מסכת ראש השנה, פרק א', הלכה ב'
- ↑ סידור התפילה לרוקח, מהדורת הערשלער עמ' תרנ"א, וועלכער ערקלערט אז דעריבער הייסט דער חודש "בכסה" (תהלים פא, ד).
- ↑ ויקרא רבה, פרשה כ"ט, פסקה ח'; ילקוט שמעוני, שמות, רמז תרמ"ה; מדרש שמות החדשים, געדרוקט אין ספר תורה שלמה, כרך י-יא עמ' קע"ז
- ↑ צרור המור פרשת ויחי, ד"ה בנימן