בן בג בג

רבי יוחנן בֶּן בַּג בַּג איז געווען א תנא אין די תקופה פון די זוגות, אינעם דור פון דער ערשטער רבי יהודה בן בתירא, מיט וועלכער ער פלעגט אויסטוישן שריפטליכע דיסקוסיעס אין הלכה. די ביידע האבן, לויט דער רמב"ם, געלעבט אין דער צייט פון הלל הזקן, נאך פאר'ן חורבן הבית.

בן בג בג

געבורט	ג'ת"ש יארן
בני דורו	בן הא הא, הלל הזקן

בן בג בג'ס פערזענליכער נאמען איז געווען יוחנן, אבער כמעט שטענדיג ווערט ער גערופן בלויז בן בג בג.

זיין מימרא אין פרקי אבות ווערט דערמאנט צוזאמען מיט בן הא הא'ס. עס זענען דא וואס האלטן אז בן בג בג און בן הא הא זענען דער זעלבער מאן{{הערה|.

לויט תוספות, זענען בן בג בג און בן הא הא געווען גרים, און זייערע נעמען זענען מרמז דערויף. דער ווארט "בג" איז גימטריא ה', – וואס דאס איז דער אות וואס איז צוגעלייגט געווארן צו די נעמען פון אברהם און שרה – די ערשטע גרים, וואס אלע גרים זענען ווי זייערע זין. אנדערע זאגן אז די צונעמען האט מען זיי געגעבן זיי צו באהאלטן פון מלשינים צו די רוימישע אימפעריע וואס פלעגט נאכיאגן גרים. ווידער דער תוספות יום טוב שרייבט אז מען האט זיי נישט גערופן ביים נאמען וויבאלד זיי האבן נישט מאריך ימים און זענען נישט געווארן מוסמך להוראה, אזוי ווי מען טרעפט ביי בן עזאי.

אין נאמען פון בן בג בג ווערט געברענגט אין פרקי אבות דער מימרא אין אראמיש:

הֲפךְ בָּהּ וַהֲפךְ בָּהּ (פּילעווע און באשעפטיג זיך אין תורה נאך און נאך), דְּכֹלָּא בָהּ (ווייל אלע וועלט חכמות זענען אין איר). וּבָהּ תֶּחֱזֵי (דורכ'ן לערנען תורה וועסטו קענען זען דעם אמת), וְסִיב וּבְלֵה בָהּ (בלייב עוסק זיין אין תורה דיין גאנץ לעבן, ביז דער עלטער), וּמִנָּהּ לֹא תזוּעַ (ריק דיך נישט אוועק פון לימוד התורה צו לערנען אנדערע חכמות), שֶׁאֵין לְךָ מִדָּה טוֹבָה הֵימֶנָּה (דו האסט נישט נאך א זאך אויף דער וועלט וואס פארמעסט זיך מיט די ווערט פון תורה)

— אבות ה, כב

אויסערדעם ווערן געברעגנט דורכאויס ש"ס פארשדענע הלכות אין זיין נאמען.