רוי:רבי יצחק אבוהב (קאסטיליע)

רבי יצחק אבוהב (1433–1493; ה'קצ"ג–ה'רנ"ג), איז געווען רב און ראש ישיבה אין טאלעדא, און א פרוכטבארער מחבר וועלכער האט עוסק געווען אין תלמוד בבלי, הלכה, קבלה און פילאזאפיע. ער ווערט אויך גערופן "רבי יצחק אבוהב דער צווייטער", אדער "אחרון גאוני קסטיליה", כדי אים אונטערצושיידן פון דעם מחבר פון מנורת המאור.

ביאגראפיע

רבי יצחק איז געבוירן געוואָרן אין יאָר 1433 (ה'קצ"ג), און איז געווען רב אין שפאניע אין דער שטאָט טאָלעדאָ.

אין זיין צייט איז אויסגעפאלן די טרויעריגע פאסירונג אין דער אידישער געשיכטע, דער גירוש שפאניע. אין יאר 1492 (ה'רנ"ב), ווען עס איז ארויס דער דעקרעט פון שפאנישן קעניג אז די אידן מוזן פארלאזן שפאניע, האָט רבי יצחק אבוהב באקומען ערלויבעניש פון פארטוגאלישן קעניג אז ער און נאך אידן קענען זיך באזעצן אין פארטוגאל, וואס איז אין שכנות פון שפאניע.

אין פארטוגאַל האָט רבי יצחק געלעבט נישט מער ווי זיבן חדשים, ווען פון גרויס צער אויף דעם אומגליק וואָס איז געשען צו זיינע אידישע ברידער אין שפאניע איז ער געווארן קראנק און נפטר געווארן (יאר 1493).

זיין תלמיד איז געווען דער גרויסער אסטראנאמער און היסטאריקער רבי אברהם זכות, וועלכער האָט געהאלטן אויף זיין רבי'ן א הספד. ווען דער מחבר פון "שולחן ערוך", רבי יוסף קארו, דערמאַנט רבי יצחק'ן, רופט ער אים אן "רבינו הגדול" ("אונזער גרויסער רבי").

וועגן רבי יצחק אבוהב ווערט דערציילט די לעגענדע, אז אין א טרוקן יאר ווען מען האָט געדארפן רעגן האט ער זיך אוועקגעשטעלט פארן ארון קודש און אויסגערופן, אז ער וועט נישט אוועקגיין פון דארט כל זמן עס וועט נישט גיין קיין רעגן. עס איז טאקע באלד אראפ א רעגן, אָבער אלס שטראף איז רבי יצחק בלינד געוואָרן אויף איין אויג^{[מקור פארלאנגט]}.

ספרים

רבי יצחק האָט פארפאסט דאָס דרשות-ספר "נהר פישון" (געדרוקט אין קאָנסטאנטינאָפּאָל 1538), ווי אויך א פירוש אויף רש"י, און אויך חידושי-הלכות.

דער ארטיקל נעמט אריין טעקסט פון דער ייִדישער פאָלקס־ענציקלאָפּעדיע (פּיעטרושקא), וואָס איז היינט אינעם רשות־הרבים. רעכטן פאר טוישונגען בלייבן רעזערווירט.

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!