רוי:משכנות שאננים
משכנות שאננים איז פון די ערשטע געגנטן אין ירושלים געבויט צו ווערן אויסער דער אלטשטאט. דער שטח איז געקויפט געווארן אין יאר 1855, דורך משה מאנטיפיארי, און איז גרויס 180,000 קוואדראט מעטער. דער שטח געפונט זיך נאנט צו הר ציון, און די פרייז וואס מאנטיפיארי האט געצאלט צום פאשא אין ירושלים איז געווען 1,000 פונט. דאס האט געפאדערט א ספעציעלע געזעץ, וואס האט אים ערלויבט צו קויפן, ווייל לויטן טערקישן געזעץ זענען אויסלענדישע בירגער נישט געווען ערלויבט צו קויפן שטח.
אנהייב האט מאנטיפיארי געוואלט אויפשטעלן א יידיש שפיטאל, צום סוף נאכן אויפשטעלן א יידיש שפיטאל אין דער אלטשטאט, האט ער אפגעלייגט זיין פלאן, און ער האט באשלאסן אויף צו שטעלן א געגנט מיט הייזער, וואס וועט זיין ברייט, צו די דעמאלטדיקע באגריפן, קעגן דער ענגשאפט וואס האט דאן געהערשט אין אלטשטאט.
די געגנט באשטייט למעשה פון איין לאנגן הויז, מיט זעכצן דירות, וואס שפעטער זענען צוגעלייגט געווארן אין א זייטיקן הויז נאך פיר דירות. זיי זענען געווען באשטימט פאר תלמידי חכמים און ארימעלייט, וואס דארפן זיך טוישן יעדע דריי יאר. וואס איז קיינמאל נישט געשען, וויבאלד רוב מענטשן האבן מורא געהאט, זיך צו דרייען אינדרויסן פון די מויערן ביינאכט, וויבאלד רויבערס פלעגן זיך ארומדרייען אינדרויסן, און באראבעווען די מענטשן.
מאנטיפיארי האט אויך אויפגעשטעלט א ווינטמיל, וואס וועט צושטעלן א שטיקל פרנסה פאר יידן, וואס איז געבויט געווארן, נאך איידער די געגנט איז אויפגעשטעלט געווארן, וואס אנהייב האט עס געארבעט, אבער שפעטער ווען מילן האבן גענומען מאלן אויף קוילן, און די מיל האט זיך צובראכן, איז די מיל ארויס פון באנוץ.
היינט איז די געגנט אונטערן אויפזיכט פון ירושלים פאנד, וואס פירט דארט אן קולטורעלע אונטערנעמונגען, און שטיצן מוזיקאלישע פראיעקטן, פון יונגע ארטיסטן, ווי אויך א שלום צענטער פאר געשפרעכן און פלארעליזם.
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!