המלאך הגואל
די ווערטער פונעם פסוק
|
|---|
|
"הַמַּלְאָךְ הַגֹּאֵל אֹתִי מִכָּל רָע יְבָרֵךְ אֶת הַנְּעָרִים וְיִקָּרֵא בָהֶם שְׁמִי וְשֵׁם אֲבֹתַי אַבְרָהָם וְיִצְחָק וְיִדְגּוּ לָרֹב בְּקֶרֶב הָאָרֶץ". |
| בראשית מח, טז |
המלאך הגואל איז א פסוק וואס שטייט אין צענטער פון די ברכות וואס יעקב אבינו האט אנגעוואונטשן פאר מנשה און אפרים. גאר אסאך סגולות זענען אנגעהאנגען אין די פסוק ווי די פסוק ווערט געזאגט ביי קריאת שמע שעל המיטה אדער מיט קינדער אין געוויסע אומשטענדן און נאך.
די ווערטער
די פסוק איז:
הַמַּלְאָךְ הַגֹּאֵל אֹתִי מִכָּל רָע יְבָרֵךְ אֶת הַנְּעָרִים וְיִקָּרֵא בָהֶם שְׁמִי וְשֵׁם אֲבֹתַי אַבְרָהָם וְיִצְחָק וְיִדְגּוּ לָרֹב בְּקֶרֶב הָאָרֶץ.
די טייטש דערפון שרייבט רש"י
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:רעפערענצן
פאראמעטער [ 1 ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
בפירוש הברכה כתב רש"י ש"המלאך הגואל אתי" זה המלאך שרגיל להשתלח אלי בצרתי, "יברך את הנערים" - מנשה ואפרים, "וידגו" הפירוש כדגים שפרים ורבים ואין עין הרע שולטת בהם.
בטעם שהוזכר בפסוק "המלאך" ולא "האלוקים", אף על פי שבפרשה כולה הוזכר "האלוקים", ביאר רבי יעקב צבי מקלנבורג על פי הנאמר בזוהר (פרשת משפטים) ”המלאך הגואל דא שכינתא”, מפני ש"מלאך" הוא אחד מכינויי השכינה, וככתוב "ויסע מלאך האלקים".[אויסקלארונג פארלאנגט]