אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי נפתלי צבי הורוויץ פון ראפשיץ"

| רביס = [[רבי מנחם מנדל מרימנוב]], [[החוזה מלובלין]]

| מאמע = ביילא (לבית האמבורגער)

| שם התפקיד = [[ראפשיץ (חסידות)|ראפּשיצער]] רבי

'''רבי נפתלי צבי הורוויץ פון ראפּשיץ''' (ז' סיון ה'תק"כ, 22סטן מאי 1760 – י״א אייר ה'תקפ"ז, 8טן מאי 1827), באקאנט אלס דער '''ראפּשיצער רב''', איז געווען פון די גרויסע חסידישע רבי'ס אין גאליציע, פון די הויפט תלמידים פון [[רבי אלימלך פון ליזענסק|רבי אלימלך פון ליזשענסק]] און דער "חוזה" פון לובלין. ער איז געווען באקאנט מיט זיין חכמה און שארפע טיפע ווערטלעך, און איז בארימט מיטן טיטל וואס ער האט געלאזט שרייבן אויף זיין מצבה: "יחיד בדורו בחכמת אלקים".

==ביאגראפיע==

רבי נפתלי צבי הורוויץ איז געבוירן געווארן אין ז' סיון{{הערה|[https://colenda.library.upenn.edu/uv/uv.html#?manifest=https://colenda.library.upenn.edu/items/ark:/81431/p3hq3s50s/manifest&c=0&m=0&s=0&cv=14&config=/uv/uv-config.json יזכור-בוך פון שטאט ראפשיץ, ז' 5]}} תק"כ אין לעשנעוו, מזרח גאליציע, פונקט אין טאג וואס דער [[בעל שם טוב]] איז נפטר געווארן{{הערה|רבי נפתלי דערמאנט דעם בעש"ט'ס פטירה אין זרע קודש, וירא, ד"ה וישכם אברהם.}}. דער [[רבי חיים האלבערשטאם|צאנזער רב]] האט זיך דערויף אויסגעדרוקט "וזרח השמש ובא השמש"{{הערה|אהל נפתלי או' ב, ז' 5; עשר צחצחות, 83.}}. רבי נפתלי איז געבוירן געווארן אין א חשוב'ער רבנ'ישער משפּחה. זיין פאטער, [[רבי מנחם מענדל רובין]] (רבי מענדעלע לינסקער) {{העב|רבי מנחם מנדל מלינסק}}, איז געווען רב אין לעשנעוו, און שפּעטער (נאך תקל"ג) אין האראדענקע און אין לינסק (תקמ"ב), און פון דער גאנצער סאַנאָקער פּראָווינץ. זיין הויז האט געדינט אלס קלויז פאר געהויבענע לייט, א שטייגער ווי דער [[בראדער קלויז]]{{הערה|אהל נפתלי, אות יט, זז' 12–13.}}, און ער איז אליין געווען א חסיד פון רבי מיכל'ע זלאטשובער{{הערה|אהל נפתלי, אות יד, ז' 8}}.

זיין מוטער, מרת ביילא, איז געווען א טאכטער פון [[רבי יצחק הלוי הורוויץ]], באקאנט אלס רבי איציקל האמבורגער, דער רב פון קהילות אה"ו (אלטאנא, האמבורג און וואנדסבעק){{הערה|אהל נפתלי או' א-ב, ז' 5; עשר צחצחות, 83–84.}}, וועמענס יחוס האט זיך געצויגן ביז [[רבי ישעיה הלוי הורוויץ]], דער "של"ה הקדוש"{{הערה|פאר די יחוס, זעט אהל נפתלי, אות שצג, זז' 139–148; ר' יעקב שווערדשארף, [https://hebrewbooks.org/29044 גזע תרשישים (לעמבערג, תרס"ה)]. זעט אויך אהל נפתלי, אות א, 5.}}. <!--דער חוזה פון לובלין האט אמאל שמחת תורה געזאגט אז דער ראפּשיצער רב האט געהאט היינט ביי די הקפות א גרויסן גאסט, זיין זיידע דער של"ה{{הערה|עשר צחצחות, נח, ז' 95.}}. דער ראפשיצער רב האט אמאל באהויפּטעט אז "פערציג פון זיינע זיידעס זענען געווען אזוי ווי דער בעל שם טוב", אבער ער האט אויך ערקלערט ווי זיין גרויסן יחוס מאכט אים קליין{{הערה|זעט אהל נפתלי, או' שסא, שסב, שפה; עשר צחצחות, אות לא, ז' 90}}.--> רבי נפתלי צבי האט שפעטער אנגענומען דעם משפּחה-נאמען "הורוויץ" פון זיין מאמע'ס טאטע רבי איציקל האמבורגער. ביי די אייניקלעך האט זיך אויפגעהיט א ליד וואס זיין פאטער רבי מענדעלע פלעגט זינגען פאר זיין רעביצין ביילא, מיטן אנהויב "ווילסטו ביילטשע גוטן מעד"{{הערה|זרעא קדישא, עמ' סח.}}.

זיינע ברידער זענען געווען רבי יהושע העשל אב"ד יאניב, רבי ישראל יעקב יוקל אב"ד בולחוב, און רבי שמואל שמעלקא אב"ד רומאן און באר. זיין שוועסטער מרת רחל האט חתונה געהאט מיט רבי צבי הירש דער מגיד פון חירעב. רבי יעקב יוקל איז געווען א מתנגד צו חסידות{{הערה|אוהל נפתלי, סי שלה, ז' 121.}}.

מען האָט אים געגעבן דעם נאָמען 'נפתלי' נאך איינעם פון די [[ל"ו צדיקים]] וואס האבן געלערנט מיט זיין זיידן רבי מאיר מטיקטין. אין זיין יוגנט, ביים וואוינען נאך אינדערהיים ביי זיין פאטער, האט ער ארויסגעוויזן זיין חכמה ביים האנדלען מיט פּוילישע באאמטע, קענענדיג פּויליש{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה ליב מימון|שרי המאה|155155|page=81|באנד=ד|פרק י|אבאנענטן=יא}}}}.

אין זיין יוגנט האט רבי נפתלי געלערנט ביי זיין זיידן, און אין דער ישיבה פון זיין פעטער [[רבי משולם איגרא]] אין טיסמעניץ, וועלכער איז געווען פון די גדולי הדור. צו דער זעלבער צייט האבן דארט געלערנט אין ישיבה [[רבי מרדכי בנעט]] און דער [[רבי יעקב לארבערבוים|חוות דעת]], וועלכע זענען שפּעטער געווארן פירנדע גדולים פון דער קומענדיגער דור.

 

אמאל ווען עס האט אויסגעבראכן א קרענק אין דוקלא, האט רבי מנחם מענדל געראטן צו באקלאגן זיך צו רבי נפתלי צבי, ווייל ער האט דאס אריינגעבראכט מיט ארויסטרייבן גייסטער דורכ'ן דאוונען{{הערה|אהל נפתלי, אות כט, ז' 19.}}.