אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי יוסף קארו"

אין יענער צייט האט די קהילה פון דער שטאט [[ניקאפאל|ניקאָפּאָל]], אים איינגעלאַדן צו ווערן ראש פון זייער ישיבה. ער האט אנגענומען די איינלאדונג. און ער האט זיך באזעצט דארט אין דעם יאר 1523. דער דארטיגער הויפּט פון דער קהילה, אַן עלטערער ספרד'ישער חכם, האט נישט מסכים געווען מיט זיין געדאנקען-גאנג, און ער פלעגט אפילו אידערצערנען. אין אלגעמיין, אבער, איז ער געווען זייער געאכטעט ביי זיינע צייט גענאָסן. און אויסער זיינע פליכטן אלס ראש ישיבה, האָט ער געווידמעט זיין גאנצע צייט אויף זיין ספר "בית יוסף".

אין טערקיי האט ער זיך, לכאורה, באגעגנט מיט רבי שלמה מולכו, וועמענס מאַרטיריום אויפן פלעקל אין 1532 האט געמאכט א טיפן רושם אויף ר' יוסף, מיט דעם רעזולטאט, אז אויך ער האט געגארט צו אומקומען אויף קידוש ה'. אויך איז ער באאיינפלוסט געווארן פון [[רבי יוסף טאיטאצאק]], וועמען ער האט באגעגנט אין [[סאלאניקי|סאלאניקא]], וואו ר' יוסף האט געוואוינט פאר א צייט, און פון [[רבי שלמה אלקבץ]], וועמען ער האט באגעגנט סיי דארטן און סיי אין ניקאפאל. אין סאלאניקע און אין אדריאנאפאל, זענען געווען גרופעס פון צדיקים און מקובלים, אנגעפירט דורך די דאזיגע חכמים.

אין יאר 1536 האט ער באשלאסן צו עמיגרירען קיין ארץ ישראל. נאך א יאר פארן איז ער אנגעקומען אין [[צפת]] אין חודש אלול רצ"ו. דארט האט ער געפונען זיין יוגנט רבי'ן ר' יעקב בירב, פון וועם ער האט באקומען סמיכה. ער האט דארט געגרינדעט א ישיבה און זיך ערווארבן פילע תלמידים. ער האט געענטפערט תשובות אויף שאלות. אבער די מערסטע צייט האט ער געווידמעט זיין ריזן ווערק "בית יוסף", אויף די טורים און שולחן ערוך.

זיין באַרימט ווערק "בית יוסף" איז געבויט אויף די ווערק פון די דריי וועלט-בארימטע זיילן אין דער הלכה ליטעראטור:

ער איז דער מחבר פון: "כסף משנה" אויף רמב"ם, "בדק הבית", "כללי התלמוד", "דרשות אויף תורה און שיר השירים", ס'ווערט אנגערופן אויך "אור צדיקים", "שאלות ותשובות" אויף דעם "אבן העזר", "אבקת רוכל", פּירושים אויף משניות, רש"י, רמב"ן, און נאך. אבער, ליידער, נישט אלע זיינע ווערק זענען ערשינען.