4,450
רעדאגירונגען
אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת אחרי"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
ק
←הפטורה: הגהה
ק (←הפטורה: טעות סופר) |
ק (←הפטורה: הגהה) |
||
| שורה 254: | שורה 254: | ||
די ספרדים, תימנים און איטאליענער ליינען די הפטורה פון פרשת אחרי אין {{תנ"ך|יחזקאל|כב|א|טז|לאנג=יא}}, "הֲתִשְׁפֹּט הֲתִשְׁפֹּט"{{הערה|[[משנה תורה]] לה[[רמב"ם]] {{שיתופתא|1=Mishneh_Torah,_The_Order_of_Prayer/5?selectedunittext=3|2=סדר התפילה ה׳, ד'}}; {{היברובוקס|2=[[ספר האשכול]]|3=31467|page=69|קעפל=הלכות סדר פרשיות והפטרות לכל שוי"ט והתעניות|מהדורה=אוירבך|עמ=67}}.}}, (און ביי די די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ביז {{תנ"ך|יחזקאל|כב|א|טז|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|{{הספרייה הדיגיטלית|2=חומש איסטנבול|3=990020945010205171|4=עמ' 753-754}}.}}), וואו דער נביא [[יחזקאל]] מוסר'ט די אידן אויפ'ן נישט איינהאלטן די איסורי עריות. די אשכנזים ליינען אין {{תנ"ך|עמוס|ט|ז|טו|לאנג=יא}}, "הֲלוֹא כִבְנֵי כֻשִׁיִים"{{הערה|רוקח; [[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/30|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}. דער אבודרהם שרייבט אבער אז מען זאל אנהויבן פון {{תנ"ך|עמוס|ח|יא|אן=ספר}} - "הנה ימים באים," און דערמאנט אויך דעם מנהג פון "התשפוט".}}{{ביאור|עס איז געווען אן אור-אלטע אשכנז'ישער מנהג מפטיר צו זיין פרשת אחרי "התשפט" אזוי ווי די ספרדים, און עס ווערט געברעגנט אין פיל אשכנז'ישע כתבי יד. שפעטערע ראשונים האבן געשריבן אז עס א טעות, און די ריכטיגע הפטורה איז הלא כבני כושים, און אזוי איז איינגעפירט געווארן למעשה אין גאנץ אשכנז{{הערה|"מהנג הפטרות אחרי וקדושים", '''תורת הקורא''' 202, תשפ"ד.}}.}}. [[רבי יחיאל מיכל טוקטשינסקי]] ברענגט אז דער מנהג אין ירושלים איז געווען צו ליינען אום אחרי התשפט, און פאר קדושים הלא כבני כושיים{{הערה|{{HebrewBooks|ניסן אהרן טוקצינסקי|ע"ד הפטרות אחרי וקדושים|22883|תבונה 3, תש"ג, עמ' קל"ד|עמוד=140}}.}}, אבער עס איז ווארשיינליך אנטוויקלט געווארן דורך א טעות{{הערה|זעט {{HebrewBooks|אהרן נייוירטה|על הפטרת אחרי/קדושים הנדירה|56117|אור ישראל ז', עמ' קנז|עמוד=158}}; {{HebrewBooks|מאיר סטלביץ|ע"ד הפטרות אחרי וקדושים|22888|תבונה 4, תש"ד, עמ' ט'-י'|עמוד=14}}.}}. | די ספרדים, תימנים און איטאליענער ליינען די הפטורה פון פרשת אחרי אין {{תנ"ך|יחזקאל|כב|א|טז|לאנג=יא}}, "הֲתִשְׁפֹּט הֲתִשְׁפֹּט"{{הערה|[[משנה תורה]] לה[[רמב"ם]] {{שיתופתא|1=Mishneh_Torah,_The_Order_of_Prayer/5?selectedunittext=3|2=סדר התפילה ה׳, ד'}}; {{היברובוקס|2=[[ספר האשכול]]|3=31467|page=69|קעפל=הלכות סדר פרשיות והפטרות לכל שוי"ט והתעניות|מהדורה=אוירבך|עמ=67}}.}}, (און ביי די די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ביז {{תנ"ך|יחזקאל|כב|א|טז|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|{{הספרייה הדיגיטלית|2=חומש איסטנבול|3=990020945010205171|4=עמ' 753-754}}.}}), וואו דער נביא [[יחזקאל]] מוסר'ט די אידן אויפ'ן נישט איינהאלטן די איסורי עריות. די אשכנזים ליינען אין {{תנ"ך|עמוס|ט|ז|טו|לאנג=יא}}, "הֲלוֹא כִבְנֵי כֻשִׁיִים"{{הערה|רוקח; [[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/30|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}. דער אבודרהם שרייבט אבער אז מען זאל אנהויבן פון {{תנ"ך|עמוס|ח|יא|אן=ספר}} - "הנה ימים באים," און דערמאנט אויך דעם מנהג פון "התשפוט".}}{{ביאור|עס איז געווען אן אור-אלטע אשכנז'ישער מנהג מפטיר צו זיין פרשת אחרי "התשפט" אזוי ווי די ספרדים, און עס ווערט געברעגנט אין פיל אשכנז'ישע כתבי יד. שפעטערע ראשונים האבן געשריבן אז עס א טעות, און די ריכטיגע הפטורה איז הלא כבני כושים, און אזוי איז איינגעפירט געווארן למעשה אין גאנץ אשכנז{{הערה|"מהנג הפטרות אחרי וקדושים", '''תורת הקורא''' 202, תשפ"ד.}}.}}. [[רבי יחיאל מיכל טוקטשינסקי]] ברענגט אז דער מנהג אין ירושלים איז געווען צו ליינען אום אחרי התשפט, און פאר קדושים הלא כבני כושיים{{הערה|{{HebrewBooks|ניסן אהרן טוקצינסקי|ע"ד הפטרות אחרי וקדושים|22883|תבונה 3, תש"ג, עמ' קל"ד|עמוד=140}}.}}, אבער עס איז ווארשיינליך אנטוויקלט געווארן דורך א טעות{{הערה|זעט {{HebrewBooks|אהרן נייוירטה|על הפטרת אחרי/קדושים הנדירה|56117|אור ישראל ז', עמ' קנז|עמוד=158}}; {{HebrewBooks|מאיר סטלביץ|ע"ד הפטרות אחרי וקדושים|22888|תבונה 4, תש"ד, עמ' ט'-י'|עמוד=14}}.}}. | ||
אין פשוט'ע יארן ליינט מען די פרשה אינאיינעם מיט פרשת קדושים, און כאטש וואס מיר פסק'ען געווענליך ביי באהאפטענע פרשיות צו ליינען די הפטורה פונעם צווייטן{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|רפד|ז}}.}}, שרייבט דער מרדכי{{הערה|[[רבי מרדכי בן הלל|מרדכי]], מגילה כט. ד"ה ר"ח ר"ח טבת שחל להיות בשבת כו'.}}, אז ביי אחרי-קדושים זאל מען ליינען די הפטורה פון אחרי - הלא כבני כושיים, און דער [[רמ"א]] ברענגט אים אראפ און פסק'ענט אזוי אויס{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ח|מפרש=רמ"א}}; אזוי אויך אין [[מהרי"ל]] און {{היברובוקס|[[רבי יצחק אייזיק טירנא]]|ספר המנהגים|8913|page=3|אין הקדמה}}.}}{{ביאור|דער טעם דערצו איז וויבאלד די הפטורה פון פרשת קדושים לויט מנהג אשכנז איז התשפט, וועלכע רעדט זיך איבער שטראף־רייד צו די אידן און אינעם גנות פון ירושלים, | אין פשוט'ע יארן ליינט מען די פרשה אינאיינעם מיט פרשת קדושים, און כאטש וואס מיר פסק'ען געווענליך ביי באהאפטענע פרשיות צו ליינען די הפטורה פונעם צווייטן{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|רפד|ז}}.}}, שרייבט דער מרדכי{{הערה|[[רבי מרדכי בן הלל|מרדכי]], מגילה כט. ד"ה ר"ח ר"ח טבת שחל להיות בשבת כו'.}}, אז ביי אחרי-קדושים זאל מען ליינען די הפטורה פון אחרי - הלא כבני כושיים, און דער [[רמ"א]] ברענגט אים אראפ און פסק'ענט אזוי אויס{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ח|מפרש=רמ"א}}; אזוי אויך אין [[מהרי"ל]] און {{היברובוקס|[[רבי יצחק אייזיק טירנא]]|ספר המנהגים|8913|page=3|אין הקדמה}}.}}{{ביאור|דער טעם דערצו איז וויבאלד די הפטורה פון פרשת קדושים לויט מנהג אשכנז איז התשפט, וועלכע רעדט זיך איבער שטראף־רייד צו די אידן און אינעם גנות פון ירושלים, ענליך צו דער הפטורה פון "הודע את ירושלים", וועלכע [[רבי אליעזר]] אין דער משנה אסר'ט צו ליינען{{הערה|{{בבלי|מגילה|כה}}.}}, און כאטש וואס די הלכה איז נישט ווי רבי אליעזר{{הערה|{{רי"ף|מגילה|טז|ב}}, {{בבלי|מגילה|כה|א|מפרש=רא"ש}}.}} האט מען זיך דאך צוריקגעהאלטן פון דאס ליינען. דער לבוש קריגט דערויף, און וויל לערנען אינעם מרדכי אז מען ליינט דוקא יא התשפט{{הערה|{{היברובוקס|רבי מרדכי יפה|לבוש החור|9223|page=159|סימן תצ"ג, סעיף ד' אין הגהה}}; [[s:לבוש_אורח_חיים_תכח#סעיף_ח|סימן תכ"ח סעיף ח]]}}, אבער אויף למעשה האבן רוב פוסקים אנגענומען ווי דער רמ"א{{הערה|[[מגן אברהם]] בשם דער [[ב"ח]] און נאך. זעט אין {{היברובוקס|2=מטה משה|3=42401|page=117|לינק טעקסט=סימן תנ"ד}} ווי ער קריגט אויפ'ן לבוש.}}.}}. | ||
אין [[עיבור יאר]]ן וואס הייבן זיך אן אויף א דאנערשטאג ([[החא יאר|החא]] און [[השג יאר]]ן) געפאלט עס אום [[שבת הגדול]], ווען אסאך פירן זיך צו ליינען א ספעציעלע הפטורה (ספעציעל אין החא יארן, וואס עס געפאלט ערב פסח). אין [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר]]ן אין חוץ לארץ געפאלט [[ראש חודש]] [[אייר]] זונטאג, און מען ליינט די הפטורה פון "מחר חודש". | אין [[עיבור יאר]]ן וואס הייבן זיך אן אויף א דאנערשטאג ([[החא יאר|החא]] און [[השג יאר]]ן) געפאלט עס אום [[שבת הגדול]], ווען אסאך פירן זיך צו ליינען א ספעציעלע הפטורה (ספעציעל אין החא יארן, וואס עס געפאלט ערב פסח). אין [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר]]ן אין חוץ לארץ געפאלט [[ראש חודש]] [[אייר]] זונטאג, און מען ליינט די הפטורה פון "מחר חודש". | ||