בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,371
רעדאגירונגען
{{משנה למלך}}
ק (החלפת טקסט – "אחירע בן עינן" ב־"אחירע בן עינן") |
({{משנה למלך}}) |
||
| שורה 31: | שורה 31: | ||
== מצוה פון חנוכת המזבח == | == מצוה פון חנוכת המזבח == | ||
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המזבח}} | {{הויפט ארטיקל|חנוכת המזבח}} | ||
דער [[רמב"ן]] שרייבט{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ז|יג|קצר=כן|מפרש=רמב"ן}}}}, אז ווען ה' האט באפוילן אנצונעמען די קרבנות הנשיאים איז דערמיט געגעבן געווארן א [[תרי"ג מצוות|מצוה]] אויך פאר די שפעטערדיגע דורות, צו ברענגען עקסטערע קרבנות ווען מען באנייט דעם [[בית המקדש]] און דעם [[מזבח]]. דערפאר האט [[שלמה המלך]] געמאכט א חנוכת הבית ביים ערשטן בית המקדש{{הערה|{{תנ"ך|דברי הימים ב|ז|ה}}}}; די [[אנשי כנסת הגדולה]] ביים צווייטן בית המקדש{{הערה|{{תנ"ך|עזרא|ו|טז}}}}; און אזוי וועט מען טון בימות ה[[משיח]]{{הערה|{{תנ"ך|יחזקאל|מג|כו}}}}. לויט די שיטה, טראץ וואס די גענויע קרבנות און צייטן ווען די נשיאים האבן עס געברענגט זענען געווען הוראת שעה{{הערה|רמב"ן, השגות לספר המצוות להרמב"ם, שורש שלישי}}, איז אבער דער פייערונג זעלבסט א חיוב לדורות{{הערה|זעט אויך משנה למלך | דער [[רמב"ן]] שרייבט{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ז|יג|קצר=כן|מפרש=רמב"ן}}}}, אז ווען ה' האט באפוילן אנצונעמען די קרבנות הנשיאים איז דערמיט געגעבן געווארן א [[תרי"ג מצוות|מצוה]] אויך פאר די שפעטערדיגע דורות, צו ברענגען עקסטערע קרבנות ווען מען באנייט דעם [[בית המקדש]] און דעם [[מזבח]]. דערפאר האט [[שלמה המלך]] געמאכט א חנוכת הבית ביים ערשטן בית המקדש{{הערה|{{תנ"ך|דברי הימים ב|ז|ה}}}}; די [[אנשי כנסת הגדולה]] ביים צווייטן בית המקדש{{הערה|{{תנ"ך|עזרא|ו|טז}}}}; און אזוי וועט מען טון בימות ה[[משיח]]{{הערה|{{תנ"ך|יחזקאל|מג|כו}}}}. לויט די שיטה, טראץ וואס די גענויע קרבנות און צייטן ווען די נשיאים האבן עס געברענגט זענען געווען הוראת שעה{{הערה|רמב"ן, השגות לספר המצוות להרמב"ם, שורש שלישי}}, איז אבער דער פייערונג זעלבסט א חיוב לדורות{{הערה|זעט אויך {{משנה למלך|מעשה הקרבנות|ו|יט}}, וואס ברענגט א ראיה צו דער שיטה פון מדרש}}. | ||
דער [[רמב"ם]] לערנט אבער, אז חנוכת המזבח איז אינגאנצן נאר א הוראת שעה, און עס איז נישט קיין חיוב אין שפעטערדיגע דורות{{הערה|ספר המצוות להרמב"ם, שורש שלישי}}. | דער [[רמב"ם]] לערנט אבער, אז חנוכת המזבח איז אינגאנצן נאר א הוראת שעה, און עס איז נישט קיין חיוב אין שפעטערדיגע דורות{{הערה|ספר המצוות להרמב"ם, שורש שלישי}}. | ||
| שורה 45: | שורה 45: | ||
די קרבנות הנשיאים ווערן געליינט ביי [[קריאת התורה]] אין [[חנוכה]]. יעדן טאג ליינט מען דעם קרבן פון איין נשיא, אויסער דער ערשטער טאג חנוכה, וואס דאן הייבט מען אן פון "ויהי ביום כלות משה להקים את המשכן" (אדער פון די פרשה פון [[ברכת כהנים]]), און דער לעצטער טאג, וואס דאן ליינט מען די קרבנות פון די פינף לעצטע נשיאים אויסגעפירט מיט די פרשה פון מעשה המנורה, אנפאנג פון [[פרשת בהעלותך]]. | די קרבנות הנשיאים ווערן געליינט ביי [[קריאת התורה]] אין [[חנוכה]]. יעדן טאג ליינט מען דעם קרבן פון איין נשיא, אויסער דער ערשטער טאג חנוכה, וואס דאן הייבט מען אן פון "ויהי ביום כלות משה להקים את המשכן" (אדער פון די פרשה פון [[ברכת כהנים]]), און דער לעצטער טאג, וואס דאן ליינט מען די קרבנות פון די פינף לעצטע נשיאים אויסגעפירט מיט די פרשה פון מעשה המנורה, אנפאנג פון [[פרשת בהעלותך]]. | ||
אין די דאטומען ווען די קרבנות זענען געברענגט געווארן לויט חז"ל, פון א' ניסן ביז י"ב ניסן, זענען פארהאן וואס פירן זיך צו ליינען יעדן טאג דעם קרבן פון דער נשיא וואס האט מקריב געווען אין דעם טאג{{הערה|של"ה הק', געברענגט אין די אחרונים}}. דאס ווערט געליינט אין א [[ספר תורה]] אדער אין א חומש, נאך [[תפילת שחרית]]{{הערה|אין של"ה ווערט נישט דערמאנט א ספר תורה און עס זענען דא וואס זענען מפקפק אין ארויסנעמען א תורה דערפאר, ווי געברענגט אין שו"ת משיב דבר, סי' טז, אבער פיל צדיקים האבן זיך יא געפירט ארויסצונעמען א ס"ת, צווישן זיי דער [[רבי משה גרינוואלד|ערוגת הבשם]], ווי געברענגט אין שו"ת תורת יקותיאל מהדורה קמא סימן מו.}}. נאכ'ן ליינען זאגט מען א [[יהי רצון]], אין וועלכן דער נאמען פונעם שבט און פונעם נשיא פון יענעם טאג ווערן דערמאנט{{הערה|געברענגט אין [[יסוד יוסף]], פרק פג}}. א' ניסן הייבט מען אן אזוי ווי ביי קריאת התורה פון ערשטן טאג חנוכה, און טייל פירן זיך צו ליינען קודם די הקמת המשכן סוף [[פרשת פקודי]]{{הערה|נזירות שמשון אויף | אין די דאטומען ווען די קרבנות זענען געברענגט געווארן לויט חז"ל, פון א' ניסן ביז י"ב ניסן, זענען פארהאן וואס פירן זיך צו ליינען יעדן טאג דעם קרבן פון דער נשיא וואס האט מקריב געווען אין דעם טאג{{הערה|של"ה הק', געברענגט אין די אחרונים}}. דאס ווערט געליינט אין א [[ספר תורה]] אדער אין א חומש, נאך [[תפילת שחרית]]{{הערה|אין של"ה ווערט נישט דערמאנט א ספר תורה און עס זענען דא וואס זענען מפקפק אין ארויסנעמען א תורה דערפאר, ווי געברענגט אין שו"ת משיב דבר, סי' טז, אבער פיל צדיקים האבן זיך יא געפירט ארויסצונעמען א ס"ת, צווישן זיי דער [[רבי משה גרינוואלד|ערוגת הבשם]], ווי געברענגט אין שו"ת תורת יקותיאל מהדורה קמא סימן מו.}}. נאכ'ן ליינען זאגט מען א [[יהי רצון]], אין וועלכן דער נאמען פונעם שבט און פונעם נשיא פון יענעם טאג ווערן דערמאנט{{הערה|געברענגט אין [[יסוד יוסף]], פרק פג}}. א' ניסן הייבט מען אן אזוי ווי ביי קריאת התורה פון ערשטן טאג חנוכה, און טייל פירן זיך צו ליינען קודם די הקמת המשכן סוף [[פרשת פקודי]]{{הערה|נזירות שמשון אויף שולחן ערוך אורח חיים, סי' תכ"ט}}; סידורים לויט נוסח עדות המזרח}}, און אין י”ב ניסן ענדיגט מען צו אויך דעם שטיקל פון "זאת [[חנוכת המזבח]]" און ווייטער. | ||
== דרויסנדע לינקס == | == דרויסנדע לינקס == | ||