4,450
רעדאגירונגען
←נאך טעמים: פארברייטערט
ק (←מקור: הגהה) |
(←נאך טעמים: פארברייטערט) |
||
| שורה 20: | שורה 20: | ||
אויסער די מקור פון "ישוע הבן" ווערן אנגעגעבן נאך טעמים פאר'ן סעודה, פארוואס מען האלט דאס אפ אום שבת, און אויפ'ן נאמען "שלום זכר". | אויסער די מקור פון "ישוע הבן" ווערן אנגעגעבן נאך טעמים פאר'ן סעודה, פארוואס מען האלט דאס אפ אום שבת, און אויפ'ן נאמען "שלום זכר". | ||
*ווען א מענטש האט א אינגל רופט ער צונויף זיינע פיינט און פריינט און מאכט שלום מיט יעדן{{הערה|שם=אח}}. חז"ל זאגן{{הערה|שם=נדה|{{בבלי|נדה|לא|ב}}}}: "כיון שבא זכר בעולם בא '''שלום''' בעולם", דערפאר האלט מען אפ א "שלום זכר"{{הערה|{{היברובוקס|2=אוצר כל מנהגי ישרון|3=2604|page=102|לינק טעקסט=סימן כז - יולדת}}}}; און די געבורט פון א אינגל ברענגעט "שלום" צווישן מאן און ווייב, און שבת ווערט אנגערופן "שלום"{{הערה|{{היברובוקס|רבי יצחק ליפיץ|ספר מטעמים|22486|page=77|לינק טעקסט=ערך מילה}}}}. | *ווען א מענטש האט א אינגל רופט ער צונויף זיינע פיינט און פריינט און מאכט שלום מיט יעדן{{הערה|שם=אח}}. חז"ל זאגן{{הערה|שם=נדה|{{בבלי|נדה|לא|ב}}}}: "כיון שבא זכר בעולם בא '''שלום''' בעולם", דערפאר האלט מען אפ א "שלום זכר"{{הערה|{{היברובוקס|2=אוצר כל מנהגי ישרון|3=2604|page=102|לינק טעקסט=סימן כז - יולדת}}}}; און די געבורט פון א אינגל ברענגעט "שלום" צווישן מאן און ווייב, און שבת ווערט אנגערופן "שלום"{{הערה|{{היברובוקס|רבי יצחק ליפיץ|ספר מטעמים|22486|page=77|לינק טעקסט=ערך מילה}}}}. | ||
*צו טרייסטן דאס קינד אויף דעם וואס ער האט פארגעסן די גאנצע תורה געלערנט איידער'ן געבורט, ווען די מלאך האט אים געקלאפט אויפ'ן מויל{{הערה|{{טור|יורה דעה|רסד|מפרש=דרישה}}}}, ווי געברענגט אין חז"ל{{הערה|שם=נדהל|{{בבלי|נדה|ל|ב}}}}. דערפאר הייסט די סעודה "זכר", א לשון פון זכרון - געדענקען, און מען האלט עס אפ שבת ווייל עס שטייט דערביי "זכור"{{הערה|שם=ריע|{{אוצר החכמה|[[רבי יעקב עמדין]]|בירת מגדל עוז|618470|page=17|ברכות שמיים, תעלת הברכה העליונה}}}}. | *צו טרייסטן דאס קינד אויף דעם וואס ער האט פארגעסן די גאנצע תורה געלערנט איידער'ן געבורט, ווען די מלאך האט אים געקלאפט אויפ'ן מויל{{הערה|{{טור|יורה דעה|רסד|מפרש=דרישה}}}}, ווי געברענגט אין חז"ל{{הערה|שם=נדהל|{{בבלי|נדה|ל|ב}}}}. דערפאר הייסט די סעודה "זכר", א לשון פון זכרון - געדענקען, און מען האלט עס אפ שבת ווייל עס שטייט דערביי "זכור"{{הערה|שם=ריע|{{אוצר החכמה|[[רבי יעקב עמדין]]|בירת מגדל עוז|618470|page=17|ברכות שמיים, תעלת הברכה העליונה}}}}, און וויבאלד אום שבת איז געגעבן געווארן די תורה{{הערה|מהרי"ד, פרשת תזריע; "דכולי עלמא בשבת ניתנה תורה" ({{בבלי|שבת|פו|ב}}).}}. | ||
*לויט'ן חז"ל{{הערה|{{מדרש רבה|ויקרא|כז|י}}}} אז דאס קינד ווערט פארטיג און גרייט צום [[ברית מילה]] איבער שבת{{הערה|שם=דשה|{{טור|יורה דעה|שה|מפרש=דרישה}}}}{{ביאור|זעט [[רבי ישראל האפשטיין|עבודת ישראל]] [[שית:Avodat_Yisrael,_Sefer_Vayikra,_Emor/2|פרשת אמור]]; {{היברובוקס|2=דרך פקודיך|3=41429|page=53|4=חלק המעשה כ"ו|לינק טעקסט=מצות מילה (ב)}}; און נאך, אז די ענין דערפון איז שבת אויפדערנאכט. אבער זעט אין דרך פקודיך, חלק המחשבה אות י"ב א מנהג און טעם עס צו אפהאלטן בייטאג.}}. | *לויט'ן חז"ל{{הערה|{{מדרש רבה|ויקרא|כז|י}}}} אז דאס קינד ווערט פארטיג און גרייט צום [[ברית מילה]] איבער שבת{{הערה|שם=דשה|{{טור|יורה דעה|שה|מפרש=דרישה}}}}{{ביאור|זעט [[רבי ישראל האפשטיין|עבודת ישראל]] [[שית:Avodat_Yisrael,_Sefer_Vayikra,_Emor/2|פרשת אמור]]; {{היברובוקס|2=דרך פקודיך|3=41429|page=53|4=חלק המעשה כ"ו|לינק טעקסט=מצות מילה (ב)}}; און נאך, אז די ענין דערפון איז שבת אויפדערנאכט. אבער זעט אין דרך פקודיך, חלק המחשבה אות י"ב א מנהג און טעם עס צו אפהאלטן בייטאג.}}. | ||
*צו "דערמאנען" דאס קינד די [[שבועה]] וואס מען האט אים באשוואוירן איידער'ן געבורט{{הערה|שם=נדהל}}: "תהי צדיק ואל תהי רשע"{{הערה|שם=ריע}}. | *צו "דערמאנען" דאס קינד די [[שבועה]] וואס מען האט אים באשוואוירן איידער'ן געבורט{{הערה|שם=נדהל}}: "תהי צדיק ואל תהי רשע"{{הערה|שם=ריע}}. | ||