אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי יחזקאל סארנא"

רוי:רבי יחזקאל סארנא (זעט מקור)

רעוויזיע פון 04:01, 23 נאוועמבער 2022

13 בייטן אראפגענומען , פֿאַר 3 יאָר

ק

החלפת טקסט – "״" ב־"""

בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן

46,371

רעדאגירונגען

@@ שורה 2: / שורה 2: @@
 | תמונה = [[טעקע:Yechezkel Sarna.jpg|250px]]
 | כיתוב =
-| יידישע געבורט דאטע = [[כ"ח שבט]] [[ה'תר"ן|תר״ן]]
+| יידישע געבורט דאטע = [[כ"ח שבט]] [[ה'תר"ן|תר"ן]]
-| יידישע טויט דאטע = [[ו' אלול]] [[ה'תשכ"ט|תשכ״ט]]
+| יידישע טויט דאטע = [[ו' אלול]] [[ה'תשכ"ט|תשכ"ט]]
 | כינוי =
 | סיבת המוות =
@@ שורה 13: / שורה 13: @@
 | חתימה =
 }}
-הרב '''יחזקאל "חאַצקל" סאַרנא''' ([[כ"ח שבט]] [[ה'תר"ן|תר״ן]], [[18טן פעברואר]] [[1890]] – [[ו' אלול]] [[ה'תשכ"ט|תשכ״ט]], [[20סטן אויגוסט]] [[1969]]) איז געווען [[ראש ישיבה]] פון דער [[חברונער ישיבה]] און א מיטגליד אין דער [[מועצת גדולי התורה]]. ער איז געווען פאַראַנטוואָרטלעך פאר אריבערפירן די ישיבה פון [[סלאבאדקע]] קיין [[חברון]] אין תרפ״ה (1925) און שפּעטער, נאָך די [[תרפ"ט ראיאטן|תרפ״ט ראיאטן]] קיין [[ירושלים]].
+הרב '''יחזקאל "חאַצקל" סאַרנא''' ([[כ"ח שבט]] [[ה'תר"ן|תר"ן]], [[18טן פעברואר]] [[1890]] – [[ו' אלול]] [[ה'תשכ"ט|תשכ"ט]], [[20סטן אויגוסט]] [[1969]]) איז געווען [[ראש ישיבה]] פון דער [[חברונער ישיבה]] און א מיטגליד אין דער [[מועצת גדולי התורה]]. ער איז געווען פאַראַנטוואָרטלעך פאר אריבערפירן די ישיבה פון [[סלאבאדקע]] קיין [[חברון]] אין תרפ"ה (1925) און שפּעטער, נאָך די [[תרפ"ט ראיאטן|תרפ"ט ראיאטן]] קיין [[ירושלים]].
 == אָנהייב לעבן ==
-ער איז געבוירן געווארן אין [[כ"ח שבט|שבט]] [[ה'תר"ן|תר״ן]] (1890) אין דעם דארף [[האראדאק]], ווילנער גובערניע, רוסלענדישע אימפעריע (היינט אין מינסקער גובערניע, בעלארוס). זיין זיידע, הרב [[ שראַגאַ פאַבלע סאַרנאַ |שרגא פייוול סארנא]] {{העב|שרגא פייבל סרנא}}, איז געווען דער שטאט'ס רב, און זיין פאָטער, רבי יעקב חיים סארנא, האט געדינט ווי אַ [[שוחט]] און דרשן. זיין מוטער איידל איז געווען פון אַ משפּחה פון [[גער (הויף)|גערער]] חסידים.{{הערה|1=[http://jpress.org.il/Olive/APA/NLI_heb/SharedView.Article.aspx?href=HZH%2F1939%2F12%2F12&id=Ar00415&sk=7F73D7A8 רביצין איידל סארנא, ז"ל], [[הצופה]], 12 בדצמבר 1939, עמ' 4}} ער האט באקומען זיין ערשטן חינוך פון זיין פאָטער און אין [[תלמוד תורה|חדר]] אין האראדאק. אין עלטער פון 11 יאָר האָט מען אים געשיקט אין דער ״אור החיים״ ישיבה אין [[סלאבאדקע|סלאַבאָדקע]], און א יאר נאכהער איז ער אריבער אין דער ישיבה פון רבי [[שלמה זלמן אלכסנדר כהנא שפירא|זלמן סענדער כהנא שפירא]] אין מאלטש. שפעטער האט ער געלערנט אין דער ״כנסת בית יצחק״ ישיבה אין סלאבאדקע ביי הרב חיים ראבינאוויטש, מיט וועמען ער איז אריבער גלערנען אין דער [[טעלזער ישיבה|טעלזשער ישיבה]]. אין [[1906|1906 איז]] די ישיבה צײטווײל פארמאכט געווארן צוליב די מוסר קאָנטראָווערסיעס, און ער האָט זיך צוריקגעקערט צו דער ישיבה אין מאלטש, דעמאלסט אונטער רבי [[שמעון יהודה הכהן שקאפ|שמעון שקאָפּ]]. מיט אַ יאָר שפּעטער, האָט ער זיך אומגעקערט קיין סלאבאדקע און דאָס מאָל האט ער זיך איינגעשלאסן אין דער ״[[סלאבאדקער ישיבה|כנסת ישראל]]״ ישיבה וואו ער האָט באגעגנט רבי [[נתן צבי פינקל]], דער "אַלטער פון סלאַבאדקע", און איז געווארן זיין תלמיד מובהק. שפּעטער האָט ער געשילדערט דעם איינפלוס פונעם 'אלטער' אויף דער אויספֿארעמונג פון זיין רוחניות'דיגן געשטאַלט: "אלץ איז פון אים און אָן אים בין איך געווען בלינד און טויב, און בלויז דורך אים האב איך זוכה געווען אז מיינע אויגן און מיינע אויערן האבן זיך א ביסל געעפנט".{{הערה|רבי יחזקאל סארנא, מסילת ישרים, הקדמה}}
+ער איז געבוירן געווארן אין [[כ"ח שבט|שבט]] [[ה'תר"ן|תר"ן]] (1890) אין דעם דארף [[האראדאק]], ווילנער גובערניע, רוסלענדישע אימפעריע (היינט אין מינסקער גובערניע, בעלארוס). זיין זיידע, הרב [[ שראַגאַ פאַבלע סאַרנאַ |שרגא פייוול סארנא]] {{העב|שרגא פייבל סרנא}}, איז געווען דער שטאט'ס רב, און זיין פאָטער, רבי יעקב חיים סארנא, האט געדינט ווי אַ [[שוחט]] און דרשן. זיין מוטער איידל איז געווען פון אַ משפּחה פון [[גער (הויף)|גערער]] חסידים.{{הערה|1=[http://jpress.org.il/Olive/APA/NLI_heb/SharedView.Article.aspx?href=HZH%2F1939%2F12%2F12&id=Ar00415&sk=7F73D7A8 רביצין איידל סארנא, ז"ל], [[הצופה]], 12 בדצמבר 1939, עמ' 4}} ער האט באקומען זיין ערשטן חינוך פון זיין פאָטער און אין [[תלמוד תורה|חדר]] אין האראדאק. אין עלטער פון 11 יאָר האָט מען אים געשיקט אין דער "אור החיים" ישיבה אין [[סלאבאדקע|סלאַבאָדקע]], און א יאר נאכהער איז ער אריבער אין דער ישיבה פון רבי [[שלמה זלמן אלכסנדר כהנא שפירא|זלמן סענדער כהנא שפירא]] אין מאלטש. שפעטער האט ער געלערנט אין דער "כנסת בית יצחק" ישיבה אין סלאבאדקע ביי הרב חיים ראבינאוויטש, מיט וועמען ער איז אריבער גלערנען אין דער [[טעלזער ישיבה|טעלזשער ישיבה]]. אין [[1906|1906 איז]] די ישיבה צײטווײל פארמאכט געווארן צוליב די מוסר קאָנטראָווערסיעס, און ער האָט זיך צוריקגעקערט צו דער ישיבה אין מאלטש, דעמאלסט אונטער רבי [[שמעון יהודה הכהן שקאפ|שמעון שקאָפּ]]. מיט אַ יאָר שפּעטער, האָט ער זיך אומגעקערט קיין סלאבאדקע און דאָס מאָל האט ער זיך איינגעשלאסן אין דער "[[סלאבאדקער ישיבה|כנסת ישראל]]" ישיבה וואו ער האָט באגעגנט רבי [[נתן צבי פינקל]], דער "אַלטער פון סלאַבאדקע", און איז געווארן זיין תלמיד מובהק. שפּעטער האָט ער געשילדערט דעם איינפלוס פונעם 'אלטער' אויף דער אויספֿארעמונג פון זיין רוחניות'דיגן געשטאַלט: "אלץ איז פון אים און אָן אים בין איך געווען בלינד און טויב, און בלויז דורך אים האב איך זוכה געווען אז מיינע אויגן און מיינע אויערן האבן זיך א ביסל געעפנט".{{הערה|רבי יחזקאל סארנא, מסילת ישרים, הקדמה}}
 ביז 1914 האָט ער כּסדר געלערנט אין סאלאַבאָדקע, אַחוץ עטלעכע חדשים ווען דער "אלטער" האט אים געשיקט  אין דער טעלזשער ישיבה, כּדי אריינצוברענגען די שיטה פון [[מוסר באוועגונג|מוסר]] אין דער ישיבה. נאָכן ערשטן וועלט קריג איז ער געגעאנגען קיין מינסק מיט אַלע ישיבה בחורים. צוליב זיין ניצן געפֿעלשטע דאָקומענטן מיט דער ציל צו פאַרמיידן דארפן זיך שטעלן צום פריזיוו אין דער רוסלענדישער אַרמיי, האט מען אים געכאפט און אריינגעשטעלט אין טורמע. עס איז אים געלונגען צו אנטלויפן פון טורמע און ער איז אנטלאפן צום שטעטל סמילאָוויטש, וואו דער [[חפץ חיים]] און זיינע תלמידים פון דער ראדינער ישיבה זענען דעמאלסט געווען. צוליב די אומשטענדן פון דער מלחמה, האָבן די סלאַבאדקער תלמידים געדארפֿט אַנטלויפֿן פֿון מינסק; ער אָבער האָט בעסער געוואָלט בלייבן מיט די ראַדינער בחורים. אין יענער תקופה האָט ער געשאפן נאָענטע באַציאונגען מיטן חפץ חיים און מיטן ראש ישיבה הרב [[נפתלי טראפ|נפתלי טראָפּ]].