אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי יחיאל מיכל פון זלאטשוב"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
(פארברייטערט) צייכן: רויע רעדאגירונג |
ק (הגהה) |
||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
'''רבי יחיאל מיכל פון זלאטשאוו''' (תפ"א - כ"ה אלול תקמ"א) (ווערט אויך גערופן '''רבי | {{דרעפט}} | ||
'''רבי יחיאל מיכל פון זלאטשאוו''' (תפ"א - כ"ה אלול תקמ"א) (ווערט אויך גערופן '''רבי מיכל'ע זלאטשובער''' אדער '''זלאטשובער מגיד''') איז געווען דער מגיד אין [[זלאטשוב]], מזרח גאליציע, און איינער פון די גרעסטע תלמידים פון [[בעל שם טוב]] און דער [[רבי דוב בער פון מעזריטש|מעזריטשער מגיד]]. | |||
==ביאגראפיע== | ==ביאגראפיע== | ||
| שורה 5: | שורה 6: | ||
ער איז געבוירן אין [[בראד]] אין יאר [[ה'תפ"א]] <small>(אומגעפער)</small> צו זיין פאטער [[רבי יצחק פון דראהאביטש]], וועלכער האט זיך ערשט [[מתנגדים|קעגנגעשטעלט]] דעם בעל שם טוב, אבער שפעטער איז ער געווארן זיין פארערער און אים געשיקט זיין יונגן זון, רבי יחיאל מיכל, וועלכער איז געווען זיין תלמיד און אפילו אים משמש געווען עטליכע יאר. | ער איז געבוירן אין [[בראד]] אין יאר [[ה'תפ"א]] <small>(אומגעפער)</small> צו זיין פאטער [[רבי יצחק פון דראהאביטש]], וועלכער האט זיך ערשט [[מתנגדים|קעגנגעשטעלט]] דעם בעל שם טוב, אבער שפעטער איז ער געווארן זיין פארערער און אים געשיקט זיין יונגן זון, רבי יחיאל מיכל, וועלכער איז געווען זיין תלמיד און אפילו אים משמש געווען עטליכע יאר. | ||
ער האט חתונה געהאט מיט די רעבעצין רעכיל, טאכטער פון רבי משה, איינוואוינער אין א דארף נעבן דער שטאט שדה לבן<ref>ארץ החיים, מערכה י אות רנא. מים רבים, סיפורים קסד.</ref>. נאכן פטירה פון דער בעל שם טוב האט רבי יחיאל מיכל געלערנט מיטן מעזריטשער מגיד. ער איז געווען באקאנט אלס א מוכיח און א | ער האט חתונה געהאט מיט די רעבעצין רעכיל, טאכטער פון רבי משה, איינוואוינער אין א דארף נעבן דער שטאט שדה לבן<ref>ארץ החיים, מערכה י אות רנא. מים רבים, סיפורים קסד.</ref>. נאכן פטירה פון דער בעל שם טוב האט רבי יחיאל מיכל געלערנט מיטן מעזריטשער מגיד. ער איז געווען באקאנט אלס א מוכיח און א [[מגיד]]. ער האט געדינט אלס מגיד מישרים אין [[בראד]], [[קאלק]], [[זלאטשוב]] און [[יאמפלא]]. | ||
ער פלעגט דאווענען אין א שפעטע שעה<ref>ער איז געווען דער ערשטער חסידישער רבי וואס האט נישט געדאוונט כותיקין</ref>ער האט זיך אויסגעדריקט אז ענליך צו [[שבט דן]] וואס פלעגט גיין די לעצטע פונעם מחנה ישראל און זאמלען די אבדות, ער | ער פלעגט דאווענען אין א שפעטע שעה<ref>ער איז געווען דער ערשטער חסידישער רבי וואס האט נישט געדאוונט כותיקין</ref>ער האט זיך אויסגעדריקט אז ענליך צו [[שבט דן]] וואס פלעגט גיין די לעצטע פונעם מחנה ישראל און זאמלען די אבדות, זאמלט ער אלע תפילות וואס זענען געווען אן געהעריגע כוונה און ברענגט זיי צוריק צו זייער מקור. | ||
ער האט געלעבט אין גרויס ארעמקייט{{הערה|עס ווערט פארציילט, אז זיין ווייב האט אים געדריקט צו פארקויפן זיין | ער האט געלעבט אין גרויס ארעמקייט{{הערה|עס ווערט פארציילט, אז זיין ווייב האט אים געדריקט צו פארקויפן זיין טאטנ'ס [[תפילין]] צו קויפן עסן, אבער ער האט זיך שטארק אפגעזאגט, נאר ווען דער יום טוב [[סוכות]] איז אנגעקומען און ער האט נישט געהאט קיין געלט צו קויפן [[ארבעה מינים]] האט ער פארקויפט די תפילין און געקויפט די פיר מינים, זיין ווייב איז געווען בייז אויף דעם און דער אתרוג איז געווארן פסול, אבער רבי יחיאל מיכל האט זיך אויפגעשטעלט און געזאגט 'איך האב נישט קיין עסן, קיין תפילין, קיין אתרוג, און יעצט וועל איך אויך זיין אין כעס?!' און ער האט זיך טאקע נישט געבייזערט.}} און ערשט סוף ימיו האט ער זוכה געווען צו [[עשירות]], און ער האט זיך דעמאלט אויסגעדריקט אז עשירות איז "מרחיב דעתו של אדם" צו עבודת ה'. ער האט געדינט אלס מגיד אין זלאטשוב ביז זיין פטירה און קבורה אין יאמפיל (יאמפאלי) אין [[כ"ה אלול]] [[ה'תקמ"ו]]. | ||
ער האט נישט מחבר געווען קיין ספרים, אבער זיינע זון און תלמידים ציטירן אפט פון זיינע ווערטער אין זייערע ספרים. | ער האט נישט מחבר געווען קיין ספרים, אבער זיינע זון און תלמידים ציטירן אפט פון זיינע ווערטער אין זייערע ספרים. | ||
צווישן זיינע באקאנטע תלמידים זענען [[רבי ישכר בער פון זלאטשוב]], [[רבי חיים | צווישן זיינע באקאנטע תלמידים זענען [[רבי ישכר בער פון זלאטשוב]], [[רבי חיים טירער]] בעל ה'באר מים חיים', [[רבי משולם פייבוש העלער]] בעל ה'יושר דברי אמת', [[רבי דוד שלמה אייבשיץ]] בעל ה'לבושי שרד' און 'ערבי נחל'. אזוי אויך [[רבי מרדכי פון נעשכיז]] און [[רבי אברהם מרדכי פון פינטשוב]] ווערן פאררעכנט אלס זיינע תלמידים מובהקים. | ||
==זיין פאמיליע== | ==זיין פאמיליע== | ||
'''רבי | '''רבי מיכל'ע''' האט געהייראט מרת '''רעכיל''', א טאכטער פון רבי משה פון [[שווארצע טומאה|שדה לבן]]. זיי האבן איבערגעלאזט פינף זין, ער האט געזאגט זיי זענען צוגעגליכן צו די פינף [[חומש]]ים: | ||
* הרב '''[[יוסף פון יאמפאלא|יוסף]]''' ( - [[כ"ד טבת]] [[ה'תקע"ב]]), פון [[יאמפאלא]]. | * הרב '''[[יוסף פון יאמפאלא|יוסף]]''' ( - [[כ"ד טבת]] [[ה'תקע"ב]]), פון [[יאמפאלא]]. | ||
| שורה 58: | שורה 59: | ||
[[קאַטעגאָריע:גאליציאנער אדמורי"ם]] | [[קאַטעגאָריע:גאליציאנער אדמורי"ם]] | ||
[[קאַטעגאָריע:זלאטשוב|װ]] | [[קאַטעגאָריע:זלאטשוב|װ]] | ||
[[he:רבי יחיאל מיכל מזלוטשוב]] | [[he:רבי יחיאל מיכל מזלוטשוב]] | ||
רעוויזיע פון 17:59, 4 יולי 2024
 |
דאס איז א דרעפט ארטיקל. עס איז אַן אַרבעט אין פּראָגרעס וואָס איז אָפן פאַר רעדאַגירונג דורך סיי וועם. ווען דער דרעפט איז פארטיג, ביטע גייט איבער דעם אריבערפירן טשעקליסט, זיכער צו מאכן אז עס איז גרייט. דערנאך קענט איר בעטן פון די דרעפט אריבערפירער אז זיי זאלן עס איבערגיין און אריבערפירן צום הויפט געביט. (אייער בקשה וועט פובליצירט ווערן אין המכלול:אריבערפירן דרעפטס, און דארט וועט אויך ערשיינען דער ענטפער - אויב פעלט אויס). |
רבי יחיאל מיכל פון זלאטשאוו (תפ"א - כ"ה אלול תקמ"א) (ווערט אויך גערופן רבי מיכל'ע זלאטשובער אדער זלאטשובער מגיד) איז געווען דער מגיד אין זלאטשוב, מזרח גאליציע, און איינער פון די גרעסטע תלמידים פון בעל שם טוב און דער מעזריטשער מגיד.
ביאגראפיע
ער איז געבוירן אין בראד אין יאר ה'תפ"א (אומגעפער) צו זיין פאטער רבי יצחק פון דראהאביטש, וועלכער האט זיך ערשט קעגנגעשטעלט דעם בעל שם טוב, אבער שפעטער איז ער געווארן זיין פארערער און אים געשיקט זיין יונגן זון, רבי יחיאל מיכל, וועלכער איז געווען זיין תלמיד און אפילו אים משמש געווען עטליכע יאר.
ער האט חתונה געהאט מיט די רעבעצין רעכיל, טאכטער פון רבי משה, איינוואוינער אין א דארף נעבן דער שטאט שדה לבן[1]. נאכן פטירה פון דער בעל שם טוב האט רבי יחיאל מיכל געלערנט מיטן מעזריטשער מגיד. ער איז געווען באקאנט אלס א מוכיח און א מגיד. ער האט געדינט אלס מגיד מישרים אין בראד, קאלק, זלאטשוב און יאמפלא.
ער פלעגט דאווענען אין א שפעטע שעה[2]ער האט זיך אויסגעדריקט אז ענליך צו שבט דן וואס פלעגט גיין די לעצטע פונעם מחנה ישראל און זאמלען די אבדות, זאמלט ער אלע תפילות וואס זענען געווען אן געהעריגע כוונה און ברענגט זיי צוריק צו זייער מקור.
ער האט געלעבט אין גרויס ארעמקייט[3] און ערשט סוף ימיו האט ער זוכה געווען צו עשירות, און ער האט זיך דעמאלט אויסגעדריקט אז עשירות איז "מרחיב דעתו של אדם" צו עבודת ה'. ער האט געדינט אלס מגיד אין זלאטשוב ביז זיין פטירה און קבורה אין יאמפיל (יאמפאלי) אין כ"ה אלול ה'תקמ"ו.
ער האט נישט מחבר געווען קיין ספרים, אבער זיינע זון און תלמידים ציטירן אפט פון זיינע ווערטער אין זייערע ספרים.
צווישן זיינע באקאנטע תלמידים זענען רבי ישכר בער פון זלאטשוב, רבי חיים טירער בעל ה'באר מים חיים', רבי משולם פייבוש העלער בעל ה'יושר דברי אמת', רבי דוד שלמה אייבשיץ בעל ה'לבושי שרד' און 'ערבי נחל'. אזוי אויך רבי מרדכי פון נעשכיז און רבי אברהם מרדכי פון פינטשוב ווערן פאררעכנט אלס זיינע תלמידים מובהקים.
זיין פאמיליע
רבי מיכל'ע האט געהייראט מרת רעכיל, א טאכטער פון רבי משה פון שדה לבן. זיי האבן איבערגעלאזט פינף זין, ער האט געזאגט זיי זענען צוגעגליכן צו די פינף חומשים:
- רבי זאב וואלף ( - ג' ניסן ה'תקפ"ב), פון זבאריזש.
זיינע תלמידים
- רבי משולם פייוויש הלוי העלער פון זבאריזש, מחבר פון "יושר דברי אמת"
- רבי חיים טירער פון טשערנאוויץ, מחבר פון די ספרים "באר מים חיים" און "סידורו של שבת"
- רבי דוד שלמה אייבשיץ פון סאראקע, מחבר פון "לבושי שרד" אויף שלחן ערוך און "ערבי נחל" אויף תורה
זעט אויך
דרויסנדע לינקס
קישורים חיצוניים
| וויקימעדיע פונדאציע פּראיעקטן |
|---|
 ציטאַטן אויף וויקיציטאט: יחיאל מיכל מזלוטשוב |
- יחיאל מיכל בן יצחק מזלוטשוב - הורוויץ, אליעזר עמנואל, תורת המגיד מזלאטשוב
- מור אלטשולר, הסוד המשיחי של החסידות, הוצאת כנרת, זמורה ביתן, דביר
- רבי יחיאל מיכל פון זלאטשוב, אין "אנציקלופדיה יהודית" אויף "דעת"
- מהבעש"ט עם הרב הצדיק מו"ה מיכל מזלאטשוב באתר "דעת"
- מור אלטשולר על מחלוקת השחיטה
- המגיד מזלוטשוב - ר' יחיאל מיכל באתר "MyTzadik"
- צו הערן די ניגון התעוררות רחמים רבים
רעפערענצן
- ↑ ארץ החיים, מערכה י אות רנא. מים רבים, סיפורים קסד.
- ↑ ער איז געווען דער ערשטער חסידישער רבי וואס האט נישט געדאוונט כותיקין
- ↑ עס ווערט פארציילט, אז זיין ווייב האט אים געדריקט צו פארקויפן זיין טאטנ'ס תפילין צו קויפן עסן, אבער ער האט זיך שטארק אפגעזאגט, נאר ווען דער יום טוב סוכות איז אנגעקומען און ער האט נישט געהאט קיין געלט צו קויפן ארבעה מינים האט ער פארקויפט די תפילין און געקויפט די פיר מינים, זיין ווייב איז געווען בייז אויף דעם און דער אתרוג איז געווארן פסול, אבער רבי יחיאל מיכל האט זיך אויפגעשטעלט און געזאגט 'איך האב נישט קיין עסן, קיין תפילין, קיין אתרוג, און יעצט וועל איך אויך זיין אין כעס?!' און ער האט זיך טאקע נישט געבייזערט.
- ↑ אדער חנה יענטא, זעט ויתילדו 48