4,450
רעדאגירונגען
ק
←מעשה בעל אקדמות: הגהה
(←דרוקן און מאנוסקריפטן: הוספות ותיקונים) צייכנס: וויזועלע רעדאגירונג רויע רעדאגירונג |
ק (←מעשה בעל אקדמות: הגהה) |
||
| שורה 144: | שורה 144: | ||
די אומשטענדן פון דער פארפאסונג פונעם פיוט זענען איינגעוויקלט אין א וואונדערליכער געשיכטע מיט איר פארפאסער רבי מאיר ש"ץ און די עשרת השבטים. די געשיכטע איז געדרוקט געווארן מערערע מאל, און עס זענען דא פארשידענע ווערסיעס און ענדערונגען צווישן די דרוקן. | די אומשטענדן פון דער פארפאסונג פונעם פיוט זענען איינגעוויקלט אין א וואונדערליכער געשיכטע מיט איר פארפאסער רבי מאיר ש"ץ און די עשרת השבטים. די געשיכטע איז געדרוקט געווארן מערערע מאל, און עס זענען דא פארשידענע ווערסיעס און ענדערונגען צווישן די דרוקן. | ||
פאלגנד איז קורצע ווערסיע פון די מעשה, באזירט אויפ'ן דרוק פיורדא תנ"ד, און כתבי יד פון יענער צייט: | פאלגנד איז א קורצע ווערסיע פון די מעשה, באזירט אויפ'ן דרוק פיורדא תנ"ד, און כתבי יד פון יענער צייט: | ||
:די מעשה הויבט זיך אן מיט א "גליק ראד", דורך וועלכער דער "טייוול" האט אויסגעלערנט "צויבער" (כישוף) פאר די מכשפים. אין ענדע איז דער גליק ראד צובראכן געווארן דורך א איד. איינע פון די מכשפים, א "מאנאך" (גלח), האט אלס נקמה גע'הרג'עט פיל אידן דורך כישוף. נאך וואס די אידן האבן זיך באקלאגט פארן קייזער, האט ער באשטימט אן עפנטליכער פארמעסט צווישן די אידישע חכמים מיט'ן גלח. נאכ'ן פארמערן תשובה, תפילה און צדקה האט דער "בעל החלומות" אנטפלעקט פאר די חכמים אין חלום, אז דער וואס איז פאסיג זיך צו פארמעסטן מיט דעם גלח איז איינער פון די עשרת השבטים וואס געפונען זיך הינטערן סמבטיון. מ'האט אויסגעוועלט רבי מאיר ש"ץ צו גיין צו די עשרת השבטים, ער איז אריבער דעם סמבטיון אום שבת - ווען עס רוט, לצורך פיקוח נפש. ר' מאיר איז שוין דארט פארבליבן. די עשרת השבטים האבן געשיקט א קליינטשיגער שוואכער אידל, ר' דן, זיך צו פארמעסטן מיטן גלח. דער יודל האט זיך טאקע ארויסגעשטעלט קעגן דעם גלח, און ער האט באוויזן זיך צו שטארקן אויף זיינע כישוף. מיט כוחות הקדושה האט ער דעם גלח פארברענט און צומאלן, און זיין אש איז געפלויגן צום מדבר, און די אידן זענען געראטעוועט געווארן. | :די מעשה הויבט זיך אן מיט א "גליק ראד", דורך וועלכער דער "טייוול" האט אויסגעלערנט "צויבער" (כישוף) פאר די מכשפים. אין ענדע איז דער גליק ראד צובראכן געווארן דורך א איד. איינע פון די מכשפים, א "מאנאך" (גלח), האט אלס נקמה גע'הרג'עט פיל אידן דורך כישוף. נאך וואס די אידן האבן זיך באקלאגט פארן קייזער, האט ער באשטימט אן עפנטליכער פארמעסט צווישן די אידישע חכמים מיט'ן גלח. נאכ'ן פארמערן תשובה, תפילה און צדקה האט דער "בעל החלומות" אנטפלעקט פאר די חכמים אין חלום, אז דער וואס איז פאסיג זיך צו פארמעסטן מיט דעם גלח איז איינער פון די עשרת השבטים וואס געפונען זיך הינטערן סמבטיון. מ'האט אויסגעוועלט רבי מאיר ש"ץ צו גיין צו די עשרת השבטים, ער איז אריבער דעם סמבטיון אום שבת - ווען עס רוט, לצורך פיקוח נפש. ר' מאיר איז שוין דארט פארבליבן. די עשרת השבטים האבן געשיקט א קליינטשיגער שוואכער אידל, ר' דן, זיך צו פארמעסטן מיטן גלח. דער יודל האט זיך טאקע ארויסגעשטעלט קעגן דעם גלח, און ער האט באוויזן זיך צו שטארקן אויף זיינע כישוף. מיט כוחות הקדושה האט ער דעם גלח פארברענט און צומאלן, און זיין אש איז געפלויגן צום מדבר, און די אידן זענען געראטעוועט געווארן. | ||
:דער קומענדיגער טאג איז געווען ערב שבועות, און דער אידל האט ארויסגענומען דעם נוסח האקדמות וואס רבי מאיר האט אים מיטגעשיקט, אז מ'זאל עס זאגן אין זיין אנדענק. ער האט צוגעלייגט אז מ'זאל עס זאגן נאכ'ן פסוק "במדבר סיני" אלס זכר צום נס, וואס דעם גלח'ס איבערבלייבענישן זענען פארפלויגן צום מדבר. | :דער קומענדיגער טאג איז געווען ערב שבועות, און דער אידל האט ארויסגענומען דעם נוסח האקדמות וואס רבי מאיר האט אים מיטגעשיקט, אז מ'זאל עס זאגן אין זיין אנדענק. ער האט צוגעלייגט אז מ'זאל עס זאגן נאכ'ן פסוק "במדבר סיני" אלס זכר צום נס, וואס דעם גלח'ס איבערבלייבענישן זענען פארפלויגן צום מדבר. | ||