אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:בארג סיני"

ביים פאשען זיין שווער יתרו'ס שעף, האט משה זיי געפירט צום מדבר צו, און איז אנגעקומען צום "געטליכן בארג צו חורב". דער באשעפער האט זיך דארט באוויזן פאר [[משה רבינו]] "מתוך הסנה", מיט'ן באפעל צוריקצוגיין קיין [[מצרים]], און גיין אויסלייזן די אידן פון דארט{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ג|א}}}}. דארט דער אויבערשטער האט אים דאן געגעבן א צייכן אז ער האט אים געשיקט: ווען דו ציסט אַרויס דאָס פאָלק פון מִצרַיִם, וועט איר דינען גאָט אויף דעם דאָזיגן באַרג{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ג|יב|ללא=פרק}}}}.

אויפן וועג ארויס פון [[מצרים]] גלייך נאכן זיין אין [[רפידים]] זענען די [[איד]]ן אנגעקומען קיין מדבר סיני, ווי ס'שטייט:{{ציטוטון|בַּחֹדֶשׁ הַשְּׁלִישִׁי לְצֵאת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם בַּיּוֹם הַזֶּה בָּאוּ מִדְבַּר סִינָי, וַיִּסְעוּ מֵרְפִידִים וַיָּבֹאוּ מִדְבַּר סִינַי וַיַּחֲנוּ בַּמִּדְבָּר וַיִּחַן שָׁם יִשְׂרָאֵל נֶגֶד הָהָר}}. דורכאויס זייער זיך אויפהאלטן נעבן בארג, האט זיך אפגעשפילט דער [[מעמד הר סיני]] ווי די [[תורה]] איז געגעבן געווארן פאר די אידן, און זיי זענען געווארן אויפגענומען אלס דער [[פאלק]] פון גאט.

דארט איז משה רבינו ארויף אין הימל אויף פערציג טעג און פערציג נעכט, ווי דערנאך איז דארט אויך פארגעקומען די [[חטא העגל]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|לב|א}}.}}.

דארט איז [[משה רבינו]] באפוילן געווארן צו ציילן די אידן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|א|א|ב}}}}:{{ציטוטון|וַיְדַבֵּר יְהוָה אֶל מֹשֶׁה בְּמִדְבַּר סִינַי בְּאֹהֶל מוֹעֵד בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי בַּשָּׁנָה הַשֵּׁנִית לְצֵאתָם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לֵאמֹר. ב שְׂאוּ אֶת רֹאשׁ כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת כָּל זָכָר לְגֻלְגְּלֹתָם}}.

נאך וואס [[אליהו הנביא]] האט גע'הרג'עט די פיר הונדערט [[נביאי הבעל]] און [[איזבל]] האט אים געסטראשעט מיטן טויט, איז אליהו געגאנגען דורכאויס פערציג טעג און נעכט צום בארג סיני{{הערה|{{תנ"ך|מלכים א|יט|ח}}}}.