958
רעדאגירונגען
רעדאגירונג, פארברייטערט
ק (←אירע הלכות: אויסשטעל) |
(רעדאגירונג, פארברייטערט) |
||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
[[קובץ:2 Mishloach Manot.jpg|שמאל|ממוזער|250px|משלוחי מנות]] | [[קובץ:2 Mishloach Manot.jpg|שמאל|ממוזער|250px|משלוחי מנות]] | ||
[[קובץ:MishloachManotChildren.JPG|שמאל|ממוזער|230px|קינדער טראגן משלוח מנות]] | [[קובץ:MishloachManotChildren.JPG|שמאל|ממוזער|230px|קינדער טראגן משלוח מנות]] | ||
[[קובץ:OfraMishloach8340.JPG|230px|ממוזער| | [[קובץ:OfraMishloach8340.JPG|230px|ממוזער|לויט טייל פוסקים זאל מען שיקן משלוח מנות דווקא דורך א "[[שליחות|שליח]]". א פארשטעלטער יונגל גייענדיג איבערגעבן משלוח מנות.]] | ||
'''משלוח מנות''' (אין [[אידיש]]: "שיקן פארציעס") איז איינע פון די [[מצוה|מצוות]] פונעם [[יום טוב]] [[פורים]]. די מצוה איז אז יעדער זאל שיקן כאטש צוויי פארציעס עסנווארג, פאר כאטש איין מענטש. דער ציל פון דער מצוה איז צו פארמערן פרידן און חסד צווישן אידן, ווי אויך צו פארזיכערן אז די ארעמעלייט האבן עסן פאר דער [[פורים סעודה]]. | '''משלוח מנות''' (אין [[אידיש]]: "שיקן פארציעס") איז איינע פון די [[מצוה|מצוות]] פונעם [[יום טוב]] [[פורים]]. די מצוה איז אז יעדער זאל שיקן כאטש צוויי פארציעס עסנווארג, פאר כאטש איין מענטש. דער ציל פון דער מצוה איז צו פארמערן פרידן און חסד צווישן אידן, ווי אויך צו פארזיכערן אז די ארעמעלייט האבן עסן פאר דער [[פורים סעודה]]. | ||
==מקור פון דער | ==מקור פון דער מצוה == | ||
אין [[מגילת אסתר]], רעדנדיג וועגן די פרייד פייערונגען וואָס זענען באשטימט געווארן נאכן געראטעוועט ווערן פון [[המן]]'ס גזירות, שטייט געשריבן: | אין [[מגילת אסתר]], רעדנדיג וועגן די פרייד פייערונגען וואָס זענען באשטימט געווארן נאכן געראטעוועט ווערן פון [[המן]]'ס גזירות, שטייט געשריבן: | ||
{{ציטוט|תוכן=עַל כֵּן הַיְּהוּדִים הַפְּרָזִים הַיֹּשְׁבִים בְּעָרֵי הַפְּרָזוֹת, עֹשִׂים אֵת יוֹם אַרְבָּעָה עָשָׂר לְחֹדֶשׁ אֲדָר שִׂמְחָה וּמִשְׁתֶּה וְיוֹם טוֹב '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ''' | {{ציטוט|תוכן=עַל כֵּן הַיְּהוּדִים הַפְּרָזִים הַיֹּשְׁבִים בְּעָרֵי הַפְּרָזוֹת, עֹשִׂים אֵת יוֹם אַרְבָּעָה עָשָׂר לְחֹדֶשׁ אֲדָר שִׂמְחָה וּמִשְׁתֶּה וְיוֹם טוֹב '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ'''; וַיִּכְתֹּב מָרְדֳּכַי אֶת הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה, וַיִּשְׁלַח סְפָרִים אֶל כָּל הַיְּהוּדִים אֲשֶׁר בְּכָל מְדִינוֹת הַמֶּלֶךְ אֲחַשְׁוֵרוֹשׁ הַקְּרוֹבִים וְהָרְחוֹקִים; לְקַיֵּם עֲלֵיהֶם לִהְיוֹת עֹשִׂים אֵת יוֹם אַרְבָּעָה עָשָׂר לְחֹדֶשׁ אֲדָר וְאֵת יוֹם חֲמִשָּׁה עָשָׂר בּוֹ בְּכָל שָׁנָה וְשָׁנָה; כַּיָּמִים אֲשֶׁר נָחוּ בָהֶם הַיְּהוּדִים מֵאֹיְבֵיהֶם, וְהַחֹדֶשׁ אֲשֶׁר נֶהְפַּךְ לָהֶם מִיָּגוֹן לְשִׂמְחָה וּמֵאֵבֶל לְיוֹם טוֹב, לַעֲשׂוֹת אוֹתָם יְמֵי מִשְׁתֶּה וְשִׂמְחָה, '''וּמִשְׁלֹחַ מָנוֹת אִישׁ לְרֵעֵהוּ''' וּמַתָּנוֹת לָאֶבְיֹנִים.|מקור={{תנ"ך|אסתר|ט|יט|כב}}}} | ||
דאס הייסט אז די [[אנשי כנסת הגדולה]] האבן מתקן געווען אלס חיוב די מצוה פון געבן "מתנות לאביונים" אינעם טאג פון פורים{{הערה|זע {{בבלי|מגילה|ב|א}}}}. | |||
== אירע הלכות == | == אירע הלכות == | ||
[[קובץ:MishloachManotClosedDoor5.JPG|שמאל|ממוזער|230px|משלוחי מנות וואס זענען געלייגט געווארן פארנט פון א פארמאכטע טיר]] | |||
[[קובץ:MishloachManotClosedDoor5.JPG|שמאל|ממוזער|230px|משלוחי מנות וואס זענען געלייגט געווארן פארנט פון | [[חז"ל]] האבן ארויסגעלערנט אז די ווייניגסטע וואס מ'דארף שיקן איז צוויי פארציעס פאר איין מענטש, פון דעם וואס שטייט אין פסוק "משלוח '''מנות'''" (וואס קלינגט אפ כאטש צוויי) "איש '''לרעהו'''" (וואס קלינגט אפ איינער){{הערה|[[רב יוסף]] אין נאמען פון [[ברייתא]], אין {{בבלי|מגילה|ז|א|ללא=שם}}}}. | ||
[[חז"ל]] האבן ארויסגעלערנט אז די ווייניגסטע וואס מ'דארף שיקן איז צוויי פארציעס פאר איין מענטש, פון דעם וואס שטייט אין פסוק "משלוח '''מנות'''" (וואס קלינגט אפ כאטש צוויי) "איש '''לרעהו'''" (וואס קלינגט אפ איינער). | |||
די [[הלכה]] איז אז ס'דארף זיין פון צוויי באזונדערע עסנווארג, טראץ דעם וואס ס'געווען [[רב|רבנים]] וואס האבן זיך געפירט צו שיקן ספרי [[חידושי תורה]] אויף משלוח מנות, איז אבער אין הלכה גע'פסק'נט אז וועש, [[ספר]]ים און אפילו [[געלט]] צו קויפן דערמיט עסנווארג, ווערן נישט גערעכנט פאר "מנות". וועגן שיקן געטראנקען, זענען די פוסקים מחולק מיט זייערע מיינונגען. די מצוה פון '''משלוח מנות''' דארף מען אויספירן אין יעדן פאל, און אפילו טאמער האט ער נישט גענוג עסנווארג אוועקצוגעבן פאר אן אנדערן, זאל ער אויפטוישן דאס עסנווארג פון זיין סעודה מיטן חבר'ס. | די [[הלכה]] איז אז ס'דארף זיין פון צוויי באזונדערע עסנווארג, טראץ דעם וואס ס'געווען [[רב|רבנים]] וואס האבן זיך געפירט צו שיקן ספרי [[חידושי תורה]] אויף משלוח מנות, איז אבער אין הלכה גע'פסק'נט אז וועש, [[ספר]]ים און אפילו [[געלט]] צו קויפן דערמיט עסנווארג, ווערן נישט גערעכנט פאר "מנות". וועגן שיקן געטראנקען, זענען די פוסקים מחולק מיט זייערע מיינונגען. די מצוה פון '''משלוח מנות''' דארף מען אויספירן אין יעדן פאל, און אפילו טאמער האט ער נישט גענוג עסנווארג אוועקצוגעבן פאר אן אנדערן, זאל ער אויפטוישן דאס עסנווארג פון זיין סעודה מיטן חבר'ס. | ||
| שורה 22: | שורה 21: | ||
דער [[רמב"ם]] שרייבט אז: "כל המרבה לשלוח לרעים הרי זה משובח" {{הערה|{{רמב"ם||מגילה וחנוכה|ב|טו|ללא=שם}}}}, דאך האלט ער אז די חשוב'סטע מצוה פון פורים איז [[מתנות לאביונים]]: {{ציטוטון|מוטב לאדם להרבות במתנות לאביונים מלהרבות ב[[סעודת פורים|סעודתו]] ובשלוח מנות לרעיו, שאין שם שמחה גדולה ומפוארה, אלא לשמח לב עניים ויתומים ואלמנות וגרים}}{{הערה|{{רמב"ם||מגילה וחנוכה|ב|יז}}}}. | דער [[רמב"ם]] שרייבט אז: "כל המרבה לשלוח לרעים הרי זה משובח" {{הערה|{{רמב"ם||מגילה וחנוכה|ב|טו|ללא=שם}}}}, דאך האלט ער אז די חשוב'סטע מצוה פון פורים איז [[מתנות לאביונים]]: {{ציטוטון|מוטב לאדם להרבות במתנות לאביונים מלהרבות ב[[סעודת פורים|סעודתו]] ובשלוח מנות לרעיו, שאין שם שמחה גדולה ומפוארה, אלא לשמח לב עניים ויתומים ואלמנות וגרים}}{{הערה|{{רמב"ם||מגילה וחנוכה|ב|יז}}}}. | ||
==טעמים פון | ==טעמים פון דער מצוה == | ||
פארהאן וואס זאגן אז דער טעם איז צו פארמערן פריינדשאפט צווישן אידן{{הערה|1=אזוי ווערט געברענגט דורך [[רבי שלמה אלקבץ]] אין זיין פירוש "מנות הלוי" אויף [[מגילת אסתר]]{{דרוש מקור מלא}}}}, און פארהאן וואס זאגן אז דער טעם איז צו העלפן די ארעמעלייט וואס שעמען זיך צו בעטן [[צדקה]], אז אויך זיי זאלן קענען עסן די [[סעודת פורים]] ווי יעדן איינעם{{הערה|1=אזוי ווערט געברענגט אין [[תרומת הדשן (ספר)|תרומת הדשן]], סימן קי"א. אין שו"ת [[חתם סופר]], או"ח סימן קצ"ו ווערט ארויסגעברענגט א [[נפקא מינה]] צווישן די צוויי טעמים. זע אויך אין שו"ת [[שרידי אש]], ירושלים, תשנ"ט, חלק א', סימן ס"א}} | |||
==משלוח מנות אין אנדערע הינזיכטן== | ==משלוח מנות אין אנדערע הינזיכטן== | ||