אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת שמות"
(הגהה אנהייב) |
(הסרת קישורים עודפים) |
||
| שורה 4: | שורה 4: | ||
| פסוקים = {{תנ"ך|שמות|א|א|קצר=כן}} - {{תנ"ך|שמות|ו|א|קצר=כן|ללא=ספר}} | | פסוקים = {{תנ"ך|שמות|א|א|קצר=כן}} - {{תנ"ך|שמות|ו|א|קצר=כן|ללא=ספר}} | ||
| מספר פסוקים = 124 | | מספר פסוקים = 124 | ||
| תוכן = שעבוד [[עברים|ישראל]] | | תוכן = שעבוד [[עברים|ישראל]] אין [[מצרים העתיקה|מצרים]], גזירת מוות אויף די זכרים בעיביס, רעטונג פון [[משה]], זיין אנטלויף קיין [[מדין]] און צוריקקער קיין מצרים, פארמעסט פון משה און [[אהרן]] מיט [[פרעה]] | ||
| מספר עשה חינוך = 0 | | מספר עשה חינוך = 0 | ||
| מספר לא תעשה חינוך = 0 | | מספר לא תעשה חינוך = 0 | ||
| עדה1 = אשכנזים | | עדה1 = אשכנזים | ||
| הפטרה1 = {{תנ"ך|ישעיהו|כז|ו|קצר=כן}} - {{תנ"ך|ישעיהו|כח|יג|קצר=כן|ללא=ספר}} | | הפטרה1 = {{תנ"ך|ישעיהו|כז|ו|קצר=כן}} - {{תנ"ך|ישעיהו|כח|יג|קצר=כן|ללא=ספר}} און מ'לייגט צו {{תנ"ך|ישעיהו|כט|כב|כג|קצר=כן|ללא=ספר}} | ||
| עדה2 = ספרדים | | עדה2 = ספרדים | ||
| הפטרה2 = {{תנ"ך|ירמיהו|א|א|קצר=כן}} - {{תנ"ך|ירמיהו|ב|ג|קצר=כן|ללא=ספר}} | | הפטרה2 = {{תנ"ך|ירמיהו|א|א|קצר=כן}} - {{תנ"ך|ירמיהו|ב|ג|קצר=כן|ללא=ספר}} | ||
| שורה 17: | שורה 17: | ||
| מספר תיבות = 1763 | | מספר תיבות = 1763 | ||
}} | }} | ||
'''פָּרָשַׁת שְׁמוֹת''' איז דער ערשטער [[סדרה]] אין [[ספר שמות]]. אין דער פרשה ווערט געשילדערט די אנהייב פון [[ | '''פָּרָשַׁת שְׁמוֹת''' איז דער ערשטער [[סדרה]] אין [[ספר שמות]]. אין דער פרשה ווערט געשילדערט די אנהייב פון שעבוד [[אידישע קינדער|עם ישראל]] אין [[מצרים]] און די ערשטע לעבנס יארן פון [[משה רבינו]] און דער באשעפער'ס אים אויסוועלן אלס מנהיג ישראל. אין דער פרשה ווערן פארגעשטעלט עטליכע פערזענליכקייטן וואס ערשיינען במשך די קומענדיגע פרשיות און ספרים, צווישן זיי [[מרים הנביאה|מרים]] און [[אהרן הכהן|אהרן]] געשוויסטער פון משה, און אזוי אויך [[פרעה (אישיות פון תנ"ך)|פרעה]] מלך מצרים וואס פארקנעכטעט דאס אידישע פאלק. | ||
פרשת שמות הייבט זיך אן אנהייב ספר, {{תנ"ך|שמות|א|א|ללא=ספר}}, און ענדיגט זיך {{תנ"ך|שמות|ו|א|ללא=ספר}}. דער פרשה | פרשת שמות הייבט זיך אן אנהייב ספר, {{תנ"ך|שמות|א|א|ללא=ספר}}, און ענדיגט זיך {{תנ"ך|שמות|ו|א|ללא=ספר}}. דער פרשה ווערט געליינט צווישן די טעג [[י"ח טבת]]-[[כ"ה טבת]]. | ||
== אינהאלט פונעם פרשה == | == אינהאלט פונעם פרשה == | ||
=== גזירות פון פרעה === | === גזירות פון פרעה === | ||
דער אנהייב פרשה פארבינדט צום ענדע פון [[ספר בראשית]] און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, ווערט אידענטיפיצירט אין די אויגן פון די מצריים ווי א פאטענציאלע סכנה און דעריבער זענען די מצריים מחליט אים צו פייניגן מיט פארשידענע וועגן - פיזישע פארשקלאפונג און דאס בויען "ערי מסכנות" - [[פיתום ורעמסס]], און שפעטער א באפעל צו הרג'ענען אלע זכרים וואס ווערן געבוירן. די [[הייבאם|הייבאמס]] [[שפרה און פועה]] וואס ווערן געשטעלט צו אויספירן די ארבעט פאלגן נישט אויס דעם באפעל, און ראטעווען די קינדער, דערויף באצאלט זיי דער אויבערשטער "ויעש להן בתים". | |||
דער אנהייב פרשה פארבינדט צום ענדע פון [[ספר בראשית]] און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, ווערט אידענטיפיצירט אין די אויגן פון די מצריים ווי א | |||
פרעה פארברייטערט דאס באפעל און פאדערט פון אלע מצריים: "כל הבן היילוד היאורה תשליכוהו". אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א | פרעה פארברייטערט דאס באפעל און פאדערט פון אלע מצריים: "כל הבן היילוד היאורה תשליכוהו". אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א פּאָר פון [[שבט לוי]] - [[עמרם]] און [[יוכבד]] - וואס האבן חתונה און ברענגען אויף דער וועלט א בן זכר. די מאמע פון קינד וואס האט מורא אים צו לאזן אינדערהיים, בויט אים א [[תיבת גומא]] און לייגט אים אריין אינעם קעסטל אין [[יאור]]. | ||
===געבורט פון משה און | ===געבורט פון משה און אנטלויף צו מדין=== | ||
[[בתיה בת פרעה]] טרעפט דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי רופט אים "משה", נעמט אים צו איר הויז און ציט אים אויף אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה ווערט גרויס גייט ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע פאלקסלייט וואס זענען אונטערטעניגט אונטער פרעה. אנהייב זעט ער א מצרי'שער מאן שלאגט אן איש עברי, משה הרג' | [[בתיה בת פרעה]] טרעפט דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי רופט אים "משה", נעמט אים צו איר הויז און ציט אים אויף אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה ווערט גרויס גייט ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע פאלקסלייט וואס זענען אונטערטעניגט אונטער פרעה. אנהייב זעט ער א מצרי'שער מאן שלאגט אן איש עברי, משה הרג'עט דעם מצרי נאך וואס ער מאכט זיכער אז קיינער זעט אים. א טאג דערויף גייט משה ווידער ארויס זען אין די ליידן פון זיינע ברידער, ער זעט צוויי אנשים עברים - [[דתן און אבירם]] - ער פרעגט דעם 'רשע' וואס הייבט זיין האנט צו שלאגן זיין חבר, פארוואס ער טוט דאס. אין רעאקציע ענטפערט יענער טראציג 'צי פלאנסטו מיר אויך צו הרג'ענען, ווי דו האסט נעכטן גע'הרג'עט דעם מצרי?'. משה פארשטייט אז דאס הרג'ענען דעם מצרי איז אנטדעקט געווארן, און נאך וואס פרעה האט געהערט דערויף און פרובירט צו הרג'ענען משה, איז משה געווען געצווינגען צו אנטלויפן צו [[מדין]]. | ||
אויפ'ן ברונעם אין מדין העלפט משה די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם אינטערעסירט זיך זייער פאטער יתרו וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל געקומען, נאך וואס יתרו הערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז | אויפ'ן ברונעם אין מדין העלפט משה די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם אינטערעסירט זיך זייער פאטער יתרו וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל געקומען, נאך וואס יתרו הערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה שטימט צו דערצו און האט אויך חתונה מיט צפורה, איינע פון יתרו'ס טעכטער. זיי געבוירן צוויי קינדער, גרשום און אליעזר. | ||
===ברענעדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ===ברענעדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ||
איין מאל ווען משה פאשעט יתרו'ס שאף קומט ער אן צום [[בארג סיני]] און זעט דארט א [[סנה]] ברענט אין פייער. ה' רעדט צו משה פון אין די סנה, מעלדט אים אז ער וויל אויסלייזן די אידישע פאלק און זיי ברענגען קיין [[ארץ ישראל]] (ארץ כנען), און לייגט ארויף אויף משה'ן דאס פירן דעם פאלק. משה פירט א לענגערע דיסקוסיע מיט'ן אויבערשטן און ברענגט ארויף אסאך פראבלעמען וואס וואלטן אים געשטערט אין דעם שליחות. | איין מאל ווען משה פאשעט יתרו'ס שאף קומט ער אן צום [[בארג סיני]] און זעט דארט א [[סנה]] ברענט אין פייער. ה' רעדט צו משה פון אין די סנה, מעלדט אים אז ער וויל אויסלייזן די אידישע פאלק און זיי ברענגען קיין [[ארץ ישראל]] (ארץ כנען), און לייגט ארויף אויף משה'ן דאס פירן דעם פאלק. משה פירט א לענגערע דיסקוסיע מיט'ן אויבערשטן און ברענגט ארויף אסאך פראבלעמען וואס וואלטן אים געשטערט אין דעם שליחות. | ||
צווישן אנדערע, פרובירט משה אפצוזאגן דעם שליחות מיטן אויסרייד אז ער איז אן "ערל שפתיים", אבער ה' שטעלט | צווישן אנדערע, פרובירט משה אפצוזאגן דעם שליחות מיטן אויסרייד אז ער איז אן "ערל שפתיים", אבער ה' שטעלט זיין ברודער אהרן אים צו זיין ווי א "נביא" (לויט [[רש"י]]: [[דאלמעטשער]]). אזוי אויך, ג-ט באוואפנט משה מיט צייכענעס און מופתים דורך זיין שטעקן וואס זאלן אים העלפן צו איבערצייגן דאס פאלק און פרעה אין זיינע ווערטער, און אויך איז ער אים מגלה זיינע ספעציעלע נעמען. | ||
משה נעמט זיינע פרוי און זין אויפ'ן וועג צוריק קיין מצרים. אויפ'ן וועג פאסירט אן אומערקלערבארע געשעעניש: "ויפגשהו ה' ויבקש המיתו". צפורה מל'עט איר זון, און דורך דעם גייט אוועק די סכנה, און צפורה רופט אויס: "חתן דמים למולות". | משה נעמט זיינע פרוי און זין אויפ'ן וועג צוריק קיין מצרים. אויפ'ן וועג פאסירט אן אומערקלערבארע געשעעניש: "ויפגשהו ה' ויבקש המיתו – און ג-ט האט אים געטראפן און אים געוואלט הרג'ענען". צפורה מל'עט איר זון, און דורך דעם גייט אוועק די סכנה, און צפורה רופט אויס: "חתן דמים למולות". | ||
===משה און אהרן פארמעסטן זיך מיט פרעה=== | ===משה און אהרן פארמעסטן זיך מיט פרעה=== | ||
| שורה 53: | שורה 52: | ||
==הפטרה== | ==הפטרה== | ||
אין הפטרה פון פרשת שמות פאסירט אן אומגעווענליכע צושטאנד אז יעדע פון די צענטראלע | אין הפטרה פון פרשת שמות פאסירט אן אומגעווענליכע צושטאנד אז יעדע פון די צענטראלע ליינען מסורות פון די פארשידענע געמיינדעס ליינט אין אן אנדערע פון די ספרי הנביאים: | ||
* די [[יהדות תימן|תימנ'ער]], די [[יהדות בבל|איראקער]], די [[יהדות תוניסיה|טוניזיער]] און די [[יהדות לוב|ליביער]], זענען מפטיר אין {{תנ"ך|יחזקאל|טז|א|יד}}, אין די נבואה אין וואס יחזקאל שילדערט דאס שוואנגערשאפט און געבורט פונעם אידישן פאלק און ווי דער אויבערשטער האט זיי | * די [[יהדות תימן|תימנ'ער]], די [[יהדות בבל|איראקער]], די [[יהדות תוניסיה|טוניזיער]] און די [[יהדות לוב|ליביער]], זענען מפטיר אין {{תנ"ך|יחזקאל|טז|א|יד}}, אין די נבואה אין וואס יחזקאל שילדערט דאס שוואנגערשאפט און געבורט פונעם אידישן פאלק און ווי דער אויבערשטער האט זיי אויפגעצויגן און געפלעגט – ווי א משל פאר שעבוד מצרים און יציאת מצרים. | ||
* די [[אשכנזים]] און די [[יהדות מרוקו|מאראקאנער]] ליינען די נבואה "הבאים ישרש יעקב", וואס דערמאנט די נסים פון [[יציאת מצרים]], אין ספר [[ישעיהו]], פון {{תנ"ך|ישעיהו|כז|ו|ללא=ספר}} ביז {{תנ"ך|ישעיהו|כח|יג|ללא=ספר}}, און לייגן צו די {{תנ"ך|ישעיהו|כט|כב|כג|ללא=פרק}} אין {{תנ"ך|ישעיהו|כט|ללא=ספר}}. אויך אין [[נוסח ראמעניע]] האט מען געליינט די זעלבע הפטרה, נאר מען האט נישט צוגעלייגט די פסוקים פון קאפיטל כט. | * די [[אשכנזים]] און די [[יהדות מרוקו|מאראקאנער]] ליינען די נבואה "הבאים ישרש יעקב", וואס דערמאנט די נסים פון [[יציאת מצרים]], אין ספר [[ישעיהו]], פון {{תנ"ך|ישעיהו|כז|ו|ללא=ספר}} ביז {{תנ"ך|ישעיהו|כח|יג|ללא=ספר}}, און לייגן צו די {{תנ"ך|ישעיהו|כט|כב|כג|ללא=פרק}} אין {{תנ"ך|ישעיהו|כט|ללא=ספר}}. אויך אין [[נוסח ראמעניע]] האט מען געליינט די זעלבע הפטרה, נאר מען האט נישט צוגעלייגט די פסוקים פון קאפיטל כט. | ||
* די [[יהדות ספרד (יהודי ארצות האסלאם)|ספרדים]] זענען מפטיר אין ספר [[ירמיהו]], פון אנהויב ביז {{תנ"ך|ירמיהו|ב|ג|ללא=ספר}}, דארט ווערט געשילדערט דאס מקדיש זיין ירמיה אלס נביא - אין א וועג וואס דערמאנט דאס מקדיש זיין משה אין אונזער פרשה. אזוי פירן זיך אויך די [[נוסח איטליה|איטאליענער]], נאר ענדיגן {{תנ"ך|ירמיהו|א|יט|ללא=ספר}}. | * די [[יהדות ספרד (יהודי ארצות האסלאם)|ספרדים]] זענען מפטיר אין ספר [[ירמיהו]], פון אנהויב ביז {{תנ"ך|ירמיהו|ב|ג|ללא=ספר}}, דארט ווערט געשילדערט דאס מקדיש זיין ירמיה אלס נביא - אין א וועג וואס דערמאנט דאס מקדיש זיין משה אין אונזער פרשה. אזוי פירן זיך אויך די [[נוסח איטליה|איטאליענער]], נאר ענדיגן {{תנ"ך|ירמיהו|א|יט|ללא=ספר}}. | ||
רעוויזיע פון 19:13, 13 יאנואר 2023
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:פרשת שבוע
פאראמעטער [ הפטרה1, הפטרה3, קודם, תוכן, מספר פסוקים, הפטרה2, הפטרה4, הבא, מספר תיבות ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
| |||||
| פסוקים |
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך פאראמעטער [ קצר ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע לוא־פעלער: (ביים רופן מוסטער:תנ"ך) נמצא פרמטר לא בשימוש "קצר=".שמות א, א - פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:תנ"ך פאראמעטער [ קצר ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע לוא־פעלער: (ביים רופן מוסטער:תנ"ך) נמצא פרמטר לא בשימוש "קצר=".ו, א | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
פָּרָשַׁת שְׁמוֹת איז דער ערשטער סדרה אין ספר שמות. אין דער פרשה ווערט געשילדערט די אנהייב פון שעבוד עם ישראל אין מצרים און די ערשטע לעבנס יארן פון משה רבינו און דער באשעפער'ס אים אויסוועלן אלס מנהיג ישראל. אין דער פרשה ווערן פארגעשטעלט עטליכע פערזענליכקייטן וואס ערשיינען במשך די קומענדיגע פרשיות און ספרים, צווישן זיי מרים און אהרן געשוויסטער פון משה, און אזוי אויך פרעה מלך מצרים וואס פארקנעכטעט דאס אידישע פאלק.
פרשת שמות הייבט זיך אן אנהייב ספר, א, א, און ענדיגט זיך ו, א. דער פרשה ווערט געליינט צווישן די טעג י"ח טבת-כ"ה טבת.
אינהאלט פונעם פרשה
גזירות פון פרעה
דער אנהייב פרשה פארבינדט צום ענדע פון ספר בראשית און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, ווערט אידענטיפיצירט אין די אויגן פון די מצריים ווי א פאטענציאלע סכנה און דעריבער זענען די מצריים מחליט אים צו פייניגן מיט פארשידענע וועגן - פיזישע פארשקלאפונג און דאס בויען "ערי מסכנות" - פיתום ורעמסס, און שפעטער א באפעל צו הרג'ענען אלע זכרים וואס ווערן געבוירן. די הייבאמס שפרה און פועה וואס ווערן געשטעלט צו אויספירן די ארבעט פאלגן נישט אויס דעם באפעל, און ראטעווען די קינדער, דערויף באצאלט זיי דער אויבערשטער "ויעש להן בתים".
פרעה פארברייטערט דאס באפעל און פאדערט פון אלע מצריים: "כל הבן היילוד היאורה תשליכוהו". אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א פּאָר פון שבט לוי - עמרם און יוכבד - וואס האבן חתונה און ברענגען אויף דער וועלט א בן זכר. די מאמע פון קינד וואס האט מורא אים צו לאזן אינדערהיים, בויט אים א תיבת גומא און לייגט אים אריין אינעם קעסטל אין יאור.
געבורט פון משה און אנטלויף צו מדין
בתיה בת פרעה טרעפט דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי רופט אים "משה", נעמט אים צו איר הויז און ציט אים אויף אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה ווערט גרויס גייט ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע פאלקסלייט וואס זענען אונטערטעניגט אונטער פרעה. אנהייב זעט ער א מצרי'שער מאן שלאגט אן איש עברי, משה הרג'עט דעם מצרי נאך וואס ער מאכט זיכער אז קיינער זעט אים. א טאג דערויף גייט משה ווידער ארויס זען אין די ליידן פון זיינע ברידער, ער זעט צוויי אנשים עברים - דתן און אבירם - ער פרעגט דעם 'רשע' וואס הייבט זיין האנט צו שלאגן זיין חבר, פארוואס ער טוט דאס. אין רעאקציע ענטפערט יענער טראציג 'צי פלאנסטו מיר אויך צו הרג'ענען, ווי דו האסט נעכטן גע'הרג'עט דעם מצרי?'. משה פארשטייט אז דאס הרג'ענען דעם מצרי איז אנטדעקט געווארן, און נאך וואס פרעה האט געהערט דערויף און פרובירט צו הרג'ענען משה, איז משה געווען געצווינגען צו אנטלויפן צו מדין.
אויפ'ן ברונעם אין מדין העלפט משה די טעכטער פון יתרו צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם אינטערעסירט זיך זייער פאטער יתרו וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל געקומען, נאך וואס יתרו הערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה שטימט צו דערצו און האט אויך חתונה מיט צפורה, איינע פון יתרו'ס טעכטער. זיי געבוירן צוויי קינדער, גרשום און אליעזר.
ברענעדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים
איין מאל ווען משה פאשעט יתרו'ס שאף קומט ער אן צום בארג סיני און זעט דארט א סנה ברענט אין פייער. ה' רעדט צו משה פון אין די סנה, מעלדט אים אז ער וויל אויסלייזן די אידישע פאלק און זיי ברענגען קיין ארץ ישראל (ארץ כנען), און לייגט ארויף אויף משה'ן דאס פירן דעם פאלק. משה פירט א לענגערע דיסקוסיע מיט'ן אויבערשטן און ברענגט ארויף אסאך פראבלעמען וואס וואלטן אים געשטערט אין דעם שליחות.
צווישן אנדערע, פרובירט משה אפצוזאגן דעם שליחות מיטן אויסרייד אז ער איז אן "ערל שפתיים", אבער ה' שטעלט זיין ברודער אהרן אים צו זיין ווי א "נביא" (לויט רש"י: דאלמעטשער). אזוי אויך, ג-ט באוואפנט משה מיט צייכענעס און מופתים דורך זיין שטעקן וואס זאלן אים העלפן צו איבערצייגן דאס פאלק און פרעה אין זיינע ווערטער, און אויך איז ער אים מגלה זיינע ספעציעלע נעמען.
משה נעמט זיינע פרוי און זין אויפ'ן וועג צוריק קיין מצרים. אויפ'ן וועג פאסירט אן אומערקלערבארע געשעעניש: "ויפגשהו ה' ויבקש המיתו – און ג-ט האט אים געטראפן און אים געוואלט הרג'ענען". צפורה מל'עט איר זון, און דורך דעם גייט אוועק די סכנה, און צפורה רופט אויס: "חתן דמים למולות".
משה און אהרן פארמעסטן זיך מיט פרעה
משה באגעגנט אהרן אין מצרים און ביידע קומען פאר פרעה און פאדערן אין אויבערשטנ'ס נאמען: "שלח את עמי" – שיק ארויס מיין פאלק. פרעה זאגט אפ און פארשווערט די ארבעטס מאסנאמען פאר אידישע קינדער. זיי באקלאגן זיך פאר משה אז זיין קומען האט נאר פארעגערט דעם צושטאנד, און ער רעדט זיך אפ פארן אויבערשטן. אינעם פסוק וואס פארענדיגט די סדרה, ענטפערט דער אויבערשטער פאר משה:
וַיֹּאמֶר ה' אֶל מֹשֶׁה עַתָּה תִרְאֶה אֲשֶׁר אֶעֱשֶׂה לְפַרְעֹה כִּי בְיָד חֲזָקָה יְשַׁלְּחֵם וּבְיָד חֲזָקָה יְגָרְשֵׁם מֵאַרְצוֹ. – און גאט האט געזאגט צו משה'ן, אַצינד זע װאס איך װעל טאן צו פרעה, װאָרום מיט א שטארקער האַנט װעט ער זיי ארויסשיקן, און מיט א שטארקער האנט װעט ער זײ ארױסטרייבן פון זיין לאנד.
ליינען דאטומען
דער שבת וואס אין איר ליינט מען פרשת שמות קען אויספאלן אין זעקס אנדערע דאטומען:
- השא יאר און השג יאר - י"ח טבת
- הכז יאר - י"ט טבת
- החא יאר - כ' טבת
- גכה יאר און בשה יאר, גכז יאר און בשז יאר - כ"א טבת
- בחג יאר און זשג יאר, בחה יאר און זשה יאר - כ"ג טבת
- זחא יאר און זחג יאר - כ"ה טבת
הפטרה
אין הפטרה פון פרשת שמות פאסירט אן אומגעווענליכע צושטאנד אז יעדע פון די צענטראלע ליינען מסורות פון די פארשידענע געמיינדעס ליינט אין אן אנדערע פון די ספרי הנביאים:
- די תימנ'ער, די איראקער, די טוניזיער און די ליביער, זענען מפטיר אין יחזקאל טז, א–יד, אין די נבואה אין וואס יחזקאל שילדערט דאס שוואנגערשאפט און געבורט פונעם אידישן פאלק און ווי דער אויבערשטער האט זיי אויפגעצויגן און געפלעגט – ווי א משל פאר שעבוד מצרים און יציאת מצרים.
- די אשכנזים און די מאראקאנער ליינען די נבואה "הבאים ישרש יעקב", וואס דערמאנט די נסים פון יציאת מצרים, אין ספר ישעיהו, פון כז, ו ביז כח, יג, און לייגן צו די כב–כג אין כט. אויך אין נוסח ראמעניע האט מען געליינט די זעלבע הפטרה, נאר מען האט נישט צוגעלייגט די פסוקים פון קאפיטל כט.
- די ספרדים זענען מפטיר אין ספר ירמיהו, פון אנהויב ביז ב, ג, דארט ווערט געשילדערט דאס מקדיש זיין ירמיה אלס נביא - אין א וועג וואס דערמאנט דאס מקדיש זיין משה אין אונזער פרשה. אזוי פירן זיך אויך די איטאליענער, נאר ענדיגן א, יט.
קישורים חיצוניים
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:פרשה לינקס
פאראמעטער [ בר-אילן, ממרא, ישיבה, תורת אמת פרשה, נחמה, תורת אמת ספר, פרשה ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
פארלאנגטע פאראמעטער [ בינינו ] פעלן טעקסט:
פרשת שמות, אויף שיתופתא
פרשת שמות, אויפן "וויקיטעקסט" זייטל - פרשת שמות - טעקסט מיט תרגום אונקלוס, אויפ'ן "מכון ממרא" זייטל
- פרשת שמות, אויפ'ן "מקראות גדולות הכתר" זייטל
טייטש
- מאיר הלוי לעטעריס, "פרשת שמות", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד
פארברייטערונג:
- שיעורים אויף פרשת שמות אויף קול הלשון
- פרשת שמות, אויפ'ן מחלקי המים זייטל
- פרשת שמות, אויפ'ן "בית חב"ד" זייטל
- זעט שיעורים אויף פרשת שמות, אויפן "בינינו" זייטל
- פרשת שמות, אויפן "פרשת השבוע" זייטל
- דער ארטיקל "פרשת שמות", אויפ'ן "ויקישיבה" זייטל
- נושאים אויף פרשת שמות אויפ'ן "על התורה" זייטל
הערות שוליים
| פרשיות | ||
|---|---|---|
| ספר בראשית | בראשית • נח • לך לך • וירא • חיי שרה • תולדות • ויצא • וישלח • וישב • מקץ • ויגש • ויחי |  |
| ספר שמות | שמות • וארא • בא • בשלח • יתרו • משפטים • תרומה • תצוה • כי תשא • ויקהל • פקודי | |
| ספר ויקרא | ויקרא • צו • שמיני • תזריע • מצורע • אחרי • קדושים • אמור • בהר • בחוקותי | |
| ספר במדבר | במדבר • נשא • בהעלותך • שלח • קרח • חקת • בלק • פינחס • מטות • מסעי | |
| ספר דברים | דברים • ואתחנן • עקב • ראה • שופטים • כי תצא • כי תבוא • נצבים • וילך • האזינו • וזאת הברכה | |