אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פיר תקופות"

די פיר תקופות זענען די פיר סעזאנען און זיי הייסן נאך די חודש אין וועלכע זיי הייבן זיך אן על פי רוב: תקופת תשרי איז הערבסט, תקופת טבת איז ווינטער, תקופת ניסן איז פרילינג און תקופת תמוז איז זומער. די פיר תקופות ווערן שוין דערמאנט אין גמרא, און די טערמין "יום תקופה" צו פארצייכענען דער אנפאנג דערפון ערשיינט שוין אין די מגילות ים המלח{{הערה|[https://www.researchgate.net/publication/322034015_A_Newly_Reconstructed_Calendrical_Scroll_from_Qumran_in_Cryptic_Script מגילה 4Q324d]}}.

די תקופה דארף אפצושפיגלען דער צעטיילונג פון די טראפישע יאר אויף פיר סעזאנען. פון אן אסטראנאמישע שטאנדפוקנט, זענען זיי די צייטן ווען די זון קומט אן צו די פערטלען אין די קרייז פון זיין גאנג די הימל, אין די צייט אפשניט ווילאנג עס דויערט פא דער זון אנצוקןמען פון איינס צום צווייטן איז נישט אייניג ביי אלע פיר תקופות. תקופת תשרי איז ווען דער זון דערגרייעט די אנהייב פון מזל טלה, תקופת תמוז – דער אנהייב פון מזל סרטן, תשרי – מאזניים און טבת – גדי. די סארט תקופות זענען באקאנט אלץ די "תקופות האמיתיות". טעכניש אבער, ווערט עס ביי אידן אויסגערענכט דורך צוטיילן די אומגעפערער לענג פון די יאר אויף פיר גלייכע טיילן, באקאנט אלץ די "תקופות האמצעיות"{{הערה|{{רמב"ם||קידוש החודש|י|ז}}; המפרש אויפן רמב"ם הלכות קידוש החודש פרק יג הלכה יא ד"ה ומאחר שתדע; י. אייכנשטיין, "מבוא לתקופת הרמב"ם", '''לוח דבר בעתו''' תשע"ג, בני ברק, תשע"ג, זייט 34.}}.