אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:עשרה הרוגי מלכות"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
ק (החלפת טקסט – "עp" ב־"עפ") |
ק (החלפת טקסט – "{{דעסקריפציע||ענגליש=" ב־"{{דעסקריפציע||ענגליש = ") |
||
| (10 מיטלסטע ווערסיעס פון 6 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דעסקריפציע||ענגליש = Ten rabbis killed after the Bar Kokba revolt|העב=עשרה תנאים שהוצאו להורג באכזריות על ידי השלטון הרומאי בארץ ישראל|דייטש=Jüdische Gelehrte|}} | |||
'''עשרה הרוגי מלכות''' איז דער נאמען וואס מען גיט צו די צען [[תנאים]], וואס זענען געווען הינגעריכט דורך דער רוימישער רעגירונג אין [[ארץ ישראל]]. | '''עשרה הרוגי מלכות''' איז דער נאמען וואס מען גיט צו די צען [[תנאים]], וואס זענען געווען הינגעריכט דורך דער רוימישער רעגירונג אין [[ארץ ישראל]]. | ||
די [[גמרא]]<ref>בבא בתרא, י; סוטה מח:</ref> ניצט דעם אויסדרוק "הרוגי מלכות" פאר די | די [[גמרא]]<ref>בבא בתרא, י; סוטה מח:</ref> ניצט דעם אויסדרוק "הרוגי מלכות" פאר די אידן וואס די רוימען האבן געהרגעט צוליב זייער זיין אידן אדער צוליב זייער היטן די [[מצוה|מצוות]]. אין דער גמרא ווערט געברענגט וועגן דריי תנאים וואס זענען הינגעריכט: [[רבי עקיבא]]<ref>ברכות סא.</ref>, [[רבי חנינא בן תרדיון]]<ref>עבודה זרה יז:</ref> און [[רבי יהודה בן בבא]]<ref>ע"ז ח:; סנהדרין י"ד.</ref>. די תנאים זענען געכאפט ווייל זיי האבן געהיט די מצוות וואס אדריאנוס האט גע'אסרט: זיי האבן געגעבן [[סמיכת זקנים|סמיכה]] צו די חכמים, זיי האבן געהיטן [[שבת]], זיי האבן געמאכט [[ברית מילה]] אדער געלערנט [[תורה]] ברבים. | ||
די צאל פון צען עשרה הרוגי מלכות טרעפו מען שוין אין מדרש איכה<ref>איכה רבה, פרשה ב' אות ה' (אנשטאט ר' הנינא בן חכינאי, ר' יהודה בן דמה און ר' אלעזר בן שמוע ווערן גערעכנט דא ר' יהודה הנחתום, [[בן עזאי]] און ר' [[טרפון]])</ref> און אין מדרש אלה אזכרה. | די צאל פון צען עשרה הרוגי מלכות טרעפו מען שוין אין מדרש איכה<ref>איכה רבה, פרשה ב' אות ה' (אנשטאט ר' הנינא בן חכינאי, ר' יהודה בן דמה און ר' אלעזר בן שמוע ווערן גערעכנט דא ר' יהודה הנחתום, [[בן עזאי]] און ר' [[טרפון]])</ref> און אין מדרש אלה אזכרה. | ||
| שורה 9: | שורה 10: | ||
די צען זענען: | די צען זענען: | ||
* | *[[רבי ישמעאל בן אלישע כהן גדול]] געהרגעט [[כ"ה סיון]] צוזאמען מיט רבן שמעון בן גמליאל הזקן. | ||
*[[רבן שמעון בן גמליאל הזקן]] - געהרגעט [[כ"ה סיון]], אין דער | *[[רבן שמעון בן גמליאל הזקן]] - געהרגעט [[כ"ה סיון]], אין דער צייט פונעם [[חורבן בית שני]], ער ליגט אין [[כפר כנה]] | ||
*[[רבי עקיבא]] - געהרגעט [[יום כיפור]], ער ליגט אין [[טבריה]] | *[[רבי עקיבא]] - געהרגעט [[יום כיפור]], ער ליגט אין [[טבריה]] | ||
* | *[[רבי יהודה בן בבא]] | ||
* | *[[רבי חנינא בן תרדיון]] - געהרגעט [[כ"ז סיון]] מיט א [[ספר תורה]]. ער ליגט נישט ווייט פון [[ציפורי]] | ||
* | *[[רבי חוצפית המתורגמן]] | ||
* | *[[רבי ישבב הסופר]] | ||
* | *[[רבי חנינא בן חכינאי]] / אדער ר' [[חנינא סגן הכהנים]]. | ||
* | *[[רבי יהודה בן דמה]] | ||
* | *[[רבי אלעזר בן שמוע]] | ||
אין אמת'ן זענען די צען תנאים נישט אלע געהרגעט אין דער זעלבער | אין אמת'ן זענען די צען תנאים נישט אלע געהרגעט אין דער זעלבער צייט. | ||
*רבן שמעון בן גמליאל מיט רבי ישמעאל זענען געהרגעט צוזאמען אין דער צייט פון [[חורבן בית שני]]. | *רבן שמעון בן גמליאל מיט רבי ישמעאל זענען געהרגעט צוזאמען אין דער צייט פון [[חורבן בית שני]]. | ||
*רבי עקיבא איז געהרגעט 60 יאר נאכן חורבן. | *רבי עקיבא איז געהרגעט 60 יאר נאכן חורבן. | ||
*רבי יהודה בן בבא, רבי חנינא בן תרדיון, רבי חוצפית און רבי ישבב זענען געהרגעט ווען די רוימען האבן איינגענומען ביתר, 52 יאר נאכן חורבן. | *רבי יהודה בן בבא, רבי חנינא בן תרדיון, רבי חוצפית און רבי ישבב זענען געהרגעט ווען די רוימען האבן איינגענומען ביתר, 52 יאר נאכן חורבן. | ||
אבער אין פרקי היכלות<ref> פרקי היכלות ה:ד</ref> שטייט אז מען האט געכאפט ר' ישמעאל, ר' גמליאל, ר' אליעזר (בן דמא) און ר' יהודה בן בבא צוזאמען. | אבער אין פרקי היכלות<ref>פרקי היכלות ה:ד</ref> שטייט אז מען האט געכאפט ר' ישמעאל, ר' גמליאל, ר' אליעזר (בן דמא) און ר' יהודה בן בבא צוזאמען. | ||
[[רבינו בחיי]]<ref>רבינו בחיי, סוף פון פרשת מקץ (דארט ווערט דערמאנט נישט ר' יהודה בן דמה נאר ר' אליעזר בן דמא)</ref> שרייבט אז די עשרה הרוגי מלכות זענען מרומז אין די צען מאל וואס שטייט דאס ווארט "האנשים" ווען יוסף'ס ברידער זענען געקומען קיין מצרים. | [[רבינו בחיי]]<ref>רבינו בחיי, סוף פון פרשת מקץ (דארט ווערט דערמאנט נישט ר' יהודה בן דמה נאר ר' אליעזר בן דמא)</ref> שרייבט אז די עשרה הרוגי מלכות זענען מרומז אין די צען מאל וואס שטייט דאס ווארט "האנשים" ווען יוסף'ס ברידער זענען געקומען קיין מצרים. | ||
== מקורות == | == מקורות == | ||
{{רעפערענצן}} | |||
[[קאַטעגאָריע:עשרה הרוגי מלכות| ]] | [[קאַטעגאָריע:עשרה הרוגי מלכות| ]] | ||
[[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | |||
[[קאַטעגאָריע:אידישקייט ארטיקלען צו פארברייטערן]] | |||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | |||
[[he:עשרת הרוגי מלכות]] | |||
יעצטיגע רעוויזיע זינט 20:47, 26 אקטאבער 2023
עשרה הרוגי מלכות איז דער נאמען וואס מען גיט צו די צען תנאים, וואס זענען געווען הינגעריכט דורך דער רוימישער רעגירונג אין ארץ ישראל.
די גמרא[1] ניצט דעם אויסדרוק "הרוגי מלכות" פאר די אידן וואס די רוימען האבן געהרגעט צוליב זייער זיין אידן אדער צוליב זייער היטן די מצוות. אין דער גמרא ווערט געברענגט וועגן דריי תנאים וואס זענען הינגעריכט: רבי עקיבא[2], רבי חנינא בן תרדיון[3] און רבי יהודה בן בבא[4]. די תנאים זענען געכאפט ווייל זיי האבן געהיט די מצוות וואס אדריאנוס האט גע'אסרט: זיי האבן געגעבן סמיכה צו די חכמים, זיי האבן געהיטן שבת, זיי האבן געמאכט ברית מילה אדער געלערנט תורה ברבים.
די צאל פון צען עשרה הרוגי מלכות טרעפו מען שוין אין מדרש איכה[5] און אין מדרש אלה אזכרה.
מער פרטים זעט מען אין דער קינה וואס הייבט אן מיט די ווערטער אלה אזכרה דארט ווערט געברענגט וויאזוי מ'האט זיי געפירט צום טויט און די שמועס פון די מלאכים וועגן דעם. אשכנזים זאגן די קינה נאך דער עבודה אין מוסף יום כיפור, און די ספרדים זאגן זי אין די קינות תשעה באב. די אשכנזים זאגן אין די קינות פון תשעה א קירצערע קינה וואס הייבט אן מיט די ווערטער ארזי הלבנון אדירי התורה (דארט ווערט רבי יהודה בן דמה נישט דערמאנט).
די צען זענען:
- רבי ישמעאל בן אלישע כהן גדול געהרגעט כ"ה סיון צוזאמען מיט רבן שמעון בן גמליאל הזקן.
- רבן שמעון בן גמליאל הזקן - געהרגעט כ"ה סיון, אין דער צייט פונעם חורבן בית שני, ער ליגט אין כפר כנה
- רבי עקיבא - געהרגעט יום כיפור, ער ליגט אין טבריה
- רבי יהודה בן בבא
- רבי חנינא בן תרדיון - געהרגעט כ"ז סיון מיט א ספר תורה. ער ליגט נישט ווייט פון ציפורי
- רבי חוצפית המתורגמן
- רבי ישבב הסופר
- רבי חנינא בן חכינאי / אדער ר' חנינא סגן הכהנים.
- רבי יהודה בן דמה
- רבי אלעזר בן שמוע
אין אמת'ן זענען די צען תנאים נישט אלע געהרגעט אין דער זעלבער צייט.
- רבן שמעון בן גמליאל מיט רבי ישמעאל זענען געהרגעט צוזאמען אין דער צייט פון חורבן בית שני.
- רבי עקיבא איז געהרגעט 60 יאר נאכן חורבן.
- רבי יהודה בן בבא, רבי חנינא בן תרדיון, רבי חוצפית און רבי ישבב זענען געהרגעט ווען די רוימען האבן איינגענומען ביתר, 52 יאר נאכן חורבן.
אבער אין פרקי היכלות[6] שטייט אז מען האט געכאפט ר' ישמעאל, ר' גמליאל, ר' אליעזר (בן דמא) און ר' יהודה בן בבא צוזאמען.
רבינו בחיי[7] שרייבט אז די עשרה הרוגי מלכות זענען מרומז אין די צען מאל וואס שטייט דאס ווארט "האנשים" ווען יוסף'ס ברידער זענען געקומען קיין מצרים.
מקורות
- ↑ בבא בתרא, י; סוטה מח:
- ↑ ברכות סא.
- ↑ עבודה זרה יז:
- ↑ ע"ז ח:; סנהדרין י"ד.
- ↑ איכה רבה, פרשה ב' אות ה' (אנשטאט ר' הנינא בן חכינאי, ר' יהודה בן דמה און ר' אלעזר בן שמוע ווערן גערעכנט דא ר' יהודה הנחתום, בן עזאי און ר' טרפון)
- ↑ פרקי היכלות ה:ד
- ↑ רבינו בחיי, סוף פון פרשת מקץ (דארט ווערט דערמאנט נישט ר' יהודה בן דמה נאר ר' אליעזר בן דמא)
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!