אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי מאיר שמחה הכהן"
אין תקציר עריכה |
ק (תנא קמא האט אריבערגעפירט בלאט דרעפט:רבי מאיר שמחה הכהן צו רוי:רבי מאיר שמחה הכהן אן לאזן א ווייטערפירונג) |
||
(2 צווישנדיגע ווערסיעס פונעם זעלבן באַניצער נישט געוויזן) | |||
שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דרעפט}} | {{דרעפט}} | ||
{{דעסקריפציע|ליטווישער רב}} | |||
{{אישיות רבנית | |||
| נאמען = רבי מאיר שמחה הכהן פון דווינסק | |||
| בילד = קובץ:Ohr Sameach.jpg | |||
| כיתוב = רבי מאיר שמחה הכהן, פאטאגראפירט אין 1924 | |||
| תאריך לידה עברי = [[ה'תר"ג]] | |||
| תאריך פטירה עברי = [[ד' אלול]] [[ה'תרפ"ו]] | |||
| תפקיד1 = {{תפקיד מנהיג | |||
|שם התפקיד= רב קהילת ה[[ליטאים (זרם)|ליטאים]] ב[[דווינסק]] | |||
| התחלת כהונה =[[ה'תרמ"ח]] | |||
|סיום כהונה =[[ה'תרפ"ו]] | |||
| הקודם בתפקיד = [[רבי ראובן לוין|רבי ראובן דננבורג]] | |||
| הבא בתפקיד = [[רבי אלחנן הכהן]] | |||
| סוג שותפות = מקביל | |||
| שותף לשלטון = [[רבי יוסף רוזין]] (הרוגוצ'ובר) רב קהילת החסידים | |||
}} | |||
}} | |||
רבי '''מאיר שמחה הכהן פון [[דווינסק]]''' ([[ה'תר"ג]], [[1843]] – [[ד' אלול]] [[ה'תרפ"ו]], [[14טן אויגוסט]] [[1926]]) איז געווען איינער פון די פירנדע רבנים פון [[מזרח אייראפע]] אין דעם דור פארן חורבן, א "גדול הדור"{{הערה|{{היברובוקס|רבי יחיאל יעקב וויינבערג|כתבי הגאון רבי יחיאל יעקב וויינברג|3=46175|page=243|באנד=ב|עמ=רלה}}: "שהוא גדול-הדור באמת".}}. זיינע עיקר ספרים זענען "'''אור שמח'''" אויף [[רמב"ם]] און "'''משך חכמה'''", חידושים אויף תורה וואס מען האט פארעפנטליכט נאך זיין פטירה. | |||
== ביאגראפיע == | |||
ער איז געבוירן געווארן אין דער שטאט בוטרימאנץ, ווילנער געגנט, [[ליטא]], צו הרב שמשון קלונימוס הכהן און זיין ווייב אסנת. שוין יונגערהייט איז ער געווען אויסגעצייכנט ווי א גאון. נאך דער חתונה האט ער געוואוינט אין [[ביאליסטאק]] ביי זיין שווער. זיין ווייב האט פארדינט פרנסה פון האנדל און ער איז געזעסן און האט געלערנט תורה יארן לאנג מיט זיין ידיד רבי יוסף זונדל הוטנער. אין ביאליסטאק איז ער געווארן נאנט מיטן שטאט'ס רב, רבי יום טוב ליפמאן האלפרין וואס האט אים מקרב געווען און געלערט מיט אים בחברותא. אויך האט ער געלערנט מיט הרב יצחק לייב גראסבערג, מחבר פון "שי למורא" אויף [[מסכת בכורות]].{{הערה|[[דוד הלחמי]], '''חכמי ישראל''', תל אביב, תשי"ח, עמ' שע"ט.}} | |||
אין 1919 איז געווען א פאלשע באריכט אז ר' מאיר שמחה איז דערמארדעט אין אַ פּאָגראָם. די געשעעניש איז געווען באריכטעט דורך צייטונגען ארום די וועלט{{הערה|זעט דערוועגן [https://forum.otzar.org/viewtopic.php?t=13450 דא אויף אוצר החכמה פארום].}}. אין רעאקציע אויף דעם פאלשן באריכט , זענען געגעבן געווארן א צאל הספדים. [[רבי ישראל אבא ציטראן]], רב פון פתח תקוה, האט איבערגעגעבן א הספד וואס איז שפעטער פארעפנטליכט געווארן{{הערה|{{היברובוקס|זאב אריה רבינר|מרן רבנו מאיר שמחה הכהן|7338|page=221|מקום הוצאה=תל אביב|שנת הוצאה=תשכ"ז|עמ=רלב–רלג}} פאר נאך א פארעפנטליכטער הספד, דורך רבי בנציון קואינקה, זעט {{היברובוקס|2=מקבציאל|3=65040|page=732|באנד=לט|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשע"ג|מו"ל=חברת אהבת שלום|עמ=עמ' תשלט והלאה}}}}. | |||
ר' מאיר שמחה האט נאר געהאט איין טאכטער, און זי איז געווען נפשיות'דיג קראנק. לויט א מקור האט זי געפרואווט אומצוברענגען איר פאטער, אים געשטאכן אין האלז, און בדרך נס האט ער איבערגעלעבט{{הערה|{{היברובוקס|רבי ישראל דושאוויץ|המסלה|12004|page=8|קעפל=אבל יחיד ומספד תמרורים|באנד=א:ה-ו|שנת הוצאה=סיון-תמוז תרצ"ו|עמ=6}}}}. | |||
די [[ישיבת אור שמח]] איז גערופן געווארן אויף זיין נאמען{{הערה|[[יונתן ראזענבלום]], ''Rav Noach Weinberg: Torah Revolutionary'' (Jerusalem, 2020), p. 72 n. 1}}. | די [[ישיבת אור שמח]] איז גערופן געווארן אויף זיין נאמען{{הערה|[[יונתן ראזענבלום]], ''Rav Noach Weinberg: Torah Revolutionary'' (Jerusalem, 2020), p. 72 n. 1}}. | ||
שורה 19: | שורה 35: | ||
==רעפערענצן== | ==רעפערענצן== | ||
{{רעפערענצן}} | {{רעפערענצן}} | ||
[[קאַטעגאָריע:ליטווישע רבנים]] | |||
[[קאַטעגאָריע:אחרונים]] | |||
[[קאַטעגאָריע:כהנים]] | |||
[[קאַטעגאָריע:מועצת גדולי התורה]] | |||
[[he:רבי מאיר שמחה הכהן]] |
יעצטיגע רעוויזיע זינט 01:39, 18 דעצעמבער 2024
דאס איז א דרעפט ארטיקל. עס איז אַן אַרבעט אין פּראָגרעס וואָס איז אָפן פאַר רעדאַגירונג דורך סיי וועם. ווען דער דרעפט איז פארטיג, ביטע גייט איבער דעם אריבערפירן טשעקליסט, זיכער צו מאכן אז עס איז גרייט. דערנאך קענט איר בעטן פון די דרעפט אריבערפירער אז זיי זאלן עס איבערגיין און אריבערפירן צום הויפט געביט. (אייער בקשה וועט פובליצירט ווערן אין המכלול:אריבערפירן דרעפטס, און דארט וועט אויך ערשיינען דער ענטפער - אויב פעלט אויס). |
רבי מאיר שמחה הכהן, פאטאגראפירט אין 1924 | |||||||
געבורט | ה'תר"ג | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
פטירה | ד' אלול ה'תרפ"ו (אלט: 83 בערך) | ||||||
|
רבי מאיר שמחה הכהן פון דווינסק (ה'תר"ג, 1843 – ד' אלול ה'תרפ"ו, 14טן אויגוסט 1926) איז געווען איינער פון די פירנדע רבנים פון מזרח אייראפע אין דעם דור פארן חורבן, א "גדול הדור"[1]. זיינע עיקר ספרים זענען "אור שמח" אויף רמב"ם און "משך חכמה", חידושים אויף תורה וואס מען האט פארעפנטליכט נאך זיין פטירה.
ביאגראפיע
ער איז געבוירן געווארן אין דער שטאט בוטרימאנץ, ווילנער געגנט, ליטא, צו הרב שמשון קלונימוס הכהן און זיין ווייב אסנת. שוין יונגערהייט איז ער געווען אויסגעצייכנט ווי א גאון. נאך דער חתונה האט ער געוואוינט אין ביאליסטאק ביי זיין שווער. זיין ווייב האט פארדינט פרנסה פון האנדל און ער איז געזעסן און האט געלערנט תורה יארן לאנג מיט זיין ידיד רבי יוסף זונדל הוטנער. אין ביאליסטאק איז ער געווארן נאנט מיטן שטאט'ס רב, רבי יום טוב ליפמאן האלפרין וואס האט אים מקרב געווען און געלערט מיט אים בחברותא. אויך האט ער געלערנט מיט הרב יצחק לייב גראסבערג, מחבר פון "שי למורא" אויף מסכת בכורות.[2]
אין 1919 איז געווען א פאלשע באריכט אז ר' מאיר שמחה איז דערמארדעט אין אַ פּאָגראָם. די געשעעניש איז געווען באריכטעט דורך צייטונגען ארום די וועלט[3]. אין רעאקציע אויף דעם פאלשן באריכט , זענען געגעבן געווארן א צאל הספדים. רבי ישראל אבא ציטראן, רב פון פתח תקוה, האט איבערגעגעבן א הספד וואס איז שפעטער פארעפנטליכט געווארן[4].
ר' מאיר שמחה האט נאר געהאט איין טאכטער, און זי איז געווען נפשיות'דיג קראנק. לויט א מקור האט זי געפרואווט אומצוברענגען איר פאטער, אים געשטאכן אין האלז, און בדרך נס האט ער איבערגעלעבט[5].
די ישיבת אור שמח איז גערופן געווארן אויף זיין נאמען[6].
רעפערענצן
- ↑ רבי יחיאל יעקב וויינבערג, כתבי הגאון רבי יחיאל יעקב וויינברג ב, עמ' רלה: "שהוא גדול-הדור באמת".
- ↑ דוד הלחמי, חכמי ישראל, תל אביב, תשי"ח, עמ' שע"ט.
- ↑ זעט דערוועגן דא אויף אוצר החכמה פארום.
- ↑ זאב אריה רבינר, מרן רבנו מאיר שמחה הכהן, תל אביב, תשכ"ז, עמ' רלב–רלג פאר נאך א פארעפנטליכטער הספד, דורך רבי בנציון קואינקה, זעט מקבציאל לט, ירושלים: חברת אהבת שלום, תשע"ג, עמ' תשלט והלאה
- ↑ רבי ישראל דושאוויץ, "אבל יחיד ומספד תמרורים", המסלה א:ה-ו, סיון-תמוז תרצ"ו, עמ' 6
- ↑ יונתן ראזענבלום, Rav Noach Weinberg: Torah Revolutionary (Jerusalem, 2020), p. 72 n. 1