אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:סרול בראנשטיין"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (החלפת טקסט – "יידישע דיכטער" ב־"אידישע דיכטער")
 
(4 צווישנדיגע ווערסיעס פונעם זעלבן באַניצער נישט געוויזן)
שורה 18: שורה 18:
{{קרד/ויקי/יידיש}}
{{קרד/ויקי/יידיש}}
[[he:שרול ברונשטיין]]
[[he:שרול ברונשטיין]]
[[קאַטעגאָריע:סאוויעטישע אידן]]
[[קאַטעגאָריע:יידיש-שפראך דיכטער]]
[[קאַטעגאָריע:סאוויעטישע דיכטער]]
[[קאַטעגאָריע:אידן אין די סאוויעטישע מיליטער]]
[[קאַטעגאָריע:אידן פון מאלדאווע]]

יעצטיגע רעוויזיע זינט 14:41, 5 יולי 2024

סרול בראָנשטיין (1913, שטעפענעשט, בעסאַראַביע – 1943, טאַשקענט, ראַטנפאַרבאַנד) – אידישער פּאָעט.

סרול בראָנשטיין איז געבוירן געוואָרן אין אַ פאַמיליע פון אַ בעקער אינעם דאָרף שטעפאנעשט אין דרום-מזרחדיקן טייל פון בעסאַראַביע, דעמולט אַ געגנט אין רוסלאַנד און יעצט אין מאָלדאָווע. אין די 1930ער יאָרן האָט ער געוואוינט אין בוקאַרעשט, ווי ר'האָט זיך אָנגעהויבן דרוקן אין אידישע צייטונגען און זשורנאַלן אין רומעניע, אַריינגערעכנט "די וואָך" (רעדאַגירט פונעם פּראָזאַיִקער משה אַלטמאַן) און "שויבן" (רעדאַגירט דורכן באַרימטן דיכטער און טעאַטער-דירעקטאָר יעקב שטערנבערג). געדרוקט פּאָעזיִע און ליטעראַטור-קריטיק.

זיין ערשט פּאָעזיע ביכל "מאָלדאָווע, מיין היים" איז אַרויס אין בוקאַרעשט אין 1938 און די צווייטע זאַמלונג "כ'האָב געעפנט ברייט די טויערן" - מיט אַ יאָר שפּעטער. אין 1940, ווען בעסאַראַביע איז געוואָרן סאָוועטיש, איז בראָנשטיין אַהין קריקגעקומען. ער איז געווען אַ סאָלדאַט אין דער סאָוועטישער אַרמיי בשעת דער צווייטער וועלט-מלחמה, פאַרוואוּנדיקט געוואָרן אויפן פראָנט אין 1942 און געשטאָרבן פון די דורכגעשאָסענע לונגען-וואוּנדן אין אַ מיליטער-שפּיטאָל אין טאַשקענט, מיטל-אַזיע (יעצט אין אוזבעקיסטאַן) דעם ווינטער 1943.

כ'שלעפּ אַרום אַ זאַק מיט ביינער
אויף די גאַסן צו פאַרקויpן
קיינער אָבער וויל ביי מיר די סחורה קויpן
קיינער
פּאַרדאָן, כ'האָב יאָ אַ קונה אויף איר געטראָפן
דאַרף ער אָבער ביינער האָבן אמתדיקע טויטע
ניט ווי מיינע, לעבעדיקע און באַהויטע

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!