אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי יהושע בן חנניה"

'''{{מנוקד|רַבִּי יְהוֹשֻׁעַ בֶּן חֲנַנְיָה}}''' (אפט גערופן סתם '''רבי יהושע''') איז געווען פון די [[תנאים]] אין [[ארץ ישראל]], און פון די פירער פונעם דור נאך [[חורבן בית שני]]. ער ווערט דערמאנט אין די משנה 178 מאל. ער איז געווען א תלמיד פון [[רבי יוחנן בן זכאי]] און א חבר מיט [[רבי אליעזר בן הורקנוס|רבי אליעזר]]. ער איז געווען [[אב בית דין]] אינעם בית ועד אין [[יבנה]], צו דער זייט פון דער נשיא [[רבן גמליאל השני]].

רבי יהושע איז געבוירן געווארן סוף ימי בית שני. דורכאויס אירע שוואנגער־טעג מיט אים פלעגט זיין מאמע ארומגיין אין אלע בתי מדרשות{{ביאור|פארהאן וואס זענען גורס אין רש"י "על '''כד''' (24) בתי מדרשות שבעיר"{{הערה|רבינו בחיי ו[https://shitufta.org.il/Magen_Avot/2?selectedunittext=8 רשב"ץ], און אזוי איז אין די ערשטע דרוקן פון רש"י}}.}} אין שטאט בעטן די חכמים מתפלל צו זיין אז איר קינד זאל זיין א חכם{{הערה|שם=אשרי יולדתו|רש"י און {{משנה|אבות|ב|ח|מפרש=ברטנורא}}}}, און נאך זיין געבורט האט זיין מוטער געפירט זיין בעטל צום בית המדרש אז זיינע אויערן זאלן זיך אנקלעבן מיט דברי תורה{{הערה|{{ירושלמי|יבמות|א|ו|ח|ב}}}}. ווען ער איז אויפגעוואקסן פלעגט מען זאגן אויף אים "וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן", זייענדיג מרמז אויף אירע מעשים{{הערה|שם=אשרי יולדתו}}. אלס קינד האט ער אויסגעטייטשט די [[אלף בית]] אויפ'ן ארט פונעם בית הוועד{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|א|יא}}; {{ירושלמי|מגילה|א|ט}}.}}.

רבי יהושע איז געווען א [[שבט לוי|לוי]], און איז געווען פון די [[שירת הלויים|משוררים]] אין בית המקדש{{הערה|{{בבלי|ערכין|יא|ב}}: "מעשה בר' יהושע בר חנניה שהלך לסייע בהגפת דלתות אצל [[רבי יוחנן בן גודגדא]]. אמר לו: 'בני, חזור לאחוריך, שאתה מן המשוררים ולא מן המשוערים'"; {{ספרי|1=קרח|4=קטז}}}}. [[רבן גמליאל פון יבנה|רבן גמליאל]] פלעגט אים געבן זיין [[מעשר ראשון]]{{הערה|{{בבלי|קידושין|כז|א}}, און רש"י דארט}}. רבי יהושע שילדערט אין אן ארט דער פולער סדר היום וועלכע ער האט בייגעוואוינט אין בית המקדש ביי [[שמחת בית השואבה]], ווי זיי זענען בכלל נישט געשלאפן{{הערה|{{בבלי|סוכה|נג|א}}}}.

זיין פלימעניק איז געווען [[חנניה בן אחי רבי יהושע]]; טייל שפעקולירן אז חנניה'ס פאטער, רבי יהושע'ס ברודער, איז [[רבי יהודה בן חנניה]] וואס ווערט דערמאנט אויף איינצלנע פלעצער{{הערה|{{היברובוקס|דוב בער ראטנער|אהבת ציון וירושלים - פסחים|24416|page=75|לינק טעקסט=פרק ה' הלכה א'}}.}}.

לויט איין גירסא אין די גמרא אין פסחים האט רבי יהושע חתונה געהאט מיט א בת כהן, אבער די גירסא איז ווארשיינליך נישט ריכטיג{{הערה|{{בבלי|פסחים|מט|א}}. דקדוקי סופרים דארט, אז די ריכטיגע גירסא איז רבי ירמיה אדער רב יהודה.}}.

רבי יהושע איז געווען א תלמיד פון [[רבן יוחנן בן זכאי]], וועלכער איז געווען דער הויפט פון די חכמים אין דער תקופה פונעם [[חורבן בית שני]], דער לעצטער אינעם [[שלשלת הקבלה]] פון תקופת בית שני. ער האט משמש געווען רבן יוחנן אין זיין ישיבה אין ירושלים און איז געווען פון זיינע פינף גרעסטע תלמידים, אינאיינעם מיט [[רבי אליעזר בן הורקנוס|רבי אליעזר]], רבי יוסי הכהן, רבי שמעון בן נתנאל, און [[רבי אלעזר בן ערך]]{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ו}}}}. ווען רבי אליעזר איז אנגעקומען לערנען תורה פאר רבן יוחנן איז שוין רבי יהושע געווען אן אלט-געזעסענער תלמיד{{הערה|זעט {{פרקי דרבי אליעזר|א}}}}. רבי יהושע ברענגט אויך בשם [[רבי זכריה בן הקצב]]{{הערה|{{בבלי|סוטה|כז|ב}}}}, אבא יוסי חלי קופרי איש טבעון{{הערה|{{משנה|מכשירין|א|ג}}}}, און יהודה בן פטירי{{הערה|{{תוספתא|סוטה|ה|ח}}}}; און ער איז אויך געפארן זיך משלים זיין ביי [[רבי יוחנן בן נורי]]{{הערה|{{בבלי|עירובין|י|ב}}}}.

רבי יהושע האט מקבל געווען פון רבן יוחנן פיל פון זיין חכמה, אריינגערעכנט סודות התורה. נאך אלס תלמיד האט ער גע'דרש'נט אין [[מעשה מרכבה]], די הימלען האבן זיך פארוואלקנט און עס איז געזען געווארן ווי א בויגן אין הימל, און די מלאכי השרת האבן זיך פארזאמלט צו הערן. הערנדיג איבער דעם האט רבן יוחנן זיך אויסגעדרוקט "אשריכם ואשרי יולדתכם, אשרי עיני שכך ראו". רבי יהושע האט איבערגעגעבן די סודות התורה פאר רבי עקיבא{{הערה|{{בבלי|חגיגה|יד|ב}}}}.

ווען רבן יוחנן האט אויסגערעכנט די שבחים פון זיינע גרעסטע תלמידים האט ער אויף רבי יהושע געזאגט "אשרי יולדתו"{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ח}}}}, אז ער האט אזעלכע מידות טובות, אז אלע זאגן "וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן"{{הערה|רמב"ם, רע"ב}}. אויך האט ער גע'דרש'נט אויף אים דעם פסוק{{הערה|{{תנ"ך|קהלת|ד|יב}}}}: "{{מנוקד|הַחוּט הַמְשֻׁלָּשׁ לֹא בִמְהֵרָה יִנָּתֵק}}", צוליב באהאוונטקייט אין מקרא, משנה, און דרך ארץ, אדער אז ער איז דער דריטער דור פון תלמידי חכמים{{הערה|שם=אדרנ|{{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|יד|ג}} און פירוש מגן אברהם פון רבי יום-טוב צהלון און בן אברהם דארט.}}.

רבי יהושע איז נסמך געווארן צו הוראה דורך רבן יוחנן בן זכאי נאך איידער'ן חורבן{{הערה|{{ירושלמי|סנהדרין|א|ב}}}}, און ער איז שוין דאן געווען פון די ראשי המדברים צווישן די חכמים, ווי אין איין פאל ווען ער האט זיי אפגעהאלטן פון גוזר זיין טומאה אויף ירושלים צוליב ביינער וואס זענען געטראפן געווארן אינעם [[לשכת דיר העצים]]{{הערה|{{בבלי|זבחים|קיג|א}}: "פעם אחד מצאו עצמות בלשכת דיר העצים ובקשו לגזור טומאה על ירושלים, עמד רבי יהושע על רגליו ואמר, לא בושה וכלימה היא לנו שנגזור טומאה על עיר אבותינו, איה מתי מבול, איה מתי נבוכדנצר".}}.

רבי יהושע און רבי אליעזר בן הורקנוס האבן שוין ווארשיינליך געהאט צוזאמען א גרויסע ישיבה פאר'ן חורבן, בחייו פון רבן יוחנן בן זכאי, וואו רבי עקיבא האט געלערנט{{הערה|{{דורות הראשונים|ד|460}}}}. ער איז גערופן געווארן צווישן די גדולי ירושלים צום סעודת ברית פון [[אלישע בן אבויה]], וואו ער האט עוסק געווען אין תורה מיט זיין נאנטער חבר רבי אליעזר, און א פייער האט זיי ארומגענומען{{הערה|{{ירושלמי|חגיגה|ב|א}}}}.

אלס נאנטער תלמיד האט רבי יהושע באגלייט זיין רבי'ן אין זיינע אקטיוויטעטן בשעת דער [[אויפשטאנד אין יהודה]] און די באלאגערונג וואס האט נאכגעפאלגט: ווען רבן יוחנן בן זכאי האט זיך ארויסגעכאפט פון ירושלים צו פירן געשפרעכן מיט [[אספסיינוס]], און ער האט געדארפט אויסמיידן די [[קנאים (בית שני)|בריונים]] וועלכער זענען געווען קעגן שלום מאכן, האט זיך רבן יוחנן בן זכאי זיך געמאכט ווי א טויטער, און רבי יהושע אינאיינעם מיט רבי אליעזר האבן ארויסגעטראגן דעם ארון פון שטאט ווי צום באערדיגן{{הערה|{{בבלי|גיטין|נו}}}}; ווען רבן יוחנן האט צווישן אנדערע געבעטן פונעם גענעראל מ'זאל היילן [[רבי צדוק]]'ן, זענען רבי יהושע און רבי אליעזר געווען די וועלכער האבן אים אויפגעזוכט און אהינגעברענגט{{הערה|{{מדרש רבה|איכה|א|לא}}}}; רבי יהושע און רבי אליעזר האבן געוויילט אינאיינעם מיט זייער רבי'ן אינדרויסן פון ירושלים בשעת דער ביהמ"ק איז חרוב געווארן, און ווען די שרעקליכע בשורה איז אנגעקומען, האבן זיי צעריסן זייערע קליידער און געקלאגט{{הערה|שם=נתןדה|{{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|ד|ה}}}}.

נאך וואס רבן יוחנן בן זכאי האט באשטימט דער תורה צענטער אין שטאט [[יבנה]], האט ער אליין זיך באזעצט אין ברור חיל מיט זיין בית דין, און ער איז געקומען צום בית הוועד אין יבנה נאר פון צייט צו צייט. רבי יהושע און אנדערע גרויסע תלמידים פון רבן יוחנן זענען געגאנגען נאך אים קיין ברור חיל{{הערה|{{תוספתא|מעשרות|ב|ב}}; {{ירושלמי|דמאי|ג|א}}}}, און דארט געזעסן פאר אים ביז זיין פטירה, ווען זיי זענען געגאנגען קיין יבנה{{הערה|{{מדרש רבה|קהלת|ז|ז}}}}.

נאך רבן יוחננ'ס פטירה איז רבי יהושע געווארן אב בית דין אין יבנה, צו דער זייט פון [[רבן גמליאל השני]] (זון פון [[רבן שמעון בן גמליאל הזקן]] וואס איז גע'הרג'עט געווארן פאר'ן חורבן) וועלכער איז געווארן דער נשיא פון די סנהדרין{{הערה|{{בבלי|בבא קמא|עד|ב}}}}{{ביאור|יתכן אז לויט דער ירושלמי{{הערה|{{ירושלמי|ברכות|ב|א}}}} איז רבי יהושע נישט געווען אב בית דין. זעט מראה הפנים דארט; יופי מכלול אין יפה מראה דארט (געברענגט אין [[סדר הדורות]], ערך רבי אלעזר בן עזריה); [[מהר"ץ חיות]] ברכות כח, א און בבא קמא עד, ב.}}. אין גמרא ווערט דערציילט אז אין די סנהדרין אין יבנה זענען געווען פיר חכמים וואס האבן געקענט אלע זיבעציג שפראכן, און רבי יהושע איז איינער פון זיי{{הערה|{{בבלי|סנהדרין|יז|ב}}. און רש"י דארט}}.

צווישן די חברים פון רבי יהושע אין יבנה – אויסער רבן גמליאל און זיינע חברים די תלמידים פון רבן יוחנן וואס זענען געקומען מיט אים קיין יבנה נאך זייער רבינ'ס פטירה – זענען געווען [[רבי טרפון]], [[רבי עקיבא]], [[רבי אלעזר בן עזריה]], [[רבי צדוק]], [[רבי אלעזר המודעי]], [[רבי יוחנן בן נורי]], [[רבי יהודה בן בתירא]] (דער ערשטער), [[רבי פפייס]], און נאך{{הערה|{{דורות הראשונים|ג|44}}}}.

רבי יהושע'ס וואוינארט איז געווען אין שטאט [[פקיעין]]{{ביאור|שם=פקיעין|עס איז אנגענומען דורך רוב מקורות אז רבי יהושע האט נישט געלעבט אין דער היינטיגער פקיעין אין גליל, נאר אן אנדער ארט, מער נידריגער, אין געגנט פון יבנה און לוד אין יהודה. זעט: {{אוצר החכמה|2=סיני - עח (א-ב)|3=614121|page=30|שנת הוצאה=תשל"ו|מו"ל=מוסד הרב קוק|עמ=כח–כט|4=און אין הערות 85–86}}; {{אוצר החכמה|גולדהאר, יצחק בן אליהו פסח|אדמת קדש|6621||page=87}}.}}, דארט האט ער געהאט אן אייגענעם ישיבה און בית דין{{הערה|זעט {{בבלי|סנהדרין|לב|ב}}; {{בבלי|חגיגה|ג|א}}}}. קיין יבנה איז ער נאר געקומען פון צייט צו צייט (ווי מערסטנס זקני הוועד, וועמענ'ס קביעות'דיגער ארט איז געווען אין זייער שטאט און זיי זענען נאר געקומען קיין יבנה אין די ימי הוועד). אהרן היימאן שאצט אז רבי יהושע'ס גיין קיין פקיעין איז געווען נאך זיין [[#מחלוקת מיט רבן גמליאל|מחלוקת מיט רבן גמליאל]] און דאס שטעלן רבי אלעזר בן עזריה אלס נשיא (אדער אב בית דין){{הערה|[[#היימאן|היימאן]]. זעט אויך {{דורות הראשונים|ג|340}}.}}.

צווישן זיינע תלמידים זענען געווען [[שמעון בן זומא]]{{הערה|{{בבלי|חגיגה|טו|א}}: "מעשה ברבי יהושע בן חנניה שהיה עומד על גב מעלה בהר הבית וראהו בן זומא ולא עמד מלפניו, אמר לו מאין ולאין בן זומא," און אזוי אין {{תוספתא|חגיגה|ב|ו}}, דהיינו אז ער האט אים פארגעהאלטן פארוואס ער האט נישט אפגעגעבן דעם כבוד וואס א תלמיד דארף געבן זיין רבי'ן. זעט: ביאור הרד"ל אויף {{פרקי דרבי אליעזר|ב}}, אות ו'.}}, [[שמעון בן עזאי]]{{הערה|בן עזאי האט געלערנט אין די ישיבה פון רבי יהושע ({{תוספתא|ברכות|ד|יח}}), און ער האט איבערגעגעבן וואס ער האט געהערט פון רבי יהושע פאר רבי עקיבא ({{בבלי|יומא|כה|א}}; {{בבלי|תענית|כו|א}}; {{תוספתא|שביעית|ב|יג}}).}}, [[רבי יוחנן בן ברוקה]], [[רבי אלעזר חסמא]], [[רבי אלעאי]], [[רבי אלעזר בן יהודה איש ברתותא]] און [[רבי אלעזר בן שמוע]].

רבי יהושע'ס גרעסטער תלמיד איז אבער געווען רבי עקיבא, וועלכער האט אנגעהויבן זיין שימוש חכמים ביי רבי אליעזר און רבי יהושע, און האט משמש געווען פאר זיי דרייצן יאר{{הערה|זעט {{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|ז}}; {{ירושלמי|נזיר|ז|א}}}}, און האט זיי אויך באדינט{{הערה|זעט {{בבלי|פסחים|לו|א}}}}. אזוי שטארק האט זיך רבי עקיבא מדבק געווען אין זיין רבי'ן רבי יהושע, ביז ער איז אריין נאך אים אין בית הכיסא כדי צו לערנען הנהגות בית הכיסא. ווען בן עזאי האט זיך געוואונדערט אויף אים אויף דעם וואס ער האט אזוי מעיז פנים געווען פאר זיין רבי'ן, האט רבי עקיבא געענטפערט: "תורה היא וללמוד אני צריך"{{הערה|{{בבלי|ברכות|סב|א}}}}. אין גמרא ווערט דערציילט אז רבי אליעזר האט אויסגעלערנט רבי עקיבא פארשידענע ענינים אין הלכות כשפים און ער האט זיי נישט פארשטאנען, נאכדעם האט ער זיי געלערנט פון רבי יהושע און האט זיי פארשטאנען{{הערה|שם=סנהדריןסח|{{בבלי|סנהדרין|סח|א}}}}. צום סוף איז רבי עקיבא גרויס געווארן און געווארן א תלמיד־חבר פאר רבי יהושע{{הערה|שם=עקיבא|{{היברובוקס|רבי יהודה בן קלונימוס משפיירא|ערכי תנאים ואמוראים|16272|page=331|לינק טעקסט=ערך רבי ישמעאל בן אלישע כהן גדול}}; תוספות חדשים אויף {{משנה|סוטה|ה|ג}}; [[#היימאן|היימאן: עמ' 632–633]].}}.

אויפצוטון פאר די כלל פלעגט רבי יהושע שמועסן אין פארשידענע שמועסן מיט די גרויסע פון רוים, די מיניסטארן, אימפעראטארן{{הערה|[[#ארטסקרול|ארטסקרול]] זייט 258; און זעט {{בבלי|שבת|קכז|ב}}}}.

אלס איינער פון די פירער פונעם דור, איז רבי יהושע געפארן עטליכע מאל קיין רוים צו שתדל'ען פאר כלל ישראל{{הערה|זעט למשל {{משנה|מעשר שני|ה|ט}}; {{ספרי|1=עקב|4=מג}}; {{ירושלמי|סנהדרין|ז|יג}}; {{מדרש רבה|דברים|ב|כד}}.}}.

 

לויט [[רבי יצחק אייזיק הלוי]] זענען די חכמים געפארן קיין רוים אין צוויי באזונדערע געלעגנהייטן. דער ערשטער איז געווען ארום צען יארן נאכ'ן חורבן, דאן זענען געפארן דער נשיא רבן גמליאל, רבי יהושע, און רבי אליעזר, און די ציל פונעם רייזע איז געווען אויסצוניצן די גוטהארציגקייט פונעם דעמאלטדיגן קייזער [[טיטוס]]; דער פלאן איז אבער דורכגעפאלן ווייל טיטוס איז גע'הרג'עט געווארן ווען די חכמים האבן געוויילט אין רוים. דער צווייטער מאל איז געווען 25 יאר נאכ'ן חורבן, אין די צייטן פונעם קייזער [[נערווא]], ווען רבי רבן גמליאל, רבי יהושע, אלעזר בן עזריה, און רבי עקיבא זענען געפארן אויפטון פאר כלל ישראל, דאסמאל מיט ערפאלג{{הערה|{{דורות הראשונים|ג|280}} און 349}}.

רבי יהושע האט זיך אפט גע'טענה'ט מיט די מינים אין ויכוחים וואס זיי האבן באצווינגען די אידן{{הערה|זעט {{בבלי|שבת|קנא|א}}}}, און מיט זיין חכמה האט ער זיי שטענדיג באזיגט. די גמרא זאגט אז פון ווען רבי יהושע איז געשטארבן איז בטל געווארן עצה און מחשבה, צו וויסן וואס צו ענטפערן פאר מינים און פארשטיין זייערע וואונקן{{הערה|{{בבלי|סוטה|מט|ב}} און רש"י דארט}}.

רבי יהושע איז אויך געפארן קיין אנטוכיא, צוזאמען מיט רבי אליעזר און רבי עקיבא, צו זאמלען צדקה צו שטיצן די חכמים{{הערה|{{מדרש רבה|ויקרא|ה}}}}.

זייענדיג אין רוים{{הבהרה|די מעשה האט לכאורה פאסירט איידערן חורבן}} האט רבי יהושע געהערט איבער א אידישער יונג, פון די געפאנגענע פון ירושלים, וואס געפינט זיך אין טורמע. רבי יהושע האט אים אויסגעלייזט מיט אסאך געלט און אים געשיקט קיין ארץ ישראל. "ולא עברו ימים מועטים עד שהורה הוראה בישראל", און דאס איז געווען דער תנא [[רבי ישמעאל]]{{הערה|{{בבלי|גיטין|נח|א}}; {{ירושלמי|הוריות|ג|ד}}{{ש}}

זעט אויך [[רבי יהודה בן בתירא השני]]{{הבהרה|וואו}}, אז ער איז געבוירן געווארן בזכות די ברכה פון רבי אליעזר און רבי יהושע צו זיין טאטן, בשעת זיי זענען געווען אויפ'ן וועג קיין רוים.}}. רבי ישמעאל האט שפעטער געלערנט פארשידענע זאכן פון רבי יהושע{{הערה|זעט: {{משנה|כלאים|ו|ד}}; {{משנה|עבודה זרה|ב|ה}}; {{תוספתא|פרה|י|ג}}.}}.

רבי יהושע איז פון זיין יוגנט אויפגעוואקסן אינעם ישיבה פון רבן יוחנן בן זכאי צוזאמען מיט רבי אליעזר, און צוזאמען האבן זיי געפירט א גרויסע ישיבה, וואו רבי עקיבא האט געלערנט, און צוזאמען זענען זיי געקומען קיין יבנה.

נאך צענדליגער יארן האט אויסגעבראכן א גרויסער מחלוקת לגבי די טומאה פון א "[[תנור של עכנאי]]"{{הערה|זעט {{משנה|עדיות|ז|ז}}; {{משנה|כלים|ה|י}}}}; רבי אליעזר האט מטהר געווען, און די איבריגע חכמים האבן מטמא געווען. די חכמים האבן מכריע געווען ווי דער רוב, אבער רבי אליעזר האט זיך נאך אלס געהאלטן ביי זיינס און האט נישט אנגענומען די הכרעה. די חכמים האבן זיך צוזאמגעציילט און אים מנדה געווען{{הערה|{{בבלי|בבא מציעא|נט|ב}}}}, און רבי אליעזר האט דאן פארלאזט יבנה און איז זיך געגאנגען קיין לוד, און זיך אפגעטיילט פון רבי יהושע ביז זיין פטירה.

בשעת'ן ויכוח האט רבי אליעזר באוויזן איבערנאטירליכע זאכן אויפצואווייזן זיין שיטה, אבער רבי יהושע האט אלעס אפגעשלאגן. רבי אליעזר האט ביים ענדע געזאגט: "אויב איז דער הלכה ווי מיר, זאל מען אויפווייזן פון הימל", און א [[בת קול]] איז ארויס, "מה לכם אצל רבי אליעזר שהלכה כמותו בכל מקום". אבער רבי יהושע איז אויפגעשטאנען אויף די פיס און געזאגט: "[[לא בשמים היא|לֹא בַשָּׁמַיִם הִיא]]"{{הערה|{{תנ"ך|דברים|ל|יב}}}}, און וויבאלד עס שטייט{{הערה|{{תנ"ך|שמות|כג|ב}}}}: "אַחֲרֵי רַבִּים לְהַטֹּת", קוקט מען זיך נישט אום אויף א בת קול. [[רבינו נסים]] זאגט אז רבי יהושע האט אפגעלערנט דעם בת קול ווי א נסיון פון הימל צו פרואוון די חכמים אויב זיי וועלן ענדערן פון וואס זיי האבן מקובל{{הערה|רבינו ניסים, געברענגט אין [[שיטה מקובצת]]}}.

נאך רבי אליעזר'ס פטירה האט זיך רבי יהושע געשטעלט אויף די פיס און געזאגט: "הותר הנדר, הותר הנדר", דאס הייסט אז דער נידוי איז אויס{{הערה|שם=סנהדריןסח}}, און האט אים ארום געארעמט און אים געקושט און געוויינט, און געזאגט: "רבי, רֶכֶב יִשׂרָאֵל וּפָרָשָׁיו"{{הערה|{{תנ"ך|מלכים ב|יג|יד}}}}{{הערה|{{ירושלמי|שבת|ב|ז}}}}.

 

רבי יהושע איז אמאל אריין אינעם בית המדרש פון רבי אליעזר און האט געקושט דעם שטיין אויף וואס רבי אליעזר פלעגט זיצן, זאגנדיג, "דער שטיין איז גלייך צום [[בארג סיני]], און דער וואס איז דערויף געזעסן צום [[ארון הברית]]"{{הערה|{{מדרש רבה|שיר השירים|א|ג}}}}. ווען די חכמים האבן אמאל געוואלט אפפרעגן א שיטה פון רבי אליעזר נאך זיין פטירה, האט זיך רבי יהושע קעגנגעשטעלט, זאגנדיג: "מען ווענדט נישט אפ דעם לייב נאך זיין טויט"{{הערה|שם=גיטיןפגא|{{בבלי|גיטין|פג|א}}}}.

נאך די פטירה פון רבן גמליאל, האט רבי יהושע געוואלט צוריקדרייען א הלכה וואס איז געווארן אנגענומען ווי רבן גמליאל, אבער ווען רבי יוחנן בן נורי האט זיך קעגנגעשטעלט האט רבי יהושע צוגעשטימט אז מען קען עס נישט צוריקדרייען{{הערה|{{תוספתא|תענית|ב|ו}}}}.

רבי יהושע בן חנניה איז רבי יהושע סתם וואס ווערט דערמאנט אין די משנה{{הערה|[[סדר תנאים ואמוראים]] [https://www.sefaria.org/Shem_HaGedolim%2C_Maarekhet_Sefarim%2C_Letter_Samekh%2C_Seder_Tanaim_VeAmoraim.7?lang=he אות ז]; {{בבלי|נזיר|נו|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=ור' אלעזר}}}}, פאר א סך הכל פון 178 מאל{{הערה|שם=לשון-המשנה|אויסגערעכנט אין {{אוצר החכמה|2=אוצר לשון המשנה|3=157615|page=848|באנד=א|לינק טעקסט=ערך ר' יהושע}} }}. זיין בר פלוגתא איז געווענליך זיין חבר רבי אליעזר, און דער כלל איז אז צווישן רבי יהושע און רבי אליעזר איז די הלכה ווי רבי יהושע{{הערה|סדר תנאים ואמוראים, סימן ט"ז; {{בבלי|זבחים|סו|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=מציעתא}}.}}. לויט איין גירסא איז די הלכה ווי רבי יהושע אויף יעדן ארט וואו ער ווערט דערמאנט אין די משנה{{הערה|{{היברובוקס|2=סדר תנאים ואמוראים|3=39077|page=12|מהדורה=הוצאת מארקס}}; די אנגענומענע גירסא איז אבער אז דאס גייט אויף [[רבי יהושע בן לוי]].}}.

רבי יהושע אליין האט געזאגט: "קיינמאל האט מיך א מענטש נישט באזיגט, חוץ פון א פרוי, תינוק, ותינוקת". די פרוי: האט אים גע'מוסר'ט פאר'ן זיך נישט פירן ווי עס פאסט ווען ער איז געווען צוגאסט ביי איר און ער האט גארנישט איבערגעלאזט פון דאס עסן וואס זי האט אים דערלאנגט, אויף צו געבן פאר'ן שמש; א קליין מיידל האט אים פארגעהאלטן פאר'ן אריבערגיין אין א פעלד; די מעשה מיט'ן תינוק: איז רבי יהושע אמאל געגאנגען אין וועג און געזען א קליין קינד וואס זיצט ביי א שייד וועג. האט ער אים געפרעגט: "וועלכע וועג גיי איך צום שטאט?" האט אים דאס קינד געענטפערט: "דער וועג איז א קורצע און א לאנגע, און דער איז א לאנגע און א קורצע". איז רבי יהושע געגאנגען אינעם קורצע און לאנגע וועג, ווען ער איז אנגעקומען צום שטאט האט ער געזען אז ס'נעמען עס ארום גערטנער און פרדסים. איז ער צוריקגעגאנגען און געזאגט פאר יענעם קינד: "מיין זון, דו האסט דאך מיר געזאגט אז דער וועג איז א קורצע!" האט דאס קינד אים געזאגט: "האב איך דיר נישט געזאגט אז דאס איז אויך א לאנגע?". האט אים רבי יהושע געקושט אויפ'ן קאפ, און אים געזאגט: "וואויל איז ענק אידן אז עטס זענטס אלע גרויסע חכמים, פון ענקערע גרויסע ביז ענקערע קליינע"{{הערה|{{בבלי|עירובין|נג|ב}};{{ש}}זעט אן אנדערע גירסא אין {{מדרש רבה|איכה|א|יט}}, און דארט נאך פעלער אין וועלכע קינדער האבן געענטפערט פאר רבי יהושע א תשובה ניצחת.}}</blockquote>

דאס גרויסקייט און קלוגשאפט פון רבי יהושע האט אים נישט געהאלפן רייך ווערן. ס'איז ביי אים מקוים געווארן דער פסוק: "{{מנוקד|וְגַם לֹא לַחֲכָמִים לֶחֶם וְגַם לֹא לַנְּבֹנִים עֹשֶׁר}}"{{הערה|{{תנ"ך|קהלת|ט|יא}}}} און ער האט זיך מפרנס געווען בדוחק{{הערה|שם=ברכות}}.

רבי יהושע האט מאריך ימים געווען נאך רבן גמליאל און רבי אליעזר{{ביאור|רבן גמליאל איז אוועק פאר רבי אליעזר{{הערה|{{בבלי|בבא מציעא|נט|ב}}; {{ירושלמי|ברכות|ג|א}}}}, און רבי אליעזר איז נפטר געווארן פאר רבי יהושע{{הערה|שם=גיטיןפגא}}}}, און איז געווען בערך ניינציג ביי זיין פטירה{{הערה|שם=היימאן624|[[#היימאן|היימאן: עמ' 624]]}}. ווען דער קייזער האט אים געפרעגט אויף זיין עלטער פארוואס ער קומט מער נישט זיך באטייליגן ביי די וויכוחים איבער רעליגיע, האט ער געענטפערט: "דער בארג איז געווארן שניי, ארום דעם בארג איז פיל געווארן מיט אייז, די הינט בילן נישט, און די וואס מאלן מאלן נישט"{{הערה|שם=שבתקנב|{{בבלי|שבת|קנב|א}}}}. ד.ה. מיין קאפ איז ווייס געווארן, מיין בארד און וואנצעס זענען ווייס געווארן, מיין שטימע ווערט שוין נישט געהערט, און די ציין קייען שוין נישט{{הערה|רש"י, דארט}}. ער איז ווארשיינליך אוועק אין שטאט טבריה, ווי געברענגט אין [[ילקוט שמעוני]]{{הערה|{{ילקוט שמעוני|חוקת|תשסג}}}} אז ווען רבי יהושע איז נפטר געווארן איז אראפגעפאלן אן איסטווא (א באלקאן פון זוילן) פון טבריה{{הערה|זעט סוף קונטרס בית צדיק פונעם רד"ל, אנהייב פרקי רבי אליעזר}}.