אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת פינחס"

303 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 4 חדשים
←‏הפטורה: פארברייטערט
(פארברייטערט)
(←‏הפטורה: פארברייטערט)
 
(11 מיטלסטע ווערסיעס פון 2 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
{{דרעפט}}
<!-- הייבט אן רעדאגירן אונטער די שורה -->
{{דעסקריפציע|אכטע פרשה פון ספר במדבר}}{{פרשת שבוע
{{דעסקריפציע|אכטע פרשה פון ספר במדבר}}{{פרשת שבוע
| פריערדיגע = פרשת בלק
| פריערדיגע = פרשת בלק
שורה 8: שורה 6:
| צאל ווערטער = 1887 (9'טע)
| צאל ווערטער = 1887 (9'טע)
| צאל אותיות = 7853 (4'טע)
| צאל אותיות = 7853 (4'טע)
| אינהאלט = שכר פון פינחס, באפעל צו מלחמה האלטן מיט די מדיינים; ציילונג און צעטיילונג פון ארץ ישראל; [[בנות צלפחד]]; קרוינונג פון [[יהושע בן נון]] צו איבערנעמען [[משה רבינו]]; קרבן תמיד און מוספים
| אינהאלט = שכר פון פינחס, באפעל צו מלחמה האלטן מיט די [[מדין|מדיינים]]; ציילונג און צעטיילונג פון ארץ ישראל; [[בנות צלפחד]]; קרוינונג פון [[יהושע בן נון]] צו איבערנעמען [[משה רבינו]]; קרבן תמיד און מוספים
| עשה חינוך = [[ירושה]]; [[קרבן תמיד]]; מוסף פון [[שבת]], [[ראש חודש]] און [[שבועות]]; [[תקיעת שופר]]
| עשה חינוך = [[ירושה]]; [[קרבן תמיד]]; מוסף פון [[שבת]], [[ראש חודש]] און [[שבועות]]; [[תקיעת שופר]]
| מספר עשה חינוך = 6
| מספר עשה חינוך = 6
שורה 21: שורה 19:
אין דער פרשה ווערט איבערגעגעבן די שכר פון [[פינחס]] אויף זיין קנאות, און די באפעל צו מלחמה האלטן מיט די מדיינים; די ציילונג פון די אידן אין [[ערבות מואב]], און די צעטיילונג פון די נחלות אין [[ארץ ישראל]]; די געשיכטע פון [[בנות צלפחד]]; און די קרוינונג פון [[יהושע בן נון]] צו איבערנעמען [[משה רבינו]]. דאן ווערט אויסגערעכנט די קרבן תמיד און די מוספים פון די ימים טובים.
אין דער פרשה ווערט איבערגעגעבן די שכר פון [[פינחס]] אויף זיין קנאות, און די באפעל צו מלחמה האלטן מיט די מדיינים; די ציילונג פון די אידן אין [[ערבות מואב]], און די צעטיילונג פון די נחלות אין [[ארץ ישראל]]; די געשיכטע פון [[בנות צלפחד]]; און די קרוינונג פון [[יהושע בן נון]] צו איבערנעמען [[משה רבינו]]. דאן ווערט אויסגערעכנט די קרבן תמיד און די מוספים פון די ימים טובים.


פרשת פינחס ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[י"ד תמוז|י"ד]] און [[כ"ד תמוז]]. אין די פרשה ווערן אויסגערעכנט די מוספים פון די ימים טובים, און ווערט געליינט אום [[ראש חודש]] ({{תנ"ך|במדבר|כח|א|טו|אן=ספר}}); און פאר מפטיר פון די ימים טובים: ערשטע טעג [[פסח]] ({{תנ"ך|במדבר|כח|טז|כה|אן=ספר}}), און [[חול המועד]] און צווייטע טעג פסח ({{תנ"ך|במדבר|כח|יט|כה|אן=ספר}}); [[שבועות]] ({{תנ"ך|במדבר|כח|כו|לא|אן=ספר}}); [[ראש השנה]] ({{תנ"ך|במדבר|כט|א|ו|אן=ספר}}); [[יום כיפור]] ביי שחרית ({{תנ"ך|במדבר|כט|ז|יא|אן=ספר}}); ערשטע טעג סוכות ({{תנ"ך|במדבר|כט|יב|טז|אן=ספר}}), און חול המועד יעדן טאג זיינע מוספים (צווישן {{תנ"ך|במדבר|כט|יז|לד|אן=ספר}}), און צווייטע טעג סוכות ({{תנ"ך|במדבר|כט|לה|אן=ספר}} - {{תנ"ך|במדבר|ל|א|אן=ספר}}). די פרשה פון קרבן תמיד ווערט געזאגט יעדן טאג אין "[[‏פרשת הקרבנות|קרבנות]]" ביים דאווענען, [[שחרית]] און [[מנחה]].
פרשת פינחס ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[י"ד תמוז|י"ד]] און [[כ"ד תמוז]]. אין די פרשה ווערן אויסגערעכנט די מוספים פון די ימים טובים, און ווערט געליינט אום [[ראש חודש]] ({{תנ"ך|במדבר|כח|א|טו|אן=ספר}}); און פאר מפטיר פון די ימים טובים: ערשטע טעג [[פסח]] ({{תנ"ך|במדבר|כח|טז|כה|אן=ספר}}), און [[חול המועד]] און צווייטע טעג פסח ({{תנ"ך|במדבר|כח|יט|כה|אן=ספר}}); [[שבועות]] ({{תנ"ך|במדבר|כח|כו|לא|אן=ספר}}); [[ראש השנה]] ({{תנ"ך|במדבר|כט|א|ו|אן=ספר}}); [[יום כיפור]] ביי שחרית ({{תנ"ך|במדבר|כט|ז|יא|אן=ספר}}); ערשטע טעג סוכות ({{תנ"ך|במדבר|כט|יב|טז|אן=ספר}}), און חול המועד יעדן טאג זיינע מוספים (צווישן {{תנ"ך|במדבר|כט|יז|לד|אן=ספר}}), און צווייטע טעג סוכות ({{תנ"ך|במדבר|כט|לה|אן=ספר}} - {{תנ"ך|במדבר|ל|א|אן=ספר}}). די פרשה פון קרבן תמיד ({{תנ"ך|במדבר|כח|א|ח|אן=ספר}}) ווערט געזאגט יעדן טאג אין "[[‏פרשת הקרבנות|קרבנות]]" ביים דאווענען, [[שחרית]] און [[מנחה]].


== פרשה אינהאלט ==
== פרשה אינהאלט ==
=== פינחס און מדין ===
אין פארזעצונג פון פאריגע פרשה - [[פרשת בלק|בלק]], וואו [[פינחס]] האט גע'הרג'עט [[זמרי בן סלוא]] מיט [[כזבי בת צור]] און דערמיט איינגעשטילט גאט'ס צארן און אפגעשטעלט די מגיפה, האט דער אויבערשטער באלוינט פינחס מיט פרידן און [[כהן|כהונה]]{{ביאור|וויבאלד ער איז געווען געבוירן ביים זאלבן אהרן מיט זיינע קינדער - אבער צו אינג צו ווערן געזאלבט אלס כהן, איז ער נאר יעצט געווארן א כהן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כה|יג|אן=ספר|מפרש=רש"י}}, לויט {{בבלי|זבחים|קא|ב}}.}}.}}. גאט האט באפוילן צו פיינט האבן און מלחמה האלטן מיט די [[מדין|מדיינים]] אויף דאס וואס זיי האבן געשטרויכלט די אידן - א שלאכט וואס ווערט געשילדערט אין קומענדיגן פרשה - [[פרשת מטות|מטות]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כה|י|יח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
אין פארזעצונג פון פאריגע פרשה - [[פרשת בלק|בלק]], וואו [[פינחס]] האט גע'הרג'עט [[זמרי בן סלוא]] מיט [[כזבי בת צור]] און דערמיט איינגעשטילט גאט'ס צארן און אפגעשטעלט די מגיפה, האט דער אויבערשטער באלוינט פינחס מיט פרידן און [[כהן|כהונה]]{{ביאור|וויבאלד ער איז געווען געבוירן ביים זאלבן אהרן מיט זיינע קינדער - אבער צו אינג צו ווערן געזאלבט אלס כהן, איז ער נאר יעצט געווארן א כהן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כה|יג|אן=ספר|מפרש=רש"י}}, לויט {{בבלי|זבחים|קא|ב}}.}}.}}. גאט האט באפוילן צו פיינט האבן און מלחמה האלטן מיט די מדיינים אויף דאס וואס זיי האבן געשטרויכלט די אידן - א געשיכטע וואס ווערט געשילדערט אין קומענדיגן פרשה - [[פרשת מטות|מטות]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כה|י|יח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


{| class="wikitable sortable" align=left style="text-align:center"
{| class="wikitable sortable" align=left style="text-align:center"
שורה 55: שורה 52:
| [[שבט נפתלי|נפתלי]] || יַחְצְאֵל; גּוּנִי; יֵצֶר; שִׁלֵּם || 45,400 || 53,400 || 8,000−
| [[שבט נפתלי|נפתלי]] || יַחְצְאֵל; גּוּנִי; יֵצֶר; שִׁלֵּם || 45,400 || 53,400 || 8,000−
|-
|-
! colspan="2" | '''סך הכל:''' || '''601,730''' || '''603,550''' || '''1,820−'''
! colspan="2" | סך הכל: || 601,730 || 603,550 || 1,820−
|}
|}
=== ציילונג פון די אידן ===
 
נאכ'ן מגיפה האט גאט באפוילן [[משה רבינו|משה]] און [[אלעזר הכהן|אלעזר]] צו ציילן די אידן אין [[ערבות מואב]] לויט די משפחות איידער זיי גייען אריין קיין [[ארץ ישראל]], די פערציגסטע יאר אין מדבר; דאס איז געווען די צווייטע ציילונג אין מדבר, נאך די ערשטע אין [[מדבר סיני]], די צווייטע יאר אין מדבר{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|א|לאנג=יא}}}}. ביים יעצטיגן ציילונג איז נישט איבערגעבליבן קיינער פון די פריערדיגע ציילונג, נאך וואס זיי זענען אויסגעשטארבן דורכאויס די יארן אין מדבר צוליב די [[מרגלים|חטא המרגלים]], אויסער [[כלב בן יפונה]] און [[יהושע בן נון]]. נאכ'ן ציילונג האט גאט באפוילן משה צו צעטיילן דאס לאנד מיט א גורל לויט די נעמען נארוואס געציילט, די גרויס געוואנדן אין משפחות פאפולאציע.
נאכ'ן מגיפה האט גאט באפוילן [[משה רבינו|משה]] און [[אלעזר הכהן|אלעזר]] צו ציילן די אידן אין [[ערבות מואב]] לויט די משפחות איידער זיי גייען אריין קיין [[ארץ ישראל]], די פערציגסטע יאר אין מדבר; דאס איז געווען די צווייטע ציילונג אין מדבר, נאך די ערשטע אין [[מדבר סיני]], די צווייטע יאר אין מדבר{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|א|לאנג=יא}}}}. ביים יעצטיגן ציילונג איז נישט איבערגעבליבן קיינער פון די פריערדיגע ציילונג, נאך וואס זיי זענען אויסגעשטארבן דורכאויס די יארן אין מדבר צוליב די [[מרגלים|חטא המרגלים]], אויסער [[כלב בן יפונה]] און [[יהושע בן נון]]. נאכ'ן ציילונג האט גאט באפוילן משה צו צעטיילן דאס לאנד מיט א גורל לויט די נעמען נארוואס געציילט, די גרויס געוואנדן אין משפחה'ס פאפולאציע.


דאן ווערט אויסגערעכנט די ציילונג פון לויים פון א חודש און עלטער, גרייכנדיג די צאל פון 32,000, אבער די לויים זענען נישט געווארן צוגעטיילט אן ארבטייל אין ארץ ישראל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
דאן ווערט אויסגערעכנט די ציילונג פון לויים פון א חודש און עלטער, גרייכנדיג די צאל פון 32,000, אבער די לויים זענען נישט געווארן צוגעטיילט אן ארבטייל אין ארץ ישראל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===בנות צלפחד===
די [[בנות צלפחד|טעכטער פון צלפחד]], מַחְלָה, נֹעָה, חָגְלָה, מִלְכָּה, און תִרְצָה, זענען געקומען צו משה, און גע'טענה'ט אז זייער טאטע איז אוועק אנע זין, פארלאנגענדיג אן ארבטייל צו איבערלאזן א געדענקעניש צו זייער טאטע'ס נאמען. משה האט געברענגט זייער טענה צום אויבערשטן. גאט האט זיי געגעבן גערעכט, און באפוילן משה זיי צו געבן די ירושה, און איבערגעגעבן די דינים און סדר פון ירושה ווען א מענטש שטארבט אנע זין אדער קינדער בכלל, צו געבן די ירושה קודם פאר די טעכטער, אויב האט ער נישט קיין קינדער - צו זיינע ברידער, און דאן צום נענטסטן קרוב{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כז|א|יא|אן=ספר}}.}}.
{{הויפט ארטיקל|בנות צלפחד}}
די טעכטער פון צלפחד, מַחְלָה, נֹעָה, חָגְלָה, מִלְכָּה, און תִרְצָה, און גע'טענה'ט אז זייער טאטע איז אוועק אנע זין, און פארלאנגט אז זיי זאלן באקומען אן ארבטייל צו איבערלאזן א זכר צו זייער טאטע'ס נאמען. משה האט געברענגט זייער טענה צום אויבערשטן, און גאט האט זיי געגעבן גערעכט, און באפוילן משה זיי צו געבן די ירושה, און איבערגעגעבן די דינים און סדר פון ירושה ווען א מענטש שטארבט אנע זין אדער קינדער בכלל, צו געבן די ירושה קודם פאר די טעכטער, אויב האט ער נישט קיין קינדער - צו זיינע ברידער, און דאן צום נענטסטן קרוב{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כז|א|יא|אן=ספר}}.}}.


===ירושה פון משה===
[[טעקע:Tissot Moses Sees the Promised Land from Afar.jpg|קליין|וַיֹּאמֶר ד' אֶל מֹשֶׁה עֲלֵה אֶל הַר הָעֲבָרִים הַזֶּה וּרְאֵה אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל: משה זעט דאס לאנד אויפ'ן [[הר נבו]]]]
[[טעקע:Tissot Moses Sees the Promised Land from Afar.jpg|קליין|וַיֹּאמֶר ד' אֶל מֹשֶׁה עֲלֵה אֶל הַר הָעֲבָרִים הַזֶּה וּרְאֵה אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל: משה זעט דאס לאנד אויפ'ן [[הר נבו]]]]
גאט האט באפוילן משה ארויפצוגיין צום [[הר העברים]] און זען פון דארט דאס לאנד וואס ער געבט די אידן, און דאן וועט ער אועוקגיין פון די וועלט צוליב די חטא פון [[מי מריבה]]. משה האט געבעטן דעם אויבערשטן צו שטעלן א פירער פאר כלל ישראל, אויף וואס השי"ת האט אים געענטפערט ער זאל שטעלן [[יהושע בן נון]] אויף דעם אמט, און משה האט אזוי געטון{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כז|יב|כג|אן=ספר}}.}}.
גאט האט באפוילן משה ארויפצוגיין צום [[הר העברים]] און זען פון דארט דאס לאנד וואס ער געבט די אידן, און דאן וועט ער אוועקגיין פון די וועלט צוליב די חטא פון [[מי מריבה]], און נישט אריינגיין קיין ארץ ישראל. משה האט געבעטן דעם אויבערשטן צו שטעלן א פירער פאר כלל ישראל אויף זיין פלאץ, אויף וואס השי"ת האט אים באפוילן צו שטעלן [[יהושע בן נון]] אויף דעם אמט, און משה האט אזוי געטון{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כז|יב|כג|אן=ספר}}.}}.
 
===קרבן תמיד און מוספים===
גאט האט באפוילן משה צו איבערגעבן פאר די אידן די דינים פון [[קרבן תמיד]], און די [[קרבן מוסף|מוספים]] פון שבת און ימים טובים{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כח|א|אן=ספר}}-{{תנ"ך|במדבר|ל|א|אן=ספר}}.}}. די קרבן תמיד באשטייט פון צוויי שאף, איין-יאר-אלט, איינס אינדערפרי און איינס נאכמיטאג; און א [[קרבן מנחה|מנחה]] מיט א צענטל [[איפה]] מעל, א פערטל הין אויל, און א פערטל הין וויין.


גאט האט באפוילן משה צו איבערגעבן פאר די אידן די דינים פון [[קרבן תמיד]], און די [[קרבן מוסף|מוספים]] פון שבת און ימים טובים{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כח|א|אן=ספר}}-{{תנ"ך|במדבר|ל|א|אן=ספר}}.}}. די קרבן תמיד באשטייט פון צוויי שאף, איין-יאר-אלט, איינס אינדערפרי און איינס נאכמיטאג; און א [[קרבן מנחה|מנחה]] מיט א צענטל [[איפה]] מעל, א פערטל הין אויל, און א פערטל הין וויין. די צאל און סארט מוספים ווענדן זיך אינעם יום טוב:
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|+ '''מופסים'''
|+ צאל מוספים
|-
|-
! חג !! פרים !! אילים !! כבשים !! שעיר{{ש}}חטאת
! חג !! פרים !! אילים !! כבשים !! שעיר{{ש}}חטאת
שורה 174: שורה 166:
די [[הפטורה]] פון פרשת פינחס איז אין {{תנ"ך|מלכים א|יח|מו|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|מלכים א|יט|כא|אן=ספר|לאנג=יא}}. אין די הפטורה ווערט געשילדערט די געשעענישן מיט [[אליהו הנביא]] נאכ'ן געשיכטע מיט די נביאי הבעל אויף [[הר הכרמל]], ווי ער גייט צום [[בארג סיני]] און באקומט א נבואה, און זיין באגעגעניש מיט [[אלישע]]. די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינען ביז {{תנ"ך|מלכים א|יט|טז|אן=פרק|לאנג=יא}}.
די [[הפטורה]] פון פרשת פינחס איז אין {{תנ"ך|מלכים א|יח|מו|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|מלכים א|יט|כא|אן=ספר|לאנג=יא}}. אין די הפטורה ווערט געשילדערט די געשעענישן מיט [[אליהו הנביא]] נאכ'ן געשיכטע מיט די נביאי הבעל אויף [[הר הכרמל]], ווי ער גייט צום [[בארג סיני]] און באקומט א נבואה, און זיין באגעגעניש מיט [[אלישע]]. די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינען ביז {{תנ"ך|מלכים א|יט|טז|אן=פרק|לאנג=יא}}.


אין יארן וואס די פרשה געפאלט נאך [[שבעה עשר בתמוז]] - אין [[בין המצרים]], ליינט מען די ערשטע פון די "[[תלת דפורענותא]]" הפטורות איבער די [[חורבן בית המקדש]]{{הערה|ביי די איטאליענער ליינט מען נאר איבער'ן חורבן אום [[שבת חזון]].}}, אין {{תנ"ך|ירמיהו|א|א|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|ירמיהו|ב|ג|אן=ספר|לאנג=יא}} (ביי די תימנים ביז {{תנ"ך|ירמיהו|א|יט|אן=ספר}}), וואו עס ווערט געשילדערט דאס הייליגן [[ירמיהו]] אלס נביא און עס ווערט פארגעזאגט זיינע נבואות איבער'ן חורבן בית המקדש.
אין מערסטנס יארן געפאלט די פרשה נאך [[שבעה עשר בתמוז]] - אין [[בין המצרים]]{{הערה|אויסער אום [[השג יאר|השג]] און [[החא יאר]]ן (10.53%); און אין ארץ ישראל אויך אום [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר]]ן (נאך 9.98%) אין וועלכע שבת געפאלט אין שבעה עשר - תענית נדחה, און מען ליינט די געהעריגע הפטורה.}}, און מען ליינט די ערשטע פון די "[[תלת דפורענותא]]" הפטורות איבער די [[חורבן בית המקדש]]{{הערה|ביי די איטאליענער ליינט מען נאר איבער'ן חורבן אום [[שבת חזון]].}}, אין {{תנ"ך|ירמיהו|א|א|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|ירמיהו|ב|ג|אן=ספר|לאנג=יא}} (ביי די תימנים ביז {{תנ"ך|ירמיהו|א|יט|אן=ספר}}), וואו עס ווערט געשילדערט דאס הייליגן [[ירמיהו]] אלס נביא און עס ווערט פארגעזאגט זיינע נבואות איבער'ן חורבן בית המקדש.


== דרויסנדיגע לינקס ==
== דרויסנדיגע לינקס ==
שורה 189: שורה 181:


[[קאַטעגאָריע:פרשת פינחס|*]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת פינחס|*]]
[[:קאַטעגאָריע:פרשיות ספר במדבר|פינחס]]
[[קאַטעגאָריע:פרשיות ספר במדבר|פינחס]]
[[:קאַטעגאָריע:תמוז]]
[[קאַטעגאָריע:תמוז]]
[[:קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[he:פרשת פינחס]]
[[he:פרשת פינחס]]