אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי ישראל נאג'ארה"

==מיינונגען פון זיינע צייטגענאסן==

ר' ישראל'ס נייע איינפירן, הויפּטזעכליך זיין נוץ פון וועלטליכע און אפילו "וואולגארישע" ניגונים פאר הייליגע טעקסטן, האבן ארויסגערופן שטארקע קריטיק. [[רבי מנחם די לאנזאנא|רבי מנחם די לאָנזאַנאָ]] פון דמשק האט שטארק קריטיקירט זיין פּאעטישע אינאוואציעס, למשל זיינע זמירות וועגן דער חתונה פון דער באשעפער און כלל ישראל{{הערה|{{היברובוקס|מנחם די לונזנו|שתי ידות|6473|page=284|עמ=דף קמב}}.}}. אבער ר' מנחם אליין האט באוואונדערט די רוחניותדיגע ווירקונג פון טערקישער מוזיק{{הערה|Beeri, 2019, 62–63.}}. ר' ישראל האט זיך פארטיידיגט פון די קריטיק אין די הקדמות צו זיינע ספרים, ערקלערנדיג אז ער גיט פּאסיגע טעקסטן צו די פּאפּולערע ניגונים כדי צו הייליגן זיי און דאס איז נויטיג פאר די רוחניותדיגע באדערפענישן פון ציבור.

[[רבי חיים וויטאל]] האט אויך געהאט א זייער נעגאטיווע מיינונג וועגן רבי ישראל נג'ארה. אין זיין "ספר החזיונות" ברענגט ער פון א פרוי וועלכע א גייסט איז אריין אין איר (א [[דיבוק]]), וועלכע באשולדיגט ר' ישראל אין שווערע עבירות, אריינגערעכנט שכרות, ניבול פה, חילול שבת, זיך קריגן מיט זיין ווייב, אוממאראלישע מעשים, און באציאונגען מיט א גוי'טע{{הערה|{{היברובוקס|2=שבחי רבי חיים וויטאל|3=3767|page=17|מקום הוצאה=אוסטראה|שנת הוצאה=תקפ"ו|עמ=יט}}; רבי חיים וויטאל, '''ספר החזיונות''', מהדורת פיירשטיין, מכון בן-צבי, ירושלים תשס"ו, עמ' 68.}}.

ר' חיים וויטאל שרייבט, אז דער גייסט האט אויך געזאגט אז ר' ישראל האט צוגעגרייט א מאלצייט צווישן תענית טעג, געזונגען הויך, געגעסן פלייש, געטרונקען וויין און זיך אנגע'שיכור'ט. ר' חיים גיבט אָן אז ר' ישראל האט צו אים מודה געווען אז די אינצידענט איז פארגעקומען. אבער, ר' חיים וויטאל זאגט נישט צי ער האט געפרעגט ר' ישראל וועגן די ערנסטערע באשולדיגונגען{{הערה|{{לינק|אדרעס=https://seforimblog.com/2017/10/hasidism-in-america/|שרייבער=Marc B. Shapiro|קעפל=Hasidism in America|זייטל=Seforim Blog|דאטום=October 18, 2017}}}}.

פון דער אנדערער זייט, האט דער [[רבי יצחק לוריא|אר"י הקדוש]], געהאט א פּאזיטיווע מיינונג אויף אים און האט ער געזאגט אז ער איז א נצוץ פון דוד המלך עליו השלום און אז זיינע פיוטים זענען געזאגט געווארן מיט רוח הקודש{{הערה|[[רבי אליהו האיתמרי]] פון איזמיר, '''שבט מוסר''', [https://www.sefaria.org/Shevet_Musar.34.8 פרק לד], קושטא תע"ב, דף קיא, ד.}}.

אין [[חמדת ימים]] ווערט דערציילט אז דער אר"י האט אמאל ביים זינגען פון רבי ישראל נאג'ארה אין א ליל שבת, געזען מלאכים, טויזנטער און צענדליגער טויזנטער, גייענדיג אראפ און ארויף אין זיין הויז צו הערן דאס געזאנג, ווייל אלע זיינע זמירות זענען געווען מיט רוח הקודש. ווען דער אר"י האט באמערקט אז די מלאכים זענען אוועקגעגאנגען ווייל ר' ישראל האט געזונגען ביים טיש מיט אנטבלויזטע ארעמס און אן א הוט, האט דער אר"י געשיקט צוויי תלמידים זיינע אים צו זאגן דעם ענין. ווען ר' ישראל האט דאס געהערט האט אים באנומען א ציטערניש, און ער האט זיך אוועקגעזעסן מיט דרך ארץ ביי זיין טיש און האט צוריקגעקערט צו זיין געזאנג. די מלאכים האבן זיך גלייך אומגעקערט ווי פריער, פרייליך ווי ביים חתונות פון חתן און כלה, און דער אר"י מיט זיין תלמיד האבן דאס געזען און זיך פארוואונדערט{{הערה|[[חמדת ימים]], חלק א, [https://www.nli.org.il/he/books/NNL_ALEPH990011295660205171/NLI איזמיר תצ"ב], דף עח ({{תורת אמת||פרק ח, אות יב|01830|0449_L2}}) און חלק ג {{תורת אמת|2=פרק ג, אות ו–ז|3=01832_part_2|4=0097_L2}}; רבי יצחק מאגריסו, ילקוט מעם לעז, ה'תק"ו, פר' ויקהל לח, ג. תר' ללשון קודש, [https://tablet.otzar.org/#/book/105653/p/421/t/8967672691234/fs/0/start/0/end/0/c תשכ"ט, עמו' תתתמג]; [[רבי אליעזר פאפו]], פלא יועץ (קושטא, תקפ"ד), [https://www.sefaria.org/Pele_Yoetz.9.3 ערך אכילה]. זעט {{אקדמיה|גרשם שלום|והתעלומה בעינה עומדת|44415014|בחינות בביקורת הספרות|ח (1955), עמ' 85–86}}; בניהו, "רבי ישראל נאג'ארה", 227–229.}}.