בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,368
רעדאגירונגען
←באציאונגען צום געשיכטע
| שורה 205: | שורה 205: | ||
דער [[רבי אליה שפירא|אליה רבה]] ברענגט עס אלס הסבר צום מנהג צו זאגן נאכן ערשטן פסוק: "עס איז דא געדרוקט אין לשון אשכנז, אור אלט, א לאנגע מעשה איבער וואס מען האט מתקן געווען אקדמות, און עס פירט אויס אז וויבאלד די מעשה איז געווען אין מדבר, האט מען עס מתקן געזאגט צו זאגן נאך במדבר סיני, א זכר לנס"{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תצד|מפרש=אליה רבה|סק=ה|אן=חלק}}}}. דער 'אור אלטער' דרוק וואס דער אליה רבה דערמאנט איז ווארשיינליך די קונטרס'ל "מגילת רבי מאיר", געדרוקט אין קרעמאָנא. | דער [[רבי אליה שפירא|אליה רבה]] ברענגט עס אלס הסבר צום מנהג צו זאגן נאכן ערשטן פסוק: "עס איז דא געדרוקט אין לשון אשכנז, אור אלט, א לאנגע מעשה איבער וואס מען האט מתקן געווען אקדמות, און עס פירט אויס אז וויבאלד די מעשה איז געווען אין מדבר, האט מען עס מתקן געזאגט צו זאגן נאך במדבר סיני, א זכר לנס"{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תצד|מפרש=אליה רבה|סק=ה|אן=חלק}}}}. דער 'אור אלטער' דרוק וואס דער אליה רבה דערמאנט איז ווארשיינליך די קונטרס'ל "מגילת רבי מאיר", געדרוקט אין קרעמאָנא. | ||
אין א בריוו וואס די גדולים פון צפת, צווישן זיי דער [[בת עין]] און [[רבי ישראל פון שקלאוו]], האבן אדרעסירט צו די עשרת השבטים, דערמאנען זיי די מעשה: " | אין א בריוו וואס די גדולים פון צפת, צווישן זיי דער [[בת עין]] און [[רבי ישראל פון שקלאוו]], האבן אדרעסירט צו די עשרת השבטים, דערמאנען זיי די מעשה: "אזוי ווי מיר האבן געהערט מיט אונזערע אייגענע אויערן פון עדי ראייה, אונזערע עלטערן האבן אונז דערציילט, אז אין דעם אלף החמישי איז געווען א שווערע גזירה אין גלות אין דעם לאנד פון אונזערע ברידער בנ"י אין דעם לאנד אשכנז דורך איין גוי רשע א מכשף וואס האט געוואלט פארניכטן די אידן, און כלל אחינו בני ישראל האבן געשיקט געטרייע שליחים צו דעם מחנה שכינת קדושת אחינו בני משה ע"ה, וישיגו אותם חונים אויף יענער זייט פון דעם טייך סמבטיון, און א צדיק מיטן נאמען רבי מאיר חזן, וואס האט געמאכט די שירת אקדמות וואס מען זאגט דעם טאג פון מתן תורה פאר קריאת התורה, איז אריבער דעם טייך סמבטיון שבת פאר פיקוח נפש, און איז צוגעגאנגען צו אונזערע הייליגע ברידער, און זיי האבן פון דארט געשיקט א צדיק מיטן נאמען ר' דן, און מיט די וואונדערליכע גבורות וואס ער האט געטאן און געוויזן און מקדש געווען זיין גרויסן און הייליגן נאמען ית"ש, האט ער געראטעוועט אונזערע ברידער בני ישראל אין יענעם לאנד."{{הערה|{{ספריא|רבי ישראל שקלאווער|אגרת אל עשרת השבטים|Letter_to_the_Ten_Lost_Tribes_of_Israel.4|צפת, תק"צ}}, געדרוקט אמסטערדאם, תקצ"א.}}. | ||
פארהאן וואס זענען מפקפק אויף דער קראנטקייט פון די געשיכטעס און אין די דעטאלן דערפון. | פארהאן וואס זענען מפקפק אויף דער קראנטקייט פון די געשיכטעס און אין די דעטאלן דערפון. וואלף היידנהיים שרייבט אינעם אריינפיר צום פיוט אקדמות: "וקלא דלא פסיק כי רב מעשהו שבא המחבר לכך, אם קבלה היא נקבל. אמנם אין ראיה ומופת ע״ז ואין משגיחין בבת קול, אמרתי איני יודע, והנחתיו"{{הערה|זעט מחזור פון היידנהיים {{היברובוקס|2=קרובות - מחזור לחג השבועות|3=43202|page=143|מקום הוצאה=רעדלהיים|שנת הוצאה=תקצ"א|עמ=39}}.}}. | ||
לגבי דער יאר ווען די מעשה האט פאסירט זענען דא קעגנזייטיגע דאטומען אין די פארשידענע ווערסיעס, וועלכע שטימען נישט מיט די לעבנס-יארן פון רבי מאיר ש"ץ. די מעשה ווערט דערציילט אויפ'ן יאר תס"א{{הערה|שם=מגילה}} (וואס א שפעטערער דרוקער האט פארראכטן אויף [ד' אלפים] תשס"א אז ס'זאל שטימען מיט די תקופה פון רבי מאיר ש"ץ{{הערה|שם=מגד'}}), קכ"א{{הערה|שם=ריוו}}, און קס"א{{הערה|שם=פירט}}. אויך די נעמען פון די קעניגן וואס ווערן דערמאנט זענען נישט באקאנט אין היסטאריע. | לגבי דער יאר ווען די מעשה האט פאסירט זענען דא קעגנזייטיגע דאטומען אין די פארשידענע ווערסיעס, וועלכע שטימען נישט מיט די לעבנס-יארן פון רבי מאיר ש"ץ. די מעשה ווערט דערציילט אויפ'ן יאר תס"א{{הערה|שם=מגילה}} (וואס א שפעטערער דרוקער האט פארראכטן אויף [ד' אלפים] תשס"א אז ס'זאל שטימען מיט די תקופה פון רבי מאיר ש"ץ{{הערה|שם=מגד'}}), קכ"א{{הערה|שם=ריוו}}, און קס"א{{הערה|שם=פירט}}. אויך די נעמען פון די קעניגן וואס ווערן דערמאנט זענען נישט באקאנט אין היסטאריע. | ||