בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,384
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
||
| שורה 10: | שורה 10: | ||
עס איז אן אנגענומענע סגולה, אין א עת צרה אדער ווען מען דארף א ישועה, צו געבן צדקה לעילוי נשמת רבי מאיר בעל הנס און זאגן דריי מאל "אלקא דמאיר ענני" (ג-ט פון מאיר, ענטפער מיר), און דאס געלט געבט מען פאר ארעמעלייט אין ארץ ישראל. [[רבי חיים יוסף דוד אזולאי]] אין פתח עינים (תק"נ) צייכנט צו די פאלגנדע געשיכטע אין גמרא אלס דער מקור פארן מנהג צו זאגן "אלקא דמאיר ענני" אין א צרה, און צוזאגן אויל (ליכט פארן בית הכנסת) אדער צדקה פאר די נשמה פון רבי מאיר{{הערה|חיד"א, [https://www.sefaria.org.il/Petach_Einayim_on_Avodah_Zarah.18b.7 פתח עינים], על מסכת עבודה זרה דף י"ח ע"ב: "מזה נשתרבב המנהג בכל גלילותנו דעל כל צרה שמתפלל האדם אומר אלקא דר"מ ענני, ונודרים שמן או צדקה לנשמתו של ר"מ". (ער דערמאנט טאקע נאר "רבי מאיר" און נישט "בעל הנס", אבער אין פתח עינים רופט ער אים מיטן פולן נאמען "רבי מאיר בעל הנס".)}}: | עס איז אן אנגענומענע סגולה, אין א עת צרה אדער ווען מען דארף א ישועה, צו געבן צדקה לעילוי נשמת רבי מאיר בעל הנס און זאגן דריי מאל "אלקא דמאיר ענני" (ג-ט פון מאיר, ענטפער מיר), און דאס געלט געבט מען פאר ארעמעלייט אין ארץ ישראל. [[רבי חיים יוסף דוד אזולאי]] אין פתח עינים (תק"נ) צייכנט צו די פאלגנדע געשיכטע אין גמרא אלס דער מקור פארן מנהג צו זאגן "אלקא דמאיר ענני" אין א צרה, און צוזאגן אויל (ליכט פארן בית הכנסת) אדער צדקה פאר די נשמה פון רבי מאיר{{הערה|חיד"א, [https://www.sefaria.org.il/Petach_Einayim_on_Avodah_Zarah.18b.7 פתח עינים], על מסכת עבודה זרה דף י"ח ע"ב: "מזה נשתרבב המנהג בכל גלילותנו דעל כל צרה שמתפלל האדם אומר אלקא דר"מ ענני, ונודרים שמן או צדקה לנשמתו של ר"מ". (ער דערמאנט טאקע נאר "רבי מאיר" און נישט "בעל הנס", אבער אין פתח עינים רופט ער אים מיטן פולן נאמען "רבי מאיר בעל הנס".)}}: | ||
:ווען די רוימער האבן גע'הרג'עט [[רבי חנינא בן תרדיון]] האבן זיי | :ווען די רוימער האבן גע'הרג'עט [[רבי חנינא בן תרדיון]] האבן געפונען רבי חנינא בן תרדיון לערנען תורה ברבים, האבן זיי אים הינריכטעט און איין טאכטער פארשיקט צו א בית זונות. איר שוועסטער ברוריא, די ווייב פון רבי מאיר, האט דאן געבעטן איר מאן איר צו ראטעווען. רבי מאיר האט גענומען א כלי פול מיט דינרים און איז געגאנגען. ער האט געזאגט צו זיך: "אויב זי האָט נישט געזינדיגט, וועט א נס געשען פאר איר; אויב זי האט געזינדיגט, וועט קיין נס נישט געשען פאר איר". ער האט זיך אנגעטון ווי א רוימישער סאלדאט און געזאגט צו איר: "הער דיך צו צו מיר". זי האט געענטפערט: "איך האב מיין [[מענסטרואציע]] און קען נישט". האט ער געזאגט: "איך וועל ווארטן". האט זי געזאגט: "עס זענען דא פיל פרויען אין דער באָרדעל, און פיל שענערע פון מיר". ער האט פון אירע ענטפערס ארויסגעדרונגען, אז זי האט נישט געזינדיגט, ווייל זי האט מסתמא דאס געזאגט צו אלע וואס זענען געקומען. | ||
:האט ער פארגעשלאגן פארן שומר געלט איר צו באפרייען. האלב געלט אונטערצוקויפן זיינע אויבערהארן, און האלב פאר אים. דער שומר האט זיך געזארגט וואס וועט זיין ווען דאס געלט ענדיגט זיך, אויב מען וועט אים כאפן. האט אים רבי מאיר געהייסן זאגן "אלקא דמאיר ענני" אויב ער וועט זיין אין צרה. רבי מאיר האט אים געוויזן די כח פון די ווערטער, זאגנדיג די פראזע צו הינט וואס האבן אים אטאקירט, און זיי האבן אים אפגעלאזט. | |||
:שפעטער, האבן די רוימער געזוכט רבי מאיר. איינס זאגן אז ער איז אנטלאפן דורך זיך פארשטעלן ווי א גוי וואס עסט זייער עסן. אנדערע זאגן אז אליהו הנביא האט זיך באוויזן ווי א זונה און ארומגענומען רבי מאיר, און די רוימער האבן געזאגט אז אויב דאס וואלט געווען רבי מאיר, וואלט ער זיך אזוי נישט אויפגעפירט, און ער איז אנטלאפן{{הערה|{{בבלי|עבודה זרה|יח}}. לויט דער מהרש"א ([https://www.sefaria.org.il/Chidushei_Agadot_on_Avodah_Zarah.18b.1 חידושי אגדות דארט]), באציט זיך "דמאיר" צו השי"ת וואס איז "מאיר לארץ וְלַדָרִים עליה" און וואס האט אונז "באלויכטן" און געראטעוועט ביי דעם נס פון חנוכה.}}. | |||
דער צוזאמענשטעל פון צדקה פאר "רבי מאיר בעל הנס" מיט די תפילה "אלקא דמאיר ענני" ווערט שוין געברענגט בשם דעם [[בעל שם טוב]], אין ספר "כתר שם טוב" (תקנ"ד){{הערה|[https://chabadlibrary.org/books/300010467 כתר שם טוב (הוצאת קה"ת)] חלק ב, סימן שפח}}, ווי פאלגנד: "ווער עס איז אין א סכנה אדער ער ברויך א נס, זאל ער געבן 18 גדולים (גילדן) פאר ליכט אין בית הכנסת, און ער זאל ארויסזאגן מיטן מויל: אני מנדר אותן ח"י גדולים לנרות בשביל נשמת רבינו מאיר בעל הנס, אלקא דמאיר ענני אלקא דמאיר ענני אלקא דמאיר ענני, ובכן יהי רצון מלפניך ה' אלקינו ואלקי אבותינו כשם ששמעת את תפלת עבדך מאיר ועשית לו ניסים ונפלאות כן תעשה עמדי ועם כל ישראל עמך הצריכים לנסים נסתרים ונגלים אכי"ר." | דער צוזאמענשטעל פון צדקה פאר "רבי מאיר בעל הנס" מיט די תפילה "אלקא דמאיר ענני" ווערט שוין געברענגט בשם דעם [[בעל שם טוב]], אין ספר "כתר שם טוב" (תקנ"ד){{הערה|[https://chabadlibrary.org/books/300010467 כתר שם טוב (הוצאת קה"ת)] חלק ב, סימן שפח}}, ווי פאלגנד: "ווער עס איז אין א סכנה אדער ער ברויך א נס, זאל ער געבן 18 גדולים (גילדן) פאר ליכט אין בית הכנסת, און ער זאל ארויסזאגן מיטן מויל: אני מנדר אותן ח"י גדולים לנרות בשביל נשמת רבינו מאיר בעל הנס, אלקא דמאיר ענני אלקא דמאיר ענני אלקא דמאיר ענני, ובכן יהי רצון מלפניך ה' אלקינו ואלקי אבותינו כשם ששמעת את תפלת עבדך מאיר ועשית לו ניסים ונפלאות כן תעשה עמדי ועם כל ישראל עמך הצריכים לנסים נסתרים ונגלים אכי"ר." | ||
| שורה 43: | שורה 47: | ||
היסטאריש זענען געווען פילע מחלוקות צווישן די כוללים, בעיקר וועגן די געגנטער וואו זיי פארמאגן די רעכטן צו איינקאסירן די רבי מאיר בעל הנס געלטער. יעדער געגנט האט געהאט זיין כולל, און מען האט שטארק מקפיד געווען נישט צו מישן די כוללים. | היסטאריש זענען געווען פילע מחלוקות צווישן די כוללים, בעיקר וועגן די געגנטער וואו זיי פארמאגן די רעכטן צו איינקאסירן די רבי מאיר בעל הנס געלטער. יעדער געגנט האט געהאט זיין כולל, און מען האט שטארק מקפיד געווען נישט צו מישן די כוללים. | ||
די משכילים, יוסף פערל ימ"ש און אנדערע, האבן געפירט א ביטערער קאמף מיט די רבי מאיר בעל הנס פושקעס. שפעטער האט די קק"ל געפירט א ענליכע מערכה צו באשמוצן די ארץ-ישראל גבאים, מיטן ציל אז מען זאל זיי אויפהערן געטרויען און שיקן די פושקע געלט בלויז פאר די קק"ל. | עס זענען פארגעקומען אסאך אומאנגענעמע ענינים צווישן די פארשידענע כוללים פון רבי מאיר בעל הנס. עס איז געווען א ביטערע מחלוקת. צום סוף איז געווארן איינגעטיילט אז יעדע געגנט האט געהאט זיין אייגענע פושקע און זיין אייגענעם כולל, און מען האט שטארק מקפיד געווען אז מען מישט נישט צווישן די כוללים. יעדע געגנט האט געזאמלט און צוגעטיילט פאר זייערע אייגענע מענטשן. די מחלוקת איז געווען אזוי שטארק אז עס איז ארויסגעקומען א גרויסע חילול השם ווען מען האט אריינגעמישט דעם אמעריקאנער קאנסול. אמעריקאנער אידן אין ארץ ישראל האבן געזוכט צו ארגאניזירן זייער אייגענעם כולל. דער צענטראלער קאמיטעט, וועלכער האט קאנטראלירט דעם אלגעמיינעם פאנד, האט מורא געהאט פון די נאכפאלגן פון דער סעפאראציע, ווייל געלט פון אמעריקע איז געווען א גרויסער מקור פון הכנסה פאר דער אלגעמיינער באפעלקערונג. צום סוף, נאך עטליכע פרואוון און מיט הילף פונעם אמעריקאנער קאנסול, איז די אמעריקאנער כולל געלונגען צו ארגאניזירן אין אויגוסט 1895. א שטעטל איז געמאכט געווארן אין 1901 אויף א באזיס פון צוויי-דריטל פאר דעם צענטראלן קאמיטעט און איין-דריטל פאר כולל אמעריקע פון אלע זאמלונגען אין אמעריקע און קאנאדע. | ||
די משכילים, [[יוסף פערל]] ימ"ש און אנדערע, האבן געפירט א ביטערער קאמף מיט די רבי מאיר בעל הנס פושקעס. שפעטער האט די קק"ל געפירט א ענליכע מערכה צו באשמוצן די ארץ-ישראל גבאים, מיטן ציל אז מען זאל זיי אויפהערן געטרויען און שיקן די פושקע געלט בלויז פאר די קק"ל. | |||
==אידענטיטעט און קבר== | ==אידענטיטעט און קבר== | ||
| שורה 58: | שורה 64: | ||
===דער קבר אין גוש חלב=== | ===דער קבר אין גוש חלב=== | ||
עס איז נישט קלאר ווער עס איז דער רבי מאיר בעל הנס וואס ליגט אין גוש חלב. דער ערשטער וואס דערמאנט אים, דער יחוס הצדיקים, רעכנט אים לכאורה אלס א שפּעטערדיגער חכם. ישעיה אשר זעליג מיללער ווייזט דאס אויף פון דעם וואס ער ברענגט נישט ביי זיין נאמען קיין מאמרים, אנדערש ווי ביי אנדערע | עס איז נישט קלאר ווער עס איז דער רבי מאיר בעל הנס וואס ליגט אין גוש חלב. דער ערשטער וואס דערמאנט אים, דער יחוס הצדיקים, רעכנט אים לכאורה אלס א שפּעטערדיגער חכם. ישעיה אשר זעליג מיללער ווייזט דאס אויף פון דעם וואס ער ברענגט נישט ביי זיין נאמען קיין מאמרים בשמו, אנדערש ווי ביי אנדערע תנאים און אמוראים, ווי ביי דער תנא רבי מאיר אין טבריא, וואס ער ברענגט זיינע מאמרים פון משנה און גמרא{{הערה|מיללער, אור ישראל, עמ' רלד.}}. | ||
עס זענען פארהאן א צאל מיינונגען איבער דער אידענטיפיקאציע פון רבי מאיר פון גוש חלב: | עס זענען פארהאן א צאל מיינונגען איבער דער אידענטיפיקאציע פון רבי מאיר פון גוש חלב: | ||
| שורה 72: | שורה 78: | ||
===דער קבר אין טבריא=== | ===דער קבר אין טבריא=== | ||
דער געביידע וואס ווערט היינט-צו-טאגס גערופן "קבר פון רבי מאיר בעל הנס" געפינט זיך הארט נעבן טבריה, ביי דער דרום אריינגאנג פון שטאט, אויפן ברעג פונעם כנרת. עס איז א גרויסער בנין מיט צוויי בתי מדרש מיט באזונדערע קופּאלן, איינס פאר אשכנזים און איינס פאר ספרדים, וואס באדעקן דעם קבר. ביז דעם יאר תרכ"ז איז דער קבר פון רבי מאיר געווען באצייכנט מיט | דער געביידע וואס ווערט היינט-צו-טאגס גערופן "קבר פון רבי מאיר בעל הנס" געפינט זיך הארט נעבן טבריה, ביי דער דרום אריינגאנג פון שטאט, אויפן ברעג פונעם כנרת. עס איז א גרויסער בנין מיט צוויי בתי מדרש מיט באזונדערע קופּאלן, איינס פאר אשכנזים און איינס פאר ספרדים, וואס באדעקן דעם קבר. ביז דעם יאר תרכ"ז איז דער קבר פון רבי מאיר געווען באצייכנט מיט צוויי אויפגעשטעלטע הויכע שטיינער. | ||
ווי אויבנדערמאנט, לויט דער יחוס הצדיקים, ליגט דער תנא רבי מאיר אין טבריא. אין די אויבנדערמאנטע רייזע-באריכט פון רבי יעקב שטייט אויך אז [דער תנא] רבי מאיר ליגט אין טבריא{{הערה|ר' יעקב שליח ר"י מפאריס, געדרוקט אין [https://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=2933&st=&pgnum=69 אוצר מסעות, זייט 69]. אייזנשטיין האט פאר אן אומבאקאנטע סיבה באשלאסן אז דאס איז נישט דער תנא רבי מאיר.}}. | ווי אויבנדערמאנט, לויט דער יחוס הצדיקים, ליגט דער תנא רבי מאיר אין טבריא. אין די אויבנדערמאנטע רייזע-באריכט פון רבי יעקב שטייט אויך אז [דער תנא] רבי מאיר ליגט אין טבריא{{הערה|ר' יעקב שליח ר"י מפאריס, געדרוקט אין [https://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=2933&st=&pgnum=69 אוצר מסעות, זייט 69]. אייזנשטיין האט פאר אן אומבאקאנטע סיבה באשלאסן אז דאס איז נישט דער תנא רבי מאיר.}}. | ||
| שורה 81: | שורה 87: | ||
[[רבי חיים וויטאל]] שרייבט אז דער [[אר"י הקדוש]] האט באשטעטיגט די מסורה אז רבי מאיר (משמע דער תנא) איז באגראבן אין טבריא, און "נלענ"ד אז מורי ז"ל האט צוגעשטימט צו מיר אז ר' מאיר איז באגראבן געווארן שטייענדיג, אזוי ווי מענטשן זאגן"{{הערה|[https://www.sefaria.org/Sha'ar_HaGilgulim.37.52 שער הגלגולים], פרק ל"ז}}. לויט כמעט אלע מקורות איז דער קבר אין טבריה, וואס איז היינט אנגעגעבן אלס "קבר רבי מאיר בעל הנס", טאקע דער קבר פונעם תנא רבי מאיר, אבער האט גארנישט מיט'ן אריגינעלן רבי מאיר "בעל הנס", וועלכער ליגט אין גוש חלב{{הערה|זעט מיללער, אור ישראל.}}. | [[רבי חיים וויטאל]] שרייבט אז דער [[אר"י הקדוש]] האט באשטעטיגט די מסורה אז רבי מאיר (משמע דער תנא) איז באגראבן אין טבריא, און "נלענ"ד אז מורי ז"ל האט צוגעשטימט צו מיר אז ר' מאיר איז באגראבן געווארן שטייענדיג, אזוי ווי מענטשן זאגן"{{הערה|[https://www.sefaria.org/Sha'ar_HaGilgulim.37.52 שער הגלגולים], פרק ל"ז}}. לויט כמעט אלע מקורות איז דער קבר אין טבריה, וואס איז היינט אנגעגעבן אלס "קבר רבי מאיר בעל הנס", טאקע דער קבר פונעם תנא רבי מאיר, אבער האט גארנישט מיט'ן אריגינעלן רבי מאיר "בעל הנס", וועלכער ליגט אין גוש חלב{{הערה|זעט מיללער, אור ישראל.}}. | ||
אין יאר תרכ"ז האט די ספרדישע קהילה פון טבריה געבויט א בית המדרש אויפן ארט פונעם קבר, אבער די אשכנזים האבן נישט געקענט געפינען פינאנצירונג ביז נאך יאר תר"ע. | אין יאר תרכ"ז האט די ספרדישע קהילה פון טבריה געבויט א פּראכטפולן בית המדרש אויפן ארט פונעם קבר, אבער די אשכנזים האבן נישט געקענט געפינען פינאנצירונג ביז נאך יאר תר"ע. | ||
עס איז פארהאן א מעשׂה פון א נס בעתן בויען אין תרכ"ז. צוויי זיילן, וואס האבן אנגעצייכנט די קבורה און ווערן דערקלערט פון מקובלים אז זיי שטייען ווייל רבי מאיר האט זיך מתחייב געווען נישט צו ליגן ביז די גאולה קומט, זענען געווען זייער שווער. אויפן ערשטן טאג פון בנין, האט מען געקענט אריבערפירן נאר איין זייל. דעם צווייטן, וואס איז געווען זייער שווער, האט מען נישט געהאט קיין כּוח אויפצוהייבן. דער נס איז געשען, אז ביים ענדיגן די ארבעט, איז דער זייל אליין געשטאנען אויף זיין פּלאץ{{הערה|{{עיה|1=המגיד|2=mgd|4=הן מזכירין הגדולות ואת הנוראות אשרי עין ראתה בלי חקר נפלאות|5=18670320|6=11}}}}. די דאזיגע מעשׂה איז באשריבן אין די יומנים פון ר' אברהם בן ישראל רוזאנעס (תרכ"ז){{הערה|{{עיה|המגיד|mgd|מנחם פרחי ברוסטצוק|מסעות החכם האבי"ר לארץ הקדושה|18671113|7}} {{עיה|המגיד|mgd||און דארט|18671127|10}}}} און ר' שלמה זלמן (תרל"ו){{הערה|{{כיכר השבת|ישראל שפירא|קבר רבי מאיר - אשכנזי וספרדי; מדוע זה כך?|390314|2021-04-23}}}}. | עס איז פארהאן א מעשׂה פון א נס בעתן בויען אין אדר א' תרכ"ז. צוויי זיילן, וואס האבן אנגעצייכנט די קבורה און ווערן דערקלערט פון מקובלים אז זיי שטייען ווייל רבי מאיר האט זיך מתחייב געווען נישט צו ליגן ביז די גאולה קומט, זענען געווען זייער שווער. אויפן ערשטן טאג פון בנין, האט מען געקענט אריבערפירן נאר איין זייל. דעם צווייטן, וואס איז געווען זייער שווער, האט מען נישט געהאט קיין כּוח אויפצוהייבן. דער נס איז געשען, אז ביים ענדיגן די ארבעט, איז דער זייל אליין געשטאנען אויף זיין פּלאץ{{הערה|{{עיה|1=המגיד|2=mgd|4=הן מזכירין הגדולות ואת הנוראות אשרי עין ראתה בלי חקר נפלאות|5=18670320|6=11}}}}. די דאזיגע מעשׂה איז באשריבן אין די יומנים פון ר' אברהם בן ישראל רוזאנעס (תרכ"ז){{הערה|{{עיה|המגיד|mgd|מנחם פרחי ברוסטצוק|מסעות החכם האבי"ר לארץ הקדושה|18671113|7}} {{עיה|המגיד|mgd||און דארט|18671127|10}}}} און ר' שלמה זלמן (תרל"ו){{הערה|{{כיכר השבת|ישראל שפירא|קבר רבי מאיר - אשכנזי וספרדי; מדוע זה כך?|390314|2021-04-23}}}}. דער קבר איז געווארן זייער פובליצירט אין גלות דורך שלוחים פון ארץ ישראל. | ||
אין די ת"ש יארן האבן פילאנטראפּן בייגעשטייערט צו דער איבערבוי פון דעם ספרד'ישן אפּטיילונג פונעם קבר אין טבריה, אריינגערעכנט עדמאנד י. ספרא {{העב|אדמונד י' ספרא}}, פאר וועמען דאס ארט איז געווען זייער וויכטיג{{הערה|{{לינק|שרייבער=Bernard-Henri Lévy|קעפל=Salut à Edmond Safra|זייטל=Le Point|דאטום=דעצעמבער 22, 2011|אדרעס=https://www.lepoint.fr/editos-du-point/salut-a-edmond-safra-22-12-2011-1411394_32.php#11}}.|כיוון=שמאל}}. | אין די ת"ש יארן האבן פילאנטראפּן בייגעשטייערט צו דער איבערבוי פון דעם ספרד'ישן אפּטיילונג פונעם קבר אין טבריה, אריינגערעכנט עדמאנד י. ספרא {{העב|אדמונד י' ספרא}}, פאר וועמען דאס ארט איז געווען זייער וויכטיג{{הערה|{{לינק|שרייבער=Bernard-Henri Lévy|קעפל=Salut à Edmond Safra|זייטל=Le Point|דאטום=דעצעמבער 22, 2011|אדרעס=https://www.lepoint.fr/editos-du-point/salut-a-edmond-safra-22-12-2011-1411394_32.php#11}}.|כיוון=שמאל}}. | ||
| שורה 88: | שורה 94: | ||
היינט צו טאג איז דער קבר א צענטער פאר באזיכער און מתפללים ארום דעם גאנצן יאר. די צאל באזוכער ביים קבר ווערט געשאצט אויף צוויי הונדערט טויזנט מענטשן א יאר, אריינגערעכנט א באדייטנדע צאל טוריסטן פון אויסלאנד. ארום 35% פון די באזוכער בלייבן אויפן ארט לענגער ווי א שעה{{הערה|שם=קולינס,138|קולינס־קריינר, המאפיינים והפוטנציאל התיירותי של עלייה לרגל לקברי צדיקים, עמ’ 138.}}. א גרויס טייל זענען רעליגיעזע (22% חרדים, 29% דתיים), אבער כמעט האלב פון די באזוכער זענען נישט רעליגיעז{{הערה|קולינס־קריינר, המאפיינים והפוטנציאל התיירותי של עלייה לרגל לקברי צדיקים, עמ’ 87.}}. די לעצטע ווערן צוגעצויגן צו דער שיינער פּאנאראמע נאנט צום כנרת, און צו די נסים-געשיכטעס, וואס שאפט זיי א דערהויבענער געפיל{{הערה|{{לינק|שרייבער=זאב בן אריה|קעפל=קבר רבי מאיר בעל הנס בטבריה|זייטל=תרבויות עולמי|דאטום=פעברואר 3, 2021|אדרעס=https://tarbuyotolami.com/קבר-רבי-מאיר-בעל-הנס-בטבריה/}}}}. | היינט צו טאג איז דער קבר א צענטער פאר באזיכער און מתפללים ארום דעם גאנצן יאר. די צאל באזוכער ביים קבר ווערט געשאצט אויף צוויי הונדערט טויזנט מענטשן א יאר, אריינגערעכנט א באדייטנדע צאל טוריסטן פון אויסלאנד. ארום 35% פון די באזוכער בלייבן אויפן ארט לענגער ווי א שעה{{הערה|שם=קולינס,138|קולינס־קריינר, המאפיינים והפוטנציאל התיירותי של עלייה לרגל לקברי צדיקים, עמ’ 138.}}. א גרויס טייל זענען רעליגיעזע (22% חרדים, 29% דתיים), אבער כמעט האלב פון די באזוכער זענען נישט רעליגיעז{{הערה|קולינס־קריינר, המאפיינים והפוטנציאל התיירותי של עלייה לרגל לקברי צדיקים, עמ’ 87.}}. די לעצטע ווערן צוגעצויגן צו דער שיינער פּאנאראמע נאנט צום כנרת, און צו די נסים-געשיכטעס, וואס שאפט זיי א דערהויבענער געפיל{{הערה|{{לינק|שרייבער=זאב בן אריה|קעפל=קבר רבי מאיר בעל הנס בטבריה|זייטל=תרבויות עולמי|דאטום=פעברואר 3, 2021|אדרעס=https://tarbuyotolami.com/קבר-רבי-מאיר-בעל-הנס-בטבריה/}}}}. | ||
יאר יערליך ווערט געפייערט א "הילולא" לכבוד רבי מאיר בעל הנס אין י"ד אייר, פּסח שני. די הילולא ווערט געפייערט מיט מוזיק און טענץ, ענליך צו די הילולא פון [[רבי שמעון בר יוחאי]] אין [[מירון]]. דאס איז איינגעפירט געווארן אין תרכ"ז. דער דאטום י"ד אייר אלס טאג פון רבי מאיר'ס פּטירה האט נישט קיין מקור{{הערה|שו"ת ישכיל עבדי}}, נאר וויבאלד פילע אידן זענען שוין דאן געווען געקומען צום גליל כדי צו גיין ל"ג בעומר קיין מירון, איז מען שוין אויך געגאנגען אויף טבריא{{הערה|{{פרויקט בן-יהודה|שם=פנחס גריבסקי|זיהוי=33478#מגרששׁמעוןהצדיק.אשרלעדתהיהודיםבירושלים.|שם היצירה=מגנזי ירושלם חוברת ג}}}}. דעריבער, האבן די ספרדים, נאכ'ן בויען זייער גרויסן בית המדרש אין תרכ"ז, איינגעפירט צו פּראווען די הילולא אין פסח שני, ווען עס זענען שוין געווען דארט פילע אידן{{הערה|{{עיה|המגיד|mgd|מנחם פרחי ברוסטצוק|מסעות החכם האבי"ר לארץ הקדושה|18671113|7}}}}. | יאר יערליך ווערט געפייערט א "הילולא" לכבוד רבי מאיר בעל הנס אין י"ד אייר, פּסח שני. די הילולא ווערט געפייערט מיט מוזיק און טענץ, ענליך צו די הילולא פון [[רבי שמעון בר יוחאי]] אין [[מירון]]. דאס איז איינגעפירט געווארן אין תרכ"ז. מען פלעגט דאן גיין אין א תהלוכה מיט ספרי תורה צום קבר{{הערה|ברדא, אלקא דמאיר עננו, עמ' כח.}}. דער דאטום י"ד אייר אלס טאג פון רבי מאיר'ס פּטירה האט נישט קיין מקור{{הערה|שו"ת ישכיל עבדי}}, נאר וויבאלד פילע אידן זענען שוין דאן געווען געקומען צום גליל כדי צו גיין ל"ג בעומר קיין מירון, איז מען שוין אויך געגאנגען אויף טבריא{{הערה|{{פרויקט בן-יהודה|שם=פנחס גריבסקי|זיהוי=33478#מגרששׁמעוןהצדיק.אשרלעדתהיהודיםבירושלים.|שם היצירה=מגנזי ירושלם חוברת ג}}}}. דעריבער, האבן די ספרדים, נאכ'ן בויען זייער גרויסן בית המדרש אין תרכ"ז, איינגעפירט צו פּראווען די הילולא אין פסח שני, ווען עס זענען שוין געווען דארט פילע אידן{{הערה|{{עיה|המגיד|mgd|מנחם פרחי ברוסטצוק|מסעות החכם האבי"ר לארץ הקדושה|18671113|7}}}}. | ||
אבער אנדערע האבן דאן אויסגעדרוקט קעגנערשאפט צו דעם ניי-פאבריצירטן יום טוב{{הערה|רבי שלמה אליעזר מרגליות, '''עניני הילולא דרשב"י''', געדרוקט אין [https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=14556&st=&pgnum=275 '''טעמי המנהגים,''' עמוד רסב, בהערה]: "בדרך אגב באתי להעיר שיום פטירת התנ"א [התנא האלוקי] רבי מאיר בעל הנס לא נזכר בשום מקום, וחדשים מקרוב באו ובדו מלבם חג חדש, כאילו יום פסח שני הוא היא"צ של רמבעה"נ, וידועה כוונתם בזה שיסדו זאת בעסקם בדררא דממונא והמב"י" (מיינענדיג דאס וואס די וועלט זאגט אז זיי האבן געוואלט פארדינען פון די הלולא אזוי ווי די איינוואוינער פון צפת פארדינען פון די הילולא אין מירון).}}, צווישן זיי דער ראשון לציון [[רבי אברהם אשכנזי]]{{הערה|רש"א ברענגט דארט צו פון רבי אברהם אשכנזי אין זיין הסכמה אויפן קונטרס כבוד מלכים פון רבי שמואל העליר, וואס נאכן ערקלערן דעם באדייט פונעם שמחה ביים הילולא דרשב"י, לייגט ער צו: "וזה לא יגהה מזור על מה שחדשים מקרוב שמעתי שעושין על קבר התנ"א רבי מאיר בעל הנס זיע"א".}}. [[רבי מרדכי חיים סלאנים|רבי מאטל סלאנימער]] האט פארעפנטליכט א שארפער בריוו דערקעגן{{הערה|זיין בריוו איז צוגעברענגט דארט אין טעמי המנהגים: "ועשו מנהג אותיות גהנם… בפומביות ובתערובת כזה, שבוודאי אין רוח התורה והחכמים האמיתיים המבינים נוחה מזה… יש להם לזכור ולבטל המנהג הזה מכל וכל ולא יעברו על בל תוסיף בחג הבדוי הזה, שקראו להם הבריונים החג המסורתי, והוא באמת החג המסורסי שהוא מסורס מדעת החכמים המבינים… לכן כהיום הננו מוחים בהחג הזה ובסדר הזה '''ומגלים דעתינו בזה שלא באלה חלק יעקב''', ושלום על ישראל". | אבער אנדערע האבן דאן אויסגעדרוקט קעגנערשאפט צו דעם ניי-פאבריצירטן יום טוב{{הערה|רבי שלמה אליעזר מרגליות, '''עניני הילולא דרשב"י''', געדרוקט אין [https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=14556&st=&pgnum=275 '''טעמי המנהגים,''' עמוד רסב, בהערה]: "בדרך אגב באתי להעיר שיום פטירת התנ"א [התנא האלוקי] רבי מאיר בעל הנס לא נזכר בשום מקום, וחדשים מקרוב באו ובדו מלבם חג חדש, כאילו יום פסח שני הוא היא"צ של רמבעה"נ, וידועה כוונתם בזה שיסדו זאת בעסקם בדררא דממונא והמב"י" (מיינענדיג דאס וואס די וועלט זאגט אז זיי האבן געוואלט פארדינען פון די הלולא אזוי ווי די איינוואוינער פון צפת פארדינען פון די הילולא אין מירון).}}, צווישן זיי דער ראשון לציון [[רבי אברהם אשכנזי]]{{הערה|רש"א ברענגט דארט צו פון רבי אברהם אשכנזי אין זיין הסכמה אויפן קונטרס כבוד מלכים פון רבי שמואל העליר, וואס נאכן ערקלערן דעם באדייט פונעם שמחה ביים הילולא דרשב"י, לייגט ער צו: "וזה לא יגהה מזור על מה שחדשים מקרוב שמעתי שעושין על קבר התנ"א רבי מאיר בעל הנס זיע"א".}}. [[רבי מרדכי חיים סלאנים|רבי מאטל סלאנימער]] האט פארעפנטליכט א שארפער בריוו דערקעגן{{הערה|זיין בריוו איז צוגעברענגט דארט אין טעמי המנהגים: "ועשו מנהג אותיות גהנם… בפומביות ובתערובת כזה, שבוודאי אין רוח התורה והחכמים האמיתיים המבינים נוחה מזה… יש להם לזכור ולבטל המנהג הזה מכל וכל ולא יעברו על בל תוסיף בחג הבדוי הזה, שקראו להם הבריונים החג המסורתי, והוא באמת החג המסורסי שהוא מסורס מדעת החכמים המבינים… לכן כהיום הננו מוחים בהחג הזה ובסדר הזה '''ומגלים דעתינו בזה שלא באלה חלק יעקב''', ושלום על ישראל". | ||
| שורה 98: | שורה 104: | ||
*{{היברובוקס|עמרם בלוי|היכל הבעש"ט|65705|page=123|באנד=יא|שנת הוצאה=תמוז תשס"ה|עמ=קכז–קנח}} | *{{היברובוקס|עמרם בלוי|היכל הבעש"ט|65705|page=123|באנד=יא|שנת הוצאה=תמוז תשס"ה|עמ=קכז–קנח}} | ||
*מיכלסון, סלומון און מילנר, '''[https://epdf.pub/-fa920759a9f244af2f4464458f0700d448114.html מקומות קדושים וקברי צדיקים בארץ ישראל]''', משרד הבטחון – ההוצאה לאור, תש"ס, זז' 84–90, 183 | *מיכלסון, סלומון און מילנר, '''[https://epdf.pub/-fa920759a9f244af2f4464458f0700d448114.html מקומות קדושים וקברי צדיקים בארץ ישראל]''', משרד הבטחון – ההוצאה לאור, תש"ס, זז' 84–90, 183 | ||
*דוד ברדא, [https://archive.jdn.co.il/wp-content/uploads/2021/04/אלהא-דמאיר-ענני-הרב-דוד-ברדא.pdf קונטרס אל-הא דמאיר עננו], טבריא | |||
==לינקס== | ==לינקס== | ||
*{{אייוועלט|33674|רבי מאיר בעל הנס - פסח שני}} | *{{אייוועלט|33674|רבי מאיר בעל הנס - פסח שני}} | ||