בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,371
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
ק (←ראשונים: הגהה) |
אין תקציר עריכה |
||
| (6 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דעסקריפציע|ברכה אויף די מצוה פון זיצן אין סוכה}} | |||
{{חלונית | {{חלונית | ||
| ניקוד = כן | | ניקוד = כן | ||
| שורה 19: | שורה 20: | ||
}} | }} | ||
די ראשונים ערקלערן אז טראץ וואס די מצוה פון סוכה איז מען מקיים נישט בלויז מיטן זיצן, נאר מיט אלע פעולות וואס א מענטש איז געוואוינט צו טון אין זיין שטוב, האבן די חכמים באשטימט צו מאכן די ברכה מיטן לשון "לישב", ווי עס ווערט אנגערופן אין פסוק{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כג|מב}}}}: {{ציטוטון|בַּסֻּכֹּת '''תֵּשְׁבוּ''' שִׁבְעַת יָמִים}}{{הערה|1=ספר הפרדס עמ' קצ"ח; {{בבלי|פסחים|ז|א|מפרש=רמב"ן}} | די ראשונים ערקלערן אז טראץ וואס די מצוה פון סוכה איז מען מקיים נישט בלויז מיטן זיצן, נאר מיט אלע פעולות וואס א מענטש איז געוואוינט צו טון אין זיין שטוב, האבן די חכמים באשטימט צו מאכן די ברכה מיטן לשון "לישב", ווי עס ווערט אנגערופן אין פסוק{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כג|מב}}}}: {{ציטוטון|בַּסֻּכֹּת '''תֵּשְׁבוּ''' שִׁבְעַת יָמִים}}{{הערה|שם=רמפר|1=ספר הפרדס עמ' קצ"ח; {{בבלי|פסחים|ז|א|מפרש=רמב"ן}}}}{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|יב|מפרש=הגהות מיימוניות}}, אות ק', בשם רבינו שמחה; {{רמב"ם|סוכה|ו|יב|מפרש=מגיד משנה}}.|שם=תשבו}}, וואס טייטשט "וואוינען"{{הערה|שם=רמפר}}, אדער זיך אויפהאלטן{{הערה|פירוש התפילות והברכות לרבי יהודה בר יקר, חלק ב' עמ' ס'; רא"ש סוכה פ"ד סימן ג'; רבינו ירוחם, אדם נתיב ח' חלק ב'; {{טור|אורח חיים|תרמג}}.}}. פון רמב"ם זעט מען אבער אז "לישב" טייטשט זיצן ממש, ווייל דער עיקר מצוה ווערט אויסגעפירט מיט דעם וואס מען זעצט זיך אוועק{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|יב}}, לויט ב"ח און ט"ז סימן תרמ"ג; זעט ווייטער איבער דעם [[#אופן פון מאכן די ברכה|אופן פון מאכן די ברכה]].}}. | ||
=== לעשות סוכה === | === לעשות סוכה === | ||
| שורה 38: | שורה 39: | ||
די ראשונים ערקלערן דעם חילוק פון סוכה און מצה, וואס דארט איז יעדער מודה אז מען מאכט נאר דעם ערשטן נאכט די ברכה, וויבאלד א מענטש קען אנגיין די אנדערע טעג פון פסח אן עסן מצה, דורכ'ן עסן רייז וכדומה, אנדערש ווי ביי סוכה וואס א מענטש מוז שלאפן{{הערה|{{בבלי|שבועות|כה|א}}: אין אדם יכול לעמוד בלא שינה ג' ימים}}, דעריבער מוז ער על כרחו שלאפן און פארברענגען אין סוכה{{הערה|בעל המאור, סוף מסכת פסחים}}. | די ראשונים ערקלערן דעם חילוק פון סוכה און מצה, וואס דארט איז יעדער מודה אז מען מאכט נאר דעם ערשטן נאכט די ברכה, וויבאלד א מענטש קען אנגיין די אנדערע טעג פון פסח אן עסן מצה, דורכ'ן עסן רייז וכדומה, אנדערש ווי ביי סוכה וואס א מענטש מוז שלאפן{{הערה|{{בבלי|שבועות|כה|א}}: אין אדם יכול לעמוד בלא שינה ג' ימים}}, דעריבער מוז ער על כרחו שלאפן און פארברענגען אין סוכה{{הערה|בעל המאור, סוף מסכת פסחים}}. | ||
אנדערע מאכן דעם חילוק, אז ביי מצה איז מען בכלל נישט מקיים קיין מצות עשה ווען מ'עסט דאס אין די אנדערע טעג, נאר א לא תעשה פון נישט עסן חמץ, דעריבער קען מען נישט זאגן "וציונו על אכילת מצה". ווידעראום ביי סוכה, כאטש מען איז פטור פון עסן, איז אבער א חיוב צו זיצן אין סוכה יעדעס מאל וואס מען עסט און מען איז דערמיט מקיים א מצות עשה פון ישיבת סוכה{{הערה|מהרי"ל הלכות סוכה, געברענגט אין מגן אברהם סוף סימן תרל"ט (זעט אבער יד אפרים, דארט, וועלכער לערנט אביסל אנדערש פשט); {{היברובוקס|רבי יעקב עטלינגער|בנין ציון החדשות|1122|סימן מ"ו| | אנדערע מאכן דעם חילוק, אז ביי מצה איז מען בכלל נישט מקיים קיין מצות עשה ווען מ'עסט דאס אין די אנדערע טעג, נאר א לא תעשה פון נישט עסן חמץ, דעריבער קען מען נישט זאגן "וציונו על אכילת מצה". ווידעראום ביי סוכה, כאטש מען איז פטור פון עסן, איז אבער א חיוב צו זיצן אין סוכה יעדעס מאל וואס מען עסט און מען איז דערמיט מקיים א מצות עשה פון ישיבת סוכה{{הערה|מהרי"ל הלכות סוכה, געברענגט אין מגן אברהם סוף סימן תרל"ט (זעט אבער יד אפרים, דארט, וועלכער לערנט אביסל אנדערש פשט); {{היברובוקס|רבי יעקב עטלינגער|בנין ציון החדשות|1122|סימן מ"ו|page=24}}. זעט אויך תשובות הרשב"א ח"ג סימן רפ"ז, און אין מבוא צו מחזור המפורש זייט 32, וואו ער לערנט פשט אין רשב"א לויט {{היברובוקס|רבי יוסף ענגיל|אתוון דאורייתא|14543|כלל י"א|page=54}}.}}. | ||
===ראשונים=== | ===ראשונים=== | ||
| שורה 49: | שורה 50: | ||
דער רבינו תם ערקלערט די סיבה פארוואס לויט זיין שיטה מאכט מען נישט אויף שלאפן, כאטש וואס דאס איז נאך הארבער ווי עסן אינעם זין אז שינת ארעי איז אויך מחויב בסוכה אנדערש ווי אכילת ארעי, וויבאלד למעשה איז עסן דער עיקר{{ביאור|און דאס וואס שינת ארעי איז מחויב בסוכה איז צוליב די טעמים פון גמרא ({{בבלי|סוכה|כו|א}}), שמא תחטפנו שינה און ער וועט שלאפן א שינת קבע, אדער וויבאלד א מענטש באגענוגט זיך מיט א שינת ארעי.}}. תוספות געבט אן די סיבה, אז אפשר וועט ער נישט קענען איינשלאפן און ס'וועט זיין א ברכה לבטלה{{הערה|שם=תוסברכ}}{{הערה|אזוי שרייבט אויך דער רא"ש; זעט אליה רבה או"ח סימן רל"ט וואו ער שרייבט דער חילוק צווישן דעם ברכה און [[המפיל]], וואו מען איז מען נישט חושש אויף דעם}}. | דער רבינו תם ערקלערט די סיבה פארוואס לויט זיין שיטה מאכט מען נישט אויף שלאפן, כאטש וואס דאס איז נאך הארבער ווי עסן אינעם זין אז שינת ארעי איז אויך מחויב בסוכה אנדערש ווי אכילת ארעי, וויבאלד למעשה איז עסן דער עיקר{{ביאור|און דאס וואס שינת ארעי איז מחויב בסוכה איז צוליב די טעמים פון גמרא ({{בבלי|סוכה|כו|א}}), שמא תחטפנו שינה און ער וועט שלאפן א שינת קבע, אדער וויבאלד א מענטש באגענוגט זיך מיט א שינת ארעי.}}. תוספות געבט אן די סיבה, אז אפשר וועט ער נישט קענען איינשלאפן און ס'וועט זיין א ברכה לבטלה{{הערה|שם=תוסברכ}}{{הערה|אזוי שרייבט אויך דער רא"ש; זעט אליה רבה או"ח סימן רל"ט וואו ער שרייבט דער חילוק צווישן דעם ברכה און [[המפיל]], וואו מען איז מען נישט חושש אויף דעם}}. | ||
פארהאן ראשונים וואס ברענגען בשם רבינו תם ביידע תירוצים אלס איינס, אז מ'האט געמאכט אן עיקר פון די עסן כדי אז דאס זאל פטר'ן אלעס אריינגערעכנט שלאפן, אויף וואס מ'קען נישט מאכן צוליב א חשש ברכה לבטלה{{הערה|תלמידי רבינו יונה, [https://shitufta.org.il/Rabbeinu_Yonah_on_Berakhot/6a?selectedunittext=1 ברכות ו, א]}}. למעשה איז דער חשש ברכה לבטלה נישט להלכה, און אויב מען האט פארגעסן צו מאכן א לישב ביים עסן מאכט מען פאר'ן שלאפן{{הערה|סידור הגריעב"ץ, סעיף כ"ג}}, אזוי אויך אויב איינער גייט שלאפן צו [[#אין חבר'ס סוכה|זיין חבר'ס סוכה]] (לויט'ן שיטה אז ס'ווערט נישט גע'פטר'ט פון די ברכה אין די אייגענע סוכה){{הערה|שם=שועהר|{{שוע הרב|אורח חיים|תרלט|יד|טו | פארהאן ראשונים וואס ברענגען בשם רבינו תם ביידע תירוצים אלס איינס, אז מ'האט געמאכט אן עיקר פון די עסן כדי אז דאס זאל פטר'ן אלעס אריינגערעכנט שלאפן, אויף וואס מ'קען נישט מאכן צוליב א חשש ברכה לבטלה{{הערה|תלמידי רבינו יונה, [https://shitufta.org.il/Rabbeinu_Yonah_on_Berakhot/6a?selectedunittext=1 ברכות ו, א]}}. למעשה איז דער חשש ברכה לבטלה נישט להלכה, און אויב מען האט פארגעסן צו מאכן א לישב ביים עסן מאכט מען פאר'ן שלאפן{{הערה|סידור הגריעב"ץ, סעיף כ"ג}}, אזוי אויך אויב איינער גייט שלאפן צו [[#אין חבר'ס סוכה|זיין חבר'ס סוכה]] (לויט'ן שיטה אז ס'ווערט נישט גע'פטר'ט פון די ברכה אין די אייגענע סוכה){{הערה|שם=שועהר|{{שוע הרב|אורח חיים|תרלט|יד|טו}}}}. | ||
איינער פון די אחרונים ענטפערן אז אנדערש ווי עסן וואס איז דער עיקר קיום המצוה, איז אבער שלאפן בלויז ווי א לא־תעשה נישט צו שלאפן אינדרויסן פון סוכה, דעריבער מאכט מען נישט קיין ברכה דערויף{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|ב|מפרש=צפנת פענח}}}}. | איינער פון די אחרונים ענטפערן אז אנדערש ווי עסן וואס איז דער עיקר קיום המצוה, איז אבער שלאפן בלויז ווי א לא־תעשה נישט צו שלאפן אינדרויסן פון סוכה, דעריבער מאכט מען נישט קיין ברכה דערויף{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|ב|מפרש=צפנת פענח}}}}. | ||
===פסק=== | ===פסק=== | ||
כאטש דער [[בית יוסף]] פסק'נט געווענליך ווי דער רי"ף און דער רמב"ם קעגן די בעלי התוספות, אבער אין דעם פאל פסק'נט ער אין שולחן ערוך ווי דער רבינו תם{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|ח | כאטש דער [[בית יוסף]] פסק'נט געווענליך ווי דער רי"ף און דער רמב"ם קעגן די בעלי התוספות, אבער אין דעם פאל פסק'נט ער אין שולחן ערוך ווי דער רבינו תם{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|ח}}: "נהגו שאין מברכין על הסוכה אלא בשעת אכילה".}}, און אזוי פסק'נט אויך דער רמ"א. מערסטנס [[תימנ'ער אידן]] פירן זיך אבער ווי די שיטה פון רוב ראשונים{{הערה|{{היברובוקס|2=פעולת צדיק|3=1716|4=חלק א', סימן נט|page=63}}}}, און אזוי האבן אויך גע'פסק'נט איינצלנע אשכנז'ישע פוסקים: דער [[ווילנער גאון]]{{הערה|ביאור הגר"א; [[S:מעשה רב הלכות סוכה#ריח|מעשה רב אות ריח]]}} און [[חזון איש]]{{הערה|ארחות רבינו ב, עמ' רכ"ה}}. | ||
דער משנה ברורה, נאכ'ן ברענגען דעם פסק פון די אחרונים ווי דער רבינו תם, לייגט ער צו א רעקאמענדאציע אויך יוצא צו זיין די שיטה פון די ראשונים און נישט וויילן אין די סוכה אן א ברכה. אויך אויב וויל מען נישט גלייך מאכן די סעודה, זאל מען גלייך ביים קומען פון שול מאכן א לישב בסוכה אויף מער ווי א כביצה פון די חמשת מיני דגן, און שפעטער ביים סעודה זאל מען נישט מאכן{{הערה|{{משנה ברורה|תרלט|מו}}}}. | דער משנה ברורה, נאכ'ן ברענגען דעם פסק פון די אחרונים ווי דער רבינו תם, לייגט ער צו א רעקאמענדאציע אויך יוצא צו זיין די שיטה פון די ראשונים און נישט וויילן אין די סוכה אן א ברכה. אויך אויב וויל מען נישט גלייך מאכן די סעודה, זאל מען גלייך ביים קומען פון שול מאכן א לישב בסוכה אויף מער ווי א כביצה פון די חמשת מיני דגן, און שפעטער ביים סעודה זאל מען נישט מאכן{{הערה|{{משנה ברורה|תרלט|מו}}}}. | ||
| שורה 67: | שורה 68: | ||
===וויילן אין סוכה אן עסן=== | ===וויילן אין סוכה אן עסן=== | ||
אין פאל וואס א מענטש ווייסט אז ער וועט נישט עסן אן אכילת קבע אין סוכה א גאנצן טאג, זאגן פיל פוסקים אז ער זאל יא מאכן 'לישב בסוכה' יעדע מאל ער גייט אריין צו זיצן דארט, וויבאלד דאן איז שוין נישט שייך דער טעם אז אלעס איז א טפל צום עסן, דעריבער גייט מען צוריק צום דין הגמרא צו מאכן יעדע מאל מ'גייט אריין זיצן{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב|אן=חלק}}, ס"ק כ'; אליה רבה טו; שולחן שלמה יג; {{משנה ברורה|תרלט|מח}}; [[חזון איש]].}}. אנדערע לייגן צו אז א מענטש וואס גייט אריין אין סוכה נישט מיט'ן פלאן צו עסן דאס מאל, זאל ער מאכן א ברכה אויף דאס עצם וויילן דארט{{הערה| | אין פאל וואס א מענטש ווייסט אז ער וועט נישט עסן אן אכילת קבע אין סוכה א גאנצן טאג, זאגן פיל פוסקים אז ער זאל יא מאכן 'לישב בסוכה' יעדע מאל ער גייט אריין צו זיצן דארט, וויבאלד דאן איז שוין נישט שייך דער טעם אז אלעס איז א טפל צום עסן, דעריבער גייט מען צוריק צום דין הגמרא צו מאכן יעדע מאל מ'גייט אריין זיצן{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב|אן=חלק}}, ס"ק כ'; אליה רבה טו; שולחן שלמה יג; {{משנה ברורה|תרלט|מח}}; [[חזון איש]].}}. אנדערע לייגן צו אז א מענטש וואס גייט אריין אין סוכה נישט מיט'ן פלאן צו עסן דאס מאל, זאל ער מאכן א ברכה אויף דאס עצם וויילן דארט{{הערה|{{חיי אדם|קמז|טו}} "לכל הדעות" (וואס איז משמע אויך לויט רבינו תם), געברענגט אין {{משנה ברורה|תרלט|מח}}. און אזוי פסק'ענען אז נדברו ט, מו; [[רבי שלמה זלמן אויערבאך]] ווי געברענגט אין ספר הסוכה השלם (פסקים והערות כב).}}. | ||
אבער אנדערע קריגן אויף דעם, מיט'ן טענה אז לויט רבינו תם איז דער דין הגמרא אז מען מאכט בלויז אויף אכילה און עס איז נישט נאר א מנהג{{הערה|{{היברובוקס|רבי מרדכי כרמי|מאמר מרדכי|20231|ח| | אבער אנדערע קריגן אויף דעם, מיט'ן טענה אז לויט רבינו תם איז דער דין הגמרא אז מען מאכט בלויז אויף אכילה און עס איז נישט נאר א מנהג{{הערה|{{היברובוקס|רבי מרדכי כרמי|מאמר מרדכי|20231|ח|page=606}}; און אזוי האלט אויך דער מהרש"ם אין דעת תורה}}. עס ווערט אבער נישט צוגעצייכנט פון וואו דער רבינו תם האט דאס געזען אין גמרא. פילע ספרד'ישע פוסקים דערמאנען דעם סברא{{הערה|זעט כף החיים סימן תרל"ט ס"ק צז}}, און אזוי איז למעשה אנגענומען דער מנהג ספרד אז מען מאכט בלויז אויף א סעודת קבע. | ||
אסאך אשכנזים פירן זיך צו מאכן א סארט פשרה, אז אויב מ'פלאנט נישט צו עסן א שיעור וואס איז מחייב בסוכה, עסט מען א קלייניגקייט פון 'מזונות' אדער וויין וכדומה און מען מאכט די ברכה, וויבאלד רוב ראשונים האלטן אז מ'דארף מאכן אויך אויף סתם וויילן{{הערה|ענליך שטייט אין ערוגת הבושם או"ח קצב, לגבי איינער וואס באזוכט [[#אין חבר'ס סוכה|אין חבר'ס סוכה]]. זעט אויך בסוכות תשבו י, 33, און הליכות שלמה ט, יב, הערה כו.}}. | אסאך אשכנזים פירן זיך צו מאכן א סארט פשרה, אז אויב מ'פלאנט נישט צו עסן א שיעור וואס איז מחייב בסוכה, עסט מען א קלייניגקייט פון 'מזונות' אדער וויין וכדומה און מען מאכט די ברכה, וויבאלד רוב ראשונים האלטן אז מ'דארף מאכן אויך אויף סתם וויילן{{הערה|ענליך שטייט אין ערוגת הבושם או"ח קצב, לגבי איינער וואס באזוכט [[#אין חבר'ס סוכה|אין חבר'ס סוכה]]. זעט אויך בסוכות תשבו י, 33, און הליכות שלמה ט, יב, הערה כו.}}. | ||
=== אין חבר'ס סוכה === | === אין חבר'ס סוכה === | ||
איינער וואס באזוכט זיין חבר'ס סוכה, האלט דער חיי אדם אז ער זאל מאכן א ברכה אויך אויב ער עסט נישט דארט{{הערה|חיי אדם קמז | איינער וואס באזוכט זיין חבר'ס סוכה, האלט דער חיי אדם אז ער זאל מאכן א ברכה אויך אויב ער עסט נישט דארט{{הערה|{{חיי אדם|קמז|כ}}; געברענגט אין {{משנה ברורה|תרלט|מח}}}}, אבער ס'איז בעסער צו טועם זיין עפעס{{הערה|שו"ת ערוגת הבושם, אורח חיים סימן קצ"ב}}. אנדערע זאגן אז ער זאל נישט מאכן נאר אויב ער עסט{{הערה|{{ערוך השולחן|אורח חיים|תרלט|כח}}, און ס'איז משמע אכילה וואס איז מחייב בסוכה.}} אדער ער טוט עפעס וואס איז מחויב בסוכה{{הערה|שם=שועהר}}. דער חיי אדם רעדט אויך נאר אויב גייט ער אריין צום חבר'ס סוכה כדי צו וויילן דארט; אויב אבער ער גייט נאר פאר א פאסיווע זאך, למשל כדי צו אפנעמען א חוב, הייסט ער ווי א [[מתעסק]] מיט זיין וויילן אין סוכה און ער דארף נישט מאכן א ברכה{{הערה|משנה ברורה, שער הציון, ס"ק צג; זעט אויך הליכות שלמה הערה כו}}. | ||
== אופן פון מאכן די ברכה== | == אופן פון מאכן די ברכה== | ||
| שורה 91: | שורה 92: | ||
=== היסח הדעת וואס פאדערט א נייע ברכה === | === היסח הדעת וואס פאדערט א נייע ברכה === | ||
אין אַלגעמיין, איז די ברכה חל אויף די גאנצע צייט וואס דער מענטש וויילט אין סוכה, און אויך אויב ער איז ארויס פאר א קלייניגקייט ווי צו טון זיינע באדערפענישן אדער שמועסן מיט א פריינד, דארף ער נישט נאכאמאל מאכן די ברכה ווען ער קערט זיך צוריק{{הערה|שם=מב-תרלט-מז|{{משנה ברורה|תרלט|מז}}}}. אבער אויב איז ער ארויס אויף א לענגערע וויילע (מער פון א שעה), אדער צו א וויכטיגע ציל ווי צום דאווענען אין שול אדער צו זיינע געשעפטן, ווערט ער מחויב מיט נאך א ברכה ווען ער קומט צוריק צום סוכה{{הערה| | אין אַלגעמיין, איז די ברכה חל אויף די גאנצע צייט וואס דער מענטש וויילט אין סוכה, און אויך אויב ער איז ארויס פאר א קלייניגקייט ווי צו טון זיינע באדערפענישן אדער שמועסן מיט א פריינד, דארף ער נישט נאכאמאל מאכן די ברכה ווען ער קערט זיך צוריק{{הערה|שם=מב-תרלט-מז|{{משנה ברורה|תרלט|מז}}}}. אבער אויב איז ער ארויס אויף א לענגערע וויילע (מער פון א שעה), אדער צו א וויכטיגע ציל ווי צום דאווענען אין שול אדער צו זיינע געשעפטן, ווערט ער מחויב מיט נאך א ברכה ווען ער קומט צוריק צום סוכה{{הערה|{{שוע הרב|אורח חיים|תרלט|יד|יג|אן=חלק}}}}. | ||
אין באצוג צו א מענטש וואס האט געוויילט אין סוכה נאכאנאנד פון איין סעודה צו די צווייטע איז אנטשטאנען א מחלוקת צווישן די [[אחרונים]] צי ער זאל איבערמאכן די ברכה פאר די צווייטע סעודה: לויטן ב"ח און ט"ז זאל ער עס זאגן נאכאמאל, ווייל מסתמא האט ער אינזינען געהאט מיט זיין ברכה צו פטר'ן זיין וויילן אין סוכה נאר ביז צו די קומענדע סעודה; לויטן [[לבוש]], [[של"ה]], [[מגן אברהם]], [[שולחן ערוך הרב]] און [[משנה ברורה]]{{הערה|שם=מב-תרלט-מז}} זאל ער נישט מאכן, ווייל ער האט נישט מסיח-דעת געווען פון די סוכה. מען פירט זיך למעשה ווי די צווייטע דעה, ווי דער כלל פון [[ספק ברכות להקל]]{{ביאור|לויטן יעב"ץ און בכורי יעקב זאל מען אבער יא מאכן די ברכה ווען מען איז אינצווישן ארויס אויף א קליינע וויילע פון סוכה, טראץ וואס אין אלגעמיין מאכט מען נישט נאכן זיך צוריק קערן פון אזא ארויסגיין. לויטן [[דרך החיים]] און [[שולחן ערוך הרב]] זאל מען אויך אין אזא אופן נישט איבערמאכן די ברכה.}}. | אין באצוג צו א מענטש וואס האט געוויילט אין סוכה נאכאנאנד פון איין סעודה צו די צווייטע איז אנטשטאנען א מחלוקת צווישן די [[אחרונים]] צי ער זאל איבערמאכן די ברכה פאר די צווייטע סעודה: לויטן ב"ח און ט"ז זאל ער עס זאגן נאכאמאל, ווייל מסתמא האט ער אינזינען געהאט מיט זיין ברכה צו פטר'ן זיין וויילן אין סוכה נאר ביז צו די קומענדע סעודה; לויטן [[לבוש]], [[של"ה]], [[מגן אברהם]], [[שולחן ערוך הרב]] און [[משנה ברורה]]{{הערה|שם=מב-תרלט-מז}} זאל ער נישט מאכן, ווייל ער האט נישט מסיח-דעת געווען פון די סוכה. מען פירט זיך למעשה ווי די צווייטע דעה, ווי דער כלל פון [[ספק ברכות להקל]]{{ביאור|לויטן יעב"ץ און בכורי יעקב זאל מען אבער יא מאכן די ברכה ווען מען איז אינצווישן ארויס אויף א קליינע וויילע פון סוכה, טראץ וואס אין אלגעמיין מאכט מען נישט נאכן זיך צוריק קערן פון אזא ארויסגיין. לויטן [[דרך החיים]] און [[שולחן ערוך הרב]] זאל מען אויך אין אזא אופן נישט איבערמאכן די ברכה.}}. | ||
| שורה 97: | שורה 98: | ||
=== א צווייטע סוכה אינמיטן סעודה === | === א צווייטע סוכה אינמיטן סעודה === | ||
אויך אין פאל וואס א מענטש גייט אריבער פון זיין סוכה צו א צווייטע, אינמיטן די זעלבע סעודה, איז א מחלוקת צי ער דארף מאכן א 'לישב בסוכה' ווען ער זעצט פאר די סעודה ביי זיין פריינד. די דעה פון מגן אברהם און שולחן ערוך הרב איז אז אן אריבערגאנג פון איין סוכה צו די צווייטע איז מחייב א נייע ברכה אין די סוכה וואס צו איר איז ער אריבער, אויך אויב ער האט אזוי געפלאנט פון פאראויס. לויטן ט"ז און דער [[רבי דוד שלמה אייבשיץ|לבושי שרד]], אויב ווען ער האט געמאכט די ברכה אין די ערשטע סוכה האט ער געטראכט צו אריבערגיין אינמיטן די סעודה צו א אנדערע סוכה, זאל ער נישט מאכן נאכאמאל די ברכה. דער משנה ברורה נעמט אן אז וויבאלד עס איז א מחלוקת, [[ספק ברכות להקל|זאל ער נישט מאכן אלס ספק]]. | אויך אין פאל וואס א מענטש גייט אריבער פון זיין סוכה צו א צווייטע, אינמיטן די זעלבע סעודה, איז א מחלוקת צי ער דארף מאכן א 'לישב בסוכה' ווען ער זעצט פאר די סעודה ביי זיין פריינד. די דעה פון מגן אברהם און שולחן ערוך הרב איז אז אן אריבערגאנג פון איין סוכה צו די צווייטע איז מחייב א נייע ברכה אין די סוכה וואס צו איר איז ער אריבער, אויך אויב ער האט אזוי געפלאנט פון פאראויס. לויטן ט"ז און דער [[רבי דוד שלמה אייבשיץ|לבושי שרד]], אויב ווען ער האט געמאכט די ברכה אין די ערשטע סוכה האט ער געטראכט צו אריבערגיין אינמיטן די סעודה צו א אנדערע סוכה, זאל ער נישט מאכן נאכאמאל די ברכה. דער משנה ברורה נעמט אן אז וויבאלד עס איז א מחלוקת, [[ספק ברכות להקל|זאל ער נישט מאכן אלס ספק]]. | ||
<!-- | <!-- | ||
== זעט אויך == | == זעט אויך == | ||
* [[עסן אין סוכה]] --> | * [[עסן אין סוכה]] --> | ||
==צו ליינען מער== | ==צו ליינען מער== | ||
* {{אוצר החכמה|נפתלי הערש שרייבער|קובץ אוצרות התורה|26533|ירושלים תשס"ה| | * {{אוצר החכמה|נפתלי הערש שרייבער|קובץ אוצרות התורה|26533|ירושלים תשס"ה|page=45|קעפל=בירור בשיטת הפוסקים בברכת לישב בסוכה|סופיקס=יא}} | ||
*{{ויקישיבה|ברכת לישב בסוכה}} | *{{ויקישיבה|ברכת לישב בסוכה}} | ||
* {{קישור כללי|אדרעס=https://olamot.net/shiurim/ברכת-לישב-בסוכה/|קעפל=ברכת לישב בסוכה|זייטל=עולמות}} | * {{קישור כללי|אדרעס=https://olamot.net/shiurim/ברכת-לישב-בסוכה/|קעפל=ברכת לישב בסוכה|זייטל=עולמות}} | ||