אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "הרב חיים העליר"

| תאריך פטירה עברי = [[י"ד בניסן]] [[תש"ך]]

'''רבי חיים העליר''' (כ' תמוז תרל"ח{{הערה|1=10 יולי 1878 אין [[יוליאנישער קאלענדאר|יוליאנישן קאלענדאר]]. {{לינק|אדרעס=https://asif.co.il/wpfb-file/קווים-לדמותו-של-הגאון-ר-חיים-הלר/|קעפל=קווים לדמותו של הגאון ר' חיים הלר|זייטל=ספריית אסיף|שפראך=he}}. אומריכטיגע דאטומען ווערן אנגעגעבן אין פארשידענע קוועלער}}, [[ביאליסטאק]] – 10 אפריל 1960, [[ניו יארק]]) איז געווען א פּראמינענטער גאון אין תורה און פארשער פון תנ"ך איבערזעצונגען וועלכער האט קאמבינירט טראדיציאנעלן רבנישער ערודיציע מיט עקספּערטיז אין מאָדערנער טעקסטואַלער פאָרשונג<ref name=":1"/>. ער האט פארמאגט א דאָקטאָראַט און איז געווען בארימט פאר זיין געוועלטיגונג אין אור-אלטע שפּראכן<ref name=":2"/>.

ר' חיים איז געבוירן געווארן אין כ' תמוז תרל"ח אין [[ביאליסטאק|ביאַליסטאָק]] צו ישראל פּינסקער, אלס דער קלענערער ברודער פון נחמן העלער, וואָס איז שפעטער אויך געוואָרן אַן אמעריקאנער רב. ר' ישראל איז זעלבסט געווען א באוואוסטער תלמיד חכם{{הערה|1={{Cite web|title=Bialystok, Poland (Volume 1, Pages 191-198)|url=https://www.jewishgen.org/yizkor/bialystok/bia1_191.html}}|כיוון=שמאל}} און לויט זיין מצבה האט ער געענדיגט [[גמרא|ש"ס]] 70 מאָל.<ref name=":4">{{לינק|אדרעס=https://asif.co.il/wpfb-file/קווים-לדמותו-של-הגאון-ר-חיים-הלר/|קעפל=קווים לדמותו של הגאון ר' חיים הלר|זייטל=ספריית אסיף|שפראך=he}}</ref> ער איז געווען דער אייניקל פון ר' חיים ברודא, מחבר פון 'זרע חיים' (געדרוקט דורך ר' חיים העליר){{הערה|{{היברובוקס|רבי חיים ברודא|זרע חיים|549|מקום הוצאה=פיעטרקוב|שנת הוצאה=תרס"ז}}}}. נאך דעם טויט פון ר' חיים'ס מוטער, איז ער אויפגעצויגן געווארן אין [[ווארשע|וואַרשע]] דורך זיין פעטער ר' יעקב יוסף ברודא. ער האט נישט געלערנט אין קיין ישיבה, ער האט נישט געהאט קיין רבי’ן, און שוין אלס צען יעריג בחור’ל איז ער געווען באוואוסט אלס "ווארשעווער עילוי". כמעט יעדער גדול, וועלכער איז געקומען אין יענע יארן קיין וואַרשע, האט גערעדט מיט דעם אינגן עילוי אין לערנען{{הערה|שם=ראזמארין|אהרן ראזמארין'ס תנ"ך ענציקלאפעדיע, באנד 1, עמ' עה-עט}}.

ארום תרנ"ה (1899) האט ער חתונה געהאט מיט פריידע דער טאכטער פון ה. דיסקין, אַ רייכער איד פון [[לאדזש|לאָדז]]. אין דעם הויז פון זיין רייכן פעטער אין ווארשע, האט ער זיך געטראפן און גע'טענה'ט מיט די גרעסטע תלמידי חכמים פון דער צייט, אַריינגערעכנט [[רבי יאשע בער הלוי סאלאווייטשיק|רבי יוסף דוב סאָלאָווייטשיק]], [[רבי חיים סאלאווייטשיק|רבי חיים סאָלאָווייטשיק]], הרב [[הרב יאשע בער סאלאווייטשיק|יוסף ב. סאָלאָווייטשיק]] (וואָס איז געווארן זיין תלמיד), [[רבי ישראל מאיר הכהן]], יוגען מיטוואָך, יחיאל יעקב וויינבערג{{הערה|1={{Cite book |last=Rakeffet-Rothkoff |first=Aaron |url=https://books.google.com/books?id=3y9QBzS-MhMC |title=The Rav: The World of Rabbi Joseph B. Soloveitchik |date=1999 |publisher=KTAV Publishing House, Inc. |isbn=978-0-88125-614-7 |language=en}}|שם=:1|כיוון=שמאל}}, [[רבי יצחק אלחנן ספעקטאר|רבי יצחק אלחנן ספּעקטאָר]], [[רבי נפתלי צבי יהודה בערלין]], און זיין זון רבי חיים בערלין{{הערה|רבי חיים בערלין רעפערירט אין אַ תשובה צו "דער דערמאַנונג פון אונזער יוגנט פריינדשאַפט, ווען יחדיו נמתיק סוד אין פילע ענינים אין טיפעניש פון הלכה אין הויז פון [העלער'ס] פעטער". {{אוצר החכמה|חיים ברלין|שו"ת נשמת חיים - חושן משפט|176453|סי' עב|page=128}}}}. אויסער וואַרשע, האָט ער געאַרבעט אין הלכה'דיגע ענינים מיט [[רבי חיים חזקיהו מדיני]]{{הערה|רח"ח מדיני, שדי חמד, טו, וורשה תרס"ז, עמ' 289 (= כללים, מערכת מ, כלל קפז); הנ"ל, שם, יז, וורשה תרס"ח, עמ' 473 (= פאת השדה, כללים, מערכת ח, כלל יג); הנ"ל, שם, יח, וורשה תרע"ב, עמ' 280 (= שיורי הפאה, מערכת ה, כלל ח).}}, ברוך לאַווסקי, [[רבי מאיר דן פלאצקי]], רבי אליהו דוד ראבינאוויץ-תאומים, [[רבי אליעזר גארדאן]], רבי אליהו קלעצקין, רבי יוסף ענגל, און אנדערע. ער איז געווען א נאנטער פריינט פון [[רבי חיים עוזר גראדזענסקי]], [[רבי אליהו חיים מייזל]], און רבי אליהו פיינשטיין<ref>כך כתב עליו ר' יוסף דב סולובייצ'יק מבוסטון בהספדו עליו, דברי הגות והערכה, ירושלים: ספרית אלינר, 1982, עמ' 148.</ref>.

אין 1906 האט ר' חיים געלערנט א קורץ וויילע אין דער אוניווערסיטעט אין [[פעטערבורג|סעינט־פּעטערבורג]], איידער ער האט זיך אריבערגעצויגן קיין בערלין דעם נאכפאלגנדן יאר. ר' חיים האט באקומען א דאָקטאָראַט פון דער אוניווערסיטעט פון [[ווירצבורג]] אין 1910. נאך דעם טויט פון רבי מלכיאל צבי טענענענבוים, האָט די קהילה פון לאָמזשע אויסדערוויילט ר' חיים אים צו איבערנעמען. אין דער צייט האָט ר' חיים שוין אנגעהויבן אַרויסגעבן באגריסנדע פארשונגען וועגן די [[סעפטואגינטא|סעפּטואַגינטא]] און וועגן דעם רמב"ם. כאטש וואס ער איז געווען א שטודירטער דאקטאר, דאך, מיט די השתדלות פון [[רבי אליהו חיים מייזל]] וואס האט דארט געדינט אלס רב אין די פארגאנגענהייט, און מיט'ן הסכמה פון [[רבי אברהם מרדכי אלטער|גערער רבי'ן]] איז ער אויפגענומען געווארן אלס רב אין דעם עיר ואם בישראל{{הערה|{{עיתונות יהודית היסטורית 2|1=המצפה|2=MZP|4=הסכמת החסידים לרב־דקטור|5=19120329|6=9}}}}. הרב מייזל האט זיך אויסגעדריקט אויף אים "סוקר את כל הש"ס בסקירה אחת"{{הערה|ספר זיכרון לקהילת לומז'ה, בעריכת [[יום טוב לוינסקי]], 1952, עמ' 115}}. טראָץ דעם, האָט ער באַלד פאַרלאָזט דאס רבנות. סאלאווייטשיק האט דערציילט אַז ר' חיים האט אים געזאגט אז ער איז באַזארגט אז זיין שטעלע אלס קהילה רב וועט אים צווינגען צו האנדלען מיט נשמה-ברעכנדע באַזאָרגן<ref>בסוד היחיד והיחד, פליטת סופריהם</ref>.

אין נאוועמבער 1920 איז ר' חיים געקומען קיין ניו יארק ווייטער ארבעטן אויף זיין אויסגאבע פון דער [[פשיטתא]]{{הערה|{{Cite book |url=https://books.google.com/books?id=M1xAAQAAMAAJ |title=The American Hebrew & Jewish Messenger |date=1920 |publisher=American Hebrew Publishing Company |language=en}}}}. העליר איז דערנאך געפארן קיין בערלין, וואו ער האט אין 1922 געגרינדעט די אקאדעמיע פון העכערע אידישן לערנען און געפירט סעמינארן, וואס האבן אקאדעמיש געפארשט די אידישע ליטעראטור. די שולע האט זיך נישט אויסגעארבעט, נישט געפונענדיג גענוג סטודענטן וואָס קומען נאך אירע סטאנדארטן<ref name=":1" />. סאלאווייטשיק האָט זיך באַטייליגט אין די שיעורים, ווי אויך אברהם אהרן פרייס און [[רבי מנחם מענדל שניאורסאהן]], העליר'ס פריינט{{הערה|1={{Cite web |date=2022-04-28 |title=An Important Historical Discovery From 1868-9: “I Knew Him Personally…” |url=https://crownheights.info/chabad-news/772063/an-important-historical-discovery-from-1868-9-i-knew-him-personally/ |access-date=2023-06-04 |website=CrownHeights.info - Chabad News, Crown Heights News, Lubavitch News |language=en}}|כיוון=שמאל}}{{הערה|{{Cite book |last=Deutsch |first=Shaul Shimon |url=https://books.google.com/books?id=X_gRAQAAIAAJ |title=Larger Than Life: The Life and Times of the Lubavitcher Rebbe Rabbi Menachem Mendel Schneerson |date=1995 |publisher=Chasidic Historical Productions |isbn=978-0-9647243-1-0 |language=en}}|כיוון=שמאל}}. אין 1937, ווען די נאַציס האָבן זיך געהויבן צו דער מאַכט, איז העלער אַוועק קיין ניו־יאָרק, וואו ער האָט פאָרגעזעצט זיין אַקאַדעמישע אַרבעט בעת ער האָט געלערנט אינעם רבי יצחק אלחנן טעאָלאָגישן סעמינאַר. העלער איז געווען באַרימט פאַר זיין פעאיגקייט צו ברענגען אור־אַלטע דערציילונגען צו לעבן. סאָלאָווייטשיק האָט געהאַט אַזאַ רעספּעקט פאַר העלער, אַז ער פלעגט איבערברעכן עפנטליכע רעפעראַטן, ווען ער האָט געזען אַז העלער איז אָנגעקומען, אים צו העלפן מיט זיין מאַנטל און אים באַגלייטן צו זיין זיצפּלאַץ.<ref name=":1" /> צום סוף פון זיין לעבן איז העלער'ס שטימע אַזוי שוואך געוואָרן, אַז ער האָט נישט געקענט פאָרלערנען פאַר גרופּעס אַפילו מיט דער הילף פון אַ מיקראָפאָן. אַנשטאָט, פלעגט סאָלאָווייטשיק זיצן נעבן אים און איבער'חזר'ן זיינע רעפעראַטן ווערטליך פאַרן עולם{{הערה|1={{Cite book |last=Eleff |first=Zev |url=https://books.google.com/books?id=sa06PAem-SgC |title=Mentor of Generations: Reflections on Rabbi Joseph B. Soloveitchik |date=2008 |publisher=KTAV Publishing House, Inc. |isbn=978-1-60280-011-3 |language=en}}|כיוון=שמאל}}.

ער איז געווען אַן עהרן־פּרעזידענט פון דער אָרטאָדאָקסער פאַרבאַנד און דער קאָ־פארזיצער פון דער רבנישער קאָונסיל פון אַמעריקע'ס הלכה־קאָמיסיע.<ref name=":1"/> ער איז געוואָרן באַלוינט מיט דעם הרב קוק פּרייז פאר רבני'שע ליטעראטור אין 1947. אייניגע הויכע מדינת ישראל באאמטע האבן מערערע מאל אים איינגעלאַדן זיך צו באזעצן אין ארץ ישראל און אויסגעהאלטן ווערן פון דער רעגירונג בלויז צו טון זיין אייגענע ארבעט אין תנ"ך און תלמוד{{הערה|שם=ראזמארין}}.