אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אורחות צדיקים"

313 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 11 חדשים
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה
אין תקציר עריכה
שורה 14: שורה 14:
==מחבר און צייט==
==מחבר און צייט==
"אורחות צדיקים" איז שטענדיג פארעפנטליכט געווארן אנאנים, און במשך די דורות זענען געשריבן געווארן פארשידענע שפעקולאציעס איבער דער אידענטיטעט פונעם מחבר. עס איז זיכער געשריבן געווארן שוין אין אלף השישי; דאס זעט מען פון דעם וואס דער מחבר ערווענט אינעם ספר דער ארויסטרייבונג פון די אידן פון [[פראנקרייך]] אלס אן היסטארישער פאקט{{הערה|שער התורה: "עד שנתגלגל שנתגרשו מצרפת, אשר שם היו מחזיקים בתורה והיו לומדים בעסק גדול … אבל מיום שנתגרשו מצרפת נתמעט הלמוד מאוד מאוד"}}, ווארשיינליך זיך באציענדיג צום גירוש פון ה'ס"ו{{הערה|{{קישור כללי|שרייבער=Gil Student|קעפל=The Mystery of Orechos Tzadikim|זייטל=Torah Musings|דאטום=סעפטעמבער 25, 2016|אדרעס=https://www.torahmusings.com/2016/09/mystery-orechos-tzadikim/}}; זעט אויך [[S:ויקיטקסט:ספר המידות (אורחות צדיקים)#דורו של המחבר ע"פ כתי"א|דורו של המחבר ע"פ כתי"א]] אויף [[וויקיטעקסט]]}}. אויך דערמאנט ער דעם [[ספר הרוקח]], רבי אליעזר ממיץ, אבי העזרי, און דעם [[אור זרוע]]{{הערה|אורחות צדיקים, שער התורה: "וכן כל אחד ואחד עשה ספר לפי מה שראה ענייני הדור שהיה בו. וכן חיברו רבנים רבים פסקות, כגון: הרוקח, ורבי אליעזר ממיץ, ואבי העזרי, ואור זרוע."}} (די פיר מחברים זענען נפטר געווארן צווישן די יארן ד'תתק"פ–ה'י').
"אורחות צדיקים" איז שטענדיג פארעפנטליכט געווארן אנאנים, און במשך די דורות זענען געשריבן געווארן פארשידענע שפעקולאציעס איבער דער אידענטיטעט פונעם מחבר. עס איז זיכער געשריבן געווארן שוין אין אלף השישי; דאס זעט מען פון דעם וואס דער מחבר ערווענט אינעם ספר דער ארויסטרייבונג פון די אידן פון [[פראנקרייך]] אלס אן היסטארישער פאקט{{הערה|שער התורה: "עד שנתגלגל שנתגרשו מצרפת, אשר שם היו מחזיקים בתורה והיו לומדים בעסק גדול … אבל מיום שנתגרשו מצרפת נתמעט הלמוד מאוד מאוד"}}, ווארשיינליך זיך באציענדיג צום גירוש פון ה'ס"ו{{הערה|{{קישור כללי|שרייבער=Gil Student|קעפל=The Mystery of Orechos Tzadikim|זייטל=Torah Musings|דאטום=סעפטעמבער 25, 2016|אדרעס=https://www.torahmusings.com/2016/09/mystery-orechos-tzadikim/}}; זעט אויך [[S:ויקיטקסט:ספר המידות (אורחות צדיקים)#דורו של המחבר ע"פ כתי"א|דורו של המחבר ע"פ כתי"א]] אויף [[וויקיטעקסט]]}}. אויך דערמאנט ער דעם [[ספר הרוקח]], רבי אליעזר ממיץ, אבי העזרי, און דעם [[אור זרוע]]{{הערה|אורחות צדיקים, שער התורה: "וכן כל אחד ואחד עשה ספר לפי מה שראה ענייני הדור שהיה בו. וכן חיברו רבנים רבים פסקות, כגון: הרוקח, ורבי אליעזר ממיץ, ואבי העזרי, ואור זרוע."}} (די פיר מחברים זענען נפטר געווארן צווישן די יארן ד'תתק"פ–ה'י').
דער עלטסטער כתב יד היינט בנמצא פון א קורצערע ווערסיע פון ספר המדות, איז געשריבן געווארן אין ה'ק"צ דורך "שועל הלבלר" און ליגט אין [[ווארשע]]ווער אוניווערזיטעט ביבליאטעק{{הערה|[[:File:Sefer ha-Middot University of Warsaw MS 258-11 images.pdf|סקען פון ספר המדות אוניווערזיטעט פון ווארשא MS 258-11]] אויף וויקיטעקסט; [https://www.nli.org.il/he/manuscripts/NNL_ALEPH990000598180205171/NLI רעקארד אויף נבמ"י]; [[:File:Sefer-Hamiddot-Haqazzar-MS-Warsaw-text.pdf|טעקסט פונעם מאנוסקריפט]]}}; דאס טוט פארשמעלערן די פראגע פונעם זמן המחבר צו די ערשטע 200 יאר פון אלף השישי.


עס זענען געווען וואס האבן צוגעשריבן דעם ספר צום רבי'ן פון [[ר"י מיגאש]], דער [[רמב"ם]]'ס רבי{{הערה|אויפן דעקל פון אורחות צדיקים, [https://www.nli.org.il/he/books/NNL_ALEPH990018328620205171/NLI פולנאה תקס"ב אויפלאגע], איז געשטאנען בשם דעם [[סדר הדורות]] אז דער ספר ווערט אנגערופן "ספר המדות", וועם דער רמב"ם דערמאנט אין מסכת אבות און "כפי הנשמע המחברו הוא רביה דרביה דהרמב"ם"}}, אבער דער [[רבי חיים חזקיהו מדיני|שדי חמד]] וואונדערט זיך שוין דערויף{{הערה|שם=שדח}}. [[רבי הלל ליכטנשטיין|רבי הלל קאלאמייער]] שרייבט אז דער ספר איז "מיוחס צום [[רבינו יונה גירונדי|רבינו יונה]]" (נפ' ה'כ"ד){{הערה|{{היברובוקס|רבי הילל ליכטנשטיין|תשובות בית הילל|1749|page=114|סי קכג}}}}.
עס זענען געווען וואס האבן צוגעשריבן דעם ספר צום רבי'ן פון [[ר"י מיגאש]], דער [[רמב"ם]]'ס רבי{{הערה|אויפן דעקל פון אורחות צדיקים, [https://www.nli.org.il/he/books/NNL_ALEPH990018328620205171/NLI פולנאה תקס"ב אויפלאגע], איז געשטאנען בשם דעם [[סדר הדורות]] אז דער ספר ווערט אנגערופן "ספר המדות", וועם דער רמב"ם דערמאנט אין מסכת אבות און "כפי הנשמע המחברו הוא רביה דרביה דהרמב"ם"}}, אבער דער [[רבי חיים חזקיהו מדיני|שדי חמד]] וואונדערט זיך שוין דערויף{{הערה|שם=שדח}}. [[רבי הלל ליכטנשטיין|רבי הלל קאלאמייער]] שרייבט אז דער ספר איז "מיוחס צום [[רבינו יונה גירונדי|רבינו יונה]]" (נפ' ה'כ"ד){{הערה|{{היברובוקס|רבי הילל ליכטנשטיין|תשובות בית הילל|1749|page=114|סי קכג}}}}.
עס איז אויך געווען א פארזוך צו אידענטיפיצירן דעם מחבר מיטן פּאלעמיקער, [[רבי יום טוב ליפמאן מילהויזן]] (נפ' ה'קפ"א){{הערה|שם=גידמאן|{{צ-בוך|מחבר=[[משה גידמאן]]|נאמען=געשיכטע דעס ערציאונגסוועזנס|שנת הוצאה=1888|עמ=223 און ווייטער|כרך=3|קישור=https://sammlungen.ub.uni-frankfurt.de/freimann/content/pageview/1040879|שפראך=דייטש}}; שער בלאט פון אורחות צדיקים, ווילנא תרע"ד}}, אבער די באהויפטונג שיינט אויך צו זיין אומבאגרינדעט{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה קויפמאן|ר' יום טוב ליפמן מיהלהויזן: בעל הנצחון החוקר והמקובל|596|page=89|מקום הוצאה=ניו יארק|שנת הוצאה=תרפ"ז|עמ=85–86}}}}.
עס איז אויך געווען א פארזוך צו אידענטיפיצירן דעם מחבר מיטן פּאלעמיקער, [[רבי יום טוב ליפמאן מילהויזן]] (נפ' ה'קפ"א){{הערה|שם=גידמאן|{{צ-בוך|מחבר=[[משה גידמאן]]|נאמען=געשיכטע דעס ערציאונגסוועזנס|שנת הוצאה=1888|עמ=223 און ווייטער|כרך=3|קישור=https://sammlungen.ub.uni-frankfurt.de/freimann/content/pageview/1040879|שפראך=דייטש}}; שער בלאט פון אורחות צדיקים, ווילנא תרע"ד}}, אבער די באהויפטונג שיינט אויך צו זיין אומבאגרינדעט{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה קויפמאן|ר' יום טוב ליפמן מיהלהויזן: בעל הנצחון החוקר והמקובל|596|page=89|מקום הוצאה=ניו יארק|שנת הוצאה=תרפ"ז|עמ=85–86}}}}.


דער עלטסטער כתב יד היינט בנמצא פון א קורצערע ווערסיע פון ספר המדות, איז געשריבן געווארן אין ה'ק"צ דורך "שועל הלבלר" און ליגט אין [[ווארשע]]ווער אוניווערזיטעט ביבליאטעק{{הערה|[[:File:Sefer ha-Middot University of Warsaw MS 258-11 images.pdf|סקען פון ספר המדות אוניווערזיטעט פון ווארשא MS 258-11]] אויף וויקיטעקסט; [https://www.nli.org.il/he/manuscripts/NNL_ALEPH990000598180205171/NLI רעקארד אויף נבמ"י]; [[:File:Sefer-Hamiddot-Haqazzar-MS-Warsaw-text.pdf|טעקסט פונעם מאנוסקריפט]]}}; דאס טוט פארשמעלערן די פראגע פונעם זמן המחבר צו די ערשטע 200 יאר פון אלף השישי.
וויבאלד אורחות צדיקים פאלגט נאך אין פיל הינזיכטן דעם מהלך און יסודות פון [[חסידי אשכנז]], איז מעגליך אז דער מחבר האט בכוונה געהאלטן דעם ספר אנאנים, נאכפאלגנדיג דערמיט די הוראה פון [[רבי יהודה החסיד]] פון [[רעגענסבורג]] אין [[ספר חסידים]]{{הערה|ספר חסידים, [https://www.sefaria.org/Sefer_Chasidim.367.1 סי' שסז]}} (אויך ארויסגעגעבן אנאנים) אז שרייבער זאלן זיך נישט באקאנט מאכן אין זייערע ווערק, כדי זיך נישט צו שטאלצירן מיט זייערע דערגרייכונגען.
 
וויבאלד אורחות צדיקים פאלגט נאך אין פיל הינזיכטן דעם מהלך און יסודות פון [[חסידי אשכנז]], איז מעגליך אז דער מחבר האט בכוונה געהאלטן דעם ספר אנאנים, נאכפאלגנדיג דערמיט די הוראה פון [[רבי יהודה החסיד]] פון [[רעגענסבורג]] אין [[ספר חסידים]] (אויך ארויסגעגעבן אנאנים) אז שרייבער זאלן זיך נישט באקאנט מאכן אין זייערע ווערק, כדי זיך נישט צו שטאלצירן מיט זייערע דערגרייכונגען{{הערה|ספר חסידים, [https://www.sefaria.org/Sefer_Chasidim.367.1 סי' שסז]}}.


דער אריגינעלער טיטל איז נישט "אורחות צדיקים", וועלכע איז לכאורה געגעבן געווארן דערצו דורך דער ערשטער פארלאג (פּראג ה'שמ"א){{הערה|שם=פראג}}. די מאנוסקריפטן און די איזני אויסגאבע (ה'ש"ב) רופן עס "ספר המדות"{{הערה|שם=איזנא}}, א נאמען וואס איז טראדיציאנעל געלייגט געווארן אויף ספרי מוסר, און וועלכע פּאסט אויך צום סטרוקטור פון דעם חיבור. אין דער הקדמה באצייכנט דער מחבר דעם חיבור אלס 'ספר המדות' און אינעם אויספירליכן פאראגראף פון דער הקדמה דערקלערט ער "זה ספר מידות נכתב ונחתם בטבעת החכמה".
דער אריגינעלער טיטל איז נישט "אורחות צדיקים", וועלכע איז לכאורה געגעבן געווארן דורך דער ערשטער פארלאג (פּראג ה'שמ"א){{הערה|שם=פראג}}. די מאנוסקריפטן און די איזני אויסגאבע (ה'ש"ב) רופן עס "ספר המדות"{{הערה|שם=איזנא}}, א נאמען וואס איז טראדיציאנעל געלייגט געווארן אויף ספרי מוסר, און וועלכע פּאסט אויך צום סטרוקטור פון דעם חיבור. אין דער הקדמה באצייכנט דער מחבר דעם חיבור אלס 'ספר המדות' און אינעם אויספירליכן פאראגראף פון דער הקדמה דערקלערט ער "זה ספר מידות נכתב ונחתם בטבעת החכמה".


==געבוי און אינהאלט==
==געבוי און אינהאלט==
אורחות צדיקים איז אין גרויס טייל א צוזאמשטעל פון פריערדיגע מוסר ווערק, געוויסע וואס ער האט קאפּירט ווארט-ביי-ווארט, אן אנגענומענע זאך אין יענע צייטן. די סטרוקטור פונעם ספר שיינט צו זיין באזירט אויפ'ן ספר "תיקון מידות הנפש" פון [[רבי שלמה אבן גבירול]], וועלכע שטעלט אויס פּאָרן פון מדות (געווענליך קעגנזייטיג), און פון '[[מבחר הפנינים]]', אויך א חיבור צוגעשריבן צו אבן גבירול.
אורחות צדיקים איז אין גרויס טייל א צוזאמשטעל פון פריערדיגע מוסר ווערק, געוויסע וואס ער האט קאפּירט ווארט-ביי-ווארט, אן אנגענומענע זאך אין יענע צייטן. די סטרוקטור פונעם ספר שיינט צו זיין באזירט אויפ'ן ספר "תיקון מידות הנפש" פון [[רבי שלמה אבן גבירול]], וועלכע שטעלט אויס פּאָרן פון מדות (געווענליך קעגנזייטיג), און פון '[[מבחר הפנינים]]', אויך א חיבור צוגעשריבן צו אבן גבירול.


דער לעצטער שער פון אורחות צדיקים שטיצט זיך אויספירליך אויף דעם באגריף פון [[רב סעדיה גאון]] וועגן דער געוואונטשענעם הארמאניע צווישן די פארשידענע מידות אין 'אמונות ודעות'. אויך זעט זיך אן דער איינפלוס פון די מוסר ווערק פונעם [[רמב"ם]] און דער מחבר ציטירט צומאל גאנצע שטיקלעך ווארט-ביי-ווארט. ער האט אויך קאפּירט טיילן פון 'מעלות המדות', א מוסר ספר פון [[רבי יחיאל בן יקותיאל]] עניו פון [[רוים]]. "[[חובות הלבבות]]" פון רבינו בחיי אבן פקודה, דאס קלאסישע מוסר ספר, איז איינע פון די הויפּט־קוועלער פון אורחות צדיקים, סיי אין אירע יסודות, סיי אין די פיל שפּריכווערטער און משלים, וואס דער מחבר האט דערפון ארויסגענומען. אורחות צדיקים האט, מער ווי יעדע אנדערע מיטלאלטערישע מוסר אפּהאנדלונג, גענוצט שפּריכווערטער און משלים פאר ערקלערונג. דער מחבר שפינט אויך אריין אין זיינע ווערטער אסאך שטיקלעך פונעם [[רוקח]], [[שערי תשובה]], און פון די שריפטן פון [[רבי יחיאל בן אורי|רבי יחיאל]], דער טאטע פון [[רא"ש]]{{הערה|שם=שמריה|{{אוצר החכמה|שמריה קאהן|ארחות צדיקים|610830|page=8|מבוא {{ענגליש}}}}}}.
דער לעצטער שער פון אורחות צדיקים שטיצט זיך אויספירליך אויף דעם באגריף פון [[רב סעדיה גאון]] וועגן דער געוואונטשענעם הארמאניע צווישן די פארשידענע מידות אין 'אמונות ודעות'. אויך זעט זיך אן דער איינפלוס פון די מוסר ווערק פונעם [[רמב"ם]] און דער מחבר ציטירט צומאל גאנצע שטיקלעך ווארט-ביי-ווארט. ער האט אויך קאפּירט טיילן פון 'מעלות המדות', א מוסר ספר פון [[רבי יחיאל בן יקותיאל]] עניו פון [[רוים]]. "[[חובות הלבבות]]" פון רבינו בחיי אבן פקודה, דאס קלאסישע מוסר ספר, איז איינע פון די הויפּט־קוועלער פון אורחות צדיקים, סיי אין אירע יסודות, סיי אין די פיל שפּריכווערטער און משלים, וואס דער מחבר האט דערפון ארויסגענומען. אורחות צדיקים האט, מער ווי יעדע אנדערע מיטלאלטערישע מוסר אפּהאנדלונג, גענוצט שפּריכווערטער און משלים פאר ערקלערונג. דער מחבר שפינט אויך אריין אין זיינע ווערטער אסאך שטיקלעך פונעם [[רוקח]], [[שערי תשובה]], און פון די שריפטן פון [[רבי יחיאל בן אורי|רבי יחיאל]], דער טאטע פון [[רא"ש]]{{הערה|שם=שמריה|{{אוצר החכמה|שמריה קאהן|ארחות צדיקים|610830|page=8|מבוא {{ענגליש}}}}}}.
שורה 44: שורה 44:
דער [[ראשית חכמה]] ברענגט מערערע שטיקער פון אורחות צדיקים, וואס ער האט געהאט אין כתב יד, רופנדיג עס "ספר המדות", "בית מדות" אדער "ספר מדבר בדברי חסידות", און דרוקט זיך אויס "שנראה דבריו דברי קבלה"{{הערה|ראשית חכמה, שער האהבה, פ"ו; שער הענוה, פ"ה און פ"ז; שער התשובה, פ"ז; שער הקדושה, פי"א און י"ב}}. דער שדי חמד שרייבט: "אורחות צדיקים הוא ספר מאד נעלה וכולו אומר כבוד קדוש וטהור מלא יראת ה' והישרת המדות … אני הדל קריתי ושניתי בו איזה פעמים מראשו לסופו בחברת תלמידי שיחי' ללמוד וללמד מוסר"{{הערה|שם=שדח|שדי חמד, [https://tashma.jewishoffice.co.il/books/learn/26012/שדי_חמד/אסיפת_דינים/כללי_הפוסקים/סימן_טו כללי הפוסקים, סי' טו, אות מא]}}.
דער [[ראשית חכמה]] ברענגט מערערע שטיקער פון אורחות צדיקים, וואס ער האט געהאט אין כתב יד, רופנדיג עס "ספר המדות", "בית מדות" אדער "ספר מדבר בדברי חסידות", און דרוקט זיך אויס "שנראה דבריו דברי קבלה"{{הערה|ראשית חכמה, שער האהבה, פ"ו; שער הענוה, פ"ה און פ"ז; שער התשובה, פ"ז; שער הקדושה, פי"א און י"ב}}. דער שדי חמד שרייבט: "אורחות צדיקים הוא ספר מאד נעלה וכולו אומר כבוד קדוש וטהור מלא יראת ה' והישרת המדות … אני הדל קריתי ושניתי בו איזה פעמים מראשו לסופו בחברת תלמידי שיחי' ללמוד וללמד מוסר"{{הערה|שם=שדח|שדי חמד, [https://tashma.jewishoffice.co.il/books/learn/26012/שדי_חמד/אסיפת_דינים/כללי_הפוסקים/סימן_טו כללי הפוסקים, סי' טו, אות מא]}}.


דער [[רבי יהודה ליוואי|מהר"ל פון פראג]] באדויערט אז ער האט נישט געהאט געזען די ווערטער פון אורחות צדיקים קעגן דעם דרך הלימוד פון פלפול און איבער די וויכטיגקייט פון חזרה, ווייל ווען יא וואלט ער געראטעוועט געווארן פון דעם "מכשול"{{הערה|מהר"ל, [https://mishna.alhatorah.org/Dual/Derekh_Chayyim_Mishna_Avot/Avot/6.6 דרך חיים אבות ו, ו]}}
דער [[רבי יהודה ליוואי|מהר"ל פון פראג]] באדויערט אז ער האט נישט געהאט געזען די ווערטער פון אורחות צדיקים קעגן דעם דרך הלימוד פון פלפול און איבער די וויכטיגקייט פון חזרה, ווייל ווען יא וואלט ער געראטעוועט געווארן פון דעם "מכשול"{{הערה|מהר"ל, [https://mishna.alhatorah.org/Dual/Derekh_Chayyim_Mishna_Avot/Avot/6.6 דרך חיים אבות ו, ו]}}. דער יעב"ץ שרייבט מיט שטארקע שעצונג אויפ'ן ספר, און ציטירט אויך שטיקער דערפון. ער רעדט זיך אבער אפ אויף די פילע טעותים וואס זענען אריינגעפאלן אין שפעטערע דרוקן{{הערה|יעב"ץ, מגדל עוז}}.


שפעטערע מוסר ספרים זענען שטארק באאיינפלוסט געווארן פון אורחות צדיקים. די [[קבלה|מקובלים]] אין [[צפת]], האבן זיך געשטיצט אויפ'ן ספר, טראץ וואס עס איז נישט א קבלה'ישער ספר. די חיבור האט באווירקט אויך אויף אנדערע שרייבער פון מוסר ספרים אין [[מזרח-אייראפע|מזרח־אייראפּע]]. עס איז אפילו מעגליך אז דער שטייגער ווי די מעלות און חסרונות פון יעדן מידה ווערן געציילט, האט באאיינפלוסט [[רמח"ל|רבי משה חיים לוצאטו]] אין זיין [[מסילת ישרים]].
שפעטערע מוסר ספרים זענען שטארק באאיינפלוסט געווארן פון אורחות צדיקים. די [[קבלה|מקובלים]] אין [[צפת]], האבן זיך געשטיצט אויפ'ן ספר, טראץ וואס עס איז נישט א קבלה'ישער ספר. די חיבור האט באווירקט אויך אויף אנדערע מחברים פון מוסר ספרים אין [[מזרח-אייראפע|מזרח־אייראפּע]]. עס איז אפילו מעגליך אז דער שטייגער ווי די מעלות און חסרונות פון יעדן מידה ווערן געציילט, האט באאיינפלוסט [[רמח"ל|רבי משה חיים לוצאטו]] אין זיין [[מסילת ישרים]].


==דרויסנדיגע לינקס==
==דרויסנדיגע לינקס==